Παστίτσιός

Υπάρχει και η Lexicon Alpha κάρτα ήχου η οποία κοστίζει μόλις 60 ευρώ και έρχεται μαζί με 2 δισκάκια, το ένα εχει ένα εφέ της Lexicon και το άλλο έχει το Cubase Le5, το οποίο είναι πολύ καλό για αρχάριους αλλά και πιό προχωρημένους μάλλον. Για 60 ευρώ είναι κορυφαίο προιόν.

Θαυμάσια, προσωπικά θα προτιμούσα μία μελαχρινή και κυρίως μαυρομαλλούσα αλλά και ξανθιά καλά είναι, η βότκα όμως επιβάλλεται ασυζητητί. Η αλήθεια όμως είναι ότι και εγώ δεν έχω καμμία σχέση με το είδος, με Alice Cooper και My dying bride μεγάλωσα και ζώ... Είναι άλλη φάση να παίζεις τα αρπέτζιος ζωντανά δίχως αρπετζιέητορ και προφανώς είναι και πολύ δυσκολότερο ειδικά όταν πρόκειται για βαρυκεντρισμένο πλήκτρο όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση με το GEM. Αλλά είναι άλλη απόλαυση*. Συνεχάω συνεχάω. ;D Παραγωγικά προορίζεται να δουλευτεί όσο το δυνατόν καλύτερα, δεν σταματάει εδώ το ταξίδι των ροδάκινων. ;D *ψιλομαζοχιστική.

Θεωρώντας ότι πρόκειται περί σπιτικής μίξης, δεν έχω να πώ πολλά για διόρθωση, μόνο ένα, νομίζω ότι αν ελαττώσεις ελάχιστα το reverb θα ακούγεται ακόμα καλύτερο, σε κάποια σημεία τουλάχιστον. Μου ακούγεται μια χαρά γενικά.

Το κομμάτι λέγεται "Ένας τόνος ροδάκινα". :-X

Στην αρχή με ψάρωσες και νόμιζα ότι θα παίξει Alice Cooper, σε ένα κομμάτι του η εισαγωγή είναι (πολύ) κάπως έτσι. Το κομμάτι ακούγεται μια χαρά και μάλιστα είναι ωραίο κομμάτι. Ποιό Sonar χρησιμοποιείς;

Αυτοί που παίρνουν υποτροφίες, παίρνουν και αναβολή και κάνουν την θητεία τους αργότερα, εκτός και αν κάτι μου διαφεύγει. Άρα, είναι άσχετο. Σαφώς δεν έχω σχέση με τον χώρο, αυτό δεν αποκλείει όμως το γεγονός να μπορεί κάποιος να αντιληφθεί σωστά κάποια πράματα αν δεν έχει σχέση με κάποιο χώρο. Μουσική γράφουν πολλοί αλλά δεν έχουν όλοι την ίδια βαρύτητα με τον Μότσαρτ, έχουν; Από τα ελάχιστα που έχω διαβάσει, λένε ότι η μουσική του Μότσαρτ και του Μπάχ και βάλε όποιον άλλον θέλεις μεγάλο συνθέτη, έχουν επηρεάσει την μετέπειτα εξέλιξη της μουσικής, ισχύει αυτό; Εάν ισχύει, τότε έχουν όλοι οι συνθέτες την ίδια βαρύτητα με τους μεγάλους αυτούς; Μάλλον όχι, σωστά; Δεν λέμε ότι οι εκτελεστές δεν είναι σημαντικοί, αλλά εκτελεστές υπάρχουν αρκετοί να εκτελέσουν κάποιο έργο, υπάρχουν πολλοί Μότσαρτ όμως; Ας υποθέσουμε ότι σήμερα πέφτει ένα αεροπλάνο στο κεφάλι του Καβάκου και τα τινάζει (ας ήταν πόντιος να γλίτωνε, ποιός τον φταίει), αύριο τα έργα που εκτελεί αυτός θα μπορέσει να τα εκτελέσει κάποιος άλλος; Ή για να ακούσουμε τα συγκεκριμένα έργα θα πρέπει πλέον να αρκεστούμε στους υπολογιστές και τα sequencer; Εάν μπορέσει να τα εκτελέσει τα έργα κάποιος άλλος, τότε η αναγκαιότητα ύπαρξης του Καβάκου στον χώρο σε συνάρτηση με την αναγκαιότητα αποφυγής της θητείας πάντα, μειώνεται. Αν π.χ. ο Καβάκος ήταν ο μοναδικός στον πλανήτη που θα μπορούσε να εκτελέσει, τότε θα ήταν ίσως πρός συμφέρον της ανθρωπότητας να τον προστατέψει από το οτιδήποτε άρα και να μην τον στείλει στον στρατό η μάνα του δικαιολογημένα. Αλλά παρόλο που είμαι άσχετος με τον χώρο, ένα πουλάκι μου λέει ότι δεν είναι ο μοναδικός εκτελεστής. Το ότι λοιπόν, έθεσα τον Μότσαρτ και τον Καβάκο στην ίδια πρόταση, δεν το έκανα για να μειώσω το έργο των εκτελεστών είς τέρψην των δημιουργών, αλλά για να τονίσω την μοναδικότητα του ενός σε σχέση με του άλλου και σε σχέση με την αναγκαιότητα ή μή της μή στράτευσης. Ελπίζω τώρα να έγινα κατανοητός επειδή νομίζω ότι κάπου δεν συνεννοούμαστε καλά. Βλέπεις πως μάλλον δεν συνεννοούμαστε. Ποτέ δεν μπήκα στην διαδικασία κάν, να κρίνω το έργο του Καβάκου. Δεν μπήκα καί επειδή δεν είμαι στον χώρο αυτόν και δεν έχω τις γνώσεις για να το κάνω καί επειδή δεν με ενδιαφέρει το έργο του όποιου Καβάκου, εξάλλου το έργο του δεν με επηρεάζει στο ελάχιστον, ούτε εμένα ούτε το 99,9% του πλανήτη, αντίθετα με το έργο των επιστημόνων και δή της ιατρικής επιστήμης η οποία επηρεάζει και βελτιώνει την ζωή όλων. Όσο μεγάλος και να είναι ένας ερευνητής, καλλιτέχνης ή ότι άλλο, θα πρέπει να ζυμωθεί λίγο στον στρατό, πρώτα από όλα είναι άνθρωπος και καλά θα κάνει να "ταπεινωθεί" λίγο στον στρατό για να μείνουν και τα μυαλά του στο κεφάλι του όταν αργότερα γίνει γνωστός και πλούσιος χάρη στην έρευνα και το έργο του. Και καλά θα κάνει να καταλάβει ότι όταν εγώ θα πολεμάω για να προστατεύσω τα παιδιά του, αυτός δεν θα πρέπει να παίζει το βιολί του, θα πρέπει να είναι μπροστά από εμένα για να προστατέψει τα δικά του παιδιά ακόμα περισσότερο από ότι κάνω εγώ. Πραγματικά, θα γίνουμε δούλοι των τεχνικών μας δυνατοτήτων και θα ξεχάσουμε το τί πραγματικά είμαστε;

Αν αυτό απευθύνεται σε εμένα, προτιμώ να μου μιλάει ο οποιοσδήποτε στον ενικό. Είμαι ένας και όχι πολλοί και ο πληθυντικός δεν δείχνει σεβασμό, άσχετα από το τί θεωρούν ορισμένοι, ο πληθυντικός αποτελεί προσβολή της ίδιας της φύσης και της ελληνικής γλώσσας όταν απευθύνεται σε ένα άτομο. Φυσικά έξω όλοι τον χρησιμοποιούμε μιάς και είναι αδύνατον να καθόμαστε να εξηγούμε στον καθένα που μας μιλάει στον πληθυντικό το λάθος επ'αυτού, αλλά αφού σε ένα φόρουμ τα γραπτά είναι...γραπτά και μένουν, μένει διά παντός καταγεγραμμένη η αλήθεια ή η άποψη ή η εντύπωση κ.λ.π. Άρα, προτιμώ την ουσία και όχι τα ψευδοσεβάσματα. Με αυτό το σκεπτικό κανείς δεν πρέπει να πηγαίνει στον στρατό. Όλοι μπορούν να προσφέρουν διαφορετικά εντός και εκτός στρατού, όλοι έχουν χαρίσματα, άσχετα αν είχαν την τύχη να τα αντιληφθούν και να τα καλλιεργήσουν σε επαγγελματικό - υψηλό επίπεδο αντίστοιχο του όποιου Καβάκου και κανείς δεν αφαιρεί το δικαίωμα του Καβάκου να "χρησιμοποιηθεί" στον τομέα του αφότου ολοκληρώσει την θητεία του. Αυτό το σκεπτικό είναι και επικίνδυνο επειδή φέρνει στο νού εικόνες από ταξικές κατηγοριοποιήσεις και μας πάει αλλού. Οι γιατροί π.χ. προσφέρουν πολύ πιό τεράστιο έργο από τον Καβάκο αλλά υπηρετούν και την θητεία τους (η πλειοψηφία έστω). Εάν ο Καβάκος ήταν κάποιος συνθέτης μεγέθους Μότσαρτ, ίσως να δικαιολογείτο επειδή θα ήταν δημιουργός και εκεί ίσως αλλάζει το πράμα, αλλά είναι εκτελεστής και όχι δημιουργός. Επειδή λοιπόν, τα έργα που εκτελεί, τα εκτελούν και άλλοι υποθέτω και μάλιστα τα εκτελούν επιτυχώς, τελικά δεν είναι και τόσο κρίσιμη η παρουσία του στον μουσικό χώρο πράγμα που καθιστά την απουσία του από την θητεία ακόμα βαρύτερης σημασίας.

Σωστά, δυστυχώς την έκλεισαν την σελίδα, δεν ξέρω γιατί και είναι πολύ κρίμα, γινόταν καλή δουλειά εκεί. :'(

Σε αυτή την τοποθέτηση διαφωνώ. Το θέμα δεν είναι η ποσότητα των ενεργών στρατιωτών, ούτε η ποιότητα αυτών. Το θέμα είναι ότι όταν πηγαίνει κάποιος στον στρατό, βάζει τον εαυτό κάτω από την χώρα του. Φυσικά το κάτω δεν είναι υποτιμητικό απλώς σημαίνει ότι σε κάποια πράματα μπορεί να θέσει τον εαυτό του υπό την υπηρεσία ανώτερων ιδανικών αφήνοντας στην άκρη τις προσωπικές του επιδιώξεις. Εφόσον ο όποιος Καβάκος, απέφυγε την θητεία του για να...παίζει το βιολί του (ή όποιο άλλο λόγο), τότε αυτό σημαίνει ότι έθεσε τον εαυτό του πάνω από τη χώρα του. Άρα, σε μία περίοδο πολεμικής τρέλας, πόσο μπορεί κάποιος να εμπιστευθεί την υπεράσπιση της χώρας του σε αυτόν; Ακόμα και ο Σωκράτης που θεωρείται ο μεγαλύτερος φιλόσοφος, όταν έπρεπε να πολεμήσει, πολέμησε. Οι μόνοι άνθρωποι που αποφεύγουν την θητεία τους (εκτός από τους σωματικά ασθενείς), είναι οι δειλοί και οι υπερεγωιστές, άσχετα με το τί δικαιολογία βρίσκει ο καθένας για να κρύψει την ασχήμια του.

Αφού ήταν ανέκδοτο, πώς να το είχα ακούσει; Και τώρα που το λές, δεν το ακούω, το διαβάζω χοχοχοχο. :o

Κύριοι, δεν καταλαβαίνω, ποιά να μπεί; Εγώ θα ήθελα να μπεί... μία γιαπωνέζα με μία πιατέλα προφιτερόλ. ;D

Από ότι κατάλαβα το "πρόβλημα" του Καβάκου βρίσκεται στο στιχουργικό μέρος της λαικής μουσικής. Αν μπορούσα να τον ρωτήσω κάτι θα ήταν, εάν από ένα λαικό τραγούδι αφαιρέσουμε τους στίχους και το παίζουμε άστιχο, ή άν συνθέσουμε ένα λαικό κομμάτι και δεν γράψουμε στίχους εξαρχής, θα έχει και πάλι "πρόβλημα"; Δηλαδή, το "πρόβλημα" του με την λαική μουσική είναι με τους στίχους που την συνοδεύουν ή είναι και με την ίδια την μουσική, με τα όργανα που την παίζουν και με τις κλίμακες - δρόμους που την συνθέτουν;

Ότι παίζω και ακούγεται, το παίζω στο GEM, ένα απλό αλλά δύσκολο να το παίξω με μετρονόμο κομμάτι σε βαρυκεντρισμένο πλήκτρο. Anyway, ιδού το αποτέλεσμα. Αν ποτέ μου την βαρέσει ίσως κάνω και μία ενοχρήστρωση, μέχρι τότε... O0

Σαββατοκύριακο, Σαββατοκύριακο, Σαββατοκύριακο, τίποτα δεν έχετε μάθει εδώ μέσα; ;D

Όχι ακόμα, ας περιμένει λίγο να πάμε να πάρουμε τα ποπ κόρνια. O0

Σε αυτό το unboxing ακούμε 2 κομματάκια μου, μάλλον ενάμιση κομματάκι, ένα ολόκληρο και ένα μισό! Το 1ο λέγεται Starsytem beyond και το δεύτερο Boring March. 8)

Έχω την εντύπωση ότι του άλλαξες τα φώτα. Αλλά ακούγεται βελούδινο, είναι ιδανικό για μεταμεσονύχτιες ακροάσεις. 8)

Ωραίο είναι, έχει αρκετά μυστηριακό ήχο και είναι ενδιαφέρον επίσης.

Έχω την εντύπωση ότι κανείς δεν έγινε μουσικός με στόχο να πλουτίσει αλλά απλώς έγινε επειδή το ένιωθε ότι θέλει να γίνει. Αλλά έχω την εντύπωση, who knows after all;

ΌΧΙ. Δεν έβαλα το χέρι μου. :P O0

Όχι, αυτό που λές δεν είναι το ίδιο πράμα επειδή στην περίπτωση του φυσικού τοπίου, δεν μπήκε ανθρώπινο χέρι, στην περίπτωση των γυαλιών, άνθρωπος τα άφησε στο πάτωμα, δεν αφέθηκαν μόνα τους όπως στην φύση. Άρα μιλάμε για τον ανθρώπινο παράγοντα στο αποτέλεσμα του τεχνιτού αντικειμένου.

Βλέπουμε ένα πίνακα ζωγραφικής όπου ο ζωγράφος ζωγράφισε ένα ζευγάρι γυαλιά σε ένα πάτωμα. Το θεωρούμε τέχνη αυτό που βλέπουμε. Βλέπουμε σε ένα πραγματικό πάτωμα την ίδια ακριβώς εικόνα με ένα πραγματικό ζευγάρι γυαλιά. Δεν το θεωρούμε τέχνη. Ο ζωγράφος δηλώνει ότι τον πίνακα τον δημιούργησε στα πλαίσια της τέχνης. Ο τυπάς που άφησε το ζευγάρι γυαλιών στο πάτωμα δηλώνει ότι το έκανε στα πλαίσια της τέχνης. Γιατί το ένα είναι τέχνη ενώ το άλλο δεν είναι; Αν ο ζωγράφος θέλει να αναδείξει μία ιδέα με τα γυαλιά στο πάτωμα και θεωρείται τέχνη γιατί δεν θεωρείται τέχνη αν θέλει να αναδείξει την ίδια ιδέα ο τυπάς που άφησε τα γυαλιά στο πάτωμα;

Στα vocals ο ένας και μοναδικός cos_Dr. Απολαύστε. 8)

Ωραία φωνή, ωραία ερμηνεία και ωραίο κομμάτι. Ωραίοι!

Νά και κάποιος που διαβάζει τα descriptions! Εύγε. ;)