makam

Ούτε πρόβα και δοκιμές να είχαν κάνει, δεν θα κατάφερναν τέτοιο smooth change!!!

Neck: Stratocaster, Telecaster και Jazzmaster πεντακάθαροι, διαυγής και πολύ κοντά μεταξύ τους!

Ο Lipstick βγάζει πολύ χαρακτήρα! Μεταξύ των Ρ90, PAF και widerange μου άρεσε πιο πολύ ο PAF! 

Για τέτοια παιξίματα solo-guitar, οι πιο γεμάτοι είναι οι Ρ90 και Modern HB αφού γεμίζουν όλο το φάσμα!

Bridge: Εδώ ξεχώρισα αυτούς των Telecaster, Lipstick, Gold Foil, για τον χαρακτήρα τους και τους Ρ90 και Modern HB που ήταν οι πιο γεμάτοι αν και ο τελευταίος λίγο θολώνει! 

To dirty section δεν μου άρεσε και το προσπέρασα...

2 λεπτά πριν, ez είπε

 

Τι είναι το GE7?

Το equalizer pedal της Boss!

Στις 7/7/2020 στις 5:14 ΜΜ, Lord_Goumis είπε

 

 

Όταν λέτε 2mm, εννοείτε φαντάζομαι την απόσταση από την κάτω μεριά της γέφυρας μέχρι το σώμα?

 

Χωρίς να έχω το κατάλληλο κλιμακόμετρο, βλέπω ότι η γέφυρα από την μπροστά μεριά (εξάβιδο) έχει απόσταση 2mm και από την πίσω μεριά (την μεριά που είναι το intonation) γύρω στο 1-1,5mm. Δεν είναι εντελώς παράλληλη η κάτω μεριά της γέφυρας με το σώμα δηλαδή.

 

(Τα saddles δεν είναι τερματισμένα χαμηλά)

Να ξεσφίξεις λίγο τις 2 βίδες που συγκρατούν τα ελλατήρια μέχρι να γίνει παράλληλη με το σώμα. Πάντα με σωστό κούρδισμα!

Και στη δική μου ήταν αρκετά ψηλά. Εσφιξα στην αρχή τις 2 πίσω βίδες των ελλατηρίων για να την φέρω στο ύψος που ήθελα (περίπου 2mm) και μετά έσφιξα τις 6 βίδες της γέφυρας, μία-μία και μισή στροφή την καθεμία στη σειρά. Ξανά κούρδισμα και πάλι λίγο σφύξιμο μέχρι που ήρθε παράλληλα με το σώμα!! 

Οταν μπαίνω στις αγγελίες μέσω του forum (από pc) δυστυχώς δεν μου τις εμφανίζει ποτέ με φθίνουσα ημερομηνία και πρέπει κάθε φορά που μπαίνω να θυμάμαι να το ορίζω εκ νέου, κάτι που είναι κουραστικό και μπερδεύει! Εχει κάποιος άλλος την ίδια εμπειρία ή μόνο έγώ;

https://www.thomann.de/gr/fender_diamond_legend_cabronita_mbys.htm

Δεν άντεξα να μην το ποστάρω 

Αλήθεια τώρα, ποιός θα την πάρει??

Στις 5/6/2020 στις 4:00 ΜΜ, pascal είπε

Γνώμη μου, αλλά ο Fender Deluxe τους πετσόκοψε όλους

(πολύ ωραίο συγκριτικό, θέλω κι άλλο)

Ευχαριστώ πολύ! 

Το αντίστοιχο συγκριτικό με Fender Stratocaster είναι εδώ! Μπορείς και να ψηφίσεις τους ενισχυτές που προτιμάς για μελλοντικό best of... 

Με κάθε επιφύλαξη,

1)PRS 

2)Squier 

H 1η μου άρεσε και πιο πολύ!

Στις 30/5/2020 στις 12:06 ΠΜ, nasokosm είπε

Είμαι fender biased και το κατάλαβα για δεύτερη φορα

Πρώτος  ο  twin και μετά  οι υπόλοιποι fender like

Μ άρεσαν επίσης οι Rivera clubster, Bogie F50, Peavey

Δεν μου άρεσε ο Super ήταν υπερβολικά μπάσος για τα γούστα μου (2bass,8midle, 0 treble τον ρύθμιζα πάντα) αλλά εδώ θα συμφωνήσω πάλι με τον Ηλία επειδή ξέρω πως ακούγετε μια Stratocaster στον Super reverb: δεν υπάρχει άλλος ενισχυτής που να παίζει καλύτερα η Stratocaster!!!

Μάκη μπράβο σου!

Το ξέρω ότι είσαι Fender biased! Φάνηκε ακόμα και από την επιλογή σου στους υπόλοιπους (Rivera clubster, Bogie F50, Peavey) με εξαίρεση τον Peavey που λόγω EL84 έχει άλλο ήχο, αλλά μπορεί να προσεγγίσει σε ένα 60% τον ήχο fender! 

Σε αυτούς που θα διακριθούν μέσω της ψηφοφορίας από όλα τα parts (μη ξεχνάμε ότι έρχεται part 3 με tele) σκέφτομαι να ηχογραφήσω με distance mic, ώστε να ακούγεται αυτό που ακούω εγώ και να μην αδικούνται ενισχυτές τύπου Super Reverb, που τώρα ακούμε μόνο το ένα 10" και μάλιστα σε closed micing...

Στις 30/5/2020 στις 3:30 ΠΜ, alderbody είπε

7εndεr

 

Οι δύο κλασσικοί, παρά την "δαντελίτσα" στα πρίμα του twin (γιατί ξέρω να την βγάζω), αλλά και ο σόλιντ που μου ακούστηκε πιο ισορροπημένος στα πριμα και με γεμάτο punchy μπάσο.

 

Αυτον το solid (κατά τη γνώμη μου το καλύτερο solid state μαζί με τον Ultimate Chorus που έχει βγάλει ποτέ η fender) πολλοί δεν θα καταλάβαιναν σε ένα blind test!!

19 λεπτά πριν, Superfunk είπε

Subway blues ,πάλι PV CL30 & όλοι οι Rivera για εμένα.

 

To περίμενα για τον Subway, οι strat. ακούγονται πάντα καλύτερα σε ενισχυτές με EL84 , ειδικά σε Vox.

 

Ποια strat χρησιμοποίησες;

Απ' ότι φαίνεται, οι μικρότεροι ενισχυτές ταιριάζουν πιο καλά στην strat και ακόμα καλύτερα αυτοί που έχουν περίσσια μεσαίων! Ισως γιατί στρογγυλεύουν τα 'κοφτερά' πρίμα της κιθάρας... 

Η κιθάρα είναι μια American Standard του 2004. 

Mega Amp review (part 2) 

Ακούστε την κλασσική κιθάρα Fender Stratocaster, πως ακούγεται με 11 διαφορετικούς ενισχυτές και ψηφίστε αυτόν που κατά τη γνώμη σας της ταιριάζει καλύτερα!

Ενα review με όσο το δυνατόν περισσότερους ενισχυτές κιθάρας και κάποιες εικονικές κιθάρες που θ' ακούγονταν μέσω αυτών. 

Το 2ο μέρος είναι λοιπόν έτοιμο και παρουσιάζεται εδώ, με πρωταγωνίστρια την Fender Stratocaster ! 

Η έμφαση εδώ έχει δωθεί στα καθαρά -πως αλλιώς- και όλοι οι ενισχυτές έχουν τα tone controls στο κέντρο, όπως επίσης τα volume και tone controls της κιθάρας είναι full open. 

Το μικρόφωνο που χρησιμοποιήθηκε είναι ένα SHURE sm57, τοποθετημένο off center δύο εκατοστά από την γρίλλια του ενισχυτή. 

Ανοίξτε ηχεία και monitors, φορέστε τα ακουστικά σας και κάνετε μια 1η ακρόαση. 

Φυσικά μια ακρόαση δεν φτάνει και θα παρατηρήσετε ότι σιγά σιγά ακούγοντας προσεκτικά, ο ενισχυτής είναι καθοριστικό στοιχείο του ήχου μας, τόσο όσο και η επιλογή της κιθάρας. 

Με χαρά περιμένω ν' ακούσω σχόλια και φυσικά μην ξεχάσετε να ψηφίσετε! 

Τώρα μάλιστα! έβγαλα άκρη. 

Σε σειρά προτίμησης έχουμε και λέμε:

Με εντυπωσιάσε η μεσαία θέση της Yamaha, 

Μου άρεσαν όλες οι θέσεις της tele, 

Μου άρεσε η neck θέση της Gibson και η μεσαία θέση της strat. 

Την Gretsch την περίμενα πίο twangy αλλά ήταν πολύ ισοροπημένη σε όλες τις θέσεις!!

Να πω την αλήθεια, μετά το 3ο λεπτό δεν καταλάβαινα πια τι άκουγα... (ποια κιθάρα με ποιό μαγνήτη και το άφησα) 

Η ταπεινή μου γνώμη: Καλή η προσπάθεια, αλλά ελλείψη βίντεο ή εικόνας, θα βοηθούσε να λες στο μικρόφωνο ποιά κιθάρα παίζει!!!

Νομίζω καλό θα ήταν, να βάλουμε στο thread μια ψηφοφορία και να προσπαθήσω (χρόνου επιτρέποντος) να παίξω με τους 3-4 ενισχυτές που θα διακριθούν, έχοντας όμως αυτή τη φορά τα tone settings εκεί που κατά τη γνώμη μου τους πηγαίνει καλύτερα! 

Αν κάποιος moderator μπορεί να το κάνει (ψηφοφορία) ας το κάνει..

4 ώρες πριν, Superfunk είπε

 

Κάτσε μάστερ Τζεντάι γιατί με μπέρδεψες τώρα.

Υπάρχει και ΑΛΛΗ ρύθμιση εκτός από αυτήν;

 

Οχι δεν υπάρχει. Αν όμως κάποιος - κατά λάθος - θέλησε να χαμηλώσει το σήμα και τό έκανε από την κιθάρα και όχι από τον ενισχυτή, θα δεί τα πρίμα να εξαφανίζονται και θα νομίζει πως φταίει ο ενισχυτής ή το μεγάφωνο! (εκτός αν η κιθάρα του έχει treble bleed κύκλωμα) όπως προανέφερα...

Στις 22/5/2020 στις 9:01 ΜΜ, yameth είπε

Πάντα θα κάνεις the extra mile με απόλυτα ορθολογική σκέψη αγαπητέ Μάκη, όπως και σε αυτό το review.

Με αποτέλεσμα τα αξιοποιήσιμα συμπεράσματα που έγραψε ο npap. Ευχαριστούμε.

 

Προσωπικά μου άρεσαν οι περισσότεροι ενισχυτές με 1 μεγάφωνο που θεωρώ πως έδωσαν και τον πιο ισορροπημένο ήχο, όπως ο μικρός Rivera, ο F50 και ο Deluxe, που όμως δεν ξερω τι συμπεριφορά θα είχε σε μεγαλύτερες εντάσεις, μιας και είχα fender τρανζίστορ της ίδιας εποχής, τον Chorus 60 και δεν έδινε την αναμενόμενη ένταση και έτριζε ολάκερος. Αυτο δεν λέει πολλά για τους τρανζίστορ, (εγώ τους αγαπώ) αλλά λέει για τις ατυχείς προσπάθειες της Fender (ηθελημένα μήπως;) στον τομέα.

 

Κατι που μου έκανε εντύπωση είναι πως παρα το ότι στους περισσότερους ενισχυτές τα tone controls είναι passive και κανονικά για να ακουστεί φλατ ο ενισχυτής πρέπει να είναι στο 10, επέλεξες να τα βάλεις στη μέση. Ισως είναι πιο κοινή πρακτική απο τους περισσότερους θα μου πεις.

Ευχαριστώ πολύ Γιάννη. 

Στην ουσία τοποθετώντας το mic τόσο κοντά, αυτό που ακούμε είναι ένα μεγάφωνο, άντε καί λίγο από τα bounce του χώρου, κάτι που αδικεί τους Twin, Electradyne και πολύ περισσότερο τον Super. 

Το φλατ στους ενισχυτές κιθάρας είναι πολύ παρεξηγημένο και το έχω ψάξει στο παρελθόν διεξοδικά! 

Αυτό που λέει φλατ η Fender είναι: TREBLE=0, MIDDLE=10, BASS=0 και αυτό γιατί οι Fender είναι πολύ mid-scooped. 

Από την άλλη η Mesa Boogie θεωρεί φλατ ή σαν standard σημείο έναρξης: TREBLE=1:00, MIDDLE=8:00, BASS=1:00 (clock position) αλλά τα pots είναι τόσο interactive που θέλεις αρκετές ώρες ψαξίματος, αλλά στο τέλος θα φέρεις τον ήχο της κιθάρας σου εκεί που θέλεις! 

ο RIVERA προτείνει: TREBLE=6, MIDDLE=1, BASS=4 

ο Peavey: TREBLE=12:00, MIDDLE=10:00, BASS=1:00 (clock position)

ενώ ο ENGL: TREBLE=5, MIDDLE=5, BASS=5 

Στις 22/5/2020 στις 11:17 ΜΜ, ekim είπε

Παιδιά είναι ιδέα μου ότι όσο ανεβαίνει η ένταση και στρεσσάρονται οι τελικές γίνονται πιο έντονες οι μπάσες συχνότητες και πρέπει να τις κόψεις κάπως;

Σε μονοκάναλο που έχω 5watt με volume και tone μόνο, βλέπω ότι όσο ανεβάζω την ένταση πρέπει να ανεβάζω και το tone γιατί τα μπάσα "μπουκώνουν" τον ήχο. Κάτι αντίστοιχο έχω παρατηρήσει και σε πεταλάκια που προσωμοιώνουν διάφορους ενισχυτές (amp in a box). Σχετίζεται αυτό με αυτό που αναφέρει ο ez ;

Δεν είναι η ιδέα σου! Οσο ανεβάζουμε ένταση, τόσο οι χαμηλές συχνότητες βγαίνουν προς τα έξω.

Θα θυμάστε το κουμπάκι loudness που είχαν οι παλαιότεροι ενισχυτές Hi-Fi, που στην ουσία ενίσχυαν τα μπάσα όταν θέλαμε να ακούσουμε σε χαμηλή ένταση!!

Η σωστή αντιμετώπιση είναι να κόβεις λίγο τα μπάσα (αν υπάρχει ρυθμιστικό) και φυσικά να έχεις το volume της κιθάρας open full, εκτός αν η κιθάρα σου έχει κύκλωμα treble-bleed...

Στις 22/5/2020 στις 7:55 ΜΜ, Spyros Delta είπε

Aυτο ειναι το θεμα με τα reviews τετοιου ειδους. (χωρις να θελω να θιξω καθολου τη δουλεια που εκανε ο Makam).

Ακουμε μια ρυθμιση μονο, μια ρυθμιση που μπορει να μην καναμε ποτε αν ειχαμε τον ενισχυτη.

Πχ οταν ακουσα τον super δεν τον αναγνωρισα.

(Καλα παιζει και το οτι εγινε με LP το test. )

Ετσι ακριβώς Σπύρο! Αν έβαζα τις ρυθμίσεις που μου αρέσουν, θα ακούγονταν οι περισσότεροι ενισχυτές όμορφα αλλά παρόμοιοι... 

Εγώ πάντως ποτέ δεν βάζω τα ρυθμιστικά στη μέση, πόσο μάλλον που αυτή η ρύθμιση αδικεί πρωτίστως τους Mesa Boogie τους RIVERA και Peavey, ευνοεί όμως πολύ τους Fender που είναι mid-scooped. 

Για τον Super η εξήγηση που εγώ δίνω, είναι ότι το mic πιάνει τον ήχο από ένα 10" μεγάφωνο μόνο, ενώ εμείς ακούμε κανονικά τον ενισχυτή με τα τέσσερα μεγάφωνά του από μια απόσταση περίπου δύο μέτρων. Αλλος ήχος!

9 ώρες πριν, npap είπε

πολύ καλή δουλειά Μάκη... και αισθητικά και εργονομικά και "ηχοληπτικά" με αποτέλεσμα το να βγαίνουν εύκολα αξιοποιήσιμα συμπεράσματα από τον οποιοδήποτε... Μπράβο...

 

εμένα δεν ήταν ποτέ το κλου μου οι ενισχυτές... κατά κύριο λόγο έπαιζα με ovation άλλωστε...έτσι έχω παίξει με λίγους και έχω ηχογραφήσει περισσότερους...

πάρα ταύτα, επίσημη διαχρονική αγάπη μου παραμένει από την εφηβεία ο Twin (από τότε που κουβάλαγα μαζί μου και ένα ibanez σκαφάκι στα λαϊκομάγαζα και περίμενα πότε θα τελειώσει η πρόβα για να την κάνει ο μπουζουκσής και να τζαμάρουμε στη ζούλα με τον ντράμερ και τον μπασίστα)... η καθαρότητα του ήχου του (με ότι και ότι και να παίζεις), το "σκάσιμο" και οι πλούσιες αρμονικές που δεν "θαμπώνουν" ούτε σκληραίνουν, δεν έχουν πάψει τόσα χρόνια να ταυτίζονται εν πολλοίς με τα γούστα μου...

 

από την άλλη, παράνομη μου αγάπη (πικρό μου ριζικό, όπως θάλεγε και η Ρίτα), ο υποτιμημένος πτωχός πλην τίμιος συχνοτικά "μιξαρομαικαιμονοςμουαμαλάχει" Classic 30 (που "βούταγα" για μεγάλο διάστημα των 90'ς από το studio και για όποια  live μου τύχαιναν, γιατί ο Heritage VTX που ήταν τότε δικός μου, ήθελε τριαξονικό για το κουβάλημα)...

 

 

ΥΓ. respect και στον "παρακατιανό" solidιανό ποπολάρο Deluxe 112, που για μένα ηχοληπτικά παράγει ιδανική πρώτη ύλη για δημιουργικό "πείραγμα" στην μίξη όποτε χρειάζεται...

Ευχαριστώ πολύ Νίκο! 

Νομίζω οι Twin και Bassman είναι οι βασιλιάδες των ενισχυτών! Είναι αυτοί που πάτησαν επάνω τους και αντέγραψαν οι περισσότεροι μετέπειτα κατασκευαστές, αλλά το πολύ καλό πόσο καλύτερο μπορεί να γίνει? 

Βέβαια οι εποχές άλλαξαν, οι σχεδιάσεις έγιναν πιο μοντέρνες με fx loops, pcb boards, τα μεγέθη μίκρυναν και μαζί και το βάρος και τα watts, αλλά όπως λένε και οι Αμερικάνοι 'nothing can replace heavy iron' αναφερόμενοι στους μετασχηματιστές, τα ρεύματα και τα watts! 

O Peavey classic είναι πράγματι ευκαιρία για κάποιον που μπαίνει με αξιώσεις στον χώρο των λαμπάτων και ο Deluxe 112 plus παραμένει αξιοπρεπέστατος!

2 ώρες πριν, Superfunk είπε

Προσωπικά βρήκα τον ήχο του Deluxe τραγικό πάντως...  σαν να... πέθανε ο ήχος ξαφνικά ..

 

Δεν θα το έλεγα! Είναι πολύ τίμιος ενισχυτής, πολύ δυνατός, ελαφρύς, φθηνός, με μηδέν έξοδα συντήρησης και ότι καλύτερο έχω ακούσει σε τρανζίστορ που θέλει να γίνει blackface, αυτός και όλη η σειρά που έβγαζε κάπου εκεί στα '90s η Fender (Princeton chorus, deluxe 112 plus, stage 112, Ultimate Chorus) και ήταν όλοι Made in USA!

Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η Fender κάποια στιγμή τους κατήργησε για να τους αντικαταστήσει με την σειρά DSP που ήταν χειρότεροι και αναξιόπιστοι.

Φυσικά μόλις τον κάνεις Α-Β με την αληθινή λάμπα, νομίζεις ότι μπήκε μια κουρτίνα ανάμεσα σε 'σένα και τον ενισχυτή!

1 ώρα πριν, Nestoras είπε

Makam, μπορώ να κάνω μια παρένθεση;

 

Έχω τον Rivera fifty five twelve. Τον είχα χρόνια στο στουντιάκι μας. Φυσικά και μ' άρεσε και δεν τον αλλάζω επ' ουδενί.

Τον έφερα πρόσφατα σπίτι και πρόσθεσα (για 1η φορά) και μια VHT καμπίνα (8 Ωμ). Το αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικό. Γέμισε σε όλες τις συχνότητες.

Και πολύ καλά κάνεις Νέστορα και δεν τον αλλάζεις! Οι RIVERA είναι το κρυμμένο διαμάντι των λαμπάτων ενισχυτών! Αξιόπιστοι, καλοκατασκευασμένοι από κάποιον που σίγουρα ξέρει να φτιάχνει ενισχυτές! 

Δεν είναι τυχαίο (κάπου το διάβαζα τελευταία) ότι η Taylor δοκιμάζει όλες τις ηλεκτροακουστικές της και τα συστήματα που φοράνε, σε έναν RIVERA Sedona, που τον έχει σαν μηχάνημα αναφοράς!!!

2 ώρες πριν, Superfunk είπε

 

Είχε απλά παρά πολλά μεσαία και κομμένα πρίμα (το tone stack των Boogie με όλα στη μέση ΔΕΝ είναι ουδέτερο όπως στους άλλους ενισχυτές μια και τα controls είναι interactive).

Με τα πρίμα στις 2 η ώρα,τα μπάσα στις 10  και τα μεσαία στις 11 πλησιάζει τον κλασσικό bf scooped Fender ήχο .

 

Βασικά ο... καλύτερος bf Fender ήχος είναι οποιοσδήποτε...Mesa με 6L6 και σωστή ρύθμιση

 

Θα έλεγα με τα μεσαία κάπου στο 8-9 ο Electradyne μεταμορφώνεται σε έναν 'στρογγυλό-γλυκό' blackface, άσε που παίρνει και τα πετάλια καλύτερα απ' όλους!

3 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Λιγότερο ο Engl η ηχογράφηση του οποίου όμως φαίνεται αρπαγμένη.

 

Εχεις δίκιο για τον Engl. Οι λάμπες του ήταν μισοπεθαμένες, αλλά τον είχα στη διαθεσή μου για πολύ λίγο ώστε να μπώ στη διαδικασία για αλλαγές. Η ηχογράφηση τον αδικεί, ενώ κατά τα άλλα πρόκειται για πολύ τίμιο και καλό μηχάνημα!! 

(τον ξανα άκουσα μετά το service του - after covid19 quarantine -) και ήταν πεντακάθαρος, λαμπερός και διαυγής!

2 ώρες πριν, Superfunk είπε

Γενικά έχει τεράστια σημασία ο μαγνήτης για το ταίριασμα με τον σωστό ενισχυτή,δεν πάνε όλες οι κιθάρες με όλους τους ενισχυτές το ίδιο καλά.. 

 

κΣερω όμως ότι με humbuckers ο Electradyne τους ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ όλους με σωστή ρύθμιση στα καθαρά  (και ένα EV μεγάφωνο)

Πόσο δίκιο έχει ο SF! 

Πράγματι δεν ταιριάζουν όλες οι κιθάρες με όλους τους ενισχυτές.

Ναι, ο Electradyne είναι 'to die for'. Τα κάνει όλα τόσο καλά και γλυκά!!! Αν δεν είχε αυτό το βάρος, που νομίζεις ότι είναι χτισμένος στο πάτωμα...

34 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Να πω πάντως ότι ως γνωστόν, μεγάλο μέρος του ήχου του κάθε ενισχυτή οφείλεται στο μεγάφωνο.

Και εδώ ακούσαμε πολλά και διαφορετικά μεγάφωνα.

 

Αλλού ο ήχος ήταν πιο σκληρός (engl) και αλλού πιο smooth (subway blues).

 

Εμένα μου άρεσε πολύ και ο τρανζιστοράτος.

Για τέτοια παιξίματα είναι μανούλα.

 

Θα ήθελα και έναν polytone και έναν Henriksen στο review, αλλά ζητάω πολλά το ξέρω.

Σίγουρα τα μεγάφωνα παίζουν μεγάλο ρόλο και κατά τη διάρκεια του review είχαμε τη δυνατότητα να πειραματιστούμε λίγο με αλλαγή καμπινών και μεγαφώνων. Αλλαζε η χροιά αλλά ο χαρακτήρας του ενισχυτή παρέμενε... 

Μου αρέσει η παρατήρησή σου για τον τρανζιστοράτο και φαντάζομαι αναφέρεσαι στον Fender Deluxe 112 plus. 

Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για το καλύτερο solid state που έχει βγάλει ποτέ η Fender!! Μακράν καλύτερο από όλα τα μετέπειτα, μη μιλήσω για τις τελευταίες digital υλοποιήσεις 

Τώρα για τους polytone και Henriksen, λόγω της κλειστής καμπίνας τους μοιάζουν λίγο με τον AER και φυσικά πάσχουν πολύ σε αίσθηση και fullness σε σχέση με τους λαμπάτους! 

Καλοί για κουβάλημα και πρακτικότητα, αλλά εως εκεί...

1 λεπτό πριν, fusiongtr είπε

 

Ευχαριστώ πολύ.

Μου αρέσουν αυτοί οι μαγνήτες, και δεν με απογοήτευσαν κι εδώ.

Εχεις απόλυτο δίκιο! Ο burstbucker pro είναι λες και φτιάχτηκε για Les Paul και ES 335! Ωραία πρίμα, μεστά μπάσα, πολύ 'μουσικός' μαγνήτης!

35 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

Πολυ ωραιο συγκριτικο. Οντως, μεγαλες διαφορες μεταξυ τους.

 

Οταν λες εικονικες κιθαρες τι εννοεις?

Με πρόλαβε ο SF. Με τον όρο εικονικές φυσικά εννοώ classic, industry standard instruments, όπως Gibson Les Paul, Fender Strat και Tele, Gibson L5 και μερικές ακόμα... και φυσικά επ' ουδενί virtual!!! Μακριά...

17 λεπτά πριν, Superfunk είπε

 

 

Δοξα τω θεω...

 

Εχω βαρεθει τα καγκουρορεβιους με τσιτα τα γκαζια......

 

Πολυ καλό review....αν και λογω της ιδιοτροπιας του tone stack των Boogie & του ποσο interactive ειναι τα controls μεταξυ τους ισως θα επρεπε να μην τα βαλεις στη μεση & σιγουρα ηθελε λιγο τσίμπημα το treble για να ερθει στο ιδιο eq με τους υπολοιπους   γιατι δεν συμπεριφερονται οπως αυτα των αλλων ενισχυτων .. 

 

Καλα με το που μπηκε το transistor....ξενερωσε ο συμπας ολος  

SF έχεις δίκιο για τους Mesa Boogie! Τους αδικεί πολύ το mid control στη μέση, αλλά αν δεν ήταν έτσι θα είχαμε άλλα προβλήματα ότι μεροληπτώ υπέρ του ενός έναντι του άλλου! Γι' αυτούς που έχουν παίξει με πολλούς ενισχυτές όπως εσύ, ξέρουν πως ο Mesa μπορεί με κατάλληλο tone stacking να ακουστεί ή να πλησιάσει σε ένα 70 -80% τον ήχο του blackface, το αντίθετο όμως δεν γίνεται! Κι εκεί είναι που απόλαυσα και απολαμβάνω το versatility του Electradyne ή ακόμα και του μικρού Subway Blues!! 

O F50 από την άλλη, νομίζω ότι ήταν η απάντηση της Mesa Boogie στην Fender εκείνη την εποχή που παρουσιάστηκε και προσεγγίζει τον ήχο Fender πιό άμεσα, χωρίς να παίξεις πολύ με το eq.

12 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Εμένα ρε παιδιά όλοι μου άρεσαν.

 

Μάκη ποια standard είναι (χρονιάς)?

Ρωτάω για να δω αν είναι chambered.

Επίσης, τι μαγνήτες φοράει?

 

Θα επανέλθω.

H Gibson Les Paul Standard είναι του 2007, chambered, με Burstbuckers Pro

Στις 18/2/2020 στις 9:19 ΜΜ, gkourmoul1 είπε

Πολυ καλο review.

Ενδιαφερον πεταλι, σιγουρα. Το να εχεις ογκο, κατ' επιλογην, πχ σε μια στρατ ειναι κατι ανεκτιμητο.

Ευχαριστώ Γιώργο! 

Πράγματι η χρησιμότητα του GIGGITY είναι προφανής όταν θέλεις να δώσεις όγκο σε μονοπήνιο. Αποκτάς τα χαμηλά που λείπουν και μπορείς να μειώσεις κατά βούληση τα ψηλά ώστε να φύγουν τα τζιτζίκια από το overdrive, χωρίς να πειράξεις το tone της κιθάρας σου ή τα settings του ενισχυτή σου!! Εχει πλάκα πόσο απλά και καλά το κάνει!

Πατάς: ήχος τύπου Les Paul, ξαναπατάς: η strat-tele επιστρέφει στ' αυτιά σου!!