pipityri

15 ώρες πριν, BillTrantos είπε

Σπύρο εντάξει τι να πω, τα λόγια είναι περιττά. Τι μουσικό μυαλό έχεις, αυτό τίποτα άλλο.

Ευχαριστώ Bill, αλλά ας μην υπερβάλουμε.

 Ως προς το τεχνικό του πράγματος, όλα τα παραπάνω είναι βασική jazz θεωρία. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους πιστεύω πως είναι ωφέλιμο για όλους να μελετήσουν jazz, ασχέτως του στυλ που παίζουν(άλλοι λόγοι είναι ο τρόπος διάδρασης των μουσικών σε ένα γκρουπ, η αίσθηση της φόρμας, το concept της κατασκευής lines). Και δεν έχει καν να κάνει με το ρεπερτόριο ή με τα στυλιστικά χαρακτηριστικά, αλλά με την απάντηση στο ερώτημα....οκ, τι μπορώ να παίξω πάνω σε ένα Dm7? Και αυτό που θα παίξω τι επιπτώσεις έχει στην αρμονία? Στην πραγματικότητα δεν είναι jazz, απλά η jazz παιδαγωγική το προσεγγίζει πρωτίστως από την οπτική του παίχτη/αυτοσχεδιαστή, κάτι που προσωπικά απλά το βρίσκω πολύ βολικό. Κατα τ΄άλλα, ένα F#/EmMaj7 δεν είναι Scriabin, Zappa, Pini ή jazz μέχρι να τεθούν σε λειτουργία άλλοι μηχανισμοί.

Τώρα πάω να ξαναδώ τον Gould να παίζει Bach που ανέβασε ο Αετός. Να μην ξεχνιόμαστε.

8 ώρες πριν, cigaret13 είπε

 Σπύρο εάν σου έβαζαν πιστόλι στον κρόταφο και σου έλεγαν, χαρακτήρισε με δυο (άντε με τρεις) λέξεις την μουσική σου με μια από αυτές να προσδιορίζει είδος μουσικής (τζαζ, ροκ, ποπ κ.τ.λ.), τι θα έλεγες;

 Είναι αδύνατον να απαντήσω μονολεκτικά. Σίγουρα βλέπω τα πράγματα από μια jazz οπτική, σε σχέση με την αρμονία, την κατασκευή των μελωδικών γραμμών και τον τρόπο διάδρασης των μουσικών μέσα σ΄ένα γκρουπ-στοιχεία τα οποία θεωρώ μοναδικά στο συγκεκριμένο είδος και πολύ ωφέλιμα για όποιον ασχοληθεί, άσχετα με το στυλ που παίζει. 

 Θα μπορούσα λοιπόν να πω πως κάποια από τα πράγματα που γράφω είναι jazz inflected, ίσως στα πλαίσια ενός γενικότερου fusion πράγματος, που περιλαμβάνει διάφορα στοιχεία, από Σύγχρονη Μουσική, τον ήχο της ECM, ενίοτε ψήγματα world&ethnic μέχρι και americana-όπως την έχω εισπράξει από Metheny, Frisell κλπ....

...αλλά, πραγματικά δυσκολεύομαι να σκεφτώ με τέτοιους όρους. Στην παρούσα συγκυρία, γράφω απλά ό,τι μου έρθει.

7 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Το G7b9(#11)/CMaj7 είναι σίγουρα polychord.

Τα Eb/E και Bbm9(#11)/Ab είναι polychords ή απλά slash chords (τα ακκόρντα του Slash )?

Το Eb/E είναι slash chord. Ο τρόπος που παίζω τα υπόλοιπα ακόρντα-καθώς δεν είμαι πιανίστας-είναι ο εξής...στο αριστερό χέρι παίζω τον βασικό ήχο, δηλαδή 135, 137 ή 157 και στο δεξί παίζω διάφορα upper (εννίοτε και lower)structure triads.To Bbm9(#11) είναι στην πραγματικότητα C/Bbm7

και μετά όλο αυτό με μπάσο Ab που οδηγεί σε C/F#7. κλπ κλπ.

 Σχετικά με το πως τελικά συμβολίζω τα ακόρντα, αυτό είναι κάτι που αλλάζει ανάλογα με το ποιος πρόκειται να τα διαβάσει.Όταν το κάνω για μένα, επειδή βλέπω κάθε ακόρντο σαν μια συγκεκριμένη modality,αυτό που με ενδιαφέρει είναι να δηλώνεται ξεκάθαρα η οριζόντια έκφραση του, δηλαδή η συγκεκριμένη σκάλα. Αυτή θα μου δώσει και το μελωδικό υλικό αλλά και όλα τα triads ή άλλα intervalic structures που θα χρησιμοποιήσω αρμονικά. Για παράδειγμα, όταν γράφω DmMaj7(#11), αυτό που εννοώ είναι D Lydian Minor. Όταν γράφω Eb/E, εννοώ E w.h. diminished. Όταν γράφω A7b9(13) , εννοώ Α h.w. diminished κλπ κλπ Δηλαδή, το σύμβολο-στο δικό μου μυαλό- είναι ένας τρόπος να σημειώνω τις σκάλες. Κάποιες φορές απλά σημειώνω τις σκάλες, πχ...C Lydian Aug...τότε είναι ένας τρόπος να δίνω το ακόρντο. Εν ολίγοις, είναι το ίδιο πράγμα.

1 ώρα πριν, fusiongtr είπε

 

Lydian-apolis η χώρα καταγωγής σου?

 

Μου άρεσε πολύ το όλον, ειδικά όμως το 2ο μέρος, που είναι πολύ Beirach-ικό με τις μινόρε/μεγάλες έβδομες, είναι το καλύτερο για τα γούστα μου.

Το 1ο επίσης πολύ όμορφο με πολύ ωραίο θέμα και εξαιρετική αρμονία στην ορχήστρα.

 

Για κάποιο λόγο (θέμα γούστου καθαρά) μου φαίνεται "αδύναμη" η παρουσία της κιθάρας στο τελευταίο μέρος, ίσως είναι και θέμα ήχου εδώ, που δεν είναι πολύ του γούστου μου.

 

Λεπτομέρειες παλικάρι μου όμως είναι αυτές.

 

Η ουσία είναι, ότι είναι άλλη μια κομματάρα που παίζει με το μυαλό και το συναίσθημα του ακροατή.

 

Φυσικά υποκλίνομαι.

Poor man's Beirach, φυσικά, αλλά ναι. Στην πραγματικότητα τα voicings έχουν την μορφή, για παράδειγμα, E/Dm   Faug/Dm ( για το DmMaj7#11)  κλπ, αλλά δεν ήθελα να τρομάξω τον Φώτη.

 Για το τελευταίο μέρος, ήθελα ένα σόλο που να μην είναι σόλο-αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Το πραγματικό σόλο στο κομμάτι είναι το θέμα στο τρίτο μέρος-πάνω στις αλλαγές που προανέφερα-το οποίο ήταν impro πάνω στα ακόρντα με το guitar synth, και που στη συνέχεια το έκανα θέμα μοιράζοντας το στα διαφορετικά όργανα.

 Ευχαριστώ φίλε μου για τα σχόλια.

4 ώρες πριν, cigaret13 είπε

Ρε μπαγάσα θέλω να μου πεις τα ακόρντα από το 2ο μέρος (σκηνή...), έτσι για να έχω κάτι πρόχειρο να σολάρω πάνω του!

DmMaj7(#11)   Eb/E   A7b9(13)   DmMaj7(#11)   

Bbm9(#11)     Bbm9(#11)/Ab     F#7(b9 #11)

Bm7b5(9)        G7b9(#11)/CMaj7      EmMaj7(#11)

CMaj7#5(#11)

Το μέρος που ακολουθεί-campus malfunction- βασίζεται στα ίδια ακόρντα, μέχρι το Bm7b5, ένα 7μετρο που παίζεται δύο φορές.

Ευχαριστώ Φώτη για τα καλά σου λόγια.

Υπέροχο. 

Ίσως σου φαίνεται ασήμαντη λεπτομέρεια, αλλά είναι ακριβώς το είδος της λεπτομέρειας που κάνει τη διαφορά. Το πρόβλημα ήταν-στην πρώτη περίπτωση-ανάμεσα στο d στην μελωδία και στο c# στο F#m7. Η συνήχηση αυτή είναι υπερβολικά harsh για το συγκεκριμένο περιβάλλον. Μου άρεσε η λύση που βρήκες, βελτίωσε επιπλέον και το σχήμα της μελωδίας. Αν ήθελες να κρατήσεις την ίδια μελωδία, θα μπορούσες απλά να ξεφορτωθείς το c# ή να το αντικαταστήσεις με d ή b-και στις τρεις περιπτώσεις θα είχες κάτι σαν Dmaj σε 1η αναστροφή, κάτι αρκετά συνηθισμένο σε ανάλογες περιπτώσεις.

Το κομμάτι είναι πραγματικά απολαυστικό, επιπλέον σε αυτή την εκτέλεση είναι και πιο καλοπαιγμένο. Θα το προτιμούσα κάπως λιγότερο "μετρονομικό",αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα γούστου. 

Συγχαρητήρια!

Σας ευχαριστώ πολύ, φίλοι μου! Κρατάω τα σχόλια για την μίξη και ίσως να προσπαθήσω για κάποιες βελτιώσεις στο-όχι πολύ μακρινό-μέλλον.

@loucas έχεις φυσικά δίκιο, τα αργά παιξίματα έχουν τις δικές τους δυσκολίες. Όσον αφορά τα φράγκα, αστειεύομαι βεβαίως.

Ευχαριστώ, αγαπητοί φίλοι, για την ακρόαση και τα σχόλια. Ξέρετε πόσο σας εκτιμώ και είναι πολύ σημαντικό για μένα που μπαίνετε στον κόπο.

@Jazzjoker Πάντα καταλαβαίνεις αυτό που έχω στο μυαλό μου. Ως προς τα τεχνικά, τα τύμπανα είναι καθαρά διακοσμητικά, απλά να υπάρχει ένα τσίκι-τσίκι. Φυσικά, υπήρξε σχέδιο για φυσικά τύμπανα κλπ κλπ το οποίο, φυσικά, ναυάγησε. Υποθέτω πως δεν χρειάζεται να εξηγήσω το γιατί.:)

@fusion @yameth Με τις εντάσεις έπαθα το εξής...δεν μπορούσα με τίποτα να βρω χρυσή τομή. Υποψιάζομαι πως θα πρέπει να την ψάξω με το eq.

Στράτο, παίζω με την Fender. Στην αρχή με slide, μετά κανονικά.(και ξανά slide προς το τέλος).

@dimsonic Όπως σου έχω ξαναπεί, άνθρωποι σαν εμένα κάνουν αυτό που κάνουν επειδή προυπήρξαν άνθρωποι σαν εσένα. Ξέρεις πως είμαι μεγάλος fan των πραγμάτων που κάνεις και πραγματικά δεν έχω λόγια για περιγράψω πως νοιώθω όταν διαβάζω τα σχόλια σου. Σ΄ευχαριστώ.

Πολύ ωραία σύνθεση και καταπληκτικό παίξιμο, φυσικά. Μπράβο!

Το κομμάτι είναι φανταστικό και φαίνεται η τεράστια δουλειά που έχεις κάνει. Πάρα πολύ ωραία η ενορχήστρωση-το βιολί εξαιρετική ιδέα-και η επιλογή του πότε και πως στα όργανα εξυπηρετεί απόλυτα την κατεύθυνση του κομματιού. Μπράβο! 

Ευχαριστώ,  Λουκά!

1 ώρα πριν, Haris είπε

Εξαιρετικό. Εξαιρετικότερο δε, με ακουστικά. Θα μπορούσαμε να έχουμε τα λόγια γιατί βαριέμαι να κάνω απομαγνητοφώνηση; 

Τα λόγια στο soundcloud. Merci mon amie! 

1 ώρα πριν, yameth είπε

 

Για εμένα, τα παραπάνω περιγράφουν απόλυτα αυτό που σκέφτομαι όταν ακούω μουσική σου. Άλλο ένα λοιπόν master.

Ευχαριστώ, boss. 

37 λεπτά πριν, dimsonic είπε

50/50...

μου άρεσε πάρα πολύ έως το 1.26 όπου μου θύμησε όμορφα Ryuichi Sakamoto.

όταν μπήκε και σταθεροποιήθηκε τέμπο με αποξένωσε λίγο...

Κρατώ το μπάσο και την όμορφα ηχογραφημένη κιθάρα. Και τα άλλα όργανα καλά είναι, απλώς μου ξεχώρισαν

Εσύ είσαι τζαζίστας, μην ακούσεις στρωτή αρμονία, ξυνίζεις... Όμως, πρόσεξε, έχω σχέδιο....με την απόλυτη επιτυχία προ των πυλών είναι θέμα χρόνου πριν βρεθώ εγώ στη θέση της μπάντας από το άλλο thread και με τα συστημικά μέσα-που λέει κι ο φίλος-στο πλευρό μου, θα κάνω 10λεπτα σόλο σε prime time, και τότε αγαπητέ θα πάρουμε το αίμα μας πίσω...

 Πέραν της πλάκας-και όπως προανέφερα- κάθε κάθε στοιχείο του κομματιού είναι προσεκτικά δουλεμένο. Το κείμενο χωρίζεται σε δύο απολύτως διακριτά μέρη και αυτό αντανακλάται και στη μουσική. Εντούτοις, στοιχεία αστάθειας έχουν παρεισφρήσει και στο δεύτερο, φαινομενικά, στρωτό μέρος...το έξτρα beat στο τέλος κάθε κύκλου, οι αναστροφές που αποδυναμώνουν κάποια ακόρντα....Θεωρώ πως προσεχτική ακρόαση φανερώνει μια κάποια κρυφή ένταση, σαν απόηχο του πρώτου μέρους όπου αυτή είναι πιο in your face λόγω της αρμονίας και της ρυθμικής ρευστότητας.

16 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Κείμενο με μουσική ε?

Χμμμμ, διακρίνω επιρροές από cigaret13 και τις απαγγελίες του.

Ακόμα κι εδώ ρε Φώτη?

 

Αυτό δεν είναι  άστοχο. Ο Νερούδα του Φώτη είναι από τα αγαπημένα που έχω ακούσει στο noiz. Όπως του είπα και πρόσφατα σε προσωπική επικοινωνία, αν/όποτε έχω κείμενο στα ελληνικά, θα ήθελα πολύ να το πει αυτός.

Ευχαριστούμε, φίλοι μου.

 Στράτο, τα κομμάτια αυτά στήνονται με μια εκνευριστική προσοχή στην λεπτομέρεια προκειμένου ακριβώς να αποτελούν ενιαία εργάκια , όπου λόγος και μουσική από κοινού επικοινωνούν ό,τι τέλος πάντων είναι αυτό που πρέπει να επικοινωνηθεί. Οκ, και από βίτσιο-σε μεγάλο βαθμό. Φυσικά, δεν φτάνω στο 100% αυτού που είχα εξαρχής στο μυαλό μου, εν μέρει λόγω  συνθηκών-η Roxann ηχογραφεί στον Καναδά, η δυνατότητα διάδρασης σε πραγματικό χρόνο είναι πρακτικά ανύπαρκτη και άρα τα διαφορετικά takes πηγαινοέρχονται ετεροχρονισμένα και πως να περιγράψεις σε κάποιον που δεν είναι μουσικός πως στο...challenge worth taking...το worth πρέπει να πέσει στην αρχή του κύκλου , όπου το τελευταίο μέτρο είναι 5/4 κλπ κλπ-και εν μέρει γιατί έχω πλέον βάλει ένα όριο στο μέχρι πιο σημείο θα ενδίδω στις εμμονές μου.

 Θεατρικό έργο? Όχι. Αλλά ήδη έχω στο μυαλό μου κάποια ακόμα που συνδυάζουν κείμενα με μουσική, οπότε μιλάμε για κάτι σαν ενότητα. Δεν θα γλιτώσετε εύκολα, κύριοι. 

14 ώρες πριν, gkourmoul1 είπε

Πανεμορφο το κομματι. Μπορει να ειναι μικρο, αλλα ειναι ταυτοχρονα πολυ πλουσιο μουσικα. Τοσο πληρες στα αυτια μου, ενω δεν ειναι καν το οργανο σου το πιανο.

 

Ακομα αναρωτιεμαι εαν μπορει μια κιθαρα να βγαλει (μονη της) τετοιους ηχους και συναισθηματα μεσα σε 1.42?

Σ'ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

  Το πιάνο έχει φυσικά ιδανικό ηχόχρωμα για τέτοιου είδους ατμόσφαιρες.  Και η κιθάρα όμως δεν πάει πίσω. Σχετικά με την αρμονία, το πιάνο έχει τρομερές δυνατότητες για voicings κλπ-ειδικά αν ξέρεις να παίζεις. Στο συγκεκριμένο κομμάτι, παρόλα αυτά, τα ακόρντα είναι ιδιαιτέρως guitar friendly και θεωρώ πως θα μπορούσε άνετα να παιχτεί και στην κιθάρα, λίγο πολύ ως έχει. Ίσως αν βρω χρόνο να κάτσω να κάνω και μια τέτοια εκδοχή.

Δημήτρη, η αναφορά σου στον Χατζιδάκι αρχικά με ξάφνιασε. Έκατσα και ξανάκουσα τη Ρυθμολογία και νομίζω πως κατάλαβα τι εννοείς. Όσο για το πιάνο, θα ήθελα να μπορώ να παίξω σε συμπαθητικό έστω επίπεδο. Ακόμα κι έτσι όμως με βοηθάει πολύ στο γράψιμο.

Boss, είσαι zen. Μ'αρέσεις.

Φώτη, γλυκάθηκα με την επιτυχία που έχω από τότε που άρχισα να βάζω λόγια στα κομμάτια και έχω γίνει άπληστος. Πάω για δόξα και τα τρελά τα φράγκα. Μέχρι και μπαλέτα θα βάλω σαν τον Σάκη, να γουστάρει ο ΑΜΤΜΛ.

Σας ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια.

 Αν και διάβασα με μεγάλη προσοχή τα σχόλια, όπως πάντα, θεωρώ πως το τεμάχιο έχει την ιδανική διάρκεια. Το ότι άφησε σε κάποιους την επιθυμία για συνέχεια είναι κάτι που με ικανοποιεί καθώς σημαίνει πως η ψυχο-διανοητική κατάσταση που αναζήτησε δίοδο έκφρασης μέσα από τη δημιουργική διαδικασία, τελικά πήρε όντως μια μορφή αναγνωρίσιμη.  Αυτό που με προβλημάτισε όμως, είναι το σχόλιο του Κώστα. Αν θεωρούσα το κομμάτι ημιτελές θα έμενε στο συρτάρι, όπως άλλωστε τόσα άλλα. Το άκουσα αρκετές φορές, το έπαιξα ξανά άλλες τόσες-στο κανονικό πιάνο αυτή τη φορά- προσπαθώντας να καταλάβω τι είναι αυτό που λείπει. ΑΜΤΜΛ, με μπέρδεψες. Πες μου τι λείπει, κοντεύω να τρελαθώ! ΧΑ ΧΑ ΧΑ

Στράτο, όχι midi guitar, στο πιάνο το έπαιξα, δανείστηκα το κλαβιέ μιας φίλης. Τα samples που χρησιμοποιώ είναι από giga studio. 

Τώρα, για τη διάρκεια...τι να σου πω δεν ξέρω. Θεωρώ πως είναι αυτή που πρέπει. Ο τίτλος αναφέρεται στο Some Trees του John Ashbery-ίσως αν το διαβάσεις να αλλάξεις γνώμη..

Πάρα πολύ ωραίο. Και τα παιξίματα επίσης. Μου αρέσει αυτό που έχεις κάνει με τις κιθάρες στο θέμα-σε αρμονία? Πόσες? Για πες.

Μπράβο Λουκά, συγχαρητήρια και στους φίλους που συμμετείχαν, παιξίματα εξαιρετικά. Συνθετικά, ξεχώρισα το Scherzo Latino. Συμφωνώ με τον Στράτο, αυτή η δουλειά μοιάζει φυσική κατάληξη των προηγούμενων, επίσης εξαιρετικών cd. 

Εγώ δεν θα πω κάτι άλλο για το κομμάτι.  Θα ήθελα όμως να επιστήσω την προσοχή των αξιότιμων μελών σε οπτικό υλικό που έχει κυκλοφορήσει στα σόσιαλ μίντια,  όπου τα φερόμενα ως μέλη του εν λόγω γκρουπ φαίνονται να έχουν ρίξει τα κορμιά τους άτακτα επί καναπέως πέτσινου, εξαντλημένα αφού σαφώς έχουν τιμήσει το γνωστό τρίπτυχο.  Κι αν νομίζετε πως θα σταματούσαν εκεί,  γελιέστε.  Ένας από αυτούς τους κυρίους,  δεν θα πω ποιος,  έχει στην αγκαλιά του μια κιθάρα ΜΕΤΑΛΑΔΙΚΗ... Σε τι κόσμο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας? 

Τα έχουν πει ήδη,  Γιώργη.  Τι να προσθέσω... Από το σημείο που μπαίνει η σλάιντ κι ύστερα, μέχρι να ξαναμπεί το θέμα,  χαζογέλαγα σαν ηλίθιος, θυμήθηκα δε ακριβώς πως είχα νοιώσει εκείνο το βράδυ προ αμνημονεύτων όταν σε άκουσα πρώτη φορά να διακορεύεις την Les Paul μου. 

Καλή η ποικιλία. Πέρασα μέρος ενός απολύτως αξιομνημόνευτου καλοκαιριού το 92 στην Ανάφη,  στο Μοναστήρι.  Το τραγούδι με ταξίδεψε εκεί και τότε.  

Πολύ ωραίο, Bill ! Το καθαρό μου θύμισε λίγο Buckethead-το λέω ως φιλοφρόνηση, φυσικά- και συμφωνώ με τον JJ, θα μπορούσε να είναι λίγο μεγαλύτερο. Όπως και να΄χει, μου αρέσει πάρα πολύ, ειδικά το καθαρό.

Από την άλλη, σιχτιρίζω γιατί έχω ένα με τον ίδιο τίτλο...

Και όντως, είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις κάποιον που ξέρεις τόσα χρόνια να ξεκινάει να γράφει δικά του πράγματα, και μάλιστα τόσο ωραία. Εύγε, εύγε!!! (Μην αφήσεις τα άλλα όμως, ειδικά τώρα που έχεις ανέβει τόσο...)