il_dottore46

Πάντως για να καταθέσω και γω τον οβολό μου για τους DiMarzio (DP123 ή αλλιώς Model J), με έχουν ικανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό και μεταμόρφωσαν το Squierακι. Δεν είναι βέβαια ο κλασικός τρομπονάτος Jazz Bass ήχος, είναι λίγο πιο αλήτικος :D αλλά δε με χαλάει καθόλου!

Μιας που νεκραναστήθηκε το θέμα πάντως, πριν λίγο καιρό μεταξύ boss, ebs & mxr (τα μόνα που βρήκα να δοκιμάσω) επέλεξα με μεγάλη ευκολία το τελευταίο και δηλώνω ερωτευμένος μαζί του, τρομερό πετάλι. :)

Μάλιστα...Thnx man, αν και είχα ψάξει στο TB δεν το είχα βρει (για κάποιο περίεργο λόγο) το thread αυτό. Και κάτι ακόμα, επειδή έχω φτιαχτεί άπειρα με το (ξένο) Rick και είναι σίγουρα το επόμενο μπάσο μου, έχω ένα θέμα εργονομίας μήπως και υπάρχει λύση. Παίζω με πένα (στη μπάντα) και το μπάσο κάπου στη μέση - δηλαδή χαμηλά για το μέσο μπασίστα, με βολεύει πάντως. Απλά επειδή το rick δεν έχει σκάψιμο και είναι γωνιώδες, όταν κοπανάω τις χορδές, κοπανιέται και ο βραχίονας μου λίγο πάνω απ'τον καρπό με αποτέλεσμα να πρήζεται ακόμα και μετά απο 2 ώρες πρόβα. Για αυτό καμία λύση υπάρχει? (εκτός απ'το να μην παίζω σαν βάρβαρος και να φορέσω περικάρπιο :P )

Σε συνέχιση του θέματος MM vs 4003 που κλειδώθηκε να πω ότι και για μένα το Rick με πένα (σε εναν orange κατά προτίμηση) είναι Η καύλα μπασοήχου. Έχει πέσει ένα 4001 του '75 στα χέρια μου (φίλου δυστυχώς, δεν είναι for sale) και δεν ψήνομαι να πολυακουμπήσω το jazz όσο το εχω. Έρχονται και ηχογραφήσεις, όνειρο! Η διαφορά 4001 και 4003 ποια είναι? Επίσης το 4001 δεν παράγεται πλέον σωστά? Ευτυχώς παίζουν ψιλολογικές τιμές για Ricks του 70-80 στο ebay. (αν ξεκλειδωθεί το άλλο ας συγχωνευθεί με το παρόν)

Υπέροχο!! Τα ρυθμιστικά που υπάρχουν στις άκρες του pickguard ήταν στο πακέτο της EMG?? Επίσης τα knobs είναι volume-volume-tone? Βασικά το λέω δημοσίως, αν κατάλαβα καλά μένεις Θεσσαλονίκη (και ίσως προς δυτικά?). Έχω ένα vintage modified Jazz με Dimarzio μαγνήτες και active preamp της Audere. Αν σε ψήνει βρισκόμαστε απο κοντά με τα καμάρια μας να παίξουμε :D

Αυτό: http://www.tech21nyc.com/products/sansamp/bassdriverp.html Ένα κάρο ήχοι, εύχρηστο, ανθεκτικό και ένας όγκος ΝΑ (με το συμπάθειο) στον ήχο. Ακόμα και σε combo με ένα ηχείο. Και di. Έτσουξαν τα 250 ευρώ λίγο αλλά δεν μετάνιωσα ούτε για ένα σεντ. Θα μείνει στο rig μου εις τους αιώνες των αιώνων.

Ok thnx man! :D To tech το πήρα κυρίως για να έχω αφ'ενός καλό ήχο κάτω (τουλάχιστον μέχρι να πάρω σοβαρό ενισχυτή) αφού οι περισσότεροι ηχολήπτες παίρνουν ήχο απ'το di πριν φτάσει το σήμα στον ενισχυτή για κάποιο λόγο. Αφ'ετέρου κάνει μάπα ενισχυτές να ακούγονται αρκετά καλύτερα πάνω μόνιμα ανοιχτό σε ένα καθαρό κανάλι. Θέλω να το δοκιμάσω και στην λούπα κάποιου.

Να κάνω και μια ερώτηση άσχετου. Πρόσθεσα στο rig μου το tech 21 bass driver programmable. Έτσι διαμορφώνεται ως εξής, κουρδιστήρι, boost, boss odb-3, bass big muff, tech 21. Το λογικό είναι να μπουν μ'αυτήν την σειρά δεδομένου ότι το tech 21 είναι και eq-di οπότε μπαίνει στο τέλος. Ωστόσο αν έχω μόνιμα ανοιχτό το ένα κανάλι στο tech 21 για καθαρό, είναι σωστό πρώτα να μπαίνει η παραμόρφωση (είτε απ'το boss είτε απ'το muff) και μετά να περνάει απ'το tech? Αν μπεί το tech πριν απ'αυτά τα 2 χάνω το di βέβαια αλλά αν είναι πιο σωστό, όπως φαντάζομαι οτι είναι, ας έχει.

Σας παρουσιάζω τα δύο πρώτα κομμάτια που ηχογραφήσαμε. Τελικά λόγω έλλειψης πόρων έγινε σε home studio πλην των τυμπάνων. Επίσης πρόκειται να γίνει και mastering σε ένα μήνα περίπου. (http://www.noiz.gr/index.php?topic=190465.0). Φυσικά κάθε σχόλιο αρνητικό ή θετικό είναι αυτονόητα ευπρόσδεκτο! BrightSide - Puzzle [flash=200,200]http://www.youtube.com/watch?v=dnXDw2Klr1k BrightSide - Nude Celebrity [flash=200,200]http://www.youtube.com/watch?v=1nvZVESeOmQ&feature=related Enjoy! :D

Ο ήχος είναι στα δάχτυλα ως γνωστόν. Ακόμα κι όταν παίζεις με πένα πάλι στα δάχτυλα είναι. Δεν νομίζω να είναι θέμα αυτό που έχεις, απλά κόβε τα συχνά. Όταν μάθεις να χρησιμποιείς τα διάφορα σημεία του δαχτύλου σου και τις δυναμικές σου για να βγάλεις τον ήχο που θέλεις όλα θα είναι πιο εύκολα. Αλλά αυτό προυποθέτει και μία σχετική άνεση στο παίξιμο. Σιγά σιγά και one at a time κι όλα θα ρθουν. Είναι φανταστικό όργανο με άπειρες δυνατότητες το μπάσο. Νομίζω δεν μπορείς να το εξαντλήσεις ποτέ. Όσο για το σεταπ είμαι κι εγώ υπέρ του να το κάνεις. Και μετά να πειραματιστείς μόνος σου. 5 βίδες είναι, δεν είναι και κβαντική φυσική. Και το ν'αλλάξεις χορδές είναι πραγματικά γελοίο. Αυτό με τα knobs το είχε και το δικό μου (ίδιο όργανο). Να σου πω την αλήθεια αν και με ψιλοξενέρωνε όταν το παρατηρούσα, τελικά δεν έκανα ποτέ τίποτα. Μέχρι που πήρε πόδι όλο το plate και μπήκε ένα με active preamp στη θέση του. Καλά παιξίματα!

Ducatisti από μικρός και μεγάλος φαν του Γιατρού (εξ'ου και το nick) ;)

Νομίζω κι ο V2 της δικιάς σου με τον κατάλληλο εξοπλισμό (λέγε με Termignoni) μπορεί να την κάνει τη δουλειά. ;D

Επίσης ο Στόλλας δεν είναι και εκτός πόλης, απλά δεν είναι κέντρο. Αν δεν βρεις pickguard και θελήσεις να πας, παίρνεις λεωφορείο 31 απο κάπου στην Εγνατία (στάση Καμάρα ας πούμε) και πες τον οδηγό ότι θέλεις να πας στον Στόλλα (στα σφαγεία είναι, κανα 20λεπτο απ'το κέντρο), είναι τεράστιο μαγαζί θα το ξέρει. Έχει και στάση απ'έξω αλλά δεν θυμάμαι πως λέγεται. Απλά 2-3 φορές πήγα να δοκιμάσω και πάντα μου άφησαν τις χειρότερες εντυπώσεις, ίσως να έφταιγε κι ο πωλητής. Επίσης έψαχνα για Squier και οι τιμές που μου έλεγαν ήταν εξωφρενικές. Αυτά προ 2ετίας, ίσως τώρα να είναι διαφορετικά.

Απλά επειδή έχω το ίδιο μπάσο και το πήρα απο thomann δεν έχει στο πακέτο ούτε ζώνη οπότε σκέψου μήπως βάλεις στην παραγγελία και καμιά ζώνη εκτός απο θήκη. Πιθανόν να χρειάζεται και σεταπ, μην τα τσιγκουνευτείς τα 20 ευρώ του μάστορα θα δεις άλλο όργανο μετά. Οι μαμά χορδές ήταν παραπάνω απο αξιοπρεπείς θυμάμαι, δεν χρήζουν αλλαγής. Καλόπαιχτο!! :D

Μιας που η συζήτηση είναι για distortions έχω να ρωτήσω κι εγώ κάτι: Έχω ένα ODB3 το οποίο μου αρέσει πολύ ως χροιά αλλά το gain του είναι όντως λίγο ασυμμάζευτο, σπάνια να το βάλω πάνω απ'τη μέση. Το θέμα μου είναι ότι ορισμένες φορές αν το ανοίξω χωρίς να παίζω έχω άπειρο feedback. Και κάθομαι αρκετά μακριά απ'τον εκάστοτε ενισχυτή και πάντα πλάτη. Παίζω με jazz. Καμιά ιδέα για να περιοριστεί το φαινόμενο? p.s.: δεν το χρησιμοποιώ ποτέ με πολύ gain, μέχρι τη μέση το πολύ με πρίμα κομμένα λίγο και μπάσα αυξημένα απ'το eq του πεταλιού. Το knob dry/od που είναι σαν blender το χω συνήθως από 2 μέχρι 4. Δεν το τερματίζω.

Συμφωνώ κι εγώ για Sansamp στο τέλος. Πάντως θόρυβο έχω κι εγώ αρκετό με το ίδιο πετάλι. Βασικά έχω πάρα πολύ feedback ακόμα και με ήπιες ρυθμίσεις, πχ dry/od στο 3 (σύμφωνα με το ρολόι), gain στο 10-11 και EQ flat ή και με κομμένα λίγα πρίμα. Αυτό βέβαια όταν απλά είναι ανοιχτό χωρίς να παίζω, όταν παίζω είναι κομπλέ. Δοκίμασε να απομακρυνθείς απ'τον ενισχυτή και να τον έχεις πλάτη, μπορεί να σου μειώσει το feedback.

Παρόμοια με την Krueger (ή μάλλον ολόιδια) απο άποψη τιμής και ισχύος και η μικρή της Ampeg. http://www.thomann.de/gr/ampeg_svt_micro_vr_head.htm?sid=be86eab7c1545272efe2836448ad6520 Απ'ότι βλέπω τα έχει όλα. Και fx loop (το θεωρώ άχρηστο σε μπασοενισχυτή αλλα τελοσπάντων..) και DI. Απλά το θέμα είναι ότι όλες οι καμπίνες 1x15 & 2x10 είναι στα 8ohm. Όσες έχει το thomann και το dv247 τουλάχιστον. Στα 8ohm βγάζει 140 βαττ ο Krueger και 150 ο Ampeg. Κατά τη γνώμη μου είναι οριακά. Κι αυτό με νορμάλ ντράμερ και λογικές εντάσεις οι υπόλοιποι. Έπαιξα προχθές με κεφάλι 100βαττ σε πρόβα κι ήταν ίσα ίσα. Με την ένταση στο τέρμα (σχεδόν). Μετά με μια μικρή υπέρβαση στο μπάτζετ είσαι εδώ: http://www.thomann.de/gr/ampeg_ba300115.htm ή στον Ashdown που προτάθηκε προηγουμένως. Όλοι οι υπόλοιποι (επώνυμοι) στην περιοχή 400-500 ευρώ είναι κατοστάρηδες απ'ότι βλέπω. Και επειδή είχα μπεί και γω στο δίλημμα, τι θα προτιμούσατε, έναν συνδυασμό Ampeg micro SVT - random επώνυμη 2x10 καμπίνα (150 watt/8ohm - ~500 ευρώ) ή το αποπάνω combo? (300watt/ 1x15 - 500ευρώ). Προτιμώ προσωπικά τη λύση 2x10 για μεγαλύτερο definition στον ήχο, αλλά τα 150 βαττ μου κάνουν κάπως λίγα. Καλύτερα να τα έχεις δηλαδή παρά να τα ψάχνεις. Αυτός ο combo έχει κλασικό Ampeg μπασοήχο? Άσχετα που τον έχω απορρίψει λόγω μεγέθους (δεν χωράει στ'αμάξι ούτε με μαγικά) όπως και τον παραπάνω συνδυασμό head-cab λόγω οριακής ισχύος. Απλά κουβέντα να γίνεται. Funky αν έχεις τέτοιο στακ μάλλον παίζεις σε ΟΑΚΑ και πάνω οπότε ναι, εσύ ούτε το μπάσο δεν θα κουβαλάς, απλά θα ανεβαίνεις στη σκηνή ;D

Thnx παιδιά! 4 άτομα είμαστε αλλά τελικά μας παίρνει οικονομικά να γράψουμε 2 στο στούντιο :D Οπότε πάμε για στούντιο και ίσως να γράψουμε ένα ακόμα στα τύμπανα, για να προσπαθήσουμε και ένα μόνοι μας. Αν μας βγεί, θα έχουμε άλλο ένα κομμάτι στο ντέμο! Τέλη Δεκέμβρη που θα το γράψουμε θα ανεβάσω και τίποτα να μας πείτε γνώμες. :)

Μην αγχώνεσαι, είναι απ'τις κορυφαίες και χρησιμοποιείται και κατά κόρον (δες κι εδώ). Βασικά και μόνο που τη χρησιμοποιεί ο Flea έστω στα λαιβ φτάνει. ;D) Στο ίδιο είδος που παίζεις επειδή παίζω κι εγώ σε μια μπάντα έχω δοκιμάσει σε προβάδικα (σε συνθήκες πρόβας) Krueger, Ampeg, Eden, Peavey (παλιός), EBS, Hartke. Γούσταρα περισσότερο τον Ampeg. Και μετά τον EBS με λίγο drive. Ο Krueger μου κόλλησε περισσότερο σε funkorock, να πω την αλήθεια. Επίσης ήταν ακριβά κεφάλια. Το συγκεκριμένο κάνει πολλές παραχωρήσεις στον ήχο και στην ποιότητα?? Για μένα, αν δεν έχεις πρόβλημα για combo, ένας μεταχειρισμένος Ampeg απ'τη σειρά BA και είσαι κομπλέ. Απλά είναι λίγο (εως πολύ γομάρια). Έψηνα κι εγώ έναν δυστυχώς δεν χωράει κανένας στ'αμάξι, είναι και μια σταλιά μέσα. Ίσως ο μικρός, αλλά 115 watt είναι λίγα. Θα πρέπει να αλλάξω αυτοκίνητο ;D Αν είσαι για head-cabinet δυστυχώς οι Ampeg ξεφεύγουν αρκετά ακόμα και μεταχειρισμένοι..

Καλησπέρα σας ξανά! :D Σκεφτόμαστε με τη μία μπάντα μου να πάμε προς ηχογράφηση του πρώτου μας ντέμο. Θα συμμετάσχουμε σε ένα λάιβ με άλλα 2 παρεμφερή συγκροτήματα και σκεφτόμαστε ότι καλό είναι να υπάρχει κάποιο ντεμάκι. Για να μπορούμε να κινηθούμε διαφορετικά και στη συνέχεια. Τώρα το θέμα έχει ως εξής: Το budget δυστυχώς είναι αρκετά περιορισμένο. Ως εκ τούτου έχουμε 2 επιλογές. Η πρώτη είναι να επιλέξουμε ένα κομμάτι (αυτό που θεωρούμε πιο δυνατό, προφανώς) και να πάμε να κάνουμε όλη τη δουλειά σε στούντιο. Τύμπανα-μπάσο-κιθάρες-φωνές-μίξη. Η άλλη είναι να γράψουμε στο στούντιο 3 κομμάτια μόνο στα τύμπανα και από κει και πέρα να δουλέψουμε τα υπόλοιπα (όργανα-φωνές-μίξη) σε home studio φίλου του τραγουδιστή. Είχανε γράψει ντεμάκι τα παιδιά (ο τραγουδιστής με την άλλη μπάντα του) και βγήκε πολύ καλό, απ'ότι μου είπε - δεν το άκουσα για να εκφέρω γνώμη. Βέβαια είναι ακουστικό σχήμα με λίγα κρουστά. Όταν μπουν στην εξίσωση κανονικά τύμπανα και ο ηλεκτρικός ήχος αλλάζουν κατά πολύ τα δεδομένα. Υπάρχει ίσως και μία τρίτη επιλογή, αν το κόστος δεν ανέβει πολύ να γράψουμε ένα ολόκληρο στο στούντιο και 2 μόνο τύμπανα και να το παλέψουμε μετά στο home studio. Αλλά ας υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει αυτή η επιλογή. Τι θα επιλέγατε εσείς? Δεν γνωρίζω δυστυχώς την κατάρτιση του παιδιού που έχει το home studio. Δύναται να βγει ένα καλό αποτέλεσμα ή να πάμε στη σίγουρη λύση και να γράψουμε ένα κομμάτι? Υπενθυμίζω ότι πρόκειται για promo/demo απλά για να έχουμε κάτι χειροπιαστό. Παίζουμε post-punk/new wave (ή απλά indie αν και λανθασμένος όρος) και είμαστε τύμπανα-μπάσο-2 κιθάρες-lead φωνή + δεύτερα.

Απλά το θέμα είναι ότι (και το είπε ο warwick μερικές σελίδες πίσω) ότι πλέον δίνουν την εντύπωση ότι απευθύνονται σε 15χρονους που ακούνε γιατί θεωρούν ότι "ο Petrucci είναι ο καλύτερος κιθαρίστας στον κόσμο" (ας μην αναλυθεί το τι σημαίνει αυτό plz...). Και δεν είναι μόνο ο Petrucci υπερβολικός αλλά όλοι. Παίρνουν 5 κλίμακες, τις φτάνουν στα άκρα για να δείξουν πόσο γνώστες είναι (που είναι), παίζουν και 32α-64α για να δείξουν και τι παικταράδες είναι (που επίσης είναι), τις ντύνουν και με άθλιους στίχους για να κάνει επίδειξη φωνητικών ικανοτήτων ο LaBrie (πάντα το μισούσα) και βγάλαν δίσκο. Οι πιτσιρικάδες θα προσκυνήσουν. Όλοι οι υπόλοιποι και ειδικά οι DT fans θα απομακρυνθούν ακόμα περισσότερο. Αν τους φτάνει, εμάς μας περισσεύει. Παλιά βγάζαν όντως δισκάρες που σου μέναν, εμένα τουλάχιστον. Τώρα ο Στρατής άσχετα με το αν είναι καλός μουσικός ή όχι, επέλεξε να κάνει αυτό που κάνει. Γούστο και καπέλο του. Μου είναι εξαιρετικά συμπαθής σαν προσωπικότητα, αλλά τα τραγούδια του δεν μ'αρέσουν. Και όχι επειδή brit-popίζουν. Ίσα ίσα λατρεύω την Brit Pop. Και προς θεού οι Papa Roach, οι Green Day, οι Blink 182 δεν είναι britpop, punk είναι. Britpop είναι oι Pulp, οι Suede, οι Smiths και οι Oasis, Blur, Verve στα πιο σύγχρονα. Αν και ο Στρατής πάει προς post-punk αλλά ας μη βάλουμε κι άλλες ταμπέλες. Κατά τ'άλλα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι οι μουσικοί να κρίνουν έναν καλλιτέχνη ή ένα συγκρότημα σχετικά με το πόσο καλοί και άρτιοι μουσικά είναι. Δηλαδή οι AC/DC, οι Ramones, οι ZZ Top, οι Rolling Stones 3 συγχορδίες κομμάτια γράφανε και παίζανε. Αυτό τους μειώνει στο ελάχιστο? Ο Joe Strummer λεγόταν έτσι γιατί όπως έχει πει κι ο ίδιος μπορούσε να παίξει ή και τις 6 χορδές μαζί ή καμία. Που φτάσανε όλοι αυτοί οι "άτεχνοι"? Αν κάτι μου ακούγεται ωραία στ'αυτιά μου, ακούγεται ωραία και τέλος. Ας είναι το πιο απλό πράγμα. Παίζω σε indie/postpunk/britpop/... μπάντα και γράφουμε τέτοια κομμάτια. Ούτε σόλο δεν έχουν μερικά, μόνο γεμισματάκια. Ξέρουμε ότι είναι απλά αλλά μας αρέσουν. Και ειδικά ο lead κιθαρίστας μας είναι εξαιρετικός. Σ'άλλη μπάντα παίζει τζαζ. Μερικές φορές δεν είναι θέμα αμπαλίασης των μουσικών, είναι και θέμα επιλογών.

Θα χρειαστεί και τους υπόλοιπους γιατί θα έχουν πολύ χαμηλότερο output απ'τον καφρο-μαγνήτη ή με απλά λόγια όταν αλλάζεις απ'τον διπλό σε κάποιον μονό θα μειώνεται σημαντικά και η ένταση του ήχου που "βγάζει" η κιθάρα. Άστους μια χαρά είναι. Πάνε σε ένα στούντιο κάρφωσε σε ενα hi gain λαμπάτο και θα δεις ότι παίζει μια χαρά και μέταλ η κιθάρα σου. Αλλού είναι το θέμα, αν όντως υπάρχει θέμα (μαθαίνω? guitar tech θα καταντήσω, εδώ δίνω συμβουλές στο κιθαρίστα μας μ'όλα αυτά που διαβάζω εδώ και είμαι μπασίστας :P) Πετάχτηκα σαν τη ... στο θέμα γιατί αυτό το θέμα που το intonation στο 12ο είναι ρυθμισμένο αλλά φεύγει λίγο αλλού (το δικό μου το αυτί φυσικά δεν το πιάνει επ'ουδενί) το χω και γω στο ταπεινό Squier Jazz μου αλλά δεν φαντάστηκα φταίξιμο nut. Έλεγα κακή δουλειά στο μπράτσο. Αλλά το συνάντησα και σε ακριβά όργανα μετά (κιθάρες και μπάσα) οπότε μία ή άλλη, λέω μάλλον συμβιβάζεσαι μ'αυτό.

Ναι ναι και το δικό μου το κούτσουρο Ινδονησία είναι αλλά δεν αμφιβάλω για την κιτρινιάρικη καταγωγή του hardware του. Εδώ που τα λέμε και των αμερικάνων τα σιδερικά κινέζικα μπορεί να είναι, αλλά είναι σαφέστατα πολύ ανώτερης ποιότητας. Πρέπει κάπως να δικαιολογούν κι αυτά την τιμή τους (και για την τιμή των όπλων). Αν ήταν να ακούγονται τα Squier με μια αλλαγή ηλεκτρικών σαν τα αμερικάνικα ξαδέρφια τους, θα το κλείναν το μαγαζί. Αύριο θα μπουν νέες χορδές στον Ινδονήσιο, να γίνει και ένα μικρό σεταπ (κάτι τριξίματα στα χαμηλά τάστα) αν χρειαστεί και θα επανέλθω με εντυπώσεις σε σχέση με τον (πολύ) ακριβότερο Γιάνκη ξάδερφο του.

Πάντως για να επαναφέρω λίγο το θέμα στο δικό μου, οι Κινέζοι έχουν κάνει τσατσιά. ;D Η ραφή στο πλάι είναι φινιρισμένη και δεν φαίνεται. Φαίνεται μόνο από μπροστά και από πίσω, κατά το διαμήκη άξονα του βαγονακίου 8) Τώρα στα κλειδιά δεν μπορώ να βρω ραφή, κόλληση έχει μόνο εκεί που ενώνεται η πεταλούδα με το υπόλοιπο στέλεχος, αυτό το καβλιτζέκι ντε που γυρνάει το γρανάζι. Αν έχει κι αλλού, οι Κινέζοι κάναν καλή δουλειά για να το κρύψουν. Ότι είναι άθλιας ποιότητας τα μέταλλα κάνει μπαμ πάντως. Ειδικά η πεταλούδα είναι τελείως επίπεδη, μια φλούδα ουσιαστικά, νομίζεις ότι βάλαν όσο λιγότερο μέταλλο γίνεται. Πάντως για badass και λοιπές hi-mass γέφυρες, είμαι κι εγώ αντίθετος. Αυτό το φυσικό κομπρεσάρισμα δεν μ'αρέσει, νομίζω ότι πνίγει το όργανο.

Yep αυτά είναι. Αυτή τη περιβόητη τη ραφή εγώ γιατί δεν τη βλέπω? :P Έχω λίγο μυωπία βέβαια, αλλά όσο πατάει η γάτα μόνο. 8) Ρε σεις το μπασάκι σαν ξύλα φαίνεται καλό πάντως. Και για σέρβις που το πήγαινα κάποτε που δεν ήξερα τις λέξεις ...truss rod, intonation, saddles κλπ μου είχε πει οργανοποιός ότι είναι μια χαρά και το μπράτσο και τα ξύλα του. Καληνύχτες μπασίστες μου, πάω να παίξω και γω 16α στο ροχαλητό εντός ολίγου. Όχι τίποτα αλλά θα φάω την παντόφλα, μόνο που αντί για παντόφλα θα είναι το VM μου και είναι και maple το σώμα, θεόβαρο ;D "όλο με το μπάσο σου ασχολείσαι!!"