pipityri

11 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 Τελικά οι μπαταρίες έφταιγαν και δεν έγραψε το μηχάνησμα? 

Ποτέ δεν θα μάθουμε....Πάντως, με το ίδιο μηχανάκι τον έγραψα όταν έπαιξε με το guitar trio. Μάλιστα το είχα σχεδόν πάνω στα πόδια του. χε χε...Με αγριοκοίταξε καναδυό φορές, αλλά εντάξει. Είχε παίξει απίστευτα εκείνο τα βράδυ.

Της π0@&9#ας. Τους είχαμε δει με τον @fusiongtr στον Λυκαβηττό. Μεγάλες στιγμές.

Απόλυτη διαύγεια.

Εξαιρετικό. Ενορχήστρωση, παίξιμο, όλα. Όντως από τα καλύτερα του Σέμη.

Και η κιθάρα, φανταστική. Μπράβο Sir.

Ο μεγάλος Larry. Τους είχα δει σ αυτή την περιοδεία,  είχαν παίξει στο Ρόδον. Με Philip Catherine όμως, και Chris Minh Doky στο όρθιο. Φοβερό λάιβ,  ένα μέρος του κάπου το έχω σε κασέτα.  Με το Dragon Gate, αν δεν κάνω λάθος, είχαν ανοίξει. Είχαν παίξει και ένα απίστευτο Relaxin At Camarillo. 

8 ώρες πριν, Jazzjoker είπε

Αν δεν το έχετε ακούσει ακόμα, βρείτε το άλμπουμ που έχει γράψει με τους 4th dimension. Διαμάντι.

Ποιο εννοείς? Το Black Light,πάντως, είναι φανταστικό. Μου αρέσει πολύ και το Boston Concert. Και το To The One, καλό είναι. Γενικώς, μου αρέσουν όλα...

Στο Black Light υπάρχει ένα από τα αγαπημένα μου  κομμάτια, το Being You,Being Me.

Τεράστια μπάντα.

Υποθέτω πως αυτή είναι original εναρμόνιση που ο Miles πέταξε στα σκουπίδια...:)

Τον έχω δει δύο φορές, η μία ήταν με τον Wakerman. Θα ήθελα να τον είχα δει με τον Gary Husband, είχαν-θεωρώ- μια πολύ ιδιαίτερη χημεία. Κυκλοφορεί στο youtube ένα τρίωρο live τους στο Baked Potato. Ερασιτεχνική λήψη, αλλά είναι απίστευτο. Τσέκαρε το, έστω την αρχή, μια και ανοίγουν με το ίδιο κομμάτι. Στο μπάσο είναι ο Jimmy Johnson, για μένα ο ιδανικός μπασίστας για τον Allan.

Φανταστική εκτέλεση-αν εξαιρέσεις το σόλο του ρυθμικού-κομματάρας από τα παλιά. Ο δίσκος εκείνος είναι γεμάτος διαμαντάκια.

Οι τύποι είναι καταπληκτικοί. Το καλύτερο κανάλι στο είδος του αυτή τη στιγμή, imho.

Τεράστιος.Εξακολουθεί να επανεφευρίσκει το παίξιμο του ακόμα και σήμερα. Μοναδική φρασεολογία, αναγνωρίσιμος από την πρώτη νότα και συνθεταράς. 

Το Bloodflowers δεν το έχω ακούσει, θα το τσεκάρω. Το Disintegration πάντως, είναι επιπέδου Pornography. Το έχω ακουσει live  το 89(?) στην Νέα Φιλαδέλφεια...:)

Είναι το μόνο πράγμα που ακούω εδώ και δυο βδομάδες. Δισκάρα.

8 ώρες πριν, gmoukou είπε

.... και τα bi-tones της αρεσκείας μου.

Σχετικά με αυτό, πως ηχογραφείς? Βάζεις μικρόφωνο και από την μεριά του headstock?

Συγχαρητήρια για τη διάκριση!  Καταπληκτικό το κομμάτι, όντως αναδεικνύεται στην δική σου εκδοχή. Ωραία γραφή, εμπνευσμένη χρήση των extended techniques. Μια απορία, γιατί το συγκεκριμένο κούρδισμα? Είναι κάτι με το οποίο πειραματίζεσαι καιρό ή το αποφάσισες για το συγκεκριμένο  έργο?

Παιχταράς,έχει παίξει στο On The Corner του Miles. Έκανε πράγματα από τότε, που κάποιοι έκαναν αρκετά αργότερα. Τον πρωτοέμαθα από ένα παλιό Guitar Player(Ιούνιος 90) όπου είχε ένα άρθρο-της σειράς Master Series-για την χρήση 12φθογγων patterns στον jazz αυτοσχεδιασμό. Κι ένα ακόμα με ασκήσεις τεχνικής που τις μελετούσα για χρόνια... Υπήρξε και ΄δάσκαλος του Jason Becker-τα intervallic arps στην αρχή του Perpetual Burn είναι ξεκάθαρο αποτέλεσμα-και του Satriani.Γενικώς, φοβερά lines με τρελά διαστήματα, 4ες/5ες κλπ. Τα βιβλία του είναι,δυστυχώς, πολύ δύσκολο να βρεθούν.

Εξαιρετικό. Συγχαρητήρια στους δημιουργούς. Ειδικότερα, έκανες φανταστική δουλειά στο μουσικό μέρος.

Εμένα δεν μου λένε κάτι, ούτε μου αρέσουν ούτε δεν μου αρέσουν, μου είναι τελείως αδιάφοροι. Γενικά δεν σχολιάζω πράγματα για τα οποία δεν έχω κάτι θετικό να πω, όμως γουστάρω πολύ να βλέπω/ακούω τον Δέλτα να παίζει. Το έχω δει  κι εγώ αυτό το take παλιότερα και, παρότι το original δεν μου λέει κάτι, γουστάρω την εκδοχή του Σπύρου. Και θα μπορούσα να το πω αυτό για οτιδήποτε παίζει. Στο κανάλι του στο youtube έχει και κάτι άλλα δικά του παιξίματα σε ηπειρώτικα τα οποία είναι μαγεία. Είμαι fan, ακόμα κι όταν παίζει Toto..