Προσωπικά δεν έχω μελετήσει τόσο την ιστορία της rock ώστε να πω ότι "ξεκίνησε από εκεί..." παρ'όλα αυτά δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω. Η ως άνω προσέγγιση του ζητήματος με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο σχετικά με το γιατί στην Ελλάδα είμαστε λίγο "γιδοβοσκοί" ως προς την προσέγγιση του rock.
Η παγκοσμιοποίηση και το ίντερνετ σίγουρα θα βοηθήσουν πολύ εαν δεν έχουν βοηθήσει ήδη δηλαδή. Ειδικότερα θα επικαλεστώ και το facebook του οποίου δεν είμαι χρήστης, παρατηρώ όμως κάτι: Ο κλασσικός ο μαλάκας ο Έλληνας (γεωργίου speaking) που σε ποσοστό 70-80% χρησιμοποιεί το fb για να επιτύχει συνουσία (να γ***σει δηλαδή), θα στραφεί σε πιο "εναλλακτικά κομμάτια" για να εντυπωσιάσει το άλλο φύλο, δηλαδή οκ δεν θα ποστάρει ας πούμε λευτέρη πανταζή στον τοίχο του. Όλο αυτό νομίζω ότι έχει βοηθήσει πολύ το rock να παρουσιαστεί σαν ένα νορμάλ είδος μουσικής και όχι σαν κάτι ψυχανώμαλο για προβληματικό κόσμο.
Στη δική μου εφηβεία που το rock θεωρούνταν πραγματικά μουσική του περιθωρίου, προκειμένου να προπαγανδίσουμε υπέρ του rock γράφαμε στα άλλα παιδιά σε κασέτα το afraid to shoot strangers και τρέχα γύρευε. Τώρα το youtube σου δίνει πληροφορίες στο πιάτο για μπάντες, άλμπουμ κλπ.
Βέβαια τα παραπάνω δεν σχετίζονται με αφομοίωση του είδους σε καμία περίπτωση απλά για αποδοχή αυτού από την πλειοψηφία.