blue

παρα πολυ καλό σε όλα τα επίπεδα ,συγχαρητήρια !!

σοβαρή πόρωση. αν έχεις κι άλλα τέτοια, θέλω

Αυτό το περίεργο που είπαν κι άλλοι, οτι είναι σαν να γνωριζόμαστε καλά, αφού νομίζω οτι θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες ενώ συνήθως ανταλλάζαμε λίγα αστεία και χαιρετιζόμασταν μέχρι την επόμενη φορά. Στο μυαλό μου τον είχα πάντα για σπάνιο άνθρωπο, που αξίζει να τον ζηλεύεις για τις ποιότητές του. Θα λείψει. Θερμά συλληπητήρια στους πιο κοντινούς του.

έτσι όπως τα λες, εγώ θα έπαιρνα 4-5 πετάλια, εκ των οποίων το ενα θα ήταν πολυ-modulation ή κάτι σαν το line6 M5. Αν επιμένεις για πεταλιέρα με αναλογικό ήχο, θα κοιτούσα και αυτές : https://www.thomann.de/gb/tech_21_fly_rig_cali.htm https://www.thomann.de/gb/tech_21_fly_rig_5.htm

εγώ νομίζω είναι συνολική μόδα, οπότε ο ήχος (και οι κιθάρες) είναι έκφανση της μόδας αυτής. Το βλέπεις σε ρούχα, κουρέματα και ντιζαϊνιές. Αν έχω δίκιο σε αυτό, πολύ σύντομα θα αποκτήσουν αξία οι superstrat που σκονίζονται αυτή τη στιγμή. Στο θέμα της κιθάρας υποψιάζομαι οτι στις αρχές των 90s, θα μου φαίνονταν εκτρώματα ή τελοσπάντων άκυρες οι κιθάρες που ζαχαρώνω τώρα (και πλέον είναι της μόδας). Για το θέμα του ήχου της κιθάρας per se, θα συμφωνήσω με Πνοή και Νύξη: ο ήχος της ηλεκτρικής είναι ψιλοένας, και μετριέται σε μιλιβόλτ :D, δλδ χοντρικά χωρίζεται σε κιθάρες με μονούς, διπλούς, ή P90. To πώς θα τον χειριστούμε με ενισχυτές και εφέ σύμφωνα με το τι μουσική θέλουμε να βγάλουμε (i.e., electropop ή punk) ελάχιστα σχετίζεται με το τι κιθάρα θα χρησιμοποιήσουμε. Φυσικά εξαιρούνται από το τρένο σκέψης μου οι pure κιθαριστικοί ήχοι (αυτοί που ξέρουμε ως κλασικοί), οπότε είναι γνωστός και συγκεκριμένος ο τρόπος προσεγγισής τους. Kαι φυσικά όλα αυτά τα λέω για να παρακαλέσω θερμά τον εαυτό μου να μην αγοράσει αυτή : :D

bit crusher και fuzz factory. Τα άλλα είναι για μέταλ ;D

The liner notes of Radiohead’s Pablo Honey now credit Hammond and Hazlewood as co-writers of “Creep” and Hammond and Hazlewood split royalties with the band. The Hollies "The Air That I Breathe" (1974) vs. Radiohead "Creep" (1992) | 11 Suspiciously Sound-Alike Songs | TIME.com

με googlαρισμα "app that identifies root tone of audio" πήρα 1ο αποτέλεσμα αυτό: https://forum.audiob.us/discussion/6180/what-app-can-detect-the-key-of-a-sample-and-or-song και βρέθηκα εδώ : https://www.abyssmedia.com/tunexplorer/ μάλλον κάνει τη δουλειά που θέλεις :)

ευχαριστώ φίλοι μου :) Εδώ η 2η πλευρά του 7ιντσου :

άλλο ένα , που θα κυκλοφορήσει σύντομα από την inner ear ως μέρος μιας συλλογής από 7ιντσα :) https://adistantvictorysinglesclub.bandcamp.com/album/set-me-free-fire-in-the-rain

ομοια με odis, ξεκινάμε σε σπίτι που δεν ακουνε μουσική αλλά στο αμάξι υπάρχει μια κασέτα με μιξ κηλαηδόνη κλπ. Μ΄αρέσει η μουσική αλλά στην καλύτερη να πετύχω κάτι στο new channel (?) και στο mtv που ήξερα πότε παίζει τι.Υπάρχει και το MCM (!!!) και μου αρέσει και η Mylene Farmer. Δηλαδή δεν ξέρω τι ακούω και επίσης δεν ξέρω οτι μπορείς πχ να αγοράσεις κασέτα. Μετά εμφανίζεται κασέτα nirvana (bleach), και το θέμα λήγει=ξέρω τι ακούω. Παράλληλα (λόγω mtv) ακούω και beastie boys. Είμαστε στις 2 κασέτες οπότε. Με τα πολλά μου γράφουν και άλλα νιρβανα, και αφου σου αρεσουν οι νιρβανα θα σου αρεσουν και οι μεταλικα, και μου αρεσουν όντως. Παίρνω και 2 μπλούζες εννοώ. Αλλαγή εποχής, αγοράζω discman. Πάω να πάρω ένα cd για να έχει νόημα και παίρνω chemical brothers. Μετά prodigy. Όμως έχω ακόμα walkman (γιατί στο ποδήλατο το discman πηδάει) και τώρα οι φίλοι μου έχουν hifi και μου γράφουν κασέτες. Και ακούω μόνο RATM αλλά ξέρω απέξω και τον 1ο δίσκο των TXC. Ξέρω και λίγο active member αλλά δεν πολυκαταλαβαίνω. Το unplugged των nirvana από την άλλη έχει λιώσει στο παίξιμο. Και pantera ακούω και γενικά ότι σκληρό μου δώσουν, γιατί bored generation, αλλά δεν εντρυφώ σε δισκογραφία. Σχιζοειδώς ακούω αρκετά dire straits. Σε Virgin store βάζω από βαρεμάρα να ακούσω ξύλινα σπαθιά, παθαίνω πλάκα. Μετά ακούω και πυξ λαξ, αλλά δε θέλω να μιλήσω για αυτό ;D Οι πρωτοι τους δισκοι πάντως μου άρεσαν. Αγοραζω Δίφωνο (?) και άλλα περιοδικά που έχουν δώρο cd και ακούω συλλογες "ελληνικό ροκ". Μ' αρέσουν όλα αλλά μου φαίνονται παλιά. Και είναι παλιά, γιατί όσο γίνονται αυτά οι Τρύπες έχουν βγάλει το κεφάλι γεμάτο χρυσάφι και αυτό είναι καινούριο. Κι έτσι ακούω μόνο Τρύπες. Κάπου εκεί ακούω radiohead και τελειώνει το θέμα (πάλι ;D). Μόνο radiohead, που σημαίνει και portishead, άρα και massive attack. Ακούω και άλλα που θεωρούνται alternative ή indie από τα οποία κρατάμε τους Eels. Στα πάρτυ ακούνε drum n bass, μου αρέσει αλλά όλα αυτά μου φαίνονται καλά-αλλά-όχι-prodigy. Mετά βλέπω το π, ακούω το ost και λέω εδώ είμαστε. Βλέπω πολλές ταινίες και καταλαβαίνω οτι η αλήθεια βρίσκεται στα soundtrack. Μετά το Amelie αγοράζω 4 δίσκους του Tiersen. Γρήγορα καταλαβαίνω οτι τα VA είναι για αυτούς που δεν ακουνε μουσική και αρχίζω να εντοπίζω συνθέτες ή σκηνοθέτες. Στο μεταξύ κάνω χρόνια κιθάρα (όπως λέμε χρόνια αρθρίτιδα), παίζω ήδη αυτά που μου αρέσουν, αλλά έχω μπει σε τζαζ που ακουω με το ζόρι και δε μου αρέσει, και στο σινεμά βλέπω το τρίο της μπελβίλ, βγαίνω από την αίθουσα και αγοράζω αμέσως το cd. Ενημερώνομαι οτι αυτό είναι φάση Django και λέω "να ρε μαλάκες, αυτό είναι ωραίο, τι με βαζετε να παίζω μουσική για ασανσέρ?" Και ακούω πολύ Django, και Piazzola και εχουμε πασοκ και αγοραζω δίσκους χωρίς να ξέρω τι έχουν μέσα. Και αγοράζω ΕCM. Και λέω αυτό είναι μουσική ρε ζώα, παίζουν οι άνθρωποι σαν άγγελοι και κάτι γυφταριά σαν εμάς τους κρατάνε πίσω ;D Ε και αφού μου αρέσουν αυτά κάνω παρεα με ψαγμένους τύπους και έτσι ακούω και Amon Tobin και DJ Shadow και Aphex Twin γιατί δεν ξεχνάμε οτι από Prodigy ερχόμαστε και σε Prodigy θα καταλήξουμε. Και Orbital βέβαια και ότι αλλο καλό ηλεκτρονικό έχω πετύχει σε sci-fi ταινίες. Eκεί ανάμεσα ακούω και μερικούς δίσκους του Tom Waits. ΥΓ. Φυσικά, σε όλη αυτή την περίοδο παίζω video games. Χωρίς ίντερνετ, δεν ήξερα οτι αυτό είναι κουλτούρα και υπάρχει genre video game music, αλλά τα 3 καμένα PS2 αποδεικνύουν οτι έχω ακούσει πολύ καλή μουσική. Ετσι, αναγνωρίζω στα ακούσματά μου οπωσδήποτε όλες τις μουσικές από 8-bit, 16, 32-bit κονσόλες. Μετά, έτσι κι αλλιώς δεν τα ξεχωρίζω από τα soundtrack :angel:

οπότε ας του εξηγήσουμε αυτό πρώτα: δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ λόγος να κοιτάζει μια μπάντα εξοπλισμό live (κονσόλες, ηχεία, μικρόφωνα, καλώδια, μόνιτορ, di) με στόχο να παίξει σε μαγαζί. Κάθε μαγαζί που έχει σκηνή για να υποδεχτεί μουσικούς διαθέτει όλα τα απαραίτητα + κάποιους ενισχυτές κλπ. Το σύνηθες είναι μετά από συνεννόηση με κάποιον υπεύθυνο από το λαιβάδικο να εξετάζει ο κάθε μουσικος του σχήματος αν προτιμά να φέρει πχ τον δικό του ενισχυτή/μικρόφωνο/κλπ. ΥΓ. απαντώ θεωρώντας οτι ο ΟΡ μιλάει από την πλευρά του μουσικού..

εμένα μου έχει τύχει, γι αυτό το έγραψα ;D Έσωσα μικρό drone που κατάφερα να το ριξω μέσα σε ποτήρι νερό ;D Το έσβησα, το σκούπισα σε πετσέτα και το έβαλα σε ρύζι για ένα βράδυ. Την άλλη μέρα έπαιζε χωρίς κανένα πρόβλημα. Στην περίπτωση του delay που σκουπίστηκε, δοκιμάστηκε κλπ δεν θα περίμενα πολλά με αυτό τον τρόπο αλλά θα το δοκίμαζα

Ο καλύτερος τρόπος να στεγνώσεις ένα ηλεκτρονικό αντικείμενο είναι να το αφήσεις 1-2 μερες μέσα σε ένα μπωλ με ρύζι!

και σε youtube :)

και τα 2 τελευταία: https://beetroot.bandcamp.com/track/confusion https://beetroot.bandcamp.com/track/lie

μου αρέσει πολύ το original, και το δικό σου cover είναι τέλειο. Συγχαρητήρια :)

https://beetroot.bandcamp.com/track/sweet-misery

ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και τα σχόλια, σύντομα θα ανέβουν κι άλλα :)

ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια! fusion, σύντομα θα ανέβει κομμάτι που έχει ξέσπασμα και για όλα τα υπόλοιπα ;D

θενκ Ρέι για το σχόλιο. Τοποθέτηση εννοείς στη μίξη ή κάτι άλλο?

https://beetroot.bandcamp.com/track/cry

ευχαριστώ πολύ κύριοι :)

Ο καβαλάρης σαν υλικό είναι παμφθηνο, το πρόβλημα είναι να είναι σωστά χαραγμένος για να έχει η κιθάρα σωστό intonation. Στα 50€ λογικά υπολογίζουν και τη δουλειά αυτη

thnx afentikow