pipityri

Λοιπόν, όπου έχεις Α7,D9, Bm7, B7, D#dim7, E7#9 F#m7 παίξε blues. Στα άλλα κάνε τη πάπια. ;D

Ωραία η αρμονία, προσωπικά θα άλλαζα/παράλλαζα το πάτερν του αρπισμού στο δεύτερο μισό του κύκλου, όπως είναι τώρα μου φαίνεται λίγο σαν σπουδή του Carcassi. Επίσης, δεν κατάλαβα αν υπάρχει θέμα-πράγμα που πιθανότατα λέει πιο πολλά για μένα παρά για το κομμάτι. :)

Τα είπανε οι παραπάνω για το κομμάτι κλπ-θα συμφωνήσω και με τον Δημήτρη, η slide θέλει λίγο παραπάνω... ...να προσθέσω και το εξής..όταν ακούω ροκ κιθάρα παιγμένη τόσο γνήσια, νοιώθω δέος. Δεν κάνω πλάκα ρε. θα στο πω με ποιηματάκι... νοιώθω δέος είσ΄ωραίος :)

Ολα τα παραπάνω συν το εξής...το να νοιώθεις noobas είναι κάτι που δεν σου ξανασυμβεί. Απόλαυσε το-όλα είναι φρέσκα, καινούρια.Ισως κάποτε να το δεις σαν το καλύτερο πράγμα που σου χει συμβεί.

Ωραία πράγματα! Πότε το βλέπεις να είναι έτοιμο?

Ακριβώς. Αν μου έλεγαν εμένα κάτι τέτοιο θα έψαχνα αλλού.

Πολύ ωραίο, πιο μεστό και σίγουρο. Από όσα έχεις ανεβάσει, το αγαπημένο μου. :) Μου ακούγεται η lead λίγο πίσω, ίσως χάνεται μέσα στο reverb που λέει και ο cigaret13 ?

Ο OP είναι πολύ συγκεκριμένος σε αυτό που ζητάει. Θέλει να μάθει τζαζ πιάνο. Η ύλη είναι συγκεκριμένη, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να μάθει κάποιος και η ενδεδειγμένη σειρά να το κάνει. Παρ΄όλα αυτά συμφωνώ με το Είναι πιθανόν να πρόκειται για ατυχή έκφραση, ίσως πάλι να εννοεί πως δεν πιστεύει στο χρονοδιαγράμματα του τύπου...τον πρώτο χρόνο θα κάνουμε αυτό, τον δεύτερο εκείνο κλπ, εννοώντας πως ο καθένας μας χρειάζεται τον χρόνο του. Μια διευκρίνηση δεν θα βλάψει.

Οταν πηγαίνουμε σε έναν δάσκαλο με σκοπό να του δώσουμε τα με κόπο κερδισμένα λεφτάκια μας για μας μάθει να παίζουμε, οφείλει να μας απαντήσει με την μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια πώς σκοπεύει να το κάνει αυτό, πως θα μας βοηθήσει με την τεχνική μας, πως παρουσιάζει το μελωδικό/αρμονικό/ρυθμικό υλικό του ιδιώματος που μας ενδιαφέρει, πως οργανώνει την διδασκαλία του ρεπερτορίου κλπ. Παπαριές του τύπου "οι ύλες είναι βλακείες" δεν ακούγονται ως παπαριές όταν έχεις μάθει πλέον αυτές τις "βλακείες" κι έχεις πάει να σου κάνει μάθημα ο Keith Jarrett.

Απ' την άλλη μεριά, ο μεγαλύτερος σε ηλικία καθηγητής ενδέχεται να έχει μεγαλύτερη εμπειρία.Κι όσο για το φιλικό του πράγματος, σωστά μιλάει ο φίλος από πάνω, αλλά όπως δεν τον θες για να σκάβει άλλο τόσο δεν τον θες για να πίνετε καφεδάκι και να λέτε τα γκομενικά σας. Δεν είναι καθόλου απίθανο να έχεις απέναντι σου κάποιον που να σου είναι, σε προσωπικό επίπεδο, αδιάφορος ή ακόμα και αντιπαθής αλλά να έχει βαθιά γνώση του αντικειμένου του, εκπληκτική μεθοδολογία και σε τελική ανάλυση να σε διδάσκει καλά. Τελικά έχει να κάνει με το τι ζητάμε και τι μπορουμε να χειριστούμε κάθε δεδομένη στιγμή. Σχετικά με τα πτυχία, είναι μεγάλη κουβέντα. Αλλά είναι ασφαλές συμπέρασμα το οτι κάποιος που έχει να παρουσιάσει κάτι τέτοιο-άσχετα με το ποιόν του ιδρύματος από το οποίο προέρχεται-έχει βάλει τον κώλο του κάτω, έχει ακολουθήσει κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα και έχει αντεπεξέλθει με κάποια επιτυχία σε συγκεκριμένες απαιτήσεις. Οσο πιο heavy είναι το ίδρυμα, τόσο πιο heavy είναι και το χαρτί, προφανώς. Ολα τα παραπάνω σημαίνουν πως αυτός ο κάποιος είναι γνώστης του οργάνου, στυλ κλπ, δεν σημαίνουν κατ ανάγκη πως είναι και καλός δάσκαλος. Κλείνοντας, να πω πως μου φαίνεται δύσκολο να αποφύγει κανείς το γύρω γύρω σε δίαφορα ωδεία και δασκάλους μέχρι να βρει κάτι που θα του κανει κουκου. Πιθανότατα είναι και απαραίτητο ώστε οι απαιτήσεις μας να προσαρμόζονται στην, όχι πάντα ρόδινη, πραγματικότητα. ;)

Θα ήταν καλό να έχεις στο μυαλό σου το εξής...ένα ωδείο δεν είναι μόνο οι δάσκαλοι και το πρόγραμμα του, είναι και οι συνάδελφοι σπουδαστές. Για να αποκομίσεις τα μέγιστα ειδικά από ομαδικά μαθήματα όπως είναι τα μουσικά εργαστήρια θα πρέπει στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή να είσαι τυχερός να πέσεις σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το σπορ όσο κι εσύ. Διαφορετικά πρόκειται για χαμένο χρόνο και πεταμένα λεφτά. Δεν ξέρω για ποιόν δάσκαλο μιλάς. Τον Τσουρέλη τον είχα στο υποχρεωτικό πιάνο για δύο εξάμηνα, η ύλη που κάναμε ήταν πολύ συγκεκριμένη, οργανωμένη και μαζεμένη από διάφορες πηγές σε ένα τόμο.

Πόσο κρίμα...τον είδα πέρσι στη Στέγη με τον Mclaughlin, απίστευτος.

Ετσι.

Καλώς όρισες. Στο ωδείο που αναφέρεις κάνει μάθημα ο Τσουρέλης. Φαντάζομαι πως μπορείς να πας μέχρι εκεί και να κάνεις κάποιο δοκιμαστικό μάθημα. Επίσης πολύ καλός είναι και ο Κατσάνος, ήταν κι αυτός εκεί παλιά. Δεν νομίζω πως είναι πια, σίγουρα θα είναι κάπου όμως.

Ολα τα παραπάνω, συν το εξής...άνοιξε ένα Real Book και βρες ό,τι κομμάτι του Jobim έχει. Παίξε τα ακόρντα, έτσι θα πάρεις μια αίσθηση της αρμονίας. Αν κατάλαβα καλά το κομμάτι σου είναι σε μινόρε τονικότητα, άκου/παίξε λοιπόν το How Insensitive και επίσης το Mahna de Carnaval από τον Orfeo Nero (Black Orpheous) το οποίο δεν είναι του Jobim αλλά έχει εκπληκτική αρμονία σε μινόρε περιβάλλον.

Συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό σου, gregg. :)

Εχεις έναν δικό σου τρόπο χαρακτηριστικό, αγαπητέ. Ωραίο το τεμάχιο, μου άρεσε πολύ. Ιδιαίτερα το τελευταίο μέρος. Ομορφες φράσεις, δουλεμένες, μελωδικές. Και λεπτομέρεια στο φραζάρισμα. Μπράβο νέε μου. ;D

Και πολύ καλά έκανες! Πες μας, παίζετε πουθενά?

Φίλως, sus είναι το μεσαίο μου όνομα (pipi sus tyri). Και το voicing μια χαρά είναι, απλά το ακόρντο μου φάνηκε πολύ λαμπερό για συγκεκριμένο σημείο του συγκεκριμένου τεμαχίου.(όταν λέω λαμπερό, εννοώ φλώρικο ;D) Πάντως, πέραν της πλάκας, ωραίο cover και, όντως, η Αγάπη σκίζει.

Μου άρεσε πολύ. Ωραία η φωνή, ωραία και τα ακόρντα, αν και προσωπικά εκείνο το Α/Β με ξενέρωνε κάθε φορά που έμπαινε-αλλά περί κολοκυθόπιτας... :) Το τελευταίο verse είναι όλα τα λεφτά. Μπράβο στο duo!

Not my cup of java :), αλλά πολύ ωραίες οι κιθάρες, ιδιαίτερες στιγμές στη μελωδία του verse, και πολύ πιασάρικο το chorus ( το σιγουτραγουδάω στο κεφάλι μου όσο γράφω τα λόγια τούτα :)) Το μόνο που θα λεγα είναι πως σε ένα τέτοιο περιβάλλον, με 'βαριά' ενορχήστρωση στις κιθάρες(απαντήσεις σε αρμονία σε διάφορα σημεία κλπ) η μόνη κι έρμη φωνή μου φαίνεται, ε...μόνη κι έρμη. Υπάρχει μια ανισορροπία εκεί, πιστεύω πως θέλει backing vocals σε διάφορα σημεία, όχι μόνο στο chorus(ώστε να γίνει όντως...chorus :)) αλλά και σε διάφορα σημεία στο verse.Νομίζω πως κάτι τέτοιο θα ήταν και στυλιστικά πιο συνεπές.

Λυπάμαι φίλε μου. Είμαι σίγουρος πως ήταν τυχερή που σε είχε.

Εσύ μη μασάς, είσαι μπασίστας. ;D

Πολύ ωραίος, όπως πάντα. Εκπληκτική απάντηση στη 6η ερώτηση.

Ωραίο! Και το θέμα από το Star Wars, nice touch. :)