Έκτορας

Τρελό GAS για μια από αυτές εδώ:

Βγήκε εκπληκτικά όμορφη, και το λέω σαν όχι fan του συγκεκριμένου χρώματος. Κουκλάρα! Και το matching headstock της πάει τρελά, και τα νερά του maple στο μανίκι είναι απερίγραπτα όμορφα και μην αλλάξεις ούτε hardware (χρυσό; μπλιάχ... ), ούτε pickguard να μοιάζει σαν τόσες και τόσες άλλες. Είναι τέλεια όπως είναι και οι συνδυασμοί είναι που την κάνουν πολύ ξεχωριστή και "δική" σου. Σοβαρά μιλάω, την έκανες text-book example στο πώς και γιατί να κάνει κάποιος refinish στην κιθάρα του και να την απογειώσει, χωρίς υπερβολές, χωρίς relico-μαλακίες, χωρίς να θυμίζει την κιθάρα κάποιου άλλου. Άψογο βάψιμο από τον κ. Φάνη. Πολλά συγχαρητήρια!

Μμμμμ, αυτή είναι μια κούκλα που δεν βλέπεις συχνά. Και ακούγεται... αιθέρια! ;D

Εγώ πάντως όταν αγόρασα Strat για να πειραματιστώ, κατέληξα ότι μου αρέσει... η ησυχία. Και της άλλαξα τους μαγνήτες σε noiseless. "Απ'εκεί και πέρα" που έλεγε ένας πολιτικός, τα βρίσκω αυτά τα όργανα θεμελιωδώς διαφορετικά, σε βαθμό που παίζω διαφορετικά σε καθένα. Έχουν και οι δύο τη θέση τους στο οπλοστάσιο, αλλά διλήμματα ή κρίσεις ταυτότητας δεν έχω. Σαν μια καλή Les Paul με ένα καλό σετ PAF-style μαγνήτες και '50s wiring, δεν έχει... Για εμένα, δηλαδή.

Ελπίζω να πήρες (επιτέλους) και μια Les Paul για να στρογγυλέψει όμορφα η συλλογή σου... Με γεία, ό,τι κι αν είναι!

Εντάξει, χορδές ούτε εγώ σπάω (ναι, τις αλλάζω κάθε δίμηνο και παίζω με 11-άρες) και βεβαίως, δεν έχω το θέμα ποιά από τις... 15 κεφαλές να διαλέξω ή ποιά από τις 32 κιθάρες (α, ρε Αμερικανάκια... ::) ) . Τα υπόλοιπα... είναι βγαλμένα από τη ζωή (του κιθαρίστα). ;D

1. Αν ο καλύτερος μαγνήτης που δοκίμασες για metal είναι ο Burstbucker Pro, θα είμαι ευγενικός ( ;D ) και θα υποθέσω ότι κάτι είχαν οι υπόλοιποι που δοκίμασες. Εγώ τους έβγαλα και τους πούλησα και δεν ξανακοίταξα πίσω... 2. Τα tone pots των κιθαρών ΔΕΝ (πρέπει να...) είναι on-off switches. Ρίξε ελάχιστα χρήματα και αναβάθμισε τα ηλεκτρονικά της κιθάρας σου για να τα κάνεις λειτουργίσιμα και χρήσιμα. Θα δώσεις ΠΟΛΎ περισσότερα για μαγνήτες και ακόμα και από τους καινούριους, δεν θα πάρεις το μαξιμουμ, γιατί τα ηλεκτρονικά σου δεν θα σου δίνουν το βέλτιστο. Ξεκίνα από εκεί και μετά συνεχίζεις σε μαγνήτες, αν όντως χρειάζεσαι. 3. Επιμένεις πολύ στα ξύλα της κιθάρας, όταν ξεκάθαρα μιλάς για ένα κάρο gain και αναφέρεσαι σε κιθάρες που έχουν τόοοσες κατασκευαστικές διαφορές και κακώς επικεντρώνεσαι στα ξύλα. Μην πλατιάσουμε άλλο στο θέμα, δεν είναι Παρασκευή ακόμα... Για να συνοψίσω: αναβάθμισε τα ηλεκτρονικά της κιθάρας σου και ξανα-μιλάμε για μαγνήτες.

Αν νομίζετε ότι δεν έχουν κάνει ποτέ κακή κριτική, τότε.... έχετε χάσει επεισόδια. Πολλές φορές μιλάνε για πράγματα που "ίσως ταιριάζουν σε άλλους αλλά εμάς δε μας λέει κάτι" αλλά η επιτομή του χαβαλέ ήταν τότε που δοκίμασαν ένα νέο προϊόν της Mesa Boogie (κάποιο cab simulator? δεν θυμάμαι ακριβώς), είπαν ξεκάθαρα ότι δεν κάνει αυτό που λέει, η Mesa Boogie διαμαρτυρήθηκε (!) και τους επέβαλε να ξανακάνουν review το προϊόν και αυτή τη φορά με αντιπρόσωπό της στο πλατό! Και θέλει πολλααααά κιλά άντερα να είσαι εισαγωγέας / αντιπρόσωπος τέτοιου μεγέθους εταιρείας και να βγεις φόρα-παρτίδα και να γελάς (κυριολεκτικά) με νέο προϊόν της... Η "ποντικομαμή" και ο Monkey-Lord έχουν το κανάλι με τους περισσότερους subscribers στο youtube, τουλάχιστον στον συγκεκριμένο χώρο. Αυτοί οι 2 χαβαλέδες / ημι-επαγγελματίες, πιστέψτε το ή όχι, είναι αντικειμενικά pioneers του χώρου. Και όπως είπε ο Όττο, έχουν διατηρήσει πολύ έντονο το στοιχείο της παιδικότητας και του αυθορμητισμού. Τον δικό μου σεβασμό για όλα αυτά τον έχουν.

Το δικό μου παράπονο είναι ότι το review ήταν άνισα κατανεμημένο, γιατί περισσότερο έμοιαζαν να κατανοούν το Black Magic και (αναλογικά) πέρασαν περισσότερο χρόνο σε αυτό και λιγότερο στο Splash, στο οποίο δεν άφησαν ήσυχα τα controls για 2 δευτερόλεπτα (το κέρατό μου!) και έδειξαν πολύ λιγότερα settings. Άσε που δεν είχαν ιδέα τί κάνει ένα απλό 3-way switch. Πάααλι καλά που γύρισαν στον πιο καθαρό ενισχυτή για να το παρουσιάσουν. Τους συμπαθώ και τους βλέπω γιατί έχουν τον χαβαλέ τους, αλλά καμιά φορά, τα reviews τους είναι για... facepalm. Όπως τώρα... Κρίμα, φαίνεται (στα μάτια μου) σαν χαμένη ευκαιρία. Είναι πράγματι εξαιρετικά τα πετάλια του Χρήστου και πάντα ενδιαφέροντα.

Δηλαδή... "λυχνίας σβησθείσης, πάσα κιθάρα ομοία "...; ;D

Και οι τιμές τους μάγκες, είναι εκπληκτικές, ακόμα και για εμάς τα φτωχαδάκια τους Ευρωπαίους. Δεν γίνεται με ένα χιλιάρικο ( plus άλλα 200 για θήκη και μεταφορικά) να σου φτιάχνουν τέτοια κιθάρα και σε τόσα πολλά βασικά μοντέλα...! Εντάξει, δεν μιλάω για τα τρελά ξύλα και τρελά tops, αλλά έστω και με τα βασικά χαρακτηριστικά, η τιμή είναι εξωπραγματικά καλή για custom-made κιθάρα. Δείτε και τα βιντεάκια στο youtube, όχι για τον ήχο, αλλά για την ποιότητα κατασκευής, το σετάρισμα και το φινίρισμα. Υγρά όνειρα εαρινής νυκτός...

Με λιγώνει... ;D

Παρεπιπτόντως,η Dano έχει τον lipstick μαγνήτη κοντά στο μανίκι, στον οποίο και παίζει η μελαχροινή Καναδέζα, ο οποίος θεωρείται ταμάμ για surf. Και αν δεν κάνω λάθος, τουλάχιστον ο Seymour Duncan έχει και σε σετάκι για Strat, για να μιλήσουμε και λίγο για μαγνήτες.

Επαναφέρω το θέμα, ναι, ξανά με Kiesel:

Αν ψάχνεσαι για νέες (σχετικά) μπάντες που παίζουν surf, ψάξε στο youtube για "Los Straightjackets". Αν σου αρέσει ο ήχος τους, που είναι αρκετά απλός κατά βάση και... to the point, για το συγκεκριμένο είδος, υπάρχει και rig rundown από Premier Guitar (από εκεί τους έμαθα εγώ). Καλοκαιράκι έρχεται, ο καιρός ζέστανε, πεθυμήσαμε τις παραλίες, μια χαρά πάει το surf. 8)

Εξαιρετικές συνεισφορές στο θέμα, boys, ευχαριστώ πολύ!

Το άτιμο το g.a.s. τί σου κάνει... ;D

Χωρίς να απαιτώ είτε να προσδοκώ τίποτα, εδώ είναι sticky τα "τί δεν μου αρέσει στην πεταλιέρα μου", "gear list" και "γιατί vintage εξοπλισμός". Δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνει τί θα γίνει sticky και τί όχι, αλλά δεν βλέπω κάποιου είδους κριτήρια που κρατήθηκαν σε άλλες περιπτώσεις ενώ στην συγκεκριμένη δεν τηρούνται. Σε κάθε περίπτωση, ας μην παρεκτραπεί η κουβέντα και ας μείνουμε στην ουσία. Χρόνια πολλά σε εσένα! Αν έχει κάποιος site / contact details του Fahreneit, ας βοηθήσει. Θυμάμαι υπήρχε και ένα thread που έδειχνε ο άνθρωπος την πορεία κατασκευής μιας πολύ εντυπωσιακής κιθάρας. Πολύ υποσχόμενος κατασκευαστής.

Ακόμα και η απλή αναφορά και η διεύθυνση του site του / των / της, κάνει μια χαρά. Τα υπόλοιπα, όταν και αν ενδιαφερθεί κάποιος, τα βρίσκει. Go ahead.

Θα ήθελα να δημιουργήσουμε ένα (σε sticky format, κατά προτίμηση) νήμα, στο οποίο να παρουσιάζουμε την δουλειά Ελλήνων κατασκευαστών ηλεκτρικής κιθάρας. Ας μείνουμε στην ηλεκτρική, και όχι σε κατασκευαστές παραδοσιακών οργάνων κλπ. Θα ήταν ιδανικό να συνδυάσουμε πλήρεις πληροφορίες, ξεκινώντας από όνομα, site, contact details, ακόμα ιδανικότερα να μπουν φωτογραφίες της δουλειάς τους ή / και βίντεο, προσωπικές εμπειρίες ή και review οργάνων από ανθρώπους που έκαναν το άλμα και παράγγειλαν μια κιθάρα από τους κατασκευαστές κλπ. Όλες οι συνεισφορές (στο νήμα) καλοδεχούμενες. Δεν έχω προσωπική εμπειρία ή γνώση για να ξεκινήσω, αλλά είμαι σίγουρος πως άλλοι έχουν. Θα παρακαλούσα να κρατήσουμε το νήμα σε επίπεδο παρουσίασης, και όχι να πάμε την κουβέντα σε άλλους δρόμους. Δεν σημαίνει αυτό βέβαια ότι δεν μπορεί κάποιος να ποστάρει αρνητική κριτική για όργανο που έπιασε στα χέρια του και δεν του έκανε / δεν του άρεσε / δεν τον ικανοποίησε, αλλά ας μείνουμε στην προσωπική άποψη και κριτική του οργάνου και όχι σε απόψεις για τον ίδιο τον κατασκευαστή. Ευχαριστώ εκ τω προτέρω.

Εγώ από την άλλη, έμαθα στη ζωή να ενθαρρύνω τα "λάθη". Το ίδιο κάνω και με τους γιους μου. Θεωρώ πως αν δεν πάθεις, δεν θα μάθεις. Και μαθαίνεις μόνο παθαίνοντας και όχι, τόσο πολύ, από τις διδαχές των άλλων. Επίσης θεωρώ πως τα χρήματα που θα δώσει σε έναν (οποιονδήποτε) μάστορα, χωρίς καν να υπολογίζουμε πως υπάρχει το αμφίβολο αποτέλεσμα με τους αετονύχηδες στην Ελλάδα, θα είναι έξοδο. Τα χρήματα που θα του κοστίσει το όλο project, είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο (όπως πολύ σωστά ανέλυσε και ο Μίλτος πιο πάνω), εάν και εφόσον βάλει προσωπική εργασία, θα είναι... επένδυση. Επένδυση στη δική του γνώση για την κιθάρα, το scalloping, γενικά. Και τέλος πάντων, πόσο κάνει ένα μανίκι μιας αμερικάνας Strat? Σίγουρα έχει την αξία του, αλλά δεν καταστρέφει και Gibson του '50. Worst case scenario, θα τσιμπήσει άλλο από τις αγγελίες.

Ρε μάγκες (και απευθύνομαι σε όλους εκτός του OP) δεν υπάρχει καλύτερο thread για να δείξει γιατί το Noiz είναι forum του... και της... Μπήκε το παιδί και ρώτησε για συμβουλές για το πώς να κάνει ένα συγκεκριμένο πράγμα, και μπήκατε 10 για να του πείτε να μην το κάνει, ότι δεν είναι αυτό που θέλει να κάνει, ότι άλλο θα έπρεπε να κάνει, ότι δεν ξέρει τί του γίνεται, για τον Σώρρα, τη Μάρα, τη Σάρα και το κακό συναπάντημα (που γίνεται εδώ μέσα). Σας απάντησε με επιχειρήματα, σε όσους μπήκαν στον κόπο να μιλήσουν σοβαρά, έτσι κι αλλιώς βρήκε 1 (ΜΙΑ) σοβαρή απόκριση από κάποιον που όντως έχει εμπειρία στο συγκεκριμένο πράγμα και 20 εξυπνάδες... Κάντο ρε μάγκα μου αυτό που θες, δικιά σου είναι και η κιθάρα, δικά σου και τα λεφτά και λογαριασμό δεν δίνεις σε κανέναν. Όντως, συναρμολογούμενη είναι (Fender-οειδές γαρ) και στη χειρότερη, θα πρέπει να αγοράσεις καινούριο μανίκι. Κλάιν μάιν, που λένε. Καλή συμβουλή (ίσως, γιατί κοστίζει) είναι να αγοράσεις άλλο μανίκι για να πειραματιστείς πάνω του και να μάθεις. Α, και για τους... τεχνικούς στην Ελλάδα, την ίδια άποψη με εσένα έχω. ;)

Μια χαρά θα δουλέψει με το RV-7, αρκεί να έχεις καθαρό, σχετικά, ήχο και όχι βρώμικο. Από την άλλη, μπα, μπορεί να ακουστεί ενδιαφέρον και με βρώμικο ήχο μετά, αν σου αρέσει γιατί όχι;

Το 1981 φίλε Ζάππα είναι έτος κυκλοφορίας ΓΙΓΑΝΤΙΩΝ albums, από μουσικά μεγαθήρια, πρωτίστως... ;) Το παλαιότερο πετάλι μου, και χρονολογικά και πρακτικά, στο board μου είναι το Wampler Sovereign. Αρχικά είχε κυκλοφορήσει μόνο για το Guitar Center στην Αμερική και δεν ήταν διαθέσιμο στην Ευρώπη. Από τα demos έπαθα πλάκα και το ήθελα όπως και δήποτε. Ένας φίλος από το MyLesPaul forum προσφέρθηκε να βοηθήσει, αν και μένει στην μαγευτική... Αλάσκα! Έτσι και έγινε, το πετάλι έκανε την βόλτα του μέχρι το Anchorage, δοκιμάστηκε, πιστοποιήθηκε και έφτασε στη ζεστή Μεσόγειο καμιά 20-αριά μέρες μετά. Το αγαπημένο μου βρωμοπέταλο, δεν το αφήνω με τίποτα.

Είσαι άρχοντας και σε ευχαριστώ πολύ για την προσφορά. Αν έχω μέρες την επόμενη φορά στην Αθήνα, θα έρθω να γνωριστούμε, όχι για το πικάπ.