Jazzjoker

@Pascal: Ωραιότατο κι αυτό. @longshadow: Εξαιρετική η μπαλάντα αγαπητέ. Μα εξαιρετική όμως.

Μια τέλε με απ' όλα με χωρίς τγουάνγκ και δυο ντελούξ στρατ με εντεκάρες. Αν μπορεί το παιδί να σταματήσει και για τσιγάρα σου είμαι υπόχρεος.

Να γιατί δεν πρόκειται ΠΟΤΕ ΠΙΑ να δούμε καλή μουσική ευρέως διαδεδομένη στην Ελλάδα. Είναι καταδικασμένη εξ αρχής. Η Βανδή και η Βίσση που έχουν απενοχοποιημένο κοινό μπορούν να συνεχίσουν να πουλάνε με τα τσουβάλια.

Αυτό ποιος το λέει;

Δεν ξέρω να σου πω Κώστα μου. Αυτό που ξέρω είναι ότι το συγκεκριμένο κομμάτι και οι τελευταία σεκάνς της ταινίας είναι από τα ωραιότερα, αισθητικά, πράγματα που έχω δει/ακούσει.

Μοιράζομαι ένα κομμάτι που έχει μονοπωλήσει τις εγκεφαλικές μου λειτουργίες τις τελευταίες μέρες. Πρόκειται για το Bibo No Aozora του Ryuichi Sakamoto από το soundtrack της ταινίας Babel την οποία και συστήνω ανεπιφύλακτα, όχι μόνο λόγω εκπληκτικής μουσικής. Bibo No Aozora / Endless Flight (Babel ending music)

Τα κακά αγγλικά του email και μόνο, "φωνάζουν" απάτη. Ειδικά από βρετανική δισκογραφική.

Επειδή τελευταίως γίνεται πολύς λόγος γι' αυτή την κοπέλα της αναγνωρίζω ότι έχει κάτι το ιδιαίτερο. Εν ολίγοις, πιστεύω ότι καλά κάνει και τυγχάνει της αναγνωρίσεως που έχει. Τα τραγούδια της δε με ενθουσιάζουν, ούτε θα αγόραζα cd της. Όμως σε καμία περίπτωση δεν την κατατάσσω μαζί με ονόματα της ελληνικής show biz και με ανθρώπους που κάνουν καριέρα λόγω γνωριμιών.

Υποθέτω ότι πρέπει να αλλάξεις μαγνήτες. Πάντως ο τίτλος του thread είναι ότι πιο οξύμωρο έχω δει στο νόιζ νομίζω. :)

Γιώργο ωραίος. Μετρημένος και με στυλ. Ό,τι καλύτερο έχω ακούσει από σένα. Και η μεγάλη τρίτη εκεί στο μινόρε που λέει ο Σπύρος δεν πολυχτυπάει.

Και τους ενισχυτές για το profiling πού τους βρίσκουμε; Τους αγοράζουμε κι αυτούς;

Βρε μπας κι είναι το αφεντικό; Και άσε τα ψόφια ότι δεν το είχατε προβάρει ;D

Samy και Λάκη σας ευχαριστώ θερμά. Παραθέτω και τους στίχους που ζήτησε ο stratwithin: Like a baby's arms Like a baby's arms asking mother's calm like a ship at sea like a memory Like the love you've lost into the crowd like a baby's arms like a baby's arms Like a fading sound when you smile or frown like a friendly face and her haunted grace Like the life you lead looking for love like a baby's arms like a baby's arms At times you feel so tired love has worn you out and all you need is silence like a baby's arms Like a lonely soul that keeps getting old like a warm embrace in a quiet place Like her skin you've missed never again like a baby's arms like a baby's arms Like a plane with sails like a ship with wings like those fairy tales and those shiny things Like a soothing song when you're in need like a baby's arms like a baby's arms At times you feel so tired love has worn you out and all you need is silence like a baby's arms.

Έχει μια εφηβική αφέλεια αρχικά με κάποια στιχουργικά κλισέ. Μετά το "είμαι εδώ κοιτάξτε με...." γίνεται θυμωμένο και εκεί καταλαβαίνεις ότι κάτι παίζει σοβαρό. Επειδή μου άρεσε και διακρίνω κάτι original, θα σου πρότεινα, αν μου επιτρέπεις, να καθαρίσεις το μυαλό σου από στιχουργικές επιρροές και να πεις αυτό ακριβώς που θέλεις, χωρίς να καταφεύγεις στην πρώτη "εύκολη" λύση που μπορεί να είναι η "φωνή" του Αγγελάκα ή οποιουδήποτε άλλου. Ελπίζω η παρέμβασή μου να μην ενόχλησε.

Thank you Mr. Blue. Η συγκέντρωση του υλικού και επαναηχογράφηση είναι ο στόχος μου. Επιφυλάσσομαι λοιπόν. Ευχαριστώ συνονόματε. Η φωνή όντως φεύγει σε σημεία. Καλώς ή κακώς, έχω την πετριά να μην κάνω παραπάνω από 1-2 takes στα κομμάτια μου, γεγονός που συχνά αποβαίνει εις βάρος τους καθότι τα λάθη δεν είναι πάντα μέρος της ατμόσφαιρας. Ευχαριστώ αγαπητέ φίλε. Σε ελληνικό στίχο υπάρχουν κάποια κομμάτια που έχουν γραφτεί πολλά χρόνια πίσω και θέλουν απαραιτήτως καινούρια εκτέλεση/ηχογράφηση. Είναι στα μελλοντικά σχέδιά μου. Θα ανεβάσω και τους στίχους του παρόντος μόλις βρω το χρόνο να τους μεταφέρω από το χαρτί.

Παρακολουθώ το θέμα από τη στιγμή που ξεκίνησε στο πρώτο θρεντ. Προσωπικώς δεν καταλαβαίνω το debate. Συμφωνώ με όλους όσους εκφράστηκαν με λεπτότητα και διακριτικότητα ανεξαρτήτως της άποψής τους. Έχουμε δει/ακούσει/διαβάσει πολλά έργα που ισορροπούν στα όρια της τέχνης ή και πολλές φορές, εξόφθαλμα, τα ξεπερνούν. Αυτό που πάντα με προβληματίζει είναι ότι υπάρχει κοινό για αυτά τα πράγματα. Πολύ κοινό. Και αποκλείεται να είναι όλοι ηλίθιοι - ανόητοι - σχιζοφρενείς - κατευθυνόμενοι ή πληρωμένοι. Για αυτούς, σίγουρα κάτι σημαντικό υπάρχει.

Κάνω ένα κατάπτυστο bump γιατί νομίζω ότι του αξίζουν μερικές παραπάνω ακροάσεις από τις μόλις 7 που έχει ως τώρα. Μπορεί βέβαια και να είμαι λάθος, οπότε καταπτύστε με ελύθερα.

Το ωραίο θα ήταν να έτρωγε καμιά μήνυση για κλοπή πνευματικών δικαιωμάτων. Η δίκη θα μπορούσε να αναπαραχθεί μόνο από monty python.

Μια νότα αισιοδοξίας κι από μένα για το νέο έτος. Χρόνια καλά και δημιουργικά σε όλους. like_a_babys_arms.mp3

Πολύ μου άρεσε κι εμένα. Καλή χρονιά και δημιουργική.

Καλή χρονιά και σε σένα Vasmar και ευχαριστώ για την ακρόαση και τα σχόλια.

Ένας άνθρωπος με ταλέντο σε κάποιον τομέα, σε περίπτωση που αποφασίσει να το αναπτύξει (δηλαδή να προπονηθεί, να διαβάσει, να μελετήσει κλπ), έχει τη δυνατότητα να φτάσει σε επίπεδα που κάποιος άλλος χωρίς ταλέντο δε θα μπορέσει να φτάσει ποτέ. Ο άνθρωπος με ταλέντο, εν ολίγοις, έχει σοβαρό πλεονέκτημα έναντι των άλλων. Υπάρχουν δε ενδείξεις ότι αυτό το πλεονέκτημα είναι βιολογικό και έχει να κάνει με υπέρ το δέον ανεπτυγμένα εγκεφαλικά κέντρα που είναι υπεύθυνα για τις αντίστοιχες δραστηριότητες. Πολλές φορές βέβαια, όπως ειπώθηκε και παραπάνω, αυτό ακριβώς το γεγονός, αποτελεί και την τροχοπέδη των ταλαντούχων που επαναπαύονται στο χάρισμά τους και δεν κάνουν καμία προσπάθεια να το αναπτύξουν.

Πολύ ωραίο κομμάτι παιδιά. Κορυφαία στιγμή του βίντεο δε, όταν ο Σταύρος σπρώχνει τον Λάκη και αρπάζει την κιθάρα για το σόλο. Εκεί, ο σκηνοθέτης έγραψε. ;D

Kguitar, ευχαριστώ για τα σχόλια.

Παραθέτω και τους στίχους για όποιον έχει όρεξη για διάβασμα. Frames He was a circus clown doing his number with a smile or a tear nothing he ever talks is real as they watch him perform his act. She wears a parachute watches the planes go by in the sky it’s a dream no one will ever bring her down as she flies in her purple gown. He is the lonely type he wears the socks to match and a tie every day singing his blues away as he gazes at the morning rain. Life as an astronaut watching the sun that burns and it’s hot to the touch he’s a guy that never talks too much while he launches his burning heart.