atreu73

Περίμενε, περίμενέ με Θα ‘ρθω πάνω σε ένα λάμα Θα ‘ρθω πάνω σε ένα κύμα Αύριο, ίσως αύριο ναι Περίμενε, περίμενέ με Θα ‘μαι πίσω απ’ την κουρτίνα Θα γεμίσω έναν μήνα Αύριο, με αύριο ναι Κι όπως κλαίει μια μαντόνα Περίμενε, περίμενέ με Θα σου στρώσω τον αιώνα Με ψιλά, από ψηλά Δε χαλιέμαι στον αγώνα Σκύψε, γύρε, μύρισέ με Πίστεψε, αγάπησέ με Θα σε πάω μακριά Perimene.mp3

Εγώ προσωπικά ζηλεύω τον Σάκη γιατί όποτε βγαίνει στη τηλεόραση η γυναίκα μου μου τον δείχνει και μου λέει "να ρε ανεπρόκοπε, γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν αυτόν, ωραίο παιδί ευγενικό και με κοιλιακούς; Εσύ απ' το πρωί μέχρι το βράδυ χλαπακιάζεις μπροστά στο ιντερνετ". Ρε μωρό μου, της λέω, είναι νομίζεις εύκολο να τρως όλη την ώρα; αλλά αυτή δεν μασάει. Μια φορά τον Σάκη τον σταμάτησε μια μπατσίνα στον δρόμο για να τον γράψει αλλά αντ' αυτού τον χούφτωσε και του ζήτησε τηλ. Μια άλλη φορά η μπέμπα του δεν μπορούσε να κοιμηθεί κι αυτός την νανούρισε παίζοντας πιάνο και τραγουδώντας απ' το τηλέφωνο. Εμένα άμα πάω να τραγουδήσω μου λέει "ωχ σταμάτα πια, δεν έχουμε όλοι την όρεξή σου/ Κοιμούνται τα παιδιά ρε μπαγλαμά" και τέτοια.

Μεγαλύτερη ένδειξη μάλλον του πόσο αχαλίνωτα καταναλωτικός λαός είναι οι αμερικάνοι καθώς και σε ποιο βαθμό διακατέχονται από ροκ σταρ σύνδρομα. Φαντάζομαι την μερίδα του λέοντος στην αγορά μουσικών οργάνων έχουν οι ηλεκτρικές κιθάρες. Έτσι δεν είναι; Στην Ινδία δεν ξέρω με ποιους 10 τυχαίους μουσικούς θα ήθελες να τζαμάρεις αλλά αν δεν ξέρουν το σμοκ ον δε γουοτερ μη βιαστείς να τους χαρακτηρίσεις ηλίθιους, οκ?

Είναι πολύ ωραίο. Ο Σάμυ έχει δίκιο όμως για τα τύμπανα.

Κουφή Λεοπάρδαλη πρέπει να μας παραθέσεις τις έρευνες που υποστηρίζουν ότι η αγορά οργάνων (πρόσεξε, όχι η ενασχόληση με την μουσική) τρέφει το μυαλό, αλλιώς είναι σαν να λέμε ότι ο Θωρ είναι πιο δυνατός από τον Χουλκ έτσι, χωρίς αποδείξεις.

Πάει κάποιος σε ένα τρελοκομείο να δει ένα γνωστό του. Φεύγοντας συναντά έναν που έκοβε ένα χαρτί σε μικρά κομματάκια. Σταματά και τον ρωτά: - Από το άγχος, από το άγχος; - Οχι, του απαντάει ο τρελός. Από το στρές, από το στρές. Βλέπει πιο πέρα έναν άλλο να μαδάει μία μαργαρίτα και τον ρωτά: - Από το στρές, από το στρές; - Οχι, του απαντάει ο τρελός. Από το άγχος, από το άγχος. Φτού να πάρει κάνει ο επισκέπτης πού δε μπόρεσε πάλι να το μαντέψει. Πάει λίγο πιο πέρα και βλέπει κάποιον άλλο να έχει μια τρίχα και να την παίζει με τα δάκτυλα. - Από το άγχος, από το άγχος; τον ρωτάει; Οχι. Από τ' αρχ***α μου, του απαντάει ο τρελός.

Μια χαρά ερμηνεύει ο Σάκης. Ακόμα και το καθιερωμένο του (εδώ ομολογουμένως μετρημένο) φαλτσέτο που βγαίνει στην αρχή της φράσης δεν ακούγεται άσχημα. Για το μουσικό μέρος του έργου η γνώμη μου είναι ότι είναι ελαφρώς ξεπερασμένο. Έχει ένα ενδιαφέρον κειμηλιακό. Σαν τις μαύρες μεταξωτές κάλτσες της γιαγιάς μας που ίσως κάποτε να ευλογήθηκαν από αγγέλους αλλά έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε. Συμφωνώ ότι σε μια συναυλία δεν πας με μπράβους. Συμφωνώ ότι δεν πας για να στηρίξεις τον αγαπημένο σου καλλιτέχνη. Αυτά είναι αξιολύπητα πράγματα.

Κι εμείς σάμυ είμασταν κάποτε καταδρομείς αλλά τώρα δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας μετά από 4 ώρες πεζοπορία. Σου έχω όμως ωραία φωτο από τον Όλυμπο και ένα τραγούδι που αρέσει στον Πανούση.

Ώπα. Κι άλλος από την κλίκα.

Κι εμένα μ' αρέσουν οι ταινίες φαντασίας. Επιπροσθέτως δεν καταλαβαίνω τι πείραξε την κουφή λεοπάρδαλη η προπαγάνδα της νάσα. Εμένα με αρέσει. Στηρίζω την αύξηση χρηματοδότησης της από τον αμερικάνικο προϋπολογισμό. Ζητούμε με γράμματα στους βουλευτές μας ανάλογα προγράμματα στην Ευρώπη. Όλα βέβαια θα πρέπει να προσανατολίζονται με την αποίκηση του διαστήματος. Μπορεί να γίνει. Το λέει κι ο Χόκινγκ. Η μόνη λύση για την διαιώνιση του ανθρώπινου είδους βρίσκεται στα άστρα. Και σε όσο πιο πολλά τόσο πιο καλά.

Αφού ο πρίγκηπας καρδινάλιος Κολλορέντο πέταξε τον φτωχό Μότσαρτ με τις κλωτσιές από το παλάτι του ο νεανίας υπέστη τέτοιο νευρικό κλονισμό που δύσκολα θα ξεχνούσε για το υπόλοιπο της ζωής του. Σαν αποτέλεσμα εκείνου του διωγμού ο νεανίας εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Βιέννη όπου και θα έβρισκε έναν καλό φίλο στο πρόσωπο του Βαρόνου Βαν Σβίτεν ο οποίος θα τον εισήγαγε στην μουσική των Μπαχ και Χάντελ. Την ίδια εποχή γράφει στην αδελφή του: " Σου στέλνω ένα πρελούδιο και φούγκα για τρεις φωνές. Είναι γραμμένο για την αγαπημένη μου Κονστάνσα που δεν δέχεται να ακούσει τίποτα εκτός από φούγκες, ειδικά του Χάντελ και του Μπαχ, και όταν μ' ακούει να τις παίζω, συνήθως από μνήμης, με ρωτάει αν έχω γράψει κι εγώ. Όταν της απαντώ "όχι" με μαλώνει και μου ζητά να γράψω μία για εκείνη." Ένα μνημειώδες δίπτυχο έχει γεννηθεί. Μία νέα τέχνη μέσα από την οποία ξαναζεί η παλιά, εμπλουτισμένη με την τολμηρότητα και την εμπειρία που έχει καταφέρει να συσσωρεύσει στη διάρκεια της μικρής του ζωής.

Για τον Fusiongtr

Beethoven Sonata No. 8 Op. 13 (Pathetique)

Το τραγούδι είναι ωραίο φυσικά. Ειδικότερα μου άρεσε εκείνο το περίεργο γύρισμα στο τέλος του ρεφραίν. Η ακολουθία του ριφ φωνητικά φαίνεται να λειτουργεί. Πρόσεξε λίγο εκείνο το σημείο κάπου στο 1,16. Ωραία κι η χροιά της φωνής αλλά η ερμηνεία θα μπορούσε να είναι καλύτερη.

Μου ακούγεται πρωτότυπο και φρέσκο αν και με το χιπ-χοπ (χιπ-χοπ δεν είναι;) δεν τα πάω πολύ καλά. Ωραίες ιδέες κι εναλλαγές. Καλή επιτυχία.

Αντίσταση γιατί; Κάτι άλλο τώρα που το θυμήθηκα. Εχθές, μου παίρνει τηλέφωνο ένα μηχάνημα, το σηκώνω, εμπρός, επιλεγήκατε γιατί κερδίσατε 500 € μου λέει. Απαντήστε σωστά στην παρακάτω ερώτηση, τις κότες τις αρμέγουν; Κ.τ.λ. καπάκι το ιντερνέτ αρχίζει να βαράει καμπανάκια «κερδίσατε 1200 €, όχι δεν είναι απάτη, πραγματικά κερδίσατε» κ.τ.λ. Οπότε μάνι-μάνι 1700 € μεροκάματο. Την ίδια μέρα πάω για γιόκινγκ και βρίσκω στο δρόμο δύο κέρματα των 2 €. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, αυτό σημαίνει ότι αν πηγαίνω κάθε μέρα για γιόκινγκ θα έχω ένα συμπληρωματικό εισόδημα της τάξης των 28 € τη βδομάδα. Σήμερα όμως δεν πήγα οπότε έμεινα στα 4 €. Αλλά αν προσθέσεις τα 1700 που κέρδισα χθες, δεν είναι άσχημα.

Θυμάμαι κάποτε πήγα σε ένα παπουτσίδικο και μου γυάλισαν κάτι παπούτσια και της λέω της πωλήτριας να τα δοκιμάσω μα αυτά κύριε δεν είναι για εσάς μου απαντά και τα παίρνω στο κρανίο άμεσα φέρ’ τα εδώ τα παπούτσια ρε ντουντούκα και πιάσε κι άλλα δυο ζευγάρια των 200. Νομίζω ότι αυτό λείπει από την ηλεκτρονική προώθηση προϊόντων. Μια διαφήμιση που θα λέει ας πούμε "είσαι αρκετά καλός για μια νύφη από την Ινδία;", "πιστεύεις ότι μπορείς να αντέξεις μια σεξουαλική παρτενέρ από τα σέρρας; Μπα, μάλλον όχι" "μακ; άστο καλύτερα φιλαράκι."

Εγώ πήγα να γραφτώ σε ορειβατικό σύλλογο μετά από παρότρυνση του καλύτερου μισού μου, για να μην πηγαίνω μόνος μου λέει και να παίρνω τα βουνά κι αν σκοτωθείς και σε φάνε οι αρκούδες τι θα κάνω εγώ χήρα γυναίκα έλα πάψε τις κουταμάρες και τράβα άσε τα "μα μωρό μου". Πήγα. Θα συναντιόμαστε λέει σε ένα σημείο όπου θα μετριόμαστε θα πηγαίνουμε σε άλλο σημείο όπου και 'κει θα μετριόμαστε, θα ελέγχουμε τα πράγματά μας και μετά όλοι μαζί θα ακολουθάμε τον αρχηγό. Κάτσε ρε μάστορα, εγώ θέλω κάπου κάπου να σταματάω και να κάνω ένα τσιγάρο να πούμε, να βγάζω μια φωτογραφία - καθότι χρειάζομαι μισή ώρα να στήσω την κάμερα - τι θα πει με τον ρυθμό του γκρουπ; Έφυγα, έχασα και τα λεφτά της εγγραφής, μου 'μεινε όμως η καρτέλα. Γύρισα στο μωρό μου. Τέλος της είπα. Όπου γουστέρνω θα πηγαίνω και μόνος μου αμαλάχει και της έβαλα να ακούσει αυτό. https://www.youtube.com/watch?v=yydlX7c8HbY

Τελικά οι γερμανοί γράφουν καλή μουσική.

Γύρνα πίσω Βίκη.

Και κάτι ακόμα από την θρησκοληπτική του φάση ή όπως σωστά θα ονομαστεί, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, η μπλε του περίοδος. https://www.youtube.com/watch?v=XN3ni0UygYI

Πολύ ωραίο. Ωραία αίσθηση του ρυθμού και όμορφο θέμα χωρίς περιττολογίες. Θα μπορούσε ίσως και να γίνει τραγούδι.

Τι ειν' αυτό το cbgb; Καλά δε βλέπεις το τάλαρο που πέφτει Τσιμισκή; Έτοιμος είμαι. Έτοιμος για όλα.

Ωραίοι. Μπράβο.