pipityri

Oh yeah.

Σ' ευχαριστώ πολύ.

Μην ευχαριστείς, για μένα λέει.

Δείτε και αυτό, μέρος του φαίνεται στο κλιπ που μας έδειξε ο fusion. Απολαυστικός. :)

Πανέμορφη.

:)

Οι πρώτες νότες της φράσης είναι C# blues. Το σημείο που παραπέμπει σε Αρμονική μινόρε

είναι το επαναλαμβανόμενο B#-C#. Δεδομένου οτι το ακόρντο εκείνη τη στιγμή είναι F#9, η Αρμονική μινόρε δεν είναι και η σοφότερη επιλογή. Μάλλον πρόκειται για χρωματική προσέγγιση στο C#. Οπως και το G-G#-A-G#-G-G# που ακολουθεί είναι μια χρωματική κίνηση

γύρω από το G#. Οι τζαζοτσιγγάνοι το κάνουν συνέχεια.

Είχα κάνει ένα μάθημα με τον Garsed πριν χρόνια. Ιδιαιτέρως eye opening εμπειρία, όπως φαντάζεστε. Και για τον εξής λόγο...έπαιζε με την κιθάρα που βλέπουμε στο κλιπ, σε έναν solid state Marshalάκι του πέους και ο ήχος του ήταν απίστευτος. Απίστευτος.

Εξαιρετικός όπως πάντα .Εχω δηλώσει και ξανάδηλώνω φαν .

Oh yeah.

Το πρωί που έπιασα το κουτελάκι του είχε δέκατα το χρυσό μου και λέγε εσύ ότι θες  ;D ;D ;D

Δέκατα δεν είναι πυρετός, κύριε μου :)

Καθόλου άρρωστο, μια χαρά σε βρίσκω.

θα το δοκιμάσω όπως και δήποτε! Χρειάστηκε να αλλάξεις τη μελωδία της φωνής ή με την ίδια γραμμή σου βγήκε πιο ομαλα?

 

Το aura το έχω ακουστά, γενικά προσπαθώ να απαλλάγω από software και ξόδεψα αρκέτα χρήματα για αυτό, αυτή η ακουστική γράφτηκε καρφί, τώρα έχω και εναν κομπρέσσορα της ΤΖΟΓΟ και κάποια άλλα πεταλάκια οπότε θα το ξαναδοκιμάσω.

 

Η μελωδία έμεινε όπως ήταν, πειράζεις μόνο τον ρυθμό, λίγο στην αρχή της φράσης.

Ξανασκέψου το Aura.(ανέβασα πριν λίγο καιρό ένα κομμάτι με ακουστική που το έχω γράψει έτσι, αν θες να πάρεις μια γεύση)

 

 

 

Το mind-opener σχόλιο είναι του pipityri πάντα είχα μία υποβόσκουσα εντύπωση ότι κάτι δεν πάει καλα και όντως αυτό τωρα που μου το άκουσα χτυπάει άσχημα και ακούγεται λίγο ρομποτικό. Απ την άλλη δεν υπάρχει περίπτωση να το καταφερω πιο τραγουδιστό το συγκεκριμένο (δεν μπορω να σκεφτω δηλ. καν κιολας πως θα μπορούσα να το πω χωρίς να αλλάξω όλη τη μουσική).

 

 

Νομίζω πως δεν είναι τόσο δύσκολο, σίγουρα αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις απλά να καθυστερήσεις μερικές λέξεις. Εγώ το δοκίμασα. :)

Σχετικά με τον ήχο της ακουστικής, έχεις ακουστά το Aura της Fishman? Σου επιτρέπει να γράψεις με τον piezzo αλλά προσομοιώνει τον ήχο που θα είχε η κιθάρα σου με μικρόφωνο.Με πολύ καλά αποτελέσματα.

Πραγματικά πολύ, πολύ ωραίο. Το σόλο δικαιολογεί απόλυτα την ύπαρξη του. Οι φωνές ίσως λίγο πιο πάνω, οι ακουστικές μου φαίνονται κι εμένα λίγο μουντές και ψεύτικες, έχεις γράψει με μικρόφωνο? Το πιάνο, εμπνευσμένη λεπτομέρεια. Οπως και η ενορχήστρωση στα τελευταία μέτρα. Αντατρίχιασα.

Μερικές σκέψεις για την τοποθέτηση των στίχων στο ρυθμό....the clouds IN between...αυτό ακούγεται γιατί έχεις βάλει το in σε ισχυρό σημείο, είναι λίγο αφύσικο. Το ίδιο και στο...the distance IN between. Δεν είμαι σίγουρος και για το I MUST on my way.

Επίσης, και σχετικά με το φραζάρισμα, ίσως να γινόταν ακόμα πιο εκφραστικό αν κάποιες λέξεις έμπαιναν λίγο αργότερα, μισό beat ή κάτι τέτοιο. Μου φαίνεται λίγο φλατ σε σχέση με το νόημα των στίχων....ας πούμε...receding, hiding, singing, screaming...η κάθε μια να μπαίνει λίγο αργότερα απ΄ότι μπαίνει...

Υπέροχο τραγούδι, feel free to ignore me.... :)

[quote author=Earendil link=topic=201895.msg780728#msg780728 date=1388914090

Λοιπόν εντάξει, ας πούμε την αλήθεια κάποτε, όλοι "διευθύνουμε" την ορχήστρα όταν ακούμε το κομμάτι μόνοι μας στα 700 db. Έχοντας αυτό το αξίωμα κατά νου, η μισή επιτυχία του βιδέου είναι ότι το κάνεις δημόσια.

Well done.  :)

:)

Ωραίος!

Οντως κάτι τρέχει με τον ήχο στα σηκώματα, κάτι σου τρώει το sustain.

Ρυθμικά, ενώ είσαι σωστός, έχεις μία αίσθηση λίγο "μπροστά", που στα αυτιά μου το

χαλάει λίγο. Ακου τον μύθο :) πόσο απλωτά παίζει, τις ίδιες αξίες που παίζεις κι εσύ.

Το καλύτερο φάρμακο γι αυτό είναι να ακούσεις λίγο-ή πολύ-blues.

Καλημέρα και χρόνια πολλά! :)

Το άκουσα καμιά δεκαριά φορές, και γιατί μου άρεσε πολύ και για να αποφασίσω τι δεν μου άρεσε.

Η αφρικανικού τύπου πολυρυθμία. μου αρέσει πολύ. Οταν δε μπαίνουν και τα ντραμς, απογειώνεται.

Οι στίχοι, γουστάρω. Οπως και η μελωδική γραμμή. Με χαλάει λίγο το τελευταίο ακόρντο κάθε στροφής, το γειώνει το πράμα.

Δεν μου αρέσουν οι λούπες ή η χρήση τους.

Νομίζω πως ίσως να μπορούσε να χτιστεί πιο μουλωχτά.

Το τέλος, σαν να ξεφουσκώνει.

Εξακολουθείς να με φτιάχνεις. :)

 

Το πιό δύσκολο κομμάτι στη διαδικασία της αυθεντικής δημιουργίας, νομίζω είναι η στιγμή που πρέπει να πιστέψουμε στον εαυτό μας και να τον δεχτούμε στην ατελή μεγαλοσύνη του.

 

Αμήν.

Ακουσα το πρώτο, άκουσα το δεύτερο και ξανάκουσα το πρώτο. Το πρώτο είναι, στα αυτιά μου, ανώτερο. Η ερμηνεία είναι όντως αυθεντική, το τέμπο ευέλικτο με πειστικό τρόπο. Δεν νομίζω πως μπορώ να ξανακούσω το δεύτερο.

Ωραίο τραγούδι, πολύ ωραίο. Ο στίχος με άγγιξε. Το αρμονικό μέρος crafty, το δεύτερο μέρος του κουπλέ όλα τα λεφτά.

Καλή χρονιά. :)

Θέλουμε περισσότερες θηλυκές συμμετοχές. Και βάλε και καμιά φωτό. Των θηλυκών συμμετοχών. ;D

Κάτι είπες/για πίπες. Με την καλή έννοια. Για ελαμπορέητ. ;D

Μου αρέσουν αυτά που κάνεις. Συμφωνώ με τον fusion και θα΄θελα να το ακούσω ολοκληρωμένο, αν και πιστεύω πως  θα πρέπει να μείνει κάτι από την αίσθηση "λειψού"

που έχει, στα αυτιά μου είναι σημαντικό συστατικό. :)

Τα είπε ωραία ο atreu73...μου άρεσαν πολύ, ιδιαίτερα το error display.

Εγώ τα είπα τα κάλαντα, αλλά ζητάει η μικρή τάμπλετ... :)

Καλή χρονιά!

Ενίοτε με συνάρπαζε αυτή η μουσική και ευχαριστήθηκα πολύ το κομμάτι σου χωρίς να είμαι γνώστης ή έστω σχετικός.Μακάρι να μπορέσουμε να ακούσουμε και τη live version!

 

Συγχαρητήρια!! :)

Να'σαι καλά Bill. Μη νομίζεις, δεν ξέρω τίποτα παραπάνω απ΄ό,τι έχω διαβάσει στα βιβλία.

Εχεις ρε μπαγάσα  :) έναν τρόπο να μπαίνεις στα μινόρε (1.10) που κάτι μου κάνει. Το'χεις ξανακάνει ! ;D

Πολύ ωραίο. Μου αρέσει ιδιαίτερα που μετά το 1.10 οι ρυθμοί σου είναι speech like, που λένε και στο χωριό μου. Εν ολίγης, η κιθάρα μιλάει.

Να ζήσετε, να χαίρεστε ο ένας τον άλλον και τα παιδιά σας.

Ευχαριστώ τους φίλους που μπήκαν στον κόπο να ακούσουν και να σχολιάσουν.

@nasokosm...πάει αρκετός καιρός, δεν θυμάμαι τι άκουγα εκείνη την περίοδο. Το κομμάτι είναι δωδεκάφθογγο, οπότε Schoenberg, Webern, Berg και θυμάμαι πως άκουγα και διάβαζα και για τον Σκαλκώτα. Η σημειογραφία είναι proportional άρα και συνθέτες όπως ο Penderecki. Υπάρχει κι ένα έργο του Varese  για σόλο φλάουτο που μου αρέσει πολύ, το 21,5. Γενικά μιλώντας, είχα διάβασει κάτι που είχε πει ο Debussy, πως είναι καλό η γραμμένη μουσική να έχει μια ποιότητα αυτοσχεδιαστική, είναι κάτι που μου αρέσει ιδιαίτερα.

@haris, fusion και voyager...δεν ξέρω αν είναι κομψό να ανεβάσω τη ζωντανή εκτέλεση χωρίς την άδεια της ερμηνεύτριας. Η ηχογράφηση είχε γίνει για το αρχείο.

Οι τρίλιες όντως ακούγονται πολύ καλύτερα. Τα δε γρήγορα περάσματα είχαν παιχτεί λίγο πιο αργά, όπως είπα ήταν σχεδόν prima vista.

Παίρνω το θάρρος λοιπόν, και με αφορμή διάφορα ωραία πράγματα που άκουσα εδώ πρόσφατα, να μοιραστώ μαζί σας ένα μικρό κομμάτι για φλάουτο γραμμένο πριν κάμποσο καιρό. Το εν λόγω τεμάχιο ήταν η συμμετοχή μου σε μια συναυλία που είχε γίνει στο κλείσιμο μιας ετήσιας συνάντησης για τα πνευστά που γινόταν (γίνεται?) στα Καλάβρυτα. Εκτός από εργαστήρια για τους πνευστούς είχαν γίνει και κάτι σεμινάρια σύγχρονης σύνθεσης και είχε ζητηθεί από όσους θα τα παρακολουθούσαν να έφερναν μαζί τους και ένα έργο για σόλο φλάουτο ώστε να παιχτεί στην τελική συναυλία.

Είχα λοιπόν την απίστευτη τύχη να ακούσω αυτό το κομμάτι παιγμένο από την Iwona Glinka-όποιος ξέρει ξέρει, για όποιον δεν ξέρει να πω πως πρόκειται για τρομερή κωλοφαρδία, επικών διαστάσεων, δεν αστειεύομαι-η οποία και το έπαιξε σχεδόν prima vista. Έχω μια ηχογράφηση της εκτέλεσης εκείνης, αλλά δεν είναι καλής ποιότητας. Αυτός είναι και ο λόγος που μοιράζομαι μαζί σας την midi εκδοχή που ετοίμασα όσο το έγραφα.

Φτιαγμένη πριν το τελικό proofreading, περιέχει ένα χαμηλό Bb εκτός της έκτασης του οργάνου-δείγμα του ερασιτεχνισμού μου, αναμφίβολα.

Τέλος, το έγραψα την ημέρα που έγινα 34, γι αυτό και ο τίτλος. Στο κοινό ήταν και ο πατέρας μου, ιδιαίτερα περήφανος πρέπει να πω. Τώρα, 10 χρόνια μετά, και μέρες που'ναι,

ας μου επιτρέψετε να αφιερώσω αυτήν εδώ την παρουσίαση στη μνήμη του.

Χρόνια πολλά σε όλους, με υγεία

34.mp3

Ξανά...εκπληκτικό, δεν το είχα ακούσει.

Είναι πολύ ενδιαφέρον, και σε σχέση με αυτό που λες, πώς στοιχεία από music concrete δίνονται μέσα από την ορχηστρική γραφή. Μπορεί να είναι αναχρονιστικό, όπως λες, αλλά τελικά αυτό που μένει όταν καταλαγιάσει ο θόρυβος  και τα concepts και οι τεχνικές αντικατασταθούν από άλλα concepts και τεχνικές, είναι η μουσική. Αν είναι καλή, είναι καλή.

Τα σκεφτόμουν αυτά με αφορμή τα δύο κομμάτια για πιάνο που ανέβασες πρόσφατα. Υπέροχη μουσική, βασισμένη σε μία τεχνική που, σχεδόν 100 χρόνια πριν, ή περίπου, έφερνε τα πάνω κάτω.( και τα μπρος πίσω... ;D)