pacoman

Δεν ξέρω τι θα ήταν ο Malmsteen σαν μπουζουξής,προφανώς καλαμπόρτζης θα ήτανε αν είχε την ίδια τεχνική πάνω σ' ένα ακουστικό όργανο. ;D Είναι ένας καλλιεργημένος μουσικός,με ατελείωτες ώρες μελέτης,με ταλέντο,με με με....σαν τον Μέολα ένα πράγμα. Προσωπικά δεν μού κάνει κούκου,όπως δεν μού κάνει και ο Μέολα που όποτε θέλει να κάνει εντύπωση μάς φλομώνει στα πιτσικάτα και κατά προτίμηση τρίηχα.Έλεος :-\ Όταν πρωτοάκουσα το San Francisco-πιτσιρίκος τότε-αυτόν ξεχώρισα.Αργότερα κατάλαβα ότι αυτό συνέβη γιατί ήταν ο πιο κατανοητός...ο πιο καθώς πρέπει απ'τούς τρείς.ΟΙ άλλοι δυό παίζαν εξωφρενικά πράγματα για τη νοημοσύνη μου,πράγμα που ισχύει και σήμερα(γαμώτη μου). Για τον Χιώτη...Ο Μανωλάκης δεν ήταν Ο δεξιοτέχνης.Ήταν μεγαλοφυής.Η σκέψη και η τρέλλα του ήταν αιώνες μπροστά από την εποχή του.Μην συγκρίνετε ανόμοια πράγματα.

χαααααααχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχ

Μπράβο σου ρε μεγάλε,συγχαρητήρια!Πολύ όμορφο!! ;)

Πράγματι,πολύ ζέστη.Λοιπόν στο παρακάτω λινκ βρίσκονται πληροφορίες για το μισό κομμάτι τού "επίτιμος".Ίσως βρώ και το άλλο μισό.Καλά να περνάτε όλοι. :) http://www.musicmirror.gr/php/articles.php?lng=gr&pg=186

Επίτιμος αρχηγέ,επίτιμος.Που θα πει ότι μπορούμε να πούμε και καμμιά εξυπνάδα για το Μητσοτάκη τώρα. ::)

ΔΕν μπορώ να θυμηθώ πού το είχα διαβάσει,αλλά έχω μείνει με την εντύπωση ότι είναι αληθινό.

Το Μανώλη το Χιώτη τον θεωρώ τον μεγαλύτερο επαναστάτη που έβγαλε ποτέ η μουσική Ελλάδα.Πολλά πολλά χρόνια μπροστά σε σκέψη,σε τρόπο αντίληψης,σε σύνθεση....μεγαλοφυΐα απίστευτη. Αν ακούσετε το "Το ξεκρέμασα απόψε" ή το "Πασατέμπο"(και πολλά άλλα)και σκεφτείτε τι έγραφε αυτός ο 'ανθρωπος τη δεκαετία τού 40 και τού 50,θα πάθετε πλάκα. Η ιστοριούλα με τον Hendrix δεν είναι παραμύθι,όπως πιστεύουν πολλοί.Αληθινή είναι πέρα για πέρα.Όπως αλήθεια είναι ότι ο Χιώτης έγινε τότε επίτιμος πολίτης ΗΠΑ και καθηγητής μπουζουκιού στο Berkley. Όλα αυτά,σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ήταν αυτοδίδακτος και δεν ήξερε ποιά νότα γράφεται στην τρίτη γραμμή,τον κάνουνε τεράστιο(τουλάχιστον στα μάτια μου). Σκεφτείτε ακόμα πότε έγινε μόδα το έθνικ και πότε ο Χιώτης το ξεκίνησε.Θά'ναι πάνω από 50 χρόνια.Αν δεν κάνω λάθος δε,ήταν ο πρώτος που έβαλε μπάσο στην ορχήστρα.Για πνευστά και κρουστά δεν συζητάμε. Πολλοί προσπάθησαν να μιμηθούν τον ήχο και το παίξιμό του.Ο Λατρευτός μου Ζαμπέτας στο "Αλήτη μ' είπες μια βραδιά" στην εκτέλεση με τον Παγιουμτζή,ο Μητσάκης στο ντύσιμο(στο παίξιμο δεν μπόρΗγε καθόλου,δεν το είχε..χιχιχι)τέλος πάντων υπάρχει η σχολή Χιώτη! Υπάρχουν πολλά ωραία πράγματα γραμμένα γι' αυτόν στο rebetiko.gr για όσους ενδιαφέρονται. Σε ό,τι αφορά το αρχικό θέμα τού θρεντ,προσωπικά δεν συγκινήθηκα απ' αυτό που άκουσα.Ξέρετε...πιστεύω ότι η τεχνική χωρίς το συναίσθημα είναι ντενεκές ξεγάνωτος αλλά ισχύει και το αντίθετο.Ο μπουζουξής δεν τό'χει το όργανο.Άλλο να κάνεις δυο τρία λαθάκια και άλλο να μην πάν τα χέρια σου. Υπάρχει ένα κομμάτι παλιό,το "Μάνα γλυκό μου όνομα".Το τραφουδάει και το παίζει ΘΕΪΚΑ ο Βαγγέλης Περπινιάδης.Μόνο που το σκέφτομαι,με πιάνουνε τα δάκρυα.

Χαχαχαχαχα....ωραίος,καλό βράδΥ!

πρωτη φορα ακουω παντως ανθρωπο να ισχυριζεται σημερα οτι προφερει διαφορετικα το υψιλον απο το γιωτα.. Εγώ πάλι δεν έχω ακούσει κανέναν να λέει "Καργιοθραύστης" ή "καργιάτιδες". ;DΤέλος [άντων,και λίγο καλμπουράκι καλό κάνει.Όσο για τα "ι" που λέγαμε,σωστά μιλάς,αλλά να ξαναπώ πως η γραμματική μας είναι ιστορική και όχι φωνητική και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα Ελληνικά αλλά και για τίς περισσότερες γλώσσες. Όπως σωστά είπε κι ένας φίλος πριν,το "Μήτσος" προφέρεται ακριβώς το ίδιο με το "Μίτσως".Το ίδιο ακριβώς όμως προφέρεται KAI το "lite" ΚΑΙ το "light" :)

Διάβασα τίς πιο πολλές σελίδες-όχι όλες- και να σάς πω τη γνώμη μου... Μιας και η Ελληνική γραμματική είναι ιστορική και όχι φωνητική,(που θα πει δεν λέμε ό,τι γράφουμε)είναι σωστό και δίκαιο να γράφουμε ορθογραφημένα. Κάτι ξέραν αυτοί που εφηύραν τα πέντε "ι" και τα δύο "ο".Μην ξεχνάτε την αριθμοσοφία τού Πυθαγόρα και μη χλευάζετε και απαξιώνετε αυτό που δεν ξέρετε ή δεν καταλαβαίνετε. Όπως λένε..."ορθός ομιλίτε αν κε καθίμενος" ;D

Ούτε εγώ θα διαφωνήσω σε ό,τι αφορά το κοινό αίσθημα.Η δεξιοτεχνία άλλωστε είναι μια παγίδα που,αν δεν ξεφύγεις απ' τη γοητεία της,δεν μπορείς να παίξεις μουσική.Έτσι πιστεύω. Πρέπει να την πάρεις-για να μπορείς να παίξεις-και ταυτόχρονα πρέπει να την απορρίψεις για να κάνεις μουσική.Γι' αυτό γουστάρω τον Paco de Lucia!Παίζει πέντε νότες με τον αντίχειρα και σε στέλνει στο διάολο!!!

Πως γινεται το πρωτο να ειναι εργο τεχνης και το δευτερο να ειναι shredding ::) (σαν παραδειγμα φερνω το δευτερο videο απλα δεν βρηκα καλυτερη εκτελεση στο λιγο που εψαξα [flash=200,200] [flash=200,200] Το πρώτο βίντεο δεν ανοίγει μεν αλλά το συγκεκριμένο "καπρίτσιο" μού είναι γνωστό.Όπως όλα(24 συνολικά)έτσι κι αυτό δεν είναι παρά σπουδές...ασκήσεις δεξιοτεχνίας για τα δάχτυλα και το αυτί,με μετατροπίες,με αρπέζ,με με με.... Έτυχε ν' ακούσω πρώτη φορά το κοντσέρτο Νο5 τού Paganini από τον μεγάλο Leonid Gogan και απλά με πήραν τα κλάμματα(με την καλή έννοια...χιχιχι). Αργότερα το άκουσα από τον Accardo και πήγα να ξεράσω(επίσης με την καλή έννοια)Άλλη ενορχήστρωση,στο feeling δηλαδή,πιο γρήγορο τέμπο σα να βιαζόντουσαν να πάνε για σάντουιτς,καλαμπορτζιά απείρου κάλους από τον λεγάμενο και τέτοια. Ο Malmsteen είναι δίχως 'αλλο ένας εκπληκτικός κιθαρίστας και μουσικός(και παίζει επίσης καταπληκτικά το καπρίτσιο)αλλά ρε γαμώτο...δεν τον έχω ακούσει να παίζει κάτι και ν' ανατριχιάσω!Να μού μιλήσει στην καρδιά ρε γαμώτο...όπως μού μίλησε ο Van Hallen στο Bit it(έτσι γράφεται; ) τού Michael Jackson. Είναι δεν είναι μισό λεπτό το σόλο του,δεν καλοθυμάμαι,αλλά ο άνθρωπος...ΠΑΙΖΕΙ,δεν αστιεύεται. Τέλος πάντων,περί ορέξεως..τα γνωστά. ;)

Υπάρχει μια διαφορά.Ο Paganini τα γέννησε αυτά που έπαιξε και λόγω μιάς ασθένειας(είχε χαλαρούς τένοντες)μπορούσε κι έπαιζε όπως κανένας άλλος στον κόσμο μέχρι σήμερα.Σε διάφορα γραπτά τής εποχής μάλιστα,αναφέρεται ότι τρελλαίνονταν μέχρι αυτοκτονίας(!) στα κοντσέρτα του.Υπερβολή;Μπορεί. Ο Malmsteen,κάνει εντύπωση πώς να το κάνουμε.Υπάρχουν δύο ειδών μουσικοί.Αυτοί που χρησιμοποιύν τη δεξιοτεχνία σαν μέσο έκφρασης και αυτοί που την έχουν σαν όπλο.Πού ανήκει ο Malmsteenκαι οι υπόλοιποι σαν κι αυτόν,πιστεύεις; ........... Ο Paco έχει από πολλά χρόνια σπάσει πολλούς καθωσπρέπει νόμους,τούς οποίους εμείς οι κοινοί θνητοί έχουμε σαν οδηγούς και θεούς μας.Είναι απλά σε άλλο επίπεδο. Το ίδιο και ο Mc Laughlin.Ο Meola μπροστά τους είναι πολύ καθώς πρέπει...πολύ Αμερικάνος.Γι' αυτό άλλωστε είναι και πιο προσιτός.Παίζει πάντως εκπληκτικά στο Passion Grace & Fire.Όλα τ' άλλα(κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα)είναι επιεικώς βαρετά,σε σύγκριση με τούς άλλους δυό. Όσο για το Jieux noirs,που ο μεγάλος Django έπαιξε μοναδικά,αν το ακούσετε από τον ανεπανάληπτο Χάρη Λεμονόπουλο στο μπουζούκι,απλά θα γονατίσετε όπως γονάτισα κι εγώ. Όχι τόσο από την απίστευτη δεξιοτεχνία του αλλά και από την ιδέα που τού βγήκε ακούγοντάς το και το έκανε,από ένα κομματάκι τής σειράς,κοντσέρτο!Μαύρα μάτια...μαυρομάτα...ότσιτσόρνια!!

Ωραίος,μπράβο!!

Εγώ φίλε θα σού πω να προσέχεις το κούρδισμά σου.Όλα τ' άλλα έπονται.Καλή προσπάθεια πάντως και είσαι σίγουρα εξελίξιμος!! :)

Έχω δει με κατάνυξη... Όλες τίς συναυλίες τού Paco de Lucia στην Ελλάδα. Τον John Mc Laughlin στο αρχαίο ωδείο Πάτρας,μαζί με μια αλησμόνητη κουβέντα μετά τη συναυλία. Τον George Benson στον Λυκαβηττό Τον Rory Gallagher στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τούς Police στο Σπόρτινγκ. Τούς Dire Straits στο ΣΕΦ. Τον Joe Satriani πέρσυ στο μπέιζμπολ Τον James Brown στο Λυκαβηττό Τούς Socrates στον Πόρο,το νησί μου Επίσης στο νησί,τη φιλαρμονική τού Πειραιά με Mozart και Σκαλκώτα στην αυλή μοναστηριού Θα ήθελα να δω....ακόμα μιά τού Paco!!

Πάντως φίλε trigga,χάρηκα πάρα πολύ για την προσπάθειά σου.Ειλικρινά,για μένα είναι μεγάλη ευτυχία να βλέπω νέα παιδιά να καταπιάνονται μ' αυτή τη μουσική. Σε περνάω καμμιά 20αριά χρόνια και δεν μπορώ να ξεχάσω το σοκ που είχα πάθει,ακούγοντας(στην ηλικία σου) βραζιλιάνικη τζαζ.Είχα πάθει μεγάλη πλάκα που,ενώ είχα συνηθίσει ν' ακούω κουραστικά,εντυπωσιακά και γρήγορα παιξίματα πάνω σε 3-4 ακόρντα,άκουγα για πρώτη φορά μια απλή μελωδική γραμμή με τόσες συγχορδίες...και τι συγχορδίες!! Πάνω στη βιασύνη μου,ξέχασα να σού πω αυτά τα πράγματα στο προηγούμενο μήνυμα.Η γνώμη μου είναι ότι,αν δεν βιαστείς για τα αποτελέσματα και συνεχίσεις έτσι,θα γίνεις ένας ολοκληρωμένος μουσικός. Θεωρώ πως ο τρόπος που παίζεις είναι πιο ώριμος απ' τα χρόνια σου και σού εύχομαι να μην χρειαστεί τον πουλήσεις.Και πάλι μπράβο!!!

Υπάρχει μια μικρή αστάθεια στο χρόνο,που ίσως οφείλεται στο άγχος τής ηχογράφησης.Ο ήχος τής κιθάρας σου δεν είναι κακός αλλά θα τον προτιμούσα με λίγο βαθάκι. ;)

Κατά την προσωπική μου άποψη τα ξύλα είναι το Α και το Ω στον ήχο.Ό,τι μαγνήτες και να βάλεις,αν δεν έχεις καλά ξύλα...καληνύχτα.

Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να βάλεις μία λογική τιμή σε μια κιθάρα π.χ που το καπάκι της στεγνώνει με φυσικό τρόπο πάνω από 20 χρόνια.Τι να λέμε τώρα... Οι PRS,ας πούμε,από το private stock τού Paul δεν ξεκινούν κάτω από 18,000.Υπερβολικό;Ίσως!Όσοι ξέρουν όμως τι ξύλα χρησιμοποιούνται,πώς κόβονται και πώς κατεργάζονται,θα το βρούν πολύ λογικό όπως είπε ο blοody sunday πριν.

Πράγματι,όταν παίζεις με όργανο που σού μιλάει στην καρδια,δε μπορείς παρά να είσαι ευτυχής όσα κι αν έδωσες.Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση,νά'σαι καλά! :)

Όχι ρε παιδιά,δεν περιμένω ν' ακούσω σχόλια τού στυλ"ντάξ' καλή είναι αλλά οι χαμηλές της είναι για τα μπάζα" και τέτοια. Ούτε αν κάποιος πει πως είναι η καλύτερη κιθάρα τού κόσμου,εγώ αύριο φεύγω για τη Μαδρίτη.Επειδή η κιθάρα είναι flamenco και έχει κάποιες διαφοροποιήσεις σε σχέση με τίς κλασσικές,διαφοροποιήσεις που μόνο αν έχεις παίξει ένα τέτοιο όργανο μπορείς να νοιώσεις. έχω ψάξει(όχι πολύ είν' η αλήθεια)στην Αθήνα για κάποιο καλό τέτοιου είδους όργανο και οι τιμές που έχω πάρει(πάντα για χειροποίητη μιλάμε)είναι σαφώς πολύ πιο κάτω απ'τη σπανιόλα,αλλά ένας μαγαζάτορας είπε το εξής.... Αν θέλεις αυτόν τον ήχο,αυτή την ατάκα κλπ...πάρε το αεροπλάνο,πήγαινε στην Ισπανία,πάρ'τη και γύρνα πάλι.Εδώ δεν πρόκειται να βρεις τέτοιο πράμα. Επειδή λοιπόν πρόκειται για μία πολύ σοβαρή και δαπανηρή αγορά,ό,τι μάθει κανείς γύρω απ' αυτό,καλό είναι.Να είστε καλά! :)

Αν ναι,πείτε καμμιά γνώμη ρε παιδιά γιατί είμαι πολύ ψημένος να κάνω την τρέλλα.Το κάτωθι κόσμημα κοστίζει ούτε λίγο ούτε πολύ 9 χιλιάρικα(!!!)και θα χρειαστούν πολλές θυσίες για να γίνει το όνειρο πραγματικότητα. Αν λοιπόν κάποιος έχει τέτοια κιθάρα ή είχε την τύχη να παίξει,θα εκτιμούσα ιδιαίτερα δυο λογάκια.Ευχαριστώ πολύ :)

Ποτέ μα ποτέ overlay!Και ειδικά στο σκάφος.Είναι ένας πρώτης τάξεως τρόπος για να δολοφονήσετε τον ήχο τής κιθάρας σας. Τα συστατικά του εισχωρούν στο ξύλο και το μπουκώνουν.Μακρυά!!!! όσο για τίς χορδές,όπως σωστά ειπώθηκε,καθάρισμα με στεγνό πανί μετά από κάθε παίξιμο.Δεν πιάνουν μπίχλα και ζουν περισσότερο.