jaguarbass12

Προφανώς πολλοί από εσάς θα έχετε δει τον διάσημο Βρετανό βετεράνο της blues και του rock να παίζει πρόσφατα σε δύο Stratocaster διαφορετικού χρώματος η καθε μία. Η πρώτη ήταν βαμμένη σκούρο μεταλλικό γκρί (EC grey) και η άλλη γαλάζια (daphne blue). Το 2010 το Custom Shop κυκλοφόρησε πιστά αντίγραφα αυτών των κιθαρών τόσο σε Ευρώπη όσο και σε Αμερική σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Έκτοτε αυτά τα συλλεκτικά κομμάτια έχουν αποσυρθεί από την αγορά. Δεν ξέρω αν ο Στόλλας έφερε ποτέ τις Clapton Signature LTD EC Grey & Daphne Blue στην Ελλάδα. Σίγουρα αυτές οι κιθάρες θα τραβούσαν την προσοχή των Ελλήνων fans του αργοχέρη (αν και περιμέναμε πως και πως να έρθει ο συνιδρυτής των θρυλικών Cream να δώσει μια συναυλία με τη μπάντα του στο Ηρώδειο εκείνη τη χρονιά).

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το ΤΒΧ αφαιρέθηκε από τις προσωπικές κιθάρες του Eric όταν πέρασε από τους lace sensors στους vintage noiseless το 2000. Βέβαια οι teambuild εκδόσεις της CS Clapton signature φοράνε ΤΒΧ. Κανονικό tone control βρίσκεις μόνο σε masterbuild.

Οι αυθεντικοί wide range μαγνήτες ήταν κατασκευασμένοι από cunife. Οι επανεκδόσεις αυτών των μαγνητών είναι φτιαγμένες από alnico και ακούγονται τελείως διαφορετικά σε σύγκριση με τους originals - παρόλο που η Fender κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες να κάνει αυτούς τους μαγνήτες να ακούγονται σαν τους αυθεντικούς wide range κατόπιν προτροπής των "Sonic Youth" Thurston Moore και Lee Ranaldo.

Μήπως η κιθάρα του φίλου σου είναι εφοδιασμένη με τον ενεργό mid-booster των 25dB? Έχω δει αρκετές κιθάρες Plus και American Deluxe να φοράνε αυτό ενεργό κύκλωμα το οποίο σχεδιάστηκε αρχικά για τους χρυσούς μονοπήνιους της Clapton signature series εκείνης της εποχής. Δεν έχω ακούσει ποτέ τον κόκκινο σένσορα με το ενεργό boost. Λέγεται μάλιστα πως ο ήχος του red lace sensor (ειδικά όταν πρόκεται για ένα διπλό μαγνήτη dually) ακούγεται υπερβολικά δυνατός όταν φορτσάρεις το boost στα 25dB.

Οι Plus Deluxe είχαν πάντοτε έναν ασημί σένσορα στη μέση. Χρυσό σένσορα στο κέντρο διέθετε μόνο η Ultra (μερικές Ultras είχαν έναν ασημένιο σένσορα στο κέντρο και οι κουκίδες στην ταστιέρα ήταν κανονικές λευκές). Τα δύο πρώτα χρόνια οι μαγνήτες στις Plus Deluxe ήταν δύο ασημένιοι σένσορες κοντά στο μπράτσο και τη μέση και ένας μπλε σένσορας κοντά στον καβαλάρη. Κατά τα άλλα ο καβαλάρης ήταν ένας κανονικός deluxe non-locking με το ίδιο pop-in χερούλι όπως ο mini floyd rose.

Αυτές τις κιθάρες τις χρησιμοποιούσε παλιότερα και ο Jeff Beck και από κει ξεκίνησε η όλη ιστορία. Ο καλιφορνέζος γίγαντας της ηλεκτρικής κιθάρας του έκανε μια πρόταση για ένα μοντέλο artist signature και εκείνος αρχικά την αρνήθηκε. Δε συνέβη το ίδιο με τον παλιό του φίλο και πρώην συνάδελφό του Eric Clapton. Χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός για να μεταπειστεί ο Jeff από την αρχική του απόφαση. Το 1991 κυκλοφόρησε η Jeff Beck Stratocaster η οποία στην ουσία ήταν μια Strat Plus μ΄έναν διπλό χρυσό σένσορα στον καβαλάρη και έναν διακόπτη για coil-split. Το μπράτσο της κιθάρας ήταν φαρδύ σαν μια ρακέτα του baseball και διέθετε μια ταστιέρα από τριανταφυλλιά με 22 τάστα medium-jumbo. Δέκα χρόνια αργότερα οι Lace Sensors αντικαταστάθηκαν από τρεις μονούς μαγνήτες dual-coil Ceramic Noiseless και το μπράτσο άλλαξε σχήμα και έγινε λεπτότερο. Δύο χρόνια νωρίτερα η Fender κυκλοφόρησε την Strat Plus Deluxe με τρεις διαφορετικούς σένσορες (μπλε, ασημί, κόκκινο) και έναν καβαλάρη Floyd Rose Deluxe Locking που κλείδωνε τις χορδές στο lsr nut και τα κλειδιά ενώ το 1990 κάνει την πρώτη της εμφάνιση η Strat Ultra η οποία εκτός του ότι διέθετε ένα διπλό κόκκινο σένσορα στο καβαλάρη και έναν χρυσό σένσορα στη μέση ήταν η πρώτη κιθάρα που φορούσε ταστιέρα από έβενο. Τη σκυτάλη από τα μοντέλα Plus πήραν οι κιθάρες και τα μπάσα της σειράς American Deluxe το 1998.

Ωραία δουλειά. :) Τον έκανες να μοιάζει τελείως με έναν blackface TR της δεκαετίας του 60 με κάποιες πικάντικες αλλαγές όπως για παράδειγμα το λευκό tolex της καμπίνας, τα ασσορτί κουμπιά και η σκούρα καφετιά ταπετσαρία μπροστά από τα μεγάφωνα που σίγουρα άξιζαν τον κόπο. Η μοναδική "παραφωνία" στην όλη εμφάνιση είναι το ανευθυγράμμιστο λογότυπο της CBS στο επάνω αριστερό μέρος της ταπετσαρίας που καλύπτει τα μεγάφωνα. Αυτό όμως είναι μια μικρολεπτομέρεια χωρίς ιδιαίτερη σημασία. Το κυριότερο άπ' όλα είναι ότι αυτό το "μωράκι" με το blackface κύκλωμα που φοράει τώρα υπερέχει σ΄όλα σχεδόν τα σημεία, ηχητικά και αισθητικά.

...κατασκευασμένος στην Κίνα σε αντίθεση με τα υπόλοιπα Jag μπάσα που είναι γιαπωνέζικης προέλευσης.

Marauder δεν είναι άγνωστη λέξη για την Fender. Πρόκειται για επαναφορά του ονόματος μιας κιθάρας που κατασκευάστηκε στα μέσα των 60s όταν η Fender εξαγοράστηκε από την CBS το 1965. Η συγκεκριμένη κιθαρίτσα διέθετε αρχικά δύο μαγνήτες κρυμμένους κάτω από το pickguard και στη συνέχεια τρεις μονοπήνιους μαγνήτες Jaguar με πολύπλοκο ηλεκτρικό κύκλωμα αποτελούμενο από μικροδιακόπτες. Λέγεται μάλιστα πως οι κρυμμένοι μαγνήτες ήταν ιδέα του Porky Freeman και ότι είχε ξεσπάσει καυγάς ανάμεσα στον ίδιο και την CBS σχετικά με την εν λόγω πατέντα (σύμφωνα με τα λεγόμενα του George Fullerton). Αυτές οι κιθάρες δεν απέφεραν κανένα οικονομικό όφελος για την Fender με αποτέλεσμα η παραγωγή τους να σταματήσει οριστικά το 1967.

Πρόσφατα η Fender ενσωμάτωσε - έστω και καθυστερημένα - τον διακόπτη raw στις καινούργιες USA Deluxe HSS με τους αθόρυβους μαγνήτες N3, τον διπλό Atomic και το μπράτσο compound radius.

Υποθέτω πως για την '72 Thinline θα χρησιμοποιήσεις τους διπλούς μαγνήτες τύπου wide range όπως ακριβώς στις Αμερικάνες US Vintage και Μεξικάνες Classic εκδόσεις. Φαίνεται πως οι Γιαπωνέζοι έχουν φρεσκότατες ιδέες προσθέτοντας μια μικρή πινελιά από Gretsch πάνω στην συγκεκριμένη κιθάρα. Αλλά και το Custom Shop δεν το βάζει κάτω. Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια Telecaster με όλα σχεδόν τα χαρακτηριστικά μιας κλασικής Chet Atkins Country Gentleman. Το όνομα αυτής: TeleGretscher. Η ιδέα ανήκει - αν μη τι άλλο - στον Paul Waller.

Οι καμπρονίτες βγάζουν έναν ήχο πολύ "γκρετσάτο". :D Φυσικά θα μου πείτε πως καμπρονίτες υπάρχουν μόνο σε τέλε. Λάθος. Τι θα λέγατε λοιπόν για μια μποράτσα τζαζμάστερ ή ένα ποράρτσο πρεσίζιον μπάσο;

Όμορφη κιθαρίτσα. :) Δεν ξέρω αν σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις τριθέσιο ή πενταθέσιο διακόπτη στη συγκεκριμένη tele. Με τον πενταθέσιο σου δίνεται η δυνατότητα να splitάρεις τον regal για country twang, bluesy quack & honk και μία ατέλειωτη γκάμα ηχητικών συνδυασμών και αποχρώσεων.

Πέρασαν 10 χρόνια από τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Με αφορμή την μαύρη επέτειο το Custom Shop της Fender αποφάσισε να αποδώσει φόρο τιμής στα θύματα της επίθεσης κυκλοφορώντας τρεις συλλεκτικές κιθάρες τις οποίες φιλοτέχνησε ο Lee Quinones. Η ιδέα ανήκει στον πυροσβέστη Tommy Clarke από τη Minnesota ο οποίος έτυχε να βρεθεί κοντά στο σημείο των επιθέσεων. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Clarke είναι φίλος του διάσημου τρουβαδούρου του βρετανικού blues-rock Eric Clapton. Πληροφορίες θέλουν τον slowhand να κάνει χρήση αυτών των κιθαρών για τις φετινές εμφανίσεις του σε Λατινική Αμερική και Ιαπωνία προτού αυτές παραδωθούν στους φορείς που κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για ν' απεγκλωβίσουν τους επιζώντες από τα συντρίμμια των Δίδυμων Πύργων.

Ίσως βγάλουν και την περίφημη Baretta με τον μονό humbucker από το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Δεν αποκλείεται επίσης να δούμε και τις πρώτες Kramer με τα μπράτσα από αλουμίνιο και το γνώριμο "tuning fork" headstock του Henry Vaccaro.

Προσωπικά δεν χρησιμοποιώ ποτέ ακουστικά σε ενισχυτή κιθάρας, οπότε για μένα δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Η καλύτερη λύση είναι να συνδέσεις τα ακουστικά κατευθείαν στην κονσόλα και να προβείς σ' όλες τις απαραίτητες ρυθμίσεις για να μην μπουκώσει ο ήχος της κιθάρας όταν χρησιμοποιείς παραμόρφωση (ούτως οι άλλως εγώ σπάνια χρησιμοποιώ το distortion όταν παίζω ρυθμική κιθάρα).

Και το Nord 3 είναι εξίσου καλό όπως το 2, με επιπρόσθετες δυνατότητες. Αλλά δεν είναι μόνο ο Jean-Michel Jarre που χρησιμοποιεί αυτά τα keyboards, υπάρχουν κι άλλοι διάσημοι καλλιτέχνες όπως ο Tim Carmon και ο Jools Holland οι οποίοι κάνουν ευρεία χρήση του Nord. Άν ακούσετε το synthi σολάρισμα στο Old Love του Robert Cray στις συναυλίες του Eric Clapton, σίγουρα θα καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ.

Πριν από πολλά χρόνια η Fender είχε κυκλοφορήσει μια άλλη κιθάρα, τη θρυλική JagStang η οποία αρχικά ήταν διαθέσιμη σε Custom Shop version και λίγα χρόνια αργότερα σε κανονική έκδοση κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου στην Ιαπωνία. Το 2003 ο Καλιφορνέζος γίγαντας της ηλεκτρικής κιθάρας αποφάσισε να επαναφέρει την JagStang στην αγορά πριν την οριστική απόσυρσή της δύο χρόνια μετά.

Δεν ξέρω αν η Kramer σκοπεύει να κυκλοφορήσει νέες 7χορδες κιθάρες στο μέλλον. Το πιο πρόσφατο δείγμα 7χορδης κιθάρας από τον βασιλιά του shred ήταν η Striker FR-2027S, αμφιβάλλω εαν η συγκεκριμένη 7άρα υπάρχει ακόμα (μπορεί ίσως η παραγωγή της να σταμάτησε προ πολλού). Στο κάτω-κάτω δε θα έλεγα όχι σε μια 7άρα Stagemaster.

Ίσως ξαναβγάλουν σε επανέκδοση και τη NightSwan, τον θρυλικό "κύκνο της νύχτας" του Vivian Campbell.

Πολλοί κιθαρίστες έβγαζαν το περίφημο "quack" παίζοντας με τον 3θέσιο διακόπτη. Βλέποντας τη δημοτικότητα αυτού του κόλπου να κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος η Fender ενσωμάτωσε τον 5θέσιο διακόπτη σε όλες τις Stratocaster στα μέσα του 1977.

Για τη συγκεκριμένη κιθάρα χρησιμοποιήθηκαν οι ίδιοι διπλοί μαγνήτες DiMarzio (DP-100 & DP 103) που φοράει η θρυλική Stratocaster του Dave Murray.

Ο γάλλος μάγος της ελεκτρόνικα "έντυσε" μουσικά τον γάμο του Αλβέρτου του Μονακό με την Charlene Whittstock τον Ιούλιο που μας πέρασε. http://www.mediaunautreregard.com/wp-content/uploads/2011/06/Les-immeubles-du-décor-du-concert-de-Jean-Michel-Jarre.jpg[/img] Απόσπασμα από την πριγκηπική συναυλία του Jarre στις 2 Ιουλίου του 2011: το "κλασικό" Oxygène 2 κλέβει τη παράσταση!

Το Bilt Relevator θυμίζει πολύ τους Marauders της Fender. Αυτές οι κιθάρες δεν είχαν την προσδοκόμενη επιτυχία που επιθυμούσε η CBS και έτσι η παραγωγή τους σταμάτησε στις αρχές του 1967. Οι πρώτοι Marauders είχαν τους μαγνήτες κρυμμένους κάτω από το pickguard. Η πατέντα ανήκε στον Quilla "Porky" Freeman. Όμως με την εκκίνηση της παραγωγής άρχισαν να διαφαίνονται τα πρώτα προβλήματα όταν ο Forrest White διαπίστωσε πως ο ήχος που έβγαινε από τους μαγνήτες ήταν κάκιστος. Σύμφωνα με τον George Fullerton ξέσπασε καυγάς ανάμεσα στον Freeman και την CBS αναφορικά με την συγκεκριμένη πατέντα. Στα μέσα του 1966 η Fender κυκλοφόρησε μια νέα έκδοση του Marauder με κανονικούς μαγνήτες και ένα περίπλοκο ηλεκτρικό σύστημα με μικροδιακόπτες. Μόνο 8 κιθάρες κυκλοφόρησαν, οι 4 άπ' αυτές είχαν τα τάστα τοποθετημένα σε διαγώνια διάταξη (slanted frets).

Δεν ξέρω αν υπάρχει δυνατότητα δημιουργίας ελληνικών ήχων μ' αυτά τα μηχανήματα. Τα δύο synthi μπορούν να αξιοποιηθούν και στην παραδοσιακή μουσική με τον παφλασμό των κυμάτων του Αιγαίου και τις κραυγές των γλάρων, εφφέ τα οποία κατά τη γνώμη μου θα μπορούσαν να προσδώσουν την κατάλληλη "ατμόσφαιρα" στα νησιώτικα τραγούδια. Αντίθετα θεωρώ τα laser zaps και όλα τα υπόλοιπα διαστημικά εφφέ κατάλληλα για κομμάτια διάσημων Ελλήνων καλλιτεχνών του χώρου όπως ο Κώστας Χαριτοδιπλωμένος, οι Mode Plagal και οι Stereo Nova.