Jet72

Προφανώς και η κλίμακα έχει να κάνει με το όργανο και την φωνή... Αν ακούσω οτιδήποτε που ξεκινάει από ένα τυπικό LA- κλπ σε κιθάρα το μυαλό μου πάει στον Κώστα Χατζή(*). Αν λοιπόν ήθελα κάποτε να φτιάξω ένα απλό κομμάτι κιθάρα-φωνή θα πήγαινα κάπου αλλού. Και αν ήταν metal ΔΕΝ θα πήγαινα σε ΜΙ- (αν και αυτό θα με ταλαιπωρούσε στο παίξιμο...) (*) είναι και αυτός ο τυπικός ήχος της κιθάρας όταν βαράς ακόρντα με αρκετές ανοικτές... Αν μιλήσω τώρα για εύκολες καταστάσεις όπως midi ενορχηστρώσεις όπου μπορείς να το πας όπου θες το πράγμα... ε, τότε μάλλον θα έπρεπε να κινηθώ σε κάτι όχι τόσο τυπικό όσο ένα LA- ή DO-. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι το Thriller του MJ θα ακουγόταν λιγότερο ατμοσφαιρικό στο αυτί μου αν ήταν σε μία εύκολη κλίμακα... ΄ Από τα παραπάνω μπορώ να πω λοιπόν ότι το ίδιο το αυτί (τουλάχιστον το δικό μου) έχει μία διάκριση των εύκολων κλιμάκων σε σχέση με τις λίγο πιο ενδιαφέρουσες. Ίσως φταίει και το γεγονός ότι (το αυτί) κουβαλάει όλο το DO+ και το SOL+ των πρώτων μαθητικών χρόνων στο ωδείο. Να πω βέβαια ότι ως ερασιτέχνης μουσικός δεν έχω φτάσει ακόμη στο επίπεδο του να βρίσκω εύκολα απόλυτους τόνους... πρέπει πάντα να έχω έναν τόνο αναφοράς... (το είδα να το κάνει και ο J.B.Jovi του οποίου πριν την έναρξη του You Give L. a Bad Name του ρίξανε μία πλάτη - ίσο ώστε μετά να καλέσει το στάδιο: "Shot through the heart"... και να ξεκινήσει το κομμάτι σωστά.)

Κλείνω το offt με το εξής, η μετάφραση είναι από μόνη της ένα εναλλακτικό είδος τέχνης, δεν είναι κάτι που γίνεται μηχανικά, αλλιώς θα το έκαναν οι υπολογιστές. Και αναφέρομαι όχι τόσο στην στενή έννοια της μετάφρασης όσο σε αυτό που λέμε "απόδοση" του κειμένου. On-topic, ο μπαρμπαρίτσι ( ;D μου άρεσε το μπαρμπασαμπόρα του συναδέλφου ανωτέρω ) έβγαλε πολλές κιθάρες αλλά για εμάς τους... 80άδες δεν έβγαλε κάτι σε kramer με αστεράκια κλπ.... Κρίμα!

Για να είναι μαλακότερες οι κιθάρες ή για να είναι ευκολότερες οι φωνές;

Η φωνή του είναι απλά και ξερά ροκ!! Και είναι βασικότερο συστατικό του BJ ήχου από ό,τι αρχικά φαίνεται... Ναι! Έστω και τώρα άξιζε κάργα.

Ναι και στην 35 ο ήχος ήταν ... για πολύ φαντασία. Έπρεπε να ξέρεις το κομμάτι για να μπορείς να το παρακολουθήσεις... Κάποια που τα άκουσα για πρώτη φορά... δεν μπορούσα να τα πολυκαταλάβω. Παρόλα αυτά άξιζε 1000% ως φάση, πιστεύω ότι τα δώσανε όλα, ο JBJ είναι gigman, ο R Sambora (που άλλαζε κιθάρες συνεχώς) φάνηκε κάθε άλλο παρά κουρασμένος και ο - αγαπημένος - Tico Tores κοπάναγε με όλο του το πάθος. Ένα τεράστιο πάρτυ το οποίο ήταν rock και δεν μου άφησε καμία πίκρα από αυτή που συνήθως αφήνουν όσοι έρχονται όντας ίσως εκτός εποχής. Έφυγα με πολύ ενθουσιασμό! Που να είχε δηλαδή και καλό ήχο...

Να και ένα μικρό demo από τον JMJ

Νομίζω ότι όσοι διαβάζουμε το συγκεκριμένο θέμα είμαστε λίγο ή πολύ μεγαλωμένοι από τον ήχο του Jarre / VCS3. Υπάρχει κάποιο ειδικό θέμα στο οποίο μπορούμε να διαβάσουμε για τεχνικές για τα διάφορα εφφέ (όλα αυτά με τις τριγ. LFOs κλπ) μπας και καταφέρουμε και κάνουμε τίποτα στα δικά μας φτωχά μηχανάκια;

Και βέβαια να θυμηθούμε JMJ / Κίνα (early 80's) με τρία VCS3 και από πάνω τους άλλα τρία AKS... Ό,τι καλύτερο για... πλάτη!

1) Ο κιθαρίστας να παίζει κιθάρα και να μην βαράει απλώς ακόρντα. 2) Ο κιθαρίστας (σε συνέχεια του -1-) να παίζει και κάποιο σόλο στο κομμάτι. 3) Ο τραγουδιστής να είναι frontman όχι μόνο γιατί δεν ήξερε να παίζει μουσικό όργανο και-τι-να-τον-κάνουν-τον-έκαναν-τραγουδιστή. Και επιτέλους, ας είναι πρώτα μουσικός-τραγουδιστής και μετά ερμηνευτής. Έχουμε χορτάσει από "ερμηνείες" και "ψυχή" από άσχετους! Ένας μελωδικός και απλά εκφραστικός τραγουδιστής (που θα έχει και κάποια έκταση στις ψηλές) είναι νομίζω αυτό που θα μου κάνει το συγκρότημα να διαφέρει από την φοιτητική παρέα που τζαμάρει προσπαθώντας. 4) Την κοπελιά με το Korg που παίζει το ξερό preset piano άσε την για πρόεδρο του fun club. Ο σωστός κημπορντάς πρέπει να ξέρει να υποστηρίξει τον ήχο του group. Α, ξέχασα να πω ότι είμαι της λογικής ότι η rock δεν πατάει μόνο στην ηλεκτρική, rock είναι το οτιδήποτε στα χέρια του κατάλληλου μουσικού. Απλά πράγματα περιμένω, λίγο Hammond και ίσως κάποιο υποστηρικτικό lead ήχο...

Συμφωνώ και επαυξάνω. Ως απόλυτα χομπίστας και μόνο συνθέτης, έγραψα ό,τι έγραψα όταν πραγματικά υπήρχε στόχος (ερασιτεχνικό ντοκυμαντέρ, ερασιτεχνικό θέατρο). Στις άλλες περιπτώσεις χανόμουνα στους ωκεανούς της (μη xe$w) αχανούς έμπνευσής μου. To διαφορετικό feedback οφείλεται στο ότι δομικά / λειτουργικά / αποτελεσματικά οι δύο τέχνες είναι εντελώς διαφορετικές. Θα πω το βασικότερο: η μουσική διδάσκεται με ή χωρίς δάσκαλο, στο ωδείο ή οπουδήποτε αλλού. Η μουσική παίζεται από πολλούς, έναν ή... και κανέναν σε extreme κατάσταση. Η ποίηση είναι κάτι τελείως διαφορετικό, θα έλεγα έχει ως κέντρο τον ποιητή και όχι το ίδιο το ποίημα. Η μουσική έχει ως κέντρο το αποτέλεσμα, τον ήχο και όχι τον δημιουργό. Ίσως το μόνο κοινό τους είναι ότι και τα δύο αποκτούν αξία με την ύπαρξη ενός αποδέκτη.

Φίλε Πάνο, αυτό που σου χρειάζεται είναι ένα midi keyboard(*), μία κάρτα ήχου (ακόμη και αυτή που έχεις στο pc σου...) και ένα software sequencer. (*) μη σου πω και το ίδιο το Yamaha σου... εγώ αρχικά είχα ένα Yamaha σε ρολο midi kboard και μία κάρτα Roland, αντίστοιχη του να είχα ένα φτηνο rack, δηλαδή ένα φτηνό σύνθι χωρίς kboard. Έτσι ξαφνικά το Yamaha αρμόνιο έβγαζε ήχο Roland! Παίζοντας λίγο και μαθαίνοντας το πως "γράφεις" μουσική στον υπολογιστή (το '91 που ξεκίνησα ήταν πιο απλά τα πράγματα και τα μάθαινες γρήγορα...) θα δεις μέχρι που μπορείς να φτάσεις. Μετά θα χρειαστείς ένα σύνθι το οποίο θα σου εμπλουτίσει την ηχητική σου παλέτα. Το να πάρεις τώρα ξερά ένα σύνθι μάλλον δεν θα σε πάει πολύ μπροστά (παρά μόνο αν θες να παίξεις με τα ίδια τα ηχοχρώματα). Δεν λέω για workstation, μου φαίνεται ταλαιπωρία... Με την παραπάνω λύση, θα μπεις περισσότερο στην έννοια της παραγωγής / εγγραφής / συναρμολόγησης μουσικής (γιατί κακά τα ψέματα, στα Jarre-οειδή είδη μουσικής το 50% είναι συναρμολόγηση και όχι σύνθεση) και μετά όντας λίγο "μέσα" στο κόλπο θα αγοράσεις κάτι που πραγματικά θα σου ταιριάξει. Άκουσα κάτι για SH-201? Ναι, αλλά δεν θα μπορείς να έχεις παράλληλα πολλά κανάλια ήχου. Καλή επιλογή αν όμως έχεις να το συνοδεύσεις και με κάτι άλλο... ΥΓ Όλα τα παραπάνω από την σκοπιά του νέου χομπίστα που ψάχνεται, οκ? Προφανώς υπάρχουν άπειρες λύσεις αρκεί να χώνεις το χέρι βαθύτερα στη τσέπη!

Τσέκαρε Gary Wright σε live. Προσοχή στον τριστιτανομεγιστοτεράστιο Steve Porcaro ο οποίος χώνει τις μπασσιές του σε κάτι που ποιος ξέρει τι είναι... (moog? ) Επίσης cool σημείο είναι ο ίδιος ο GW που βάζει το portamento, show off ανέβασμα νότας με αντίστοιχη κίνηση του σώματος και μετά στα γρήγορα πρέπει να χώσει αριστερό χέρι, να βγάλει το portamento και να παίξει ένα γαργαληματάκι με κρατημένο το 5ο δάχτυλο σταθερό - άρα το όργανό του δεν πρέπει να είναι μονοφωνικό!

Θα έλεγα το πρώτο να επηρεάζει το Pitch και το δεύτερο την ταχύτητα, κάτι σαν το εφφέ του delay όπου αυξάνοντας την ταχύτητα "κουρδίζεται" αντίστοιχα και το sample. Σε κάθε περίπτωση, ΝΑΙ, τέτοια κόλπα ψάχνω... Πιστεύω ότι υπάρχουν συνταγές...!

Αυτό το πράγμα πρέπει να φτιάχτηκε για μένα... - Δεν δίνω πολλά λεφτά για εξοπλισμό - Αν πιστεύω ότι κάτι μου κάνει, μου κάνει. Θεωρώ ότι το πρόλαβα με την έννοια ότι το GAIA δεν με συγκινεί τόσο ως δυνατότητες (κάπου λιγότερες) αλλά και ως layout. - Μου αρέσει ο "ήχος της Roland" εννοώντας και από το 95 και μετά - Το παλιό μου XP-10 ήταν συμπαθητικό ως μπάνκα ήχων, ήθελα κάτι που να κάνει το εντελώς συμπληρωματικό, δηλαδή συνθετικούς ήχους με πολύ μπλιμπλίκιασμα - Καταλαβαίνω κάποιες αδυναμίες όπως πχ κβάντωση τιμών στη εφαρμογή παραμέτρων (γυρνάς το knob και "ακούς" σκαλιά στον ήχο / φίλτρα κλπ), αλλά προσωπικά δεν με χαλάνε! - Πάντα ήθελα να μάθω αφαιρετική σύνθεση, να δοκιμάσω δυο μεταξύ τους ελαφρά detuned oscillators, να παίξω με κάτι σαν sample & hold, με άλλα λόγια να αγγίξω το παιδικό μου όνειρο. (Ναι, τα υλιστικά μου όνειρα ευτυχώς δεν είναι και τόσο πολυέξοδα ;D ). Αφού μοιραστώ μαζί σας τον ενθουσιασμό του απλού χομπίστα (ή καλύτερα του 38άχρονου παιδιού με το νέο του παιχνίδι...) θα ήθελα να ρωτήσω: ?? Υπάρχει κάποιο site που να έχει synthesizer tricks? πχ πως μπορώ να φτιάξω κάτι σαν τα κόλπα που κάνει ο Jarre με το EMS AKS (ναι, αυτά τα ... πππρρρρρρρρρ - ρρ - ρρ - ρ- ρ.... καταλαβαίνετε νομίζω...! ) Δηλαδή, βάλε ένα VCA/OSC τέτοιου τύπου, προχώρα με ένα LFO να κάνει έτσι, ρύθμισε το τάδε εκεί και κούνα το κλπ κλπ.... :D ?? Υπάρχει κάπου κάτι σαν κουκούλα για να μπορώ να καλύπτω το όργανο (αλλά αντίστοιχα και τα παλαιότερά μου; ) Ευχαριστώ προκαταβολικά! ΥΓ Για να σας προλάβω, έχω ήδη πάρει γραμμή ότι το όργανο έχει δυνατότητες που δεν είναι προσβάσιμες άμεσα ή με προφανή τρόπο...

Δοκίμασα το reset και τώρα το μηχάνημα ξεκινάει κανονικά! Απλά ως πρώτο patch εμφανίζεται το user 002 αντί για το preset 001 αλλά μικρό το κακό. Ευχαριστώ πολύ για την άμεση τεχνική υποστήριξη!

Ευχαριστώ για την απόκριση φίλε jack, Η αλλαγή μπαταρίας είναι κάτι που μπορώ να κάνω εγώ; Είναι λογικό να χρειάζεται αλλαγή; Το μηχάνημα το έχω γύρω στα 14 ( ? ) χρόνια...

Καλημέρα σε όλους Το αγαπημένο μου Roland XP-10, αυτό το πλαστικό κουτί με τις φτηνές πέντε οκτάβες και τους πολύ όμορφους (για τα λεφτά του) ήχους, μου κάνει ... νερά. Συγκεκριμένα όταν το ανοίγω απλά δεν παίζει, δεν έχει καθόλου σήμα output (ήχο). Δεν ξέρω πως μου ήρθε και ξαναδοκίμασα να το ανοίξω κρατώντας πατημένα τα δύο κουμπιά του συνδυασμού που παίζει το built-in demo. Σε αυτή την περίπτωση παίζει κανονικά, έτσι λοιπόν κάθε φορά πλέον το ανοίγω έχοντας πατημένα τα κουμπιά του demo, το οποίο στη συνέχεια ακυρώνω και τότε το μηχανάκι παίζει κανονικά... Καμιά ιδέα; Έχω διαβάσει σε ξένα site ότι το λειτουργικό δεν είναι και από τα πιο αξιόπιστα...

Το αναλογικό σήμα που τελικά φτάνει απευθείας στο (αναλογικό) αυτί μας έχει ίσως μία άλλη αίσθηση. Αλλά πόοοοοοοοσο μεγάλη να είναι η διαφορά μέσα σε μία μίξη ήχων κλπ; Μήπως απλά τα λέμε για να έχουμε να λέμε; Μήπως απλά είμαστε δέσμιοι του ρετρώ και των όσων βλέπουμε να κάνουν οι "μεγάλοι"; (βλέπε Jordan Rudess με modular analogs κλπ, Jarre και τα ρέστα...). Νομίζω ότι οι αφορισμοί και οι ατυχείς συγκρίσεις απλά είναι αποτέλεσμα του ότι χάνουμε το δάσος κοιτώντας το δέντρο. Εντάξει, δεν είναι ένα VSTi ό,τι το απόλυτο - όπως πριν λίγες δεκαετίες δεν ήταν τα samplers, τα οποία ευαγγελίζονταν την πλήρη κατάργηση οποιουδήποτε ήχου μπορούσε να δώσει δείγμα, άρα όλων των φυσικών οργάνων και των κλασσικών synthies... Και εντέλει όλα έχουν και μία οικονομική διάσταση. Απλά είναι "κάπως" να ξέρεις ότι αυτό που ακούς από κάποιον μεγάλο βγαίνει από το the real thing παρά από κάτι που αγοράζεις και σύ, έτσι δεν είναι;; ;D Και για την φάση της υπόθεσης, να θυμηθούμε ότι κόσμος μας στο βάθος δεν είναι αναλογικός αλλά ψηφιακός! (βλέπε DNA/RNA, ατομική δομή, ενεργειακές στάθμες και λοιπά κβαντικά θέματα - ο Θεός ήξερε τι έκανε, μας έφτιαξε ψηφιακούς στο βάθος για να μπορεί να διατηρεί την πληροφορία όπου και όταν θέλει αναλλοίωτη!)

Μιας και αυτό φαίνεται να είναι ένα γενικό topic για τον συγκεκριμένο αγαπημένο μας Έλληνα, θα ήθελα να ρωτήσω αν έχετε ιδέα τι είναι αυτό περίεργο custom setup που χρησιμοποιεί τώρα (εννοώ από το Alexander ή την συναυλία στις στήλες Ολ.Διός και μετά...) Έχει δύο κλαβιέ και πάνω 8; πανομοιότυπα λευκά "πράγματα" (σαν grooveboxes...)...

Παρεξήγηση, λέγοντας "περα από ένα home studio" εννοώ κάτι απλούστερο...

Κάτι λίγο καλύτερο από ένα DSR-2000...

θα έλεγα ο Bruce αλλά τελικά νομίζω ο D.L.Roth για έναν απλό λόγο: μπορεί να τραγουδήσει τα πάντα και ήταν άκρως rock χωρίς να χρειάζεται να ζορίσει την φωνή του, να την αγριέψει ή να την παραμορφώσει (όπως κάνουν οι 99% τραγουδιστές που λένε από hard και πάνω).

Αντίστοιχο με αυτόν από τα ηχεία ενός αρμονίου;

Γειά και χαρά σε όλους τους φίλους. Έχω μία λίγο αφελή αλλά πολύ πρακτική ερώτηση: Κάποιος που έχει ένα αρμόνιο, όπου βρεθεί και όπου σταθεί μπορεί με μία μόνο πρίζα να έχει έτοιμο ήχο από τα speakerάκια του ίδιου του οργάνου. Υπάρχει κάποιος απλός τρόπος για κάτι ανάλογο σε ένα σύνθι; Γίνομαι πιο συγκεκριμένος: έχω ένα XP-10, πανάλαφρο, με ωραίους ήχους και μάπα κλαβίε (αλλά δεν είναι αυτό το θέμα...). Θέλω να μπορώ να το ακούω χωρίς χρήση ακουστικών αλλά και χωρίς να απαιτείται να το βάλω σε κάποιον ενισχυτή κλπ. Σκέφτομαι να πάρω ένα ζευγάρι ηχειάκα για pc και να τα πλαγκάρω στην εξοδο των headphones (προφανώς με έναν μετατροπέα για το βύσμα σε minijack). Τι λέτε; Ξαναλέω ψάχνω για κάτι φτηνό, εύκολο και πρακτικό, πέρα από ό,τι έχει να κάνει με την κανονική χρήση του οργάνου στα πλαίσια ενός home studio κλπ. Ευχαριστώ προκαταβολικά και καλό υπόλοιπο καλοκαίρι! 8)

Ναι BEAST! Αλλά και analog beat κάτι βγάζει ως νόημα...! :P Αλλά όποιος έχει τόσο πράμα πρέπει να έχει και την κατάλληλη στουντιακή υποδομή εννοείται...