Thanocaster

Άρα συμφωνούμε σε Volume Pedal, Phaser, Flanger, Tremolo, "περίεργο πετάλι" και power supply. Μια χαρά πεταλιέρα φτιάχνω με αυτά! Επίσης, καταλαβαίνω την ανυσηχία σου για τις κλακέτες, αλλά είμαι πολύ καλός κλακετίστας! ;D Σοβαρά, όμως, προσωπικά επιλέγω και μου αρέσουν αυτά τα πετάλια, τί να κάνω; Μπορώ να μπω στο ebay.com και να ψάξω για πετάλια με buy it now ~$1,000 και να παραθέσω αυτά, αλλά ούτε θα τα έχω ακούσει, ούτε θα τα έπαιρνα ποτέ (κι ας μην είχα θέμα με το οικονομικό), ούτε πιστεύω ότι έχουν όντως καλύτερο ήχο από αυτά που ξέρω και μου αρέσουν. Επίσης, απόλυτο != ακριβό απαραίτητα. Εν ολίγοις, θεωρώ ότι το απόλυτο pedalboard είναι αυτό που ξέρεις να το χειριστείς και να το σετάρεις σύμφωνα με τον ήχο που θέλεις, αλλά και που σου δίνει την ασφάλεια ότι ξέρεις τί κάνεις. Γενικά τον ψάχνω τον ήχο μου αρκετά, και μάλιστα μου έχει κοστίσει πολύ ακριβά αυτό το χόμπυ, αλλά μετά από κύκλους σε περίεργα πετάλια, πάντα γύρναγα σε σταθερές αξίες. Γούστα, σκέφτηκε ο βάτραχος κι έφαγε το σαπούνι... ;) ΥΓ> Δεν λέω ότι έχω παίξει/ακούσει άπειρα πετάλια, αλλά για να πάρω ένα πετάλι, θα ακούσω όσο το δυνατόν περισσότερα μπορώ. ΥΓ2> Φυσικά pedalboard IKEA. DIY ftw. ^_^ ΥΓ3> Round 2. Fight! ;D ;D ;D

Σε ποιο σημείο ακριβώς διαφωνείς; :)

Γυρνάω μετά από πολύ καιρό απουσίας για να δώσω κι εγώ τα φώτα μου! ;D - Tuner: Boss TU-2 - Volume Pedal: Ernie Ball 6166 - Wah: George Dennis GD60 - Compressor: T-Rex CompNova - Fuzz: Z-Vex Fuzz Factory - Drive 1 (low gain): Boss DS1 - Drive 2 (high gain): Proco Rat - Phaser/Flanger: GNI Phaser/Flanger - Tremolo: Diamond Tremolo - Vibrato: None - Chorus: MXR Stereo Chorus - Envelope filter, auto wah ή "περίεργο" modulation effect: EH Hog - Delay 1 (short): Digitech Digidelay - Delay 2 (long, programmable): Boss GigaDelay (DD20) - Reverb: Ενισχυτήσιο - Power supply (-ies): Οποιοδήποτε μπορεί να βγάλει τα απαραίτηρα rails για αυτά τα πετάλια - Controller για αυτοματισμό (περισσότερα στο άρθρο για τους controllers): ΚΑΝΕΝΑ. ΚΑΙ ΚΙΘΑΡΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΤΗΣ! ;D ;D ;D - Το "φυσικό" pedalboard πάνω στο οποίο θα μπουν όλα αυτά: Custom Ikea Gormboard

Μια χαρά είναι το κομματάκι. Όσον αφορά στο "νόημα", αυτό δεν το δίνει ο μουσικός, αλλά ο ακροατής. ;) Αυτή είναι ωραίο γκομενάκι οπότε δεν της το καταλογίζουμε! ;D Κύριοι.Αγγίξαμε.Την.Τελειότητα.

Έχω δουλέψει με μια παλιά TASCAM US122 και δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα. Σε παλιό μηχάνημα με Cubase ή Nuendo (δεν θυμάμαι, ήταν στο μακρινό 2005) είχα latency 6-7ms. Με τη Λέξικον δεν έχω δουλέψει, αλλά φίλοι κημπορντάδες λένε τα καλύτερα... ???

Βιρτουόζος ο Κλάφτον? :o :o

Δυστυχώς πλέον μελετάω καθημερινά. Με τον ήχο μου ασχολούμαι μια δυο μέρες όταν αγοράζω καινούργιο εξοπλισμό, και μετά μόνο όταν χρειαστεί. @Superfunk: Το "μελετάω" πιστεύω σε έναν μουσικό σημαίνει παίζω από ένα σημείο και μετά. Θεωρώ ότι κανείς δεν "μελετάει" ασκήσεις και σπουδές με την έννοια επαναλαμβάνω χρωματικά μια φράση για να πάρω την τεχνική παρά μόνο αν είναι αρχάριος ή δεν έχει ακόμα διαμορφώσει παίξιμο. Από τη στιγμή που έχω όμως το παίξιμό μου, κάθε άσκηση ή σπουδή μπαίνει σε αυτό. Οκ, για μια ακόμη φορά ο γραπτός μου λόγος δεν βγάζει νόημα! :P

:o :o :o Δηλαδή πρωτοπόροι παίχτες της εποχής μας, όπως είναι για παράδειγμα ο Bellamy ή ο Coxon ή ο Edge ή δεν ξέρω 'γω ποιος άλλος ΔΕΝ χρησιμοποιούν ψηφιακά εφέ; ??? ??? ??? Σημείωση: Μην μου πεις ότι ο τάδε από τους προαναφερθέντες δεν είναι πρωτοπόρος. Στη θέση του βάλε το 99% των κιθαριστών της εποχής μας.

Εγώ πάλι δεν κοιτάω καν αν είναι χειροποίητο ή αναλογικό ένα πετάλι. Το ακούω και εάν μου αρέσει το αγοράζω. Άλλωστε σκοπός είναι να παίζεις με ήχο που γουστάρεις εσύ και όχι με ήχο που γουστάρουν οι μυημένοι... ;)

Α, με μπέρδεψε η παρένθεση! Cool beans τότε! ;)

Φίλε blues, αυτό που γράφεις δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έγραψα εγώ. Δεν είπα να πιάσει και να ξεπατώσει τον Greenwood ή τον Coxon, είπα να ακούσει διαφορετικά είδη και να δει πως παίζουν εκεί κιθάρες. Ανέφερα τους παραπάνω επειδή εμένα με βοήθησαν πολύ στο να καταλάβω ότι η ρυθμική κιθάρα είναι πιο σημαντική από το σόλο μερικές φορές, και ότι ρυθμική κιθάρα δεν σημαίνει ακκόρντα που ή τα στραμάρεις ή τα αρπίζεις. Θα μπορούσα να έχω αναφέρει ένα σωρό κιθαρίστες (Edge, Barjed, Mark Webber, Bradfield κλπ), αλλά το θέμα είναι να ψαχτείς, να ακούσεις διάφορους και να πάρεις ότι σου κάνει εντύπωση. Τελικά, παντρεύοντας ακούσματα και τεχνικές μπορείς να αποκτήσεις το δικό σου αναγνωρίσιμο παίξιμο. Άλλωστε, όλοι τις ίδιες νότες παίζουμε... ;)

Θα πάρω το ρίσκο να με κράξετε εν χορώ, και θα σου προτείνω τότε να ακούσεις σύγχρονη ελληνική λαϊκή μουσική και να ανακαλύψεις εκεί τρόπους να χρησιμοποιήσεις την κιθάρα σου. Άκου και σύγχρονη jazz και blues (υποθέτω ότι δεν χρειάζεται να σου αναφέρω τον John Mayall τον οποίο αντιγράφουν επί χρόνια οι... μισοί κιθαρίστες του πλανήτη :p). Τέλος, αν βρεις το κουράγιο να μελετήσεις, πιστεύω πως τα βιβλία του Berklee θα τα λατρέψεις. Πάντως, μην περιμένεις να βρεις καινούργιο ενδιαφέρον για οποιοδήποτε όργανο αν δεν ανακαλύψεις καινούργια πράγματα σε αυτό. Καλή ιδέα θα ήταν και να τζαμάρεις με άλλους κιθαρίστες για να δεις κι άλλους τρόπους παιξίματος. :)

Κι εγώ θα σου προτείνω κάτι πολύ κοντά σε αυτό, αλλά όχι απαραίτητα να γράψεις τη δική σου μουσική... Βρες το δικό σου παίξιμο. Ας είναι απλό ή και απλοϊκό. Αρκεί να είναι πρωτότυπο και αναγνωρίσιμο. Πέρασα από άπειρες μπάντες και πάντα ένοιωθα λίγος. Από πέρυσι το καλοκαίρι όμως, ανακάλυψα πως αυτό συνέβαινε επειδή προσπαθούσα να παίξω όπως ο οποιοσδήποτε άλλος. Σιγά σιγά, ανακάλυψα πως το να προσπαθώ να παίξω σόλο πεντατονικές σε αστρονομικές ταχύτητες δεν είναι το cup of tea μου. Ψάχτηκα σε άλλους ήχους, και μελέτησα κιθαρίστες όπως ο Peter Greenwood και ο Graham Coxon, που μπορεί να μην παίζουν παπάδες, αλλά αν μελετήσεις το παίξιμό τους θα χεστείς επάνω σου. Για μια πρώτη γεύση άκου τα Villa Rosie, Country House και Jubilee από Blur και There There, Paranoid Android (τα γεμίσματα του Greenwood) και Go To Sleep από Radiohead. Αυτά ήταν η αρχή για να αρχίσω να βλέπω τελείως αλλιώς την ηλ. κιθάρα. Με τον καιρό γνώρισα την alternative από μια σκοπιά που ποτέ δεν είχα δει: Mercury Rev, Doves, Pulp, Beta Band, Super Furry Animals κλπ. Οι άνθρωποι έχουν ανακαλύψει ένα τελείως διαφορετικό τρόπο να χρησιμοποιούν τις κιθάρες σε ένα κομμάτι. Και σιγά σιγά πέρασα και σε άλλα μοντέρνα ακούσματα. Ακόμα και στην RnB και την Pop, άρχισα να βλέπω διαφορετικές προσεγγίσεις για το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί η κιθάρα σαν όργανο. Συνοψίζοντας, όταν βρέθηκα στη θέση σου, άρχισα να ακούω τη σύγχρονη μουσική πιο 'ανοιχτά'. Τελικά, χωρίς να το καταλάβω, άρχισαν να με αντιμετωπίζουν όλοι σαν ολοκληρωμένο κιθαρίστα. Σίγουρα μελέτησα και μελέτησα σκληρά σε αυτόν τον καιρό. Αλλά δεν θα είχα το κουράγιο να το κάνω αν δεν είχα δει αυτή τη νέα προοπτική στην κιθάρα. Η συμβουλή μου; Άρχισε να ακούς πολλή μουσική από αυτή όμως που σνόμπαρες ως τώρα. Άρχισε να ψάχνεις τρόπους να εμπλουτίσεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου ως "κιθαριστικό μέρος". Ταβάνι είναι ο ουρανός. Ελπίζω να σε βοήθησα... ;)

Και εγώ ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι ο καλός κομπρέσσορας πρέπει να μην γίνεται αντιληπτός. Δηλαδή όταν κλείνει, να μην καταλαβαίνει ο ακροατής ότι έκλεισε, αλλά ότι πλέον κάτι δεν πάει καλά. ΥΓ> Μα καλά! Τι καθαρό και κατανοητό γραπτό λόγο έχω ο πούστης! ;D

Εγώ πάλι βλέπω στα κατά καιρούς top 10 κιθαριστών/τραγουδιστών/συγκροτημάτων κλπ να μπαίνουν αρκετά νέα συγκροτήματα. Απλά πρέπει να μείνει ο απόηχος της σύγχρονης μουσικής και να αποστασιοποιηθούμε λίγο για να πιάσουν βιτρίνα στα μυαλά μας. ;)

Ε βέβαια! Μέχρι και lip gloss έχουν βγάλει για να δώσουν black diamond γεύση στα φιλιά! Πώς να μην έχουν λευτά με το κιλό! ;D ;D ;D Πλάκα κάνω ε.

Και των Scorpions... Oh wait! ;D ;D ;D

Κι εμένα μου αρέσει το Big Muff μετά τα ντιστόρσια... (rat -> ds1 -> Big Muff USA). Τον ποντικό τον έχω σαν boost (distortion στην πρώτη γραμμή και volume στην πέμπτη), το γκάζι το δίνω με το DS1 και όταν θέλω πιο ατμοσφαιρικό ήχο στο σόλο κλείνει το DS1 και ανοίγει το Big Muff. Και φυσικά ανοίγουν το πολύ 2 από τα 3 πετάλια ταυτόχρονα...

Δηλαδή χρειάστηκε να ανοίξεις καινούργιο θρεντ και να γράψεις 10 παραγράφους για να μας πεις ότι επειδή δεν γουστάρεις κάποιους "ξερόλες" εδώ μέσα, συνήθως νεοφερμένους, απέχεις από το forum? :o Wow...

Εγώ πάλι πιστεύω πως η Αθήνα (δεν γνωρίζω για τη Θεσσαλονίκη) έχει να δώσει πολιτισμό σε αυτόν που είναι διατεθιμένος να τον λάβει. Γιατί και καλά μαγαζιά με ροκ προσανατολισμούς έχει, και ελπιδοφόρα σχήματα βγαίνουν κάθε τόσο, και -ΦΥΣΙΚΑ- θέατρα και εκθέσεις γίνονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αθήνα έχει πάνω από 100 θέατρα (ίσως περισσότερα από κάθε άλλη πόλη στον κόσμο;), ενώ από μια μικρή έρευνα στη Θεσσαλονίκη, και δεδομένων των αναλογιών, και εκεί έχετε αρκετά. Επίσης, πραγματικά καθημερινά γίνονται διάφορα πολιτιστικά events, εκθέσεις, παρουσιάσεις, αλλά και -μέσω ευρωπαϊκού προγράμματος- μαθήματα εκμάθησης τέχνης δωρεάν από πλευράς των δήμων. Γνωρίζω μάλιστα για μερικούς δήμους ότι οι δάσκαλοι είναι άριστοι επαγγελματίες του χώρου. Το γεγονός είναι πώς όποιος θέλει να έχει πολιτισμό πολύ οικονομικά μπορεί να ψαχτεί σε οποιαδήποτε πτυχή της τέχνης τον ενδιαφέρει (μουσική, θέατρο, χορός, εκθέσεις, βιβλίο, διαλέξεις, αλλά και εκμάθηση τέχνης). Δεν λέω ότι είμαστε πολιτιστικά μπροστά σε σχέση με ξένες χώρες (όπως πολύ σωστά σημείωσε ο SF, σχεδόν οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη προάγει τον πολιτισμό τουλάχιστον 10 φορές αποτελεσματικότερα και μαζικότερα από οποιαδήποτε ελληνική πόλη), αλλά το να το τραβήξουμε στο άλλο άκρο και να πούμε ότι οι (μεγάλες) πόλεις μας στερούνται πολιτισμού είναι μηδενιστικό. Άλλωστε και η ύπαρξη του noiz και οποιουδήποτε άλλου (συγγενικού ή μη) φόρουμ ή ιστότοπου γενικότερα ασχολείτε με την τέχνη, δείχνει ότι υπάρχουν Έλληνες διατεθιμένοι να καλλιεργήσουν την κουλτούρα τους και να αγαπήσουν την τέχνη... :)

Καλύτερα άλλαξε μαγνήτες αν δεν σε ικανοποιεί ο ήχος της κιθάρας σου, αλλιώς πάρε μια καινούργια που θα έχει τα χαρακτηριστικά που θέλεις. Με το να αλλάξεις μπράτσο θα έχεις μια κιθάρα που δεν θα αξίζει τίποτα, με το να πάρεις καινούργια θα έχεις 2 που θα έχουν μια κάποια αξία. Και εφόσον είναι να φτάσεις στα 350€, θα σου πρότεινα να παρατείνεις λίγο την αγορά της και να πας κατευθείαν εδώ ή εδώ.

Καλά σοβαρά μιλάς; Τραγικοί εκεί στην Apple! :o :o :o >:( ;D ;D ;D

Μεταφράζοντας αυτό που έγραψα πιο πάνω: Η Apple κυκλοφόρησε το firewire to 1995 και αν δεν απατώμαι το μόνο laptop που κυκλοφόρησε από τότε που δεν είχε θύρα firewire ήταν το air. Αυτό σαν απάντηση στον φίλο που είπε να σιγουρευτεί ο op ότι έχει θύρα firewire... ;D EDIT γιατί μόλις κατάλαβα τί λες ( ;D): Δεν το έγραψα σαν απάντηση σε σένα αλλά στο μήνυμα του φίλτατου NicolasAth72... ;)

Νομίζω ότι έχει το τελυταίο μακ που δεν είχε firewire (πλην του air, αν δεν απατώμαι) ήταν πριν η APPLE κυκλοφορήσει το... firewire! ;) ;D ;D ;D :P :P :P