After_Hours

Το πήρε/δοκίμασε κανείς; Εντυπώσεις;

Θα συμφωνήσω με τον Χάρη. Το arrogant style με απομακρύνει απ' τον εκάστοτε μουσικό, δεν με κάνει να τον θαυμάζω, ειδικότερα εάν αυτός δεν είναι του επιπέδου Miles Davis, Keith moon και Prince. Σίγουρα ο καθένας το βλέπει διαφορετικά πάντως. Μπράβο και πάλι στα παιδιά του yougroove, συνεχίστε έτσι μάγκες. Α, και το tip του Colson στο τέλος είναι πραγματικά σημαντικό όσο κι αν φαίνεται απλοϊκό. Κι αν μου επιτρέπεται να προσθέσω, είναι ακόμα πιο ''παραγωγικό'' στις τρομακτικά μικρές ταχύτητες (10-20-30-40 bpm).

Ανοίγω αυτό το θέμα που με ταλανίζει κάμποσα τέρμινα. Πιστεύω πως μπορώ να δω μέσα στο παίξιμο μου ξεκάθαρα 3 τουλάχιστον μουσικούς που με έχουν επηρεάσει περισσότερο. Έναν στον οποίο μαθήτευσα μαζί και δυο που άκουσα κι ακούω μέσα απ την δισκογραφική τους δουλειά. Σαφέστατα η όποια σούμα δεν περιορίζεται μόνο σε αυτούς. Πριν κανένα-δυό χρόνια όμως κατάλαβα ότι η επιρροή που είχε ο δάσκαλός μου πάνω μου, τον οποίο άκουγα έβλεπα και θαύμαζα είχε αρχίσει να δίνει τη σκυτάλη στη μίμηση, κάτι που όσο καλά και να γίνεται, αποτελεί τουλάχιστον αποτυχία. Είναι λογικό όταν κάποιος είναι στην αρχή (πάνε δέκα χρόνια που ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική, άρα θεωρώ ότι είμαι ακόμα στην αρχή) να καβατζώνεται απο κάπου αντί να στέκεται μόνος του. Σίγουρα όμως το ροδάκια κάποια στιγμή πρέπει να φύγουν και να κάνουμε μόνοι μας ποδήλατο. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ξέρουμε που βρισκόμαστε, και κυρίως, όσο είναι δυνατό, να μπορούμε να δούμε τι μας επηρεάζει-επηρέασε και να το διαχειριστούμε αντί να μας σκεπάσει χωρίς καν να το καταλάβουμε. Αυτά. Καταθέστε λοιπόν ελεύθερα τις δικές εμπειρίες-παραδοχές-αναζητήσεις-γνώμες, φάση θα χει :P

Φρέσκα πράματα

Alter, διαφωτιστικότατη η παράθεση σου, thnx.

Την ίδια απορία έχω κι εγώ. Η αλήθεια είναι ότι ξεπιδούν πολλές και πραγματικά ενδιαφέρουσες ιδέες από τους μπροστάρηδες του είδους, αλλά η gospel πλευρά που είναι; Χτυπάνε αλύπητα και κατά 99% χωρίς μπλουζάκι ώστε να ποζάρουν και τα μούσκουλα.. Περίεργος τρόπος να εκφράσεις τη πίστη σου βρε αδερφέ :P Εντελώς αντικειμενικά προσπαθώ να το δω, δεν με θίγει ή οτιδήποτε.

Στο παρακάτω κομμάτι από τα ακυκλοφόρητα των Zeppelin, έκατσε τ' αυτί μου στα break του Bonham εκεί γύρω στο 1.27 - 1.45. Είναι εξάηχα μοιρασμένα στο σετ, με μια χαρακτηριστική θέση στη μπότα, πιθανότατα επηρεασμένος από τον Elvin Jones, τα οποία έχουν γίνει ψωμοτύρι απ τους σημερινούς gospel drummers. Είναι το παλαιότερο δείγμα του συγκεκριμένου ''lick'' μέσα σε rock beat, που έχω ακούσει. Υ.Γ.1 Δυναμίτης ο Bonzo σε όλο το κομμάτι, αξεπέραστος. Υ.Γ.2 Αναφέρομαι στη σημερινή μορφή Gospel drumming και όχι την εκκλησιαστική των 70's.

Και κάτι που παραπέμπει περισσότερο σε σχολική γιορτή :):

Με εξαίρεση τα κρούστα που παράγουν μελωδία λοιπόν, αντίστοιχα, και ένας ντράμμερ μη συμφωνικής ορχήστρας μπορεί να αποδώσει τα μέρη του ντράμσετ, του ταμπούρου, της γκρανκάσσας, των gong, των ντεφιών κ.τ.λ αξιοπρεπέστατα (θεωρώντας ότι γνωρίζει ανάγνωση παρτιτούρας πάντα). Το timbani είναι διαφορετικό διότι αλλάζει τόνο με τη χρήση πεταλιών (στιγμιαία αλλαγή κουρδίσματος με την αυξομείωση της πίεσης της μεμβράνης πάνω στο κέλυφος), εάν δεν απατώμαι, συνεπώς προαπαιτεί και γνώσεις πέραν των ρυθμικών.

Ε δε θα βγάζει κι ολόκληρο live έτσι, αλλά όντως, δεν είναι οτι πιο βολικό ;D

Ίσως και το 100% των ντράμμερ μιας και είναι ένα εντελώς διαφορετικό όργανο, γιατί να τα συγχέουμε; Όπως και ο κρουστός μιας συμφωνικής δεν μπορεί να παίξει jazz ή funk ή death κ.ο.κ εκτός και αν όντως είναι και ντράμμερ. Παρεμπιπτόντως, ο Joe Chambers (δεν έχει κάποια σχέση με τον Dennis), ένας τεράστιος drummer, σε συνέντευξη του δίνει σαν σημαντικότερη συμβουλή στους νέους ντράμμερ να μάθουν πιάνο και σύνθεση. Αναφέρει δε, ότι ποτέ του δεν πήρε παρτιτούρα για τύμπανα σε ηχογραφήσεις κτλ, αλλά παρτιτούρα για πιάνο.

Υπάρχει μελωδική υπόσταση στα τύμπανα, αλλά συμβαίνουν νομίζω τρία πράγματα. 1) Ελάχιστες νότες εύκολα αποδόσιμες με ένα απλό σετ. 2) Ανάγκη μεγάλου σετ (βλ. Bozzio) για πληρέστερη ''παλέτα'', κάτι το οποίο δεν είναι εύχρηστο. 3) Υπάρχει δυνατότητα πλουσιότερης απόδοσης με ένα κλασικό 4άρι σετ, αλλά δημιουργώντας ''τεχνητά'' τις νότες, ομοίως, δύσχρηστο, ειδικότερα σε μεγάλες ταχύτητες. Παράδειγμα στο βίντεο παρακάτω

Πέραν του ότι ήξερε καλά το ρόλο του, με το drum solo αυτό ξεκάθαρα είχε κάτι να πει και να προσφέρει. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από ανούσια και φαφλατάδικα solos, ανεξαρτήτως οργάνου. Ωραίο post

..

Ρώτα τον κάτοχο των Bosphorus εάν μπορεί να ζυγίζει τα πιάτα με κάποια σχετική ακρίβεια (5,10 άντε 50gr. Μη σου πει ''κάνα-δυο κιλά τα κόβω'' :P). Για 14'' διάμετρο, το πάνω πιάτο (top), εάν είναι πάνω από 950-1050gr (και πολλά λέω) η γνώμη μου είναι ότι δύσκολα θα σε ικανοποιήσει σε ένα jazz setting. To bottom ας είναι ελάχιστα βαρύτερο. Ένα ιδανικό για μένα βάρος, σε 14'' jazz hat, είναι 750-850gr top και 900-950gr bottom. Φυσικά παίζουν κι άλλα πράγματα ρόλο αλλά αφού δε μπορείς να το ακούσεις/δοκιμάσεις και το Agop δεν είναι ούτε κρύο ούτε ζέστη, έχε τα στο νου σου. Μπορεί να φαίνεται κάπως υπερβολικό το θέμα ζύγισμα, αλλά δεν είναι. Κι αν τα δίνει σε καλή τιμή τα Bos, σκέψου το.

...Chariot... "You've Got the Power" by Charles Bevel

Είναι δύσκολο να γίνει αυτό.. Τι είναι σάλτσα; Είναι κακό (υπερβολή); Είναι καλό (στολίδι); One man's μπόλικη σάλτσα is another man's ξεροφαγία. Εσύ θα κρίνεις ;)

Ας ελπίζουμε να ισχύσει το ουδέν μονιμότερο του προσωρινού και να γεμίσουμε αντίστοιχες διοργανώσεις με ξένους αλλά και δικούς μας μουσικούς, κυρίως πιτσιρικάδες. Και ναι, για το on topic για να μη ξεχνιόμαστε, Christian Vander απ τους Magma. Οχι καινούριος, αλλά καλύτερος απο ποτέ. MAGMA - THEUSZ HAMTAAHK 1er Mouvement

Με username Cannibal Corpse, μάλλον θα σε βολέψει περισσότερο το CS Coated ambassador και θα αντέξει και λίγο παραπάνω :P Διαφορετικά κλασσικά Ambassador για ότι άλλο κι αν παίζει κανείς.

Ron Carter Mark Sandman με δίχορδο slide μπάσσο Mick Karn, μοναδικό groove. Το στυλ των Japan είναι άλλη ιστορία, αλλά η μουσική τους ήταν άπιαστη. Ακου κυρίως το δεύτερο μερος, το Cantonese boy

Πραγματικά.. Thnx :) Το φεστιβάλ αυτό καθιερώθηκε; Είναι ωραίο να γίνονται τέτοια events σε μέρη εκτός των συνηθισμένων.. Και στη Τήνο νομίζω είχε ξεκινήσει κάτι παρόμοιο.

Garage κι εγώ τα ίδια ακουστικά έχω και όντως, σε θορυβώδεις πρόβες σε απομονώνουν μέσα σε μια μπασοβαβούρα. Όταν συμβαίνει αυτό, έχω μόνο το ένα αυτί καλυμμένο πλήρως με τα ακουστικά (συνήθως αυτο που είναι πιο κοντά στη πηγή, ενισχυτές, ηχεία κτλ) και απ το άλλο ακουστικό αφήνω ένα μέρος του ήχου να περάσει, κλείνοντας μερικώς το αυτί. Απο άποψη προστασίας δεν είναι και οτι σοφότερο αλλά έχεις πολύ καλύτερη αντίληψη του τι συμβαίνει γύρω σου...

Καλώς ήρθες! Αφού σε ενδιαφέρει μόνο η βελτίωση προς εσένα και δεν είναι θέμα μόνωσης, μπορείς να πάρεις ακουστικά, θα σου έρθουν οικονομικότερα και θα γλυτώσεις την ταλαιπωρία. Εγώ έχω πάρει αυτά http://www.drumstore.gr/productsdesc.php?id=1293 . Επιπλέον προστατεύουν την πολύτιμη ακοή μας ;)

Οι διευθυντές της Heineken, της Carlsberg και της Guiness πηγαίνουν σε εστιατόριο να δειπνίσουν. Έρχεται ο σερβιτόρος και τους ρωτάει εάν θα πιουν κάτι πριν το φαγητό. Ο διευθυντής της Carlsberg: - Θα ήθελα μια Carlsberg παρακαλώ, μιας και είναι η καλύτερη μπύρα στο πλανήτη.. Ο διευθυντής της Heineken: - Εγώ θα προτιμήσω μια Heineken, ο ορισμός της καλής μπύρας.. Και ο διευθυντής της Guiness: -Μια Coca Cola παρακαλώ. Ξαφνιασμένοι οι άλλοι δυο διευθυντές τον ρωτούν: -Μα καλά γιατί δεν παρήγγειλες Guiness; Και απαντάει: -Ε αφού κανείς σας δε πίνει μπύρα, δε θα πιω ούτε κι εγώ.

Ο ηχολήπτης οφείλει να σέβεται τον μουσικό, απο τη στιγμή που και ο μουσικός είναι συνειδητοποιημένος και σέβεται κι αυτός τον εαυτό του. Εάν ο ήχος που σε εκφράζει είναι αυτός (αλλά στα πλαίσια του εκάστοτε είδους, όπως είπε και ο Superfunk) τότε πάντα μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή. Σε funk rock κάλλιστα μπορεί να σταθεί. Το μόνο που θα συμβούλευα να κάνεις είναι να έχεις κι ένα δέρμα με τρύπα, εάν παίζεις με ατρύπητο. Μικρομάζεματα μπορούν να γίνουν, χωρίς να χρειαστεί να στουμπώσεις τίποτα μέσα.