makam

Ήμουν χθες το βράδυ στο Jazzet και ακόμα αναπολώ την εμπειρία!!

Μιά πρώτης τάξης ευκαιρία να ακούσει και να δεί κάποιος δύο φαινόμενα στην κιθάρα και που το έχουν φτάσει!!! 

Ακόμα και αν δεν σου πηγαίνει το συγκεκριμένο στυλ, μόνο κερδισμένος βγαίνεις από αυτή την εμπειρία... 

Θα παίξουν και σήμερα Πέμπτη!

Ένα πολύ ωραίο factory tour στα κεντρικά της PRS στην Αμερική! 

Κρίνοντας και συγκρίνοντας με αυτό της Gibson πριν μερικά χρόνια, θα έλεγα πως στην PRS ακολουθούν μια πιό αργή διαδικασία ταιριάσματος και κατασκευής, με περισσότερη προσοχή στη λεπτομέρεια!! 

Υ.Γ. Αυτό που άκουσα στο 51:56 ήταν αληθινό; Το έβαλα ξανά και ξανά να βεβαιωθώ αν κάτι δεν πάει καλά στον υπολογιστή-κάρτα ήχου, αλλά δεν... 

Εχεις δίκιο. Καλύτερα να το πάρει κάποιος που θα το παίξει και αξιοποιήσει!! Αλλά ήταν το πρώτο σου όργανο και όπως και να το κάνεις κουβαλάει αναμνήσεις-φιλοδοξίες-προσμονές κλπ. 

Εγώ πάντως μετάνιωσα που έδωσα την 1η μου κλασσική και την 1η μου ηλεκτρική κι ας ήταν χαμηλής αξίας όργανα. Αν είχα το μυαλό που έχω τώρα, θα ήθελα να τις έχω μόνο και μόνο να τις έχω κρεμασμένες στον τοίχο να τις βλέπω... 

Πολύ ωραία τα site με τις αξίες πληθωρισμού και νομίσματος!! Δεν τα είχα υπ' όψιν, υπολόγιζα πάντα με βάση το μεροκάματο και την αξία των βασικών αγαθών διατροφής!

5 ώρες πριν, dimsonic είπε

Αγοραστηκε 5000 δραχμες που σήμερα ισοδυναμουν περιπου με 1200 ευρω. Η αγγελία ηταν σχεδον λιγοτερο απο τα μισα.

Αλλα επαιξε ρολο οτι δεν βγηκε ποτε απο το σπιτι και ολα του τα μηχανικα μερη ηταν καθαρά 

Νομίζω πως 5000 δραχμές το 1970 ισοδυναμούν περίπου με σημερινά 450 - 500 ευρώ.

Παραθέτω έναν πίνακα που βρήκα στο διαδίκτυο με τιμές αγαθών το 1976. Το 1970 τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά!

Το 1976, όταν το απλό μεροκάματο οικοδομής ήταν 600 δρχ. και του τεχνίτη-μάστορα γύρω στις 1000 δρχ., η εφημερίδα κόστιζε 5 δρχ, το κρέας 120 δρχ. το κιλό, το λάδι 70 δρχ. και ένα σουβλάκι 10 δρχ. 

Σε σημερινές αντιστοιχίες πάει κάπως έτσι: 

απλό μεροκάματο οικοδομής ήταν 0,8 ευρώ. και του τεχνίτη-μάστορα γύρω στα 3 ευρώ, η εφημερίδα κόστιζε 1,5 cent, το κρέας 30 cents το κιλό, το λάδι 20 cents και ένα σουβλάκι 3 cents !!!! 

Βέβαια τα όργανα και γενικότερα τα εισαγόμενα αγαθά ήταν αλλού παπά ευαγγέλιο, αφού είχαν φόρους πολυτελείας και εισαγωγής...

Συνεπώς το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως στα ακορντεόν και σε αρκετά ακόμα όργανα που δεν έχουν ζήτηση στις μέρες μας και δεν είναι well known brands, δεν υπάρχει κάποια vintage αξία!

Όμορφο όργανο και ωραία θήκη! Φαίνεται να είναι σε άριστη κατάσταση!! 

Ετσι για την ιστορία και την οικονομική στατιστική και αν θέλεις να μας πείς πόσο αγοράστηκε το 1970 και πόσο πουλήθηκε το 2022 (52 χρόνια μετά...)

Το έβλεπα πριν κάνα μήνα και με εντυπωσίασε πόσο καλά τα πήγαν στον τομέα latency τα boss και κάποια φθηνά Κινέζικα, σε αντίθεση με κάποια 'πανάκριβα-ψαγμένα'!! 

Ο Leo Gibson εκτός από συμπαθέστατος, δίνει μάθημα για το πως πρέπει να παρουσιάζεται ο εξοπλισμός στο net!!!

Tom Bukovac για μένα. Δεν έπαιξε solo, έγραψε θέμα!! Βέβαια από τον Tom περίμενα κάτι τέτοιο, με ωραίο ήχο, αρχή-μέση και τέλος. 

Αμέσως μετά θα έβαζα αυτό της Lari Basilio και του Ariel Posen! Πολυ ωραίος ήχος και γούστο!!!!

2 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Οι Aria MM20 ήταν oval και οι Aria MM10 D αν θυμάμαι καλά.

 

Εννοείται ότι σε περίπτωση αγοράς χρειάζεται δοκιμή, και σύγκριση.

Εκτός αν πετύχει κάποιος καμιά Busato του 40κάτι, που είναι και επένδυση.

Τις Gypsy (και όχι μόνο) γενικότερα τις θεωρώ υπερεκτιμημένες! Ξεκίνησε σαν ένα απλό όργανο με κύριο στοιχείο το projection, με laminate κατασκευή εκτός από το καπάκι και έχουν φτάσει σε τιμές αστρονομικές! Νομίζω πρέπει να ψάξεις σε medium price κατηγορία και θα βρείς διαμαντάκια!!

Είχα Gitane DG 250M, μια D500 και μια DG-340 Stephane Wrembel. Τις έδωσα όλες και έχω κρατήσει μια Aria MM20, που δυστυχώς δεν παράγεται πιά και μια Gypsy archtop Yunzi, με all solid wood costruction και μικρότερο scale (25,5''). 

Η καλύτερη που έχω παίξει είναι μια Eimers ενός φίλου, αλλά κάνει πάνω από 4Κ... 

Αναφέρθηκα στις Eastman γιατί ξέρω τη λογική τους στην κατασκευή και τον ακουστικό ήχο τον έχουν καλά! Μακράν ο καλύτερος Ασιάτης κατασκευαστής.

Υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις από κιθάρα σε κιθάρα σε όλο το price range. Δοκίμασε καλύτερα πριν πάρεις κάτι και ακόμα καλύτερα να συγκρίνεις επι τόπου τη μια δίπλα στην άλλη!

Είχα D hole και oval hole ταυτόχρονα μια εποχή. Παρ' ότι η D είχε πιο ωραίο μπάσο, ήταν αργή στην αττάκα και κάτι της έλειπε σε αυτό που λέμε manouche ήχος!! 

Τώρα έχω κρατήσει μια oval και κάνω σχεδόν τα πάντα με αυτήν (μαθήματα - song writing - noodling) εκτός από ηχογραφήσεις γιατί θέλει μικρόφωνο.. Το long scale μη σε ανησυχεί αν ήδη παίζεις με κλασσική, ίσα ίσα 'κάνεις και χέρια'

Για δες τις Eastman gypsy! Είναι πολύ καλές για τα χρήματά τους εχω ακούσει!

Τι μου θυμήσατε τώρα που η κουβέντα έχει ενισχυτή και αυτοκίνητο...

Πριν λίγο καιρό μιλούσα με συνάδελφο που έπαιζε μια ζωή σε πανηγύρια στην επαρχία. Μου έλεγε λοιπόν, 'φορτώναμε τον Fender Super Reverb πάνω στη σχάρα του αυτοκινήτου και πηγαίναμε μαλλιοκούβαρα στους χωματόδρομους, από χωριό σε χωριό μέχρι να φτάσουμε. Οταν τελικά φτάναμε στον προορισμό, κατεβάζαμε τον Super και από την σκόνη που είχε πάνω δεν φαίνονταν ούτε κουμπιά ούτε τίποτα. Ε, τον φύσαγα λίγο, τον έβαζα στην πρίζα και πάντα άναβε!!!' 

Αθάνατα εργαλεία...

8 ώρες πριν, gkourmoul1 είπε

 

Έπειτα από δική σου προτροπή το αγόρασα. Πώς τα παει με τις μεγάλες εντάσεις (πχ 20watt τσίτα), όταν είναι κρεμαστό? Υπάρχει περίπτωση να κλιπαρει και να χρειάζεται να απομακρυνθεί από τη γρυλια?

Δεν μου έχει τύχει κάτι τέτοιο! Βέβαια δεν παίζω σε τέρμα εντάσεις αλλά χρησιμοποιώ πάντα μεγάλους ενισχυτές με πάνω από 30 watt!!

To Superlux το χρησιμοποιώ αρκετά τα τελευταία χρόνια! Στα συν του εκτός του καλύτερου ήχου του, ότι δεν χρειάζεται βάση μικροφώνου!!

Ομορφη και με melita bridge!!!

Κρίμα!

Ήταν ένας ευχάριστος άνθρωπος και αξιοπρεπέστατος ερμηνευτής ενός αρκετά απαιτητικού είδους που δεν είχε στη χώρα μας ιδιαίτερη αποδοχή! Ετσι από περιέργεια μετρήστε τ' ακόρντα του 'Τόσα καλοκαίρια'!!!

Συγκινήθηκα που άκουσα τώρα πάλι κάποια από τα παλιά του! Είχε αυτό το σπάνιο χάρισμα να μη γερνάει και πάντα θα τον θυμάμαι νεό!!!

Την πήρα Black Friday σε προσφορά για μετακινήσεις με τη μηχανή από δω κι από κει, κι έχω πάθει πλάκα!!! 

Ελαφριά, με εβένινη ταστιέρα, 24 stainless steel jumbo τάστα, μαγνήτες που σπλιτάρουν και 5θέσιος επιλογέας για όλους τους πιθανούς συνδιασμούς και μαζί με gigbag! Τι άλλο να ζητήσεις... 

https://www.thomann.de/gr/harley_benton_dullahan_at_24_tbb.htm

Δύσκολα τα πράγματα!!! 

https://www.guitarworld.com/news/electro-harmonix-russia-tube-exports-ban?utm_source=SmartBrief&utm_medium=email&utm_campaign=81B8FE53-0558-425C-A5DF-6AED422268A4&utm_content=B300DDC5-7DE9-489A-88E5-E17193684ED5&utm_term=6b6d0a66-86e1-48ad-a01b-a83577d8d95b

Νομίζω την παρα-ψυρίζουμε την μαιμού!! Τι ωραία χρόνια τότε που δεν μας ενδιέφερε τι ξύλα έχει, τι μαγνήτες, ή τι ηλεκτρικά! Φτάνει να έγραφε πάνω Gibson ή Fender και θα ήταν σίγουρα καλή. 

Δε λέω, μάθαμε πολλά από τότε, αλλά χάσαμε την ουσία... 

Να μη πω για την λέξη 'boutique' που μπήκε στο μουσικό λεξιλόγιο και ως δια μαγείας θα έλεινε όλα τα προβλήματα! 

Για εμάς τότε 'boutique', ήταν το μαγαζί της Ρούλας στη γωνία που πουλούσε ρούχα

8 ώρες πριν, Reborn είπε

Πλέον παίζω με Dunlop Prime Tone Grip 1.3.

 

Οι αγαπημένες μου πένες, βέβαια, είναι οι Fender Extra Heavy και οι D’Andrea Extra Heavy (αρκετά εφάμιλλες). Δυστυχώς ιδρώνω εύκολα και πολλές φορές χάνω το χειρισμό (ρημάδι Celluloid). Δεν βρήκα ποτέ τρόπο να μπορώ να τις χρησιμοποιώ για ώρα αποτελεσματικά…

 

Αν έχετε κάποια λύση, θα χαρώ να την ακούσω!

Δοκίμασε τον διακορευτή εγγράφων που αναφέρθηκε πιο πάνω, αλλά είναι πρακτικό σε πένες μέχρι 1.00 - 1.20 πάχος. 

Αυτό που κάνω εγώ σε όλες σχεδόν τις extra heavy πένες είναι πολυ μικρά 'τσιμπήματα' και στις δύο πλευρές με αιχμηρό ηλεκτρικό κολλητήρι. Αγριεύει την επιφάνεια και αποκτά grip!!

Γενικώς με Dunlop tortex FLOW 1,5 και για strumming στις ακουστικές Dunlop tortex FLOW 0,50. 

Ααα!! στο παρελθόν έπαιζα και ακόμα παίζω μερικές φορές με Dunlop tortex teardrop 1,14. Πολύ καλή επίσης πένα, γρήγορη και με smooth ήχο!!!

Τις GHS τις θεωρώ κι εγώ τις καλύτερες χορδές!! 

Στις διάφορες κιθάρες μου παίζω με αυτές: 

https://www.ghsstrings.com/makis-ablianitis 

Δείτε στο παρακάτω link πως κατασκευάζουν τις ηλεκτροακουστικές κιθάρες Crafter στην Κορέα! 

Σίγουρα ξέρουν τι κάνουν κι έχει ενδιαφέρον να δεί κάποιος πόσα εξειδικευμένα και πανάκριβα εργαλεία χρησιμοποιούν!! 

Ταχύτητα κατασκευής επίσης σε άλλο level.. 

Θα ήθελα κάποια στιγμή, έτσι από περιέργεια να έδινα στην Martin να μοντάρει μια κιθάρα με τα ξύλα της Crafter και στην Crafter με τα ξύλα της Martin, έτσι για να ακούσουμε τις διαφορές και να δούμε επιτέλους τι μετράει πιο πολύ! Τα κσύλα ή η κατασκευή???  

Δες και αυτό. Το έχω πάρει να βρίσκεται στην τσάντα με τον εξοπλισμό του live (μερικοί χώροι είναι αστα να πάνε από θόρυβο δυστυχώς...) αλλά δεν χρειάστηκε να το χρησιμοποιήσω ακόμα. 

https://www.thomann.de/gr/behringer_microhd_hd400.htm 

Πολύ ωραίο και διαφωτιστικό το βίντεο! 

Νομίζω πως το συμπέρασμα είναι αντίθετο από αυτό: 

6 ώρες πριν, manosx είπε

 Μια γαμάτη κιθάρα, ένας γαμάτος ενισχυτής και δυο τρια γαμάτα πετάλια έχουν πόσα, τρία-τέσσερα χιλιάρικα; Είναι θέμα συζήτησης αυτό, πραγματικά;

 

 Δηλαδή οκτώ χρονάκια ενασχόλησης με τη μουσική, δυο ωρίτσες την ημέρα, αν δουλεύατε αντί για να γρατζουνάτε σε ένα delivery για 5 ευρώ, 30 χιλιάρικα θα βγάζατε. Και τσιγκουνεύεστε τα τρια?

 

 Δώστε λοιπόν και πάρετε μηχανήματα της προκοπής. Είναι απλό. Πολύ απλό. Ούτε σκέψη θέλει ούτε τίποτα. Ούτε αναλύσεις, ούτε youtube. Λίγο πολύ όλοι ξέρουμε τις εγγυημένες λύσεις για κάθε είδος μουσικής. Δεν υπήρχε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ μεγάλος κιθαρίστας που να έπαιζε με κάτι πέρα από τα κλασσικά, ούτε με μαιμούδες από την κίνα έπαιζαν, ούτε με niche καραγκιοζιλίκια του τύπου 30 χχιλιάρικα για σκουριασμένη κιθάρα. Παίρνεις μια στάνταρντ κιθάρα από καλή σειρά και καθάρισες ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, και αν δεν παίζεις όπως ο Gilmour να είσαι σίγουρος ότι ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ Η ΚΙΘΑΡΑ 

Tο ποσό των 3-4 χιλιάδων ευρώ τρομάζει τους περισσότερους και όσους ασχολούνται ερασιτεχνικά.

Εγώ με βάση το βίντεο που είδαμε θα έλεγα. Πάρτε μια κιθάρα που να σας 'φτιάχνει' και να ταιριάζει στο χέρι σας και ας είναι φθηνή Κινέζα. Βάλτε 2 καλούς μαγνήτες, κάντε ένα καλό setup (fret edges-pickup height-intonation etc) και παίξτε όσο περισσότερο μπορείτε! 

Ο έμπειρος παίκτης ή ο επαγγελματίας έχει την εμπειρία και να διαλέξει και να εκτιμήσει ένα καλό και ακριβό όργανο, να πάρει αυτό που προστάζουν οι ανάγκες του αλλά αυτό είναι κάτι που έρχεται με τα χρόνια!  

Να πω και κάτι ακόμα. Οταν ακούμε 2-3 ακόρντα στη σειρά, με 2-3 ριφάκια παιγμένα με τον σχετικά στείρο τρόπο του βίντεο, ναι ακούμε τις όποιες διαφορές στο ηχόχρωμα.

Οταν όμως ακούμε έναν έμπειρο και καλό παίχτη, ακόμα και όταν παίζει με δανεική κιθάρα και όχι τη δική του, ακούμε την φρασεολογία του-τον ιδιαίτερο τρόπο που κτυπά την πέννα-τον ιδιαίτερο τρόπο που πατά και αφήνει τα τάστα και τόσο πολλά ακόμα που δεν προσμετρώνται στη απλή εξίσωση ξύλα-μαγνήτες-χορδές, κάτι που κάνει αυτού του τύπου τα βίντεο ακαδημαικά και τελικά ανώφελα. 

Σου παραθέτω παρακάτω τις 7 θέσεις για τις major scales. Όπου βλέπεις κόκκινο ή πορτοκαλί είναι η ρίζα (root) ή τονικότητα για την κάθε θέση. Απαραίτητα πρέπει κάποιος να ξέρει τα roots για να μπορεί να μεταφέρει τα σχήματα στις διαφορετικές τονικότητες που απαιτεί το κάθε κομμάτι. 

(Γιά κάποιον που έχει τη γνώση και ξέρει τι κάνει, αυτά τα 7 σχήματα περιέχουν την A Natural Minor αλλά και τους υπόλοιπους τρόπους (modes) της major κλίμακας...)

Σου προτείνω για αρχή να μάθεις μια-μια τις 7 θέσεις major από C. 

Στον 2ο πίνακα παραθέτω τις 5 θέσεις για την F minor pentatonic. Ισχύει ότι παραπάνω για τα roots!! 

Με το υλικό αυτό και σωστή κατεύθυνση με κάποιον καλό δάσκαλο, θα μείνεις απασχολημένος δημιουργικά για χρόνια!!