Grey

Δεν έχω ιδέα αλλά σημασία έχει να έχουν αυτοί. Ο Μike,για όσους γνωρίζουν καλά τα πράγματα,ήταν ο πραγματικός ηγέτης αυτής της μπάντας...Αν δεν μπορεί αυτός να αλλάξει κάτι τότε τον ήπιαμε worldwide.

@vrasidas27 Kevin Moore.Ήταν το αντίβαρο στην "κλινικότητα" των DT,η οποία όντως με τον ερχομό του Rudess παγιώθηκε.Το μοναδικό στοιχείο τσαχπινιάς το κουβαλούσε πια μόνο ο Portnoy και από τη στιγμή που την έκανε κι αυτός,ως επί το πλείστον κυκλοφορούσαν tutorials και όχι δίσκους. ...Για αυτό λέω τώρα μπας και;

Μαζί σου για το live αλλά μια περιέργεια για την επόμενη δουλειά τους δεν μπορεί να μην την έχεις...Παίζει να είναι και η τελευταία ευκαιρία να βγουν από το τέλμα τους.

Από τη δική μου οπτική,η παρακμή ξεκίνησε ήδη από το 2009 και το Black Clouds....O Portnoy ήταν ακόμα στο γκρουπ αλλά ήταν φανερό ότι δε γούσταρε πια.Την αμέσως επόμενη χρονιά αποχώρησε. Μπορεί να είναι σύμπτωση ότι χωρίς αυτόν διανύουν έκτοτε μια στείρα περίοδο συνθετικά(εξαίρεση το πολύ αξιόλογο DOT).Μπορεί και όχι. Από αυτήν την άποψη και μόνο, έχει τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε προς τα πού θα κινηθούν και αν θα μπορέσει ο Portnoy να ξαναδώσει τη σπιρτάδα που τόσο έλειψε. Αυτά για τους φίλους του συγκροτήματος...'Ολοι οι υπόλοιποι θα περιμένουν το άλμπουμ των κυλιόμενων απολιθωμάτων.

https://dreamtheater.net/dream-theater-announce-the-return-of-drummer-mike-portnoy/

'Εχω δώσει περισσότερα λεφτά σε χορδές απ' ότι θα έπρεπε...Και αυτό γιατί στα σετ που κυκλοφορούν σε 9άρες-10άρες,το tension πάντα για κάποιο λόγο μου φαινόταν ανισόρροπο.Το μεγαλύτερο θέμα μου εντοπίζεται στη φάση σκληρά καντίνια/μαλακές τυλιχτές*. Αναγκαστικά λοιπόν φτιάχνω το δικό μου με μονές(εξ' ου και τα παραπάνω λεφτά),το οποίο είναι:9-12-16-24-36-48. *Και κάποιοι(λέμε τώρα) παίζουν με 10-38!

"Δεσποινίς Διευθυντής". Η έτσι κι αλλιώς ανυπέρβλητη Καρέζη σε ένα ρόλο που κάθε της λέξη,ύφος και κίνηση πρέπει να διδάσκεται στην κωμωδία...Globally.

Σε μια άλλη ζωή,μακριά από προκαταλήψεις και στερεότυπα,θα ήμασταν ήδη παντρεμένοι και θα σε ρωτούσα: "Αγάπη μου,πώς γίνεται να θεωρείς καλό κάτι που δεν σου αρέσει;". Και μη μου πεις για το μπρόκολο.Δεν θα το μαγείρευα έτσι κι αλλιώς.

Το ξέρω,άντρα μου...Αλλά η έννοια "καλά κομμάτια" ασφυκτιά από υποκειμενικότητα κι εγώ προσπάθησα να μαζέψω το πράγμα σε ένα όσο γίνεται αντικειμενικό πλαίσιο. Ναι;

Έτσι μωρέ θα τα βγάλουμε πέρα με δαύτους; Nα οργανωθούμε λίγο... Λοιπόν.Εντάξει.Δηλαδή ναι. Αν θα θέλαμε να επιχειρηματολογήσουμε γιατί οι U2 είναι τεράστιο γκρουπ ανεξάρτητα από τα γούστα του καθενός,θα μπορούσαμε να σταθούμε σε πράγματα όπως: 1.O ήχος της κιθάρας.Μας αρέσει δεν μας αρέσει,ο τύπος έφτιαξε κάτι που δεν υπήρχε πουθενά μέχρι τότε και έγινε αμέσως trademark. 2.H εκφραστικότητα και το ηχόχρωμα των φωνητικών.Πάλι μιλάμε για την απόλυτη φρεσκαδούρα και πάλι δεν μας απασχολούν τα διάφορα γούστα. 3.Ο στίχος τους.Οι γνώστες με εννοούν. 4.Οι υπερπαραγωγές που εμφάνιζαν στις συναυλίες τους,ακόμα και στην πρώιμη περίοδο τους.Πολύ μπροστά στο συγκεκριμένο κομμάτι. 5.Η κοινωνικοπολιτική πρεμούρα που πάντα τους διακατείχε.Σαφώς και δεν πρόκειται για αμιγώς μουσικό κριτήριο αλλά μιλάμε για καλλιτέχνες.Έχουν βήμα,οι συγκεκριμένοι τεράστιο,οπότε καλά κάνουν και αφήνουν το αποτύπωμα τους που τις περισσότερες φορές είναι κάτι παραπάνω από εύστοχο. 6.Δεν χρειάζεται νομίζω να προσθέσω κάτι για την απήχηση και διάρκεια τους στο μουσικό στερέωμα.

@fusiongtr Δεν με μπέρδεψες πάλι αλλά διαφωνώ εντελώς με την οπτική σου. Καταρχάς κάνεις λόγο για προσπάθεια πιστής απόδοσης της στούντιο εκτέλεσης στα live.Μάθε λοιπόν ότι δεν το βλέπουν όλοι οι μουσικοί έτσι και τυγχάνει τα περισσότερα ακούσματα μου να είναι από τέτοιου είδους μουσικούς. Αλλά ακόμα κι αν επρόκειτο για καθολικό φαινόμενο,τρομάζω στη σκέψη ότι δεν γνωρίζεις πως αυτό είναι πρακτικά ΑΔΥΝΑΤΟ. 'Επειτα κάνεις λόγο για άδικη σύγκριση,αν το έπιασα καλά,επειδή στη μία περίπτωση ενυπάρχει η εικόνα ενώ στην άλλη όχι.Το ακούω αλλά εδώ μιλάμε και για περιπτώσεις live δίσκων,όπου έχουμε να κάνουμε μόνο με ήχο και όχι με εικόνα...Την ένσταση σου περί πειραγμένων ζωντανών εκτελέσεων απλά την προσπερνάω αφού όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει τεχνολογικά μέχρι να κυκλοφορήσει μια στούντιο δουλειά. Και για να μιλήσω με παραδείγματα,το live που έχω ακούσει περισσότερο στη ζωή μου είναι αυτό των U2 από το Δουβλίνο το '93 μέσω ζωντανής σύνδεσης από το BBC,το οποίο ένας φίλος έγραψε σε μια ξαναγραμμένη TDK 90άρα...Για ποιο πλεονέκτημα εικόνας και overdubbing μιλάμε;Απλά οι τύποι έφεραν τα πάνω κάτω στα ίδια τους τα τραγούδια και τα έκαναν να ακούγονται τρεις φορές καλύτερα...Ναι,trolley,ακόμα και αυτά από το achtung baby. Άρα για να απαντήσω επί της oυσίας,η κρίση μου έχει να κάνει με αυτό που φτάνει στα αυτιά μου και όχι στα μάτια μου. Δεν ξέρω αν άκουσες καν την εκτέλεση που πόσταρα...Αν εσύ ακούς προσπάθεια πιστής αντιγραφής,πάω ελ πάσο.

θα ήθελα να σου απαντήσω αλλά δεν κατάλαβα τι θέλεις να πεις.

Mα όταν μιλάμε για κοινό,όπου και εσύ κατατάσσεις τον εαυτό σου,τι άλλο μπορεί να ζητάμε εκτός από παραγωγή συναισθημάτων;Η όλη φάση είναι ξεκάθαρα τύπου πληρώνω ένα cd ή ένα εισιτήριο για να νιώσω ωραία πράγματα.Το που θα πιάσουν καλύτερο τόπο τα λεφτά του καθενός είναι εντελώς υποκειμενικό. Για πες για τους Cοldplay.Mε ενδιαφέρει.

Θέμα γούστου λοιπόν.Αν οι πιο δυνατές ενορμήσεις κάποιου ακούγοντας μουσική έρχονται στο σαλόνι του σπιτιού του ή οπουδήποτε ακούσει ένα στούντιο άλμπουμ και όχι σε ένα συναυλιακό χώρο,fine by me.

Eγώ δεν θα σου πω ποτέ τέτοιο πράγμα. Θα σου πω όμως ότι δεν λογίζω τους Beatles σαν ροκ συγκρότημα. Να,εγώ αυτό τώρα το θεωρώ μείζον χαρακτηριστικό της κουλτούρας ενός καλλιτέχνη και δεν μπορώ με τίποτα να το διαχωρίσω από το σύνολο της παρουσίας τους. Εκτιμώ π.χ. αφάνταστα τους Metallica για το σεβασμό που δείχνουν προς το κοινό τους όλα αυτά τα χρόνια,μέσω και της απόδοσης αλλά και της χρονικής διάρκειας των συναυλιών τους.Το βλέπεις ρε παιδί μου ότι οι τύποι όντως δείχνουν να έχουν καταλάβει πως "χωρίς εσάς,τίποτα". Aπό την άλλη,αναρίθμητα τα παραδείγματα του στυλ "και που μας βλέπετε,χάρη σας κάνουμε"...Ε,δεν πα να είναι και το μεγαλύτερο συγκρότημα του Milky Way,δεν τρέφω κανένα σεβασμό για τέτοιες περσόνες.

Βρε SF πρόσεχε με λίγο. Έγραψα ότι για μένα είναι όντως το πιο δυνατό live group. Όσο για το βίντεο,το ανέβασα επειδή μεταφέρει επακριβώς το τι έγινε από τη μεριά του κοινού.

Τι εννοείς με αυτό; Aν μιλάμε για μουσικά ορόσημα τότε ναι,νομίζω δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά καθώς οι δίσκοι παρέχουν τη δυνατότητα καθολικής πρόσβασης στη δουλειά ενός καλλιτέχνη. Θεωρώ όμως ότι η πεμπτουσία της μουσικής(ιδιαίτερα της ροκ) έχει να κάνει με τη ζωντανή της απόδοση...Άσε που υπάρχουν πάμπολλοι μουσικοί που πιστεύουν ακριβώς το ίδιο και μάλιστα τοποθετούν τη διαδικασία της σύνθεσης/ηχογράφησης στο κάτω ψυχαγωγικό ράφι.Για τους ίδιους πάντα.

...είναι από τα δυνατότερα live συγκροτήματα.Για μένα προσωπικά το δυνατότερο.Και το μετράω αυτό σε όλους τους καλλιτέχνες με το κατά πόσο προτιμάω τις studio εκτελέσεις σε σχέση με τις ζωντανές.Σε αυτούς τους τυπάδες δεν υπάρχει ούτε μία τέτοια περίπτωση. Έτσι είναι αυτά,ότι δίνεις παίρνεις.Όπως στο παρακάτω βίντεο που οι Βοno και Τhe Edge κυριολεκτικά πασχίζουν να ακουστούν,ειδικά προς το τέλος. Όσο για το ποιος είναι ο πραγματικός star της μπάντας,η απάντηση ξεκινάει στο 0:38.

Πάντως επί του νήματος και σοβαρά μιλώντας(όσο γίνεται),θα μπορούσα να δώκω ένα respect στον Waters αλλά και σε οποιονδήποτε επιχειρεί το οτιδήποτε ενέχει τον κίνδυνο για παγκοσμίου επιπέδου κράξιμο. Αλήθεια δεν ακούω Floyd.Ως εκ τούτου δεν είμαι και ο πλέον κατάλληλος για να κλικάρω pros/cons στις δουλειές τους,ως γκρουπ ή μεμονωμένα...Δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω το θάρρος που απαιτείται για να "πειράξεις" τέτοιου μεγέθους μουσικές.

Δεν με εκφράζουν αυτά τα πράγματα...Ποτέ δεν με βόλεψε να καπνίσω πάνω σε νερό,πάντα ήμουν της κατασκήνωσης,δεν είμαι θρησκευόμενος και θεωρώ χαζό το να ζητάς από κάποιον να σ'αγαπάει. Παρανοϊκός όμως σίγουρα είμαι γι' αυτό και μπορώ να κάνω τίιν-τίιν-τίιν-τίριριρίν-τίριριρίν.

Δεν μπορώ να βρίσκομαι παντού.

Ήμουν σαφής νομίζω.Ναι,δεν είχα ξανακούσει ποτέ το "Τime" των Floyd.Για την ακρίβεια,έχω ακούσει ελάχιστα από τη δισκογραφία τους.

Άκουσα και τις δύο εκτελέσεις για πρώτη φορά.Μου άρεσε περισσότερο η διασκευή του Waters. Kαθοριστική μάλλον λεπτομέρεια ότι δεν είμαι φαν του γκρουπ.

Δεν ξέρω τι είναι το crop sensor... Ποτέ δεν περίμενα ότι μια μορφή σαν εμένα αγνοεί βασικά πράγματα.