Το ρε απεχει πολυ απο το σεις και το σας. Αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα.
Αυτο ειναι το θεμα. Το αν θα δεις το drumming σαν beat, αρα σαν πινελο οπως λες, αρα σαν ενα μεσο που καποιος αλλος θα χρησιμοποιησει για να δημιουργησει την τεχνη, ή αν θα δεις drumming σαν κατι που παταει στο beat, το ελευθερο και ανοιχτο (αλλα παντα με ορια) beat, με σκοπο να δημιουργησει κι αυτο το δικο του πινακα.
Το παρεθεσα και σε προηγουμενο post
“If I’m playing with a band in 4/4 in a medium tempo and I feel like loosening up a bit, I could go out of tempo or stop altogether but I always know exactly where I am. I’m just not marking the 1 or setting up the bridge with a fill. I always try to avoid that. Instead, I try to play in waves.” J.C
Ξαναλεω, δεν ειναι επιβολη, ειναι τροφη για σκεψη, που σε πολλους μπορει να μην αρεσει.