il_dottore46

Σας ευχαριστώ πολύ και τους 2 που μπήκατε στον κόπο να το δείτε-ακούσετε και να γράψετε :)

Με χαρά σας παρουσιάζω το πρώτο μας κλιπάκι, στο κομμάτι Get Down απ'το EP που κυκλοφορήσαμε το 2012. Κάθε σχόλιο, αρνητικό ή θετικό, φυσικά ευπρόσδεκτο! Περισσότερα για τους BrightSide. στα παρακάτω links: www.brightsidemusic.net https://www.facebook.com/BrightSideTheBand https://soundcloud.com/brightside-indieband

Εξαιρετικά και τα 2 για budget όργανα, you simply can't go wrong with them. Αλλά έχουν αισθητές διαφορές στον ήχο πρώτα απ'όλα (2 διπλοί vs 2 μονοί). Του Squier οι μαγνήτες είναι ελαφρώς για πέταμα επίσης. Αν το επιλέξεις αξίζει τα λεφτά της μια αναβάθμιση αργότερα (αν το δεις σε φάση μπάντας, έστω και για την πλάκα και την κ@υλα) αλλά κατά τ'άλλα δεν αξίζει να πειράξεις τίποτα άλλο. Μιλάω ως κάτοχος του Squier και έχοντας παίξει και με το Cort μερικές φορές. Ο φτωχός συγγενής των Fender με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο στα gigs όντας κάτι αρκετά παραπάνω από ικανοποιητικό (με άλλους μαγνήτες). Και βασικά πάρε ότι σε φτιάχνει οπτικά περισσότερο. Πήρα το Squier όντας πλήρως άσχετος επειδή το λάτρεψα αισθητικά και 3 χρόνια μετά μου χει μάθει να παίζω μπάσο. Ο λόγος απλός: το έβλεπα στο stand και ήθελα να το λιώσω.

Καλά αυτό το Warmoth είναι μουν@ρ@!! :o Μακάρι να παιζαν τα χρήματα.. +1 κι από μένα στα φενδερ. Θέλει και στυλ το είδος, precision πρώτη επιλογή, ακολούθως jazz, μετά όλα τ'άλλα. Επίσης θέλει και πενούλα, ειδικά το garage/indie, αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Πως να το κάνουμε κολλάει καλύτερα ο ήχος, πρέπει να ακούγεται το μπάσο, να ξεχωρίζει. Οι monkeys ας πούμε δεν νομίζω να έχουν κομμάτι που να μην παίζει με πένα ο μπασίστας. Οι keys απ'την άλλη προσποιούνται ότι δεν έχουν μπασίστα κι ότι είναι 2 οπότε δεν ασχολούμαι και πολύ μαζί τους. Μου την ψιλοδίνει και η (τίγκα στο εφέ) φωνή του τυπά. Νομίζω στο dv κάπου στα 7,5 κατοστάρικα έπαιζε και το road worn 50's. Όλοι λένε τα καλύτερα και εμφανισιακά σκίζει. Καλά αν σ'αρέσει το relic έστω.

Τις La Bella συγκεκριμένα τις παίρνω στη Θεσσαλονίκη απ'το Χορδές στο στενό που είναι και ο Ζάχος. Και γενικά όλες όσες έχουν αναφερθεί, πλην Rotosound, τις βλέπω στα μαγαζιά. Τώρα για Αθήνα...Ας βοηθήσουν τα παιδιά.

Απορώ πάντως που κανείς δεν είπε για τις La Bella. Έχω ένα σετ 45-100 ατσάλινες roundwound και είναι απίστευτες. Ήχος γεμάτος, μεταλλικός στην αρχή, αλλά μιλάμε καμπάνα και αρκετούς μήνες μετά έχουν ακόμα να δώσουν χωρίς να τις προσέχω ιδιαίτερα και παίζοντας αρκετά έως πολύ με πένα λόγω μπάντας. Με 25 ευρώ που έχουν, δύσκολα θα δοκιμάσω άλλες χορδές.

Κι ο μικρός ο Blackstar είναι πολύ καλός. Τον είχε χρησιμοποιήσει ο κιθαρίστας μας σε live κι έβγαλε τρομερό ήχο για το μέγεθος του και όχι μόνο. Με πολλά πετάλια βέβαια (delay, reverb, distortion 1,2, ιστορίες..είμαι ευτυχισμένος που είμαι μπασίστας ;D) Fender κλασική λύση επίσης, πολύ ουδέτερος. Άλλα δεν ξέρω :D

Θα πήγαινα και για ένα plate με ποιοτικότερα pots και καλωδιώσεις. Η διαφορά που προσφέρουν είναι αρκετά μικρή βέβαια, εσύ κρίνεις αν αξίζει να τα δώσεις τα επιπλέον ευρώ. Και μια που το έθεσα, ψήνομαι να ξαναγυρίσω το δικό μου VM σε full passive. Υπάρχουν έτοιμα plates με καλά pots, καλωδιώσεις, knobs (κατά προτίμηση τα κλασσικά μαύρα..) προς πώλησην? Την ψιλοβαρέθηκα την προενίσχυση που έχω βάλει, αν και πολύ καλή. Θα μπεί στην άκρη για μελλοντική χρήση σε κάποιο project πιθανώς.

Εννοείται!

Θα το πάω και σε έναν ακόμα που είναι και πολύ καλός και φίλος να δούμε τι ετυμηγορία θα βγάλει και μετά βλέποντας και κάνοντας. Έτσι κι αλλιώς θέλει σίγουρα ένα καλό σεταπ. Σοβαρά παίζει κάτι τέτοιο ε? Γενικά πάντως το έχω μονίμως στη θήκη και σε θερμοκρασία δωματίου. Ε φυσικά απο τους καύσωνες στα #&@κρυα έχει σίγουρα διαφορές αλλά όχι ακραίες. 8-10 βαθμούς και αυτό φυσικά πολύ σταδιακά. Είναι και η Θεσσαλονίκη με υγρασία 85-100%, άστα Thnx για το feedback :D

Κατ'ευθείαν στο θέμα. Πολύ τρίξιμο στα τελευταία τάστα 12-13 και πάνω ανεξαρτήτως χορδής. Θέμα relief δεν θα μπορούσε να είναι σε εκείνα μόνο τα τάστα, action έχω normal, ίσως και ψηλό για κάποιους. Γενικά θέλει ένα καλό setup από επαγγελματία μιας και τα τελευταία 2 χρόνια έχω αλλάξει 2 φορές χορδές και το κάνω μόνος. Οπότε το πήγα σε μαγαζί που εμπιστεύομαι και μου είπε το εξής: πέρα απ'το ότι θέλει σίγουρα setup, στα τάστα που τρίζει έχει φουσκώσει το ξύλο, με αποτέλεσμα να υπάρχει ανισορροπία, άλλα τάστα ψηλότερα άλλα χαμηλότερα και ότι συμβαίνει στα Fender αυτό. Κάτι που προσωπικά δεν το πολυπιστεύω. Και ότι η ευκολότερη λύση για να μην βγάζουμε τάστα, φέρνουμε την ταστιέρα στην ίδια ευθεία και ξαναβάζουμε (θα κοστίσει όσο το μπάσο) είναι να φάμε τα τάστα σε εκείνο το σημείο. Κόστος 80 ευρώ μαζί με σεταπ. Γνώμες?? Σας έχει τύχει? Ακόμα δεν το έχω πάει και σε άλλο μαγαζί γιατί ούτως ή άλλως δεν έχω τα χρήματα να το κάνω. Επίσης αν είναι όντως αυτό, ποια είναι μια λογική τιμή για μια τέτοια ταστοδουλειά?

Ωραίο ήχο έχει αυτό με τον μονό. Ως άσχετος με τα ηλεκτρικά, να ρωτήσω, ο τριθέσιος τι κάνει?

Καλή ιδέα! Να ξεκινήσω: DiMarzio Model J (DP123) Χρησιμοποιήθηκαν στο Squier Vintage Modified Jazz Bass μου αντικαθιστώντας τους στοκ. Είναι passive, humcancelling jazz μαγνήτες με μεγαλύτερο output απ'το συνηθισμένο. Σαν ήχος έχει τα στοιχεία του κλασικού j ήχου, αλλά πιο 'τουμπανιασμένα' αν με νοείτε. Ο neck δίνει έναν πολύ ωραίο "ξερό" precision-ish τόνο, ενώ ο bridge ακούγεται σαφώς πιο jazzy αλλά με πολύ punch (στα όρια ενός πιο αδύναμου humbucker). Μαζί δίνουν έναν πιο ροκ-"αλήτικο" ήχο απ'τον κλασικό jazz bass, με τόνους growl. Ελαφρώς πιο μπάσος επίσης απ'το συνηθισμένο. Καλό definition ακόμα και με αρκετά μπάσα (ή αρκετά πρίμα κομμένα), ανταποκρίνονται πολύ καλά στις δυναμικές επίσης - παίζοντας smoothly δεν θα πάρεις τον πολύ κλασικό "καραμουζάτο" ήχο, αλλά έναν λίγο πιο ξερό, ωραίο πάραυτα, αλλά η αποκάλυψη είναι όταν το 'σκάβεις', εκεί δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό. Ανταποκρίνονται εξαιρετικά στην πένα, με υπέροχη ατάκα. Προτείνονται για πιο ροκ καταστάσεις γενικότερα. Overall 9.5/10 Fender N3 Noisless Jazz Bass pickups Τους δοκίμασα όχι ως replacement αλλά ως στοκ σε american deluxe j bass (active preamp). Passive, humcancelling και αυτοί, αλλά.. προσωπικά δεν μου είπαν τίποτα. Ο ήχος τους δεν είχε κανένα χαρακτήρα, τίποτα ιδιαίτερο. Επίσης είτε έπαιζες με τον neck, είτε με τον bridge είτε και με τους 2, οι διαφορές ήταν πολύ μικρές. Ισως επειδή είχα συνηθίσει τον έντονο χαρακτήρα των ντιμαρτζιων. Όσο κι αν κοπάνησα τις χορδές, punchy ήχο δεν μου δώσανε. Με πένα η ατάκα ήταν καλή αλλά και πάλι ο ήχος τίποτα το ιδιαίτερο. Ίσως να είμαι πολύ περίεργος πάλι. Overall 5/10 παρεπιπτόντως μιλάω πάντα για 4άρια μπάσα. Η 5η, όποτε έπαιξα με τέτοιο, για κάποιο λόγο μου προκαλεί αλλεργίες ;D. Αλλά είπαμε είμαι πολύ περίεργος.

Ωπ, αυτό δεν το ήξερα. Δε φαντάστηκα ότι το Rick-style (όποτε το χρησιμοποίησε) δεν ήταν original Rickenbacker :)

Τεράστιος όπως και γενικά οι The Jam αλλά οι Joy Division είναι μεγάλο μου κόλλημα. Υποκειμενικά πάντα. Αφού είμαστε περιζήτητοι ;D. Καλά να πάθουν που όλοι γίνονται κιθαρίστες. Συν τοις άλλοις δεν θα έχουν και ποτέ την χαρά του bass playing.

Βγάλαν τους Nickelback ;D

Όχι πέρα απ'την πλάκα με δάχτυλα δεν μου λέει και πολλά ο ήχος που βγάζει (με fuzz τα σπάει είναι η αλήθεια) οπότε και δεν το χρησιμοποιώ έτσι. Πέραν τούτου απλά δεν με πολυβολεύει κιόλας. Εξ'άλλου πάντα όταν ακούω Rick μου έρχεται στο μυαλό ένας απ'τους αγαπημένους μου μπασίστες, ο Peter Hook. Ξέρω ότι κι άλλοι πολυ πιο σπουδαίοι παίζαν με Rick και δάχτυλα όπως Geddy Lee και Entwistle αλλά κολλήματα είναι αυτά :)

Μιας που σας λείπουν τα Rick πάρτε μια φωτό απ'το δικό μου: http://instagram.com/p/LnINJpCZNo/?fb_source=og_snowlift_photo_user_message Κι άλλη μια με το Squierακι (που μου βγαλε πρόβλημα στο μπράτσο, αλλά θα επανέλθω με thread γι'αυτό): http://instagram.com/p/LnIiaSiZNv/?fb_source=og_snowlift_photo_user_message Ελπίζω να μπορείτε να τις ανοίξετε, γιατί είναι απο instagram. Δυστυχώς δεν το χω μπροστά μου για να το φωτογραφήσω, έμεινε στο στούδιο. Φυσικά το Rick παίζεται ΜΟΝΟ με πένα, δάχτυλα τιμωρούνται με φυλάκιση, το σλαπ δε με θάνατο δια λιθοβολισμού. ;D

Καλά ισχύει αλλά είναι θέμα περισσότερο κ@υλας παρά καταναλωτισμού. Όπως θα μου άρεσε να είχα και ένα γκαράζ με 4-5 παλιά cafe racer. Ένα Triumph, ένα Norton, ένα Ducati, ένα CB και πάει λέγοντας. ;)

Λογικά με το gain έχει να κάνει πάντως, συνήθως πετάλια/ενισχυτές με active/passive switch αλλάζουν τα επίπεδα του gain, γιατί κάποια active στέλνουν σήμα με ήδη αρκετό gain οπότε κόβει λίγο το πετάλι/ενισχυτής στην active είσοδο. Απ'όσο ξέρω αυτά, μπορεί να λέω και π@παριές ;D.

Χαχα, δεν θέλω να το φαντάζομαι. Εγώ είμαι ολιγαρκής άνθρωπος, με 3-4 ακόμα (P, J, Stingray, T-Bird) και 3-4 πεταλάκια επιπλέον είμαι καλυμμένος. Και ένα κοντρα κάποτε (το οποίο δεν θα ξέρω να παίζω βέβαια :))

:o :o

Basses: Squier Vintage Modified Jazz Bass w/ DiMarzio Model J Rickenbacker 4001 1975 Amps: Marshall MB15 8) ;D Effects Tech 21 Bass Driver Programmable Boss ODB-3 EHX Bass Big Muff DIY Clean Boost MXR Bass Octave Deluxe Αυτά. Με τρώει ο ποπός μου για Precision, αλλά θέλω να πάρω και την κεφαλή που ζαχαρώνω. Επίσης να ψαχτώ και με κανα αλλο drive/distortion/fuzz και επιτέλους ένα πεταλάκι κουρδιστήρι (είχα πάρει ένα behringer και το πέταξα). Αλλά στα επόμενα 2 χρόνια μάλλον δεν θα πάρω τίποτα απ'αυτά. Ή αλλιώς θα πάρω τα... ;D

Προς τερψιν μου άρχισα να διαβάζω το thread με σκοπό να ψηφίσω υπέρ στο τέλος και στην προηγούμενη σελίδα είδα ότι έγινε πραγματικότητα. Ευχαριστούμε admin! Άντε να γεμίζουμε με κανα θεματάκι σιγά σιγά :)

Γι'αυτό ευθύνεται κυρίως ο neck που ...precisionιζει αρκετά. Ανταποκρίνονται εξαιρετικά και σε πενάτο παίξιμο. Ο πίσω είναι αρκετά κλασικός bridge jazz bass μαγνήτης. Γενικά πάντως διαθέτουν τόνους growl, σε τσιτώνουν να σκάβεις το μπάσο όταν παίζεις, εμένα μ'αρέσει αυτό.