atreu73

Σε κάθε περίπτωση προσωπικά είμαι κατά κάθε σβησίματος ό,τι κι αν έγραψε ο τρόλευς. Αν έγραψε στιχάκια θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δείξει την απέχθειά του ή την μη-συμφωνία του με ότι πήρε σαν νόημα του τραγουδιού, καλά έκανε. Το έχω κάνει κι εγώ πολλές φορές. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν παρακολουθώ πολύ τι γίνεται στην πολιτική, κάνα άρθρο τυχαίο διαβάζω μόνο κι αυτό είναι όλο. Όταν το έγραφα διάβαζα όντως Καβάφη αλλά δεν άκουγα Τρύπες. «το μεγάλο ναι» είναι κατευθείαν κλεμμένο εμπνευσμένο από γνωστό ποίημα του Καβάφη ενώ η «αστεία νίκη» είναι κι αυτή κατευθείαν κλεμμένη εμπνευσμένη από ένα άλλο ποίημα του: «Εύνοια του Αλεξάνδρου Βάλα» Δεν ξέρω για τους άλλους αλλά ο λόγος που πολλές φορές αυτά που τραγουδάω δεν συμπίπτουν με αυτά που γράφω είναι ότι δυσκολεύομαι να μάθω καλά τους στίχους και όταν τραγουδάω λόγω του καλσόν που έχω βάλει μπροστά στο μικρόφωνο, που περιορίζει δραματικά το οπτικό πεδίο, πολλές φορές ξεφεύγουν δυο-τρεις λεξούλες που τις αντικαθιστώ με άλλες. Ευχαριστώ για την ακρόαση. Σας χαιρετώ και σας φιλώ εγκάρδια και σταυρωτά.

Στρατοπεδεύσανε στην πεδιάδα Κι ο βασιλιάς τους ήρθε να μας πει Πως προτιμάει μια αστεία νίκη Πως προτιμά η πόλη να δοθεί Είμαστε λίγοι και είναι χιλιάδες Είμαστε πράοι κι είναι τρομεροί Κι οι μύστες συγκεντρώνουν τις κυράδες Για να εξηγήσουν τις βουλές τις θείες Το μέγα «ναι», χωρίς καμιά ντροπή Πως είν’ αργά, πολύ αργά για μάχες Πως είν’ ανούσιες πλέον οι θυσίες Και τις προθέσεις του κατακτητή Κι έτσι αργά ανοίξαμε τις πύλες Κι έτσι απλά ελπίσαμε σε όρκους Φτάνει η πόλη μας να μη χαθεί Και ξεχυθήκαμε όλοι στις πλατείες Με γέλια και χορούς κι ωραίους τρόπους Κι οι μύστες έλεγαν μια προσευχή Μα κανείς, δε θα πει ποτέ για εμάς Καμιά γιορτή ποτέ για μας Καμιά χαμένη Κυριακή Κανείς, δεν θα ευχηθεί ποτέ για εμάς Ούτε θα πιει κάτι για μας Για εμάς τους ζωντανούς stratopedo.mp3

Δεν μου άρεσε. Είναι κοινότυπο σαν μελωδία και σαν στίχος. Η αλλαγή σε χαρντ αδικαιολόγητη. Η φωνή είναι καλή αλλά μου αφήνει την αίσθηση ότι προσπαθεί να τα πει όλα σωστά. Πιστεύω επίσης ότι 4 λεπτά είναι πολλά πάρα πολλά.

Πολλή τρίχα στις παλιές τσόντες.

Εμένα μου αρέσουν οι τσόντες με υπόθεση. Μια καλή τσόντα πρέπει να έχει μια πλοκή και μια εμβάθυνση στους χαρακτήρες. Ναι, εντάξει, έρχεται ο πιτσαδόρος και βρίσκει τρεις γυναίκες μόνες να ξαπλώνουν μισόγυμνες. Ποιος είναι αυτός ο πιτσαδόρος όμως και ποια η ψυχολογική του κατάσταση. Έκανε φαντάρος; Έχει κάποιο όνειρο; κ.τ.λ.

Ένας αποχαιρετισμός για τον Μπένυ.

Μεγάλο μπράβο. Δεν είναι λίγο για κάποιον να κάνει αυτό που γουστάρει στη ζωή του. Εύχομαι τα καλύτερα.

Μακριά από χασικλήδες και φρικιά που όσο και να πεις πολλές φορές είναι ένα και το αυτό

Το πρόβλημα με τους κλασσικιστές.

Πολύ ωραίο. Μπράβο.

Να πούμε επίσης ότι ο Trent Reznor των nine inch nails είναι συνυπεύθυνος και για soundtrack όπως το παρακάτω:

Ναι ρε μανοςχ. Ήμαρτον. Μήπως θέλεις να σου πουλήσει και την ψυχή του; Εντάξει. Θέλει ο άνθρωπος να κουρδίζει τα όργανά του. Τι να κάνουμε;

Και ήταν και κάποιας ηλικίας. Σαν να λέμε δηλαδή... φυσιολογικά πράγματα.

Αναζωπυρώνω ετούτο το θέμα για να σας γνωστοποιήσω κάποια ακόμα φοβερά κομμάτια. Folk κυρίως από ένα σαιντ-πρότζεκτ του Paul Noonan που ακούει στο όνομα printer clips. Έκανε με λίγα λόγια κάτι σαν "εκχώρηση" του ταλέντου του σε μια άλλη μπάντα. https://soundcloud.com/printer-clips/sets/printer-clips

Εγώ μια φορά έψαξα στο ιντερνέτ και βρήκα μια κλίμακα που όποιο τραγούδι παιζόταν σε αυτή την κλίμακα έκανε τα πουλιά να τρελαίνονται. Στην αρχή δεν το πίστευα. Μια μέρα πήρα τη φυσαρμονικά μου αφού πρώτα την είχα ρυθμίσει να παίζει σε αυτή την κλίμακα κι ανέβηκα στο δάσος. Εκεί για αρκετή ώρα έπαιζα περιμένοντας την απόκριση των πουλιών και πράγματι φίλοι μου, μετά από αρκετή ώρα και αφού είχαν μπλαβιάσει τα χείλη μου, καλά το μαντέψατε. Με γαμ@€&ε ένας τσαλαπετεινός.

Κι ένα ταμπαχανιώτικο ακόμα που ανεβαίνει σαν γνήσιο ταμπαχανιώτικο - δηλαδή Τ-Τ-Τ-Η-ΤΗ-Τ- αλλά κατεβαίνει Τ-ΡΠ-Τ-Τ-Η-Τ δηλαδή όπως κατεβαίνει κάθε λύδιος που σέβεται τον εαυτό του.

Kι όπως λέει ο Ματέο: Drago here represents the cold thought, the mechanical, the calculations (see that punch meter he hits), the intellect by itself. Rocky reprsents nature (logs, running outdoors), rawness, heat, the heart (the burning heart).

Όλα καλά αλλά γιατί να σταματήσει να ακούει ατρεου; Έναν ακροατή τον είχαμε, θα τον χάσουμε κι αυτόν; Αλί και τρισαλί. Ας αφήσω εδώ κάτι που με βαραίνει γιατί καλοκαίριασε.

Φυσικά. Τα μεγάλα έχουν περισσότερες δυνατότητες. Μπορούν να κάνουν ό,τι κάνουν τα μικρά αλλά και άλλα, πολλά παραπάνω. Κι εγώ όλα μεγάλα τα προτιμώ. Και τα στήθη των γυναικών ακόμα μου αρέσουν όταν είναι μεγάλα. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα στον κόσμο από μια γυναίκα με μεγάλα στήθη. Είναι πιο ωραία κι από ένα τριαντάφυλλο.

Και μετά τα μοντέλα/ηθοποιοί θα έσκιζαν τα ρούχα τους και θα ανέβαιναν στη σκηνή και θα χιμούσαν επάνω σου να σε ξεσκίσουν κι εσύ θα γελούσες τρανταχτά ενώ το ζεστό πηχτό αίμα θα έβαφε κόκκινο το Χόλυγουντ. Ξέρω. Μου έχει τύχει πολλές φορές στα όσκαρ.

Ναι κύριοι. Το μέγεθος έχει σημασία.

Aι θενκ γιου φίλτατοι. Και σε μένα ακούγεται λίγο μικρό αλλά μετά από χίλιες μύριες προσπάθειες συνέχισης δυστυχώς τίποτα δεν μου κολλούσε κι έτσι έμεινε μικρό.

Γιατί είμαι γκει; Δεν έχω πρόβλημα με παρτούζες νομίζω αν και δεν έχω δοκιμάσει. Η αλήθεια είναι ότι έχω να γ*****ω κάτι μήνες. Δεν ξέρω κουφη λεοπάρδαλη... μπορεί τελικά να είμαι γκει.