Ali Barout

Φίλε killbill, επισυνάπτω ένα project για να το ανοίξεις και να δεις τι έχω κάνει στην πράξη. (Πρόσεξα όσο μπορούσα να ισχύουν οι ήχοι και στο elements όσο μπορούσα, μην χάσουμε πολλά στη μετάφραση. Έχω βάλει και ίδια χρώματα μεταξύ midi καναλιών και outs του οργάνου για να είναι πιο παραστατικό, αλλά μάλλον τα χρώματα θα χαθούν.)

Σημεία άξια αναφοράς:

1) Μπορούμε να έχουμε δύο tracks που παίζουν στο ίδιο κανάλι. Τι εξυπηρετεί. Μπορείς να γράψεις το αριστερό χέρι του πιάνο ξεχωριστά από το δεξί, ή να γράψεις 3 μονοφωνικά tracks που θα πηγαίνουν στον ίδιο ήχο. Μπορεί να είχες πχ την παρτιτούρα μιας τρομπέτας και ενός τρομπονιού, να τις έγραφες σε 2 ξεχωριστά tracks, και αυτά να παίζονταν μετά από έναν [1] γενικό ήχο "brass".

2) Ένα Midi κανάλι μπορεί να ταΐσει πολλούς ήχους. Τι εξυπηρετεί. Μπορείς να έχεις ένα [1] track που έχει μία μελωδία, και αυτή να πηγαίνει ταυτόχρονα σε όσους ήχους έχεις φορτώσει. Έχεις φορτώσει Βιολιά, Χάλκινα, Φλάουτο και Πιάνο στο Halion και τα έχεις βάλει τα όργανα να ακούνε στο κανάλι 1;; Ε, αν φτιάξεις ένα midi track και το ονομάσεις μελωδία, και το βάλεις να παίζει στο κανάλι 1, θα ακούγονται βιολιά, χάλκινα, φλάουτο, πιάνο.

3) Individual outputs

Μπορείς να ενεργοποιήσεις τα individual outputs. Από το μενού δεξιά, τις ενεργοποιείς, και στα πεδία στο mix τις αναθέτεις.

Τι σημαίνει αυτό; Λες του plugin ότι αυτό το slot (που έχει τον τάδε ήχο) θέλω να το βγάζεις στην κονσόλα σαν ξεχωριστό κανάλι. Το οποίο κανάλι αν δεις στη φωτογραφία, μπορείς να του βάλεις και insert και eq και ό,τι θες. Είναι ένα κανάλι ήχου. Τα midi κανάλια που είναι αριστερά (1,2,3,4,5,6) απλά παρέχουν τις πληροφορίες στο 1 Halion. Από εκεί εμείς διαλέξαμε πού θα παίξει τι, και βγάλαμε στην κονσόλα τα κανάλια ΉΧΟΥ πλέον 1+2,3,4,5,6,7.

Μπορείς να κάνεις σχεδόν ό,τι θες. Αρκεί να ξεκαθαρίσει στο μυαλό σου η διαδρομή των πληροφοριών μέσα στο πρόγραμμα. Ελπίζω να σε βοήθησε έστω και λίγο αυτή η μικρή παρουσίαση.

killbill.zip

Επίσης, πολύ ωραία δουλειά γίνεται και με τα additional outputs του κάθε plug-in.

15 ώρες πριν, killbill είπε

Οκ κατάλαβα. Δεν ξέρω τι είναι καλύτερο, πιο βολικό και πιο ελαφρύ για το σύστημα: 

Να έχω πχ 10 midi tracks  και μόνο 1 Instrument track, όπου κάθε midi track να το έχω συνδεδεμένο και  με ένα channel (1-10) του Instruement track ή να έχω μόνο 10 Instrument tracks και καθόλου midi tracks? μήπως το να φορτώσω 10 Halion Sonic είναι βαρύ?

Το λες πολύ σωστά. Ειδικά με το Halion, που μπορείς να φορτώσεις σε κάθε slot κι άλλο ήχο και μετά να τους αναθέσεις σε midi channels, είναι πιο τακτοποιημένο να έχεις ένα [1] Halion, και 10 midi tracks να το ταΐζουν.

Μετά είναι το θέμα. Γιατί αν έχεις το pro, κάνεις απλά ένα render in place, και στα κάνει όλα αρχεία ήχου. Δέκα; Δέκα! Δύο; Δύο. Και πειράζεις ξεχωριστά μετά τις πηγές σου.

Αλλά αν έχεις το elements, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Πρέπει να τα κάνεις export έεεενα έεεενα όπως το είπες.

Από την άλλη, όπως λέει κι ο dimsonic, δεν μπορείς να παραγνωρίσεις την ευκολία του instrument track, που στα δίνει όλα νοικοκυρεμένα έτοιμα. Όμως αν ο υπολογιστής αρχίζει και κλάνει πατάτες από τα πολλά halion, τι να το κάνεις;

Θα πρέπει αυτή την απόφαση να τη λαμβάνεις ανα project κατ εμέ. Η αν μπορείς, να "πακετάρεις" τα συναφή όργανα σε ένα instance του halion. Π.χ. αν θες να γράψεις ένα section brass που θα έχει ήχους: τρομπέτα-τρομπόνι-τενόρο σαξόφωνο- brass ensemble -sax ensemble, θα μπορούσες όλα αυτά να τα τρέξεις σε 1 instrument track, ώστε να υποστούν την ίδια επεξεργασία σε επίπεδο ήχου. (κι ας είναι 5-6 midi κανάλια.)

Αυτά. Ρε τι τσιφούτηδες είναι δε βάζουνε ένα render in place στο elements...

Συγχαρητήρια μόνο και μόνο για την σκέψη υλοποιήσης ενός τόσο μεγάλου εγχειρήματος!

- Είσοδοι / Έξοδοι υλικού και αντιστοίχιση με inputs/outputs προγράμματος, διαφορές mono, stereo κ.τ.π..

Δεν ξέρω γιατί, αλλά οι περισσότεροι φίλοι μου μουσικοί μπερδεύονται με αυτό το κεφάλαιο.

- Φιλοσοφία της παραγωγής

Όραμα και προπαραγωγή. Γιατί ηχογραφείται κάτι όπως ηχογραφείται; Direct ενισχυτής; Close miking ή όχι; Μικρόφωνα. Ποια και γιατί; Διαφορετικοί τύποι και χαρακτηριστικά τους. 

- Βασικά του MIDI

- Ψυχολογία της διαχείρησης των διαφορετικών ρόλων που καλείται να παίξει ο μέσος χρήστης (π.χ. κάποιος μπορεί να μη γνωρίζει ή να μην νιώθει αυτοπεποίθηση με το editing αρχείων ήχου, το στρετσάρισμα, το quantizing ή άλλα εργαλεία, και να κάνει συνεχόμενα takes μέχρι να το πετύχει, χάνοντας ψυχραιμία και την ουσία της εκτέλεσης. Με τη γνώση του τι είναι μουσικά άρτιο και ταυτόχρονα τι ηχοληπτικά διαχειρίσιμο, αυξάνεται η παραγωγικότητα του ίδιου ατόμου από το να έλειπε το ένα από τα δύο γνωστικά αντικείμενα)

- Βασική εξήγηση των εργαλείων. Διαδρομή του σήματος, μετρήσεις και τι σημαίνουν, gain staging, EQ, Compressor, Gate, Expander. Sidechaining. Groups και Auxilliaries, στρατηγικές για διαχείρηση πόρων συστήματος.

- DAWS. Μια γρήγορη ανασκόπηση, ποιες μεθόδους εργασίας εξυπηρετούν καλύτερα. Δυνατά σημεία, αδυναμίες.

Ένα πράγμα που δεν έχουν χωνέψει αρκετοί φίλοι μου είναι ότι το editing στα περισσότερα DAW είναι μη καταστρεπτικό. Ως εκ τούτου, φοβούνται να πειραματιστούν βαθία με τον ήχο, από φόβο "μην χάσουν το πρωτότυπο".

Και άλλα πολλά που σίγουρα μου διαφεύγουν. Καλή επιτυχία! Αν κυκλοφορήσει θα το αγοράσω, και για μένα, και ως δώρο!

Κι εγώ αυτής της άποψης είμαι υποστηρικτής, με μέτρο βέβαια.

Έχω 5 μικρόφωνα όλα κι όλα, διαφορετικά μεταξύ τους. Τα χρησιμοποιώ κατα το δοκούν, πολλές φορές και σε κόντρα ρόλους αν μου τη βαρέσει.

Δε νομίζω ότι αν είχα 1 θα δίσταζα να ηχογραφήσω, απλά με το να έχω 1 από κάθε τύπο μπορώ να έχω πιο εύκολα διαφορετικούς ήχους.

Κάπως σαν τα μπουζούκια, σίγουρα μπορείς να τα παίζεις όλα στο 8χορδο, αλλά και το 6χορδο έχει τη χάρη του, κι ο τζουράς, και η μπουζουκομάνα με τη μουργκάνα την αβραχνή.

Το σωστό όμως για μένα είναι ο καθένας μας αν μπορεί, κάθε 5 χρόνια να παίρνει άλλο ένα 57άρι, γιατί άνθρωποι είμαστε. Πάρ'το κι αχρείαστο να ναι.

Εγώ δυστυχώς δεν γίνεται να στήσω στο διαμέρισμα μικρόφωνα και να βαράω τρομπόνια, γιατί από "Μένουμε σπίτι" θα μου πουν το άλλο χυδαίο με το σπίτι.

Οπότε: 

Επαναμιξάρισμα στοιχειωμένων project, δημιουργία και οργάνωση templates, vst presets, τακτοποίηση Key Commands του Cubase, δημιουργία remotes σε TouchOsc και Touch Portal, AutoHotKey. Μόνο με το AutoHotKey μπορώ να φάω μια μέρα γιατί ειμαι μπουμπούνας στον προγραμματισμό (που ανάθεμα αν νοείται προγραμματισμός το AHK)

Και γράψιμο μπουρδών αν βαριέμαι τα παραπάνω.

Να δω μετά που θα λήξει η καραντίνα κι εγώ θα έχω συνηθίσει αυτή την ευτυχία πώς θα αποφύγω την παντόφλα προσαρμοστώ.

Edit: Από πρόβες, βούλα. Πάγος. Θα μαζευτούμε μετά να παίξουμε και δε θα θυμόμαστε όχι τι παίζουμε, ούτε ποιοί είμαστε.

Θα πατήσεις στο κόκκινο και θα βρεις την υγειά σου.

12 χρόνια πίσω... σαν χτες μου φαίνεται.

https://www.zendrum.com/index.php?route=product/product&path=61&product_id=84

Ακριβότερο!  Έλεγα ότι θα έχει πέσει μετά από τόσα χρόνια.

Το project έχει automation?

Πάνω προς τα αριστερά έχει κόκκινο W και πράσινο R?

Δηλαδή αν το ρίξεις το fader στο -∞ και σώσεις το project, μετά ξαναμπαίνεις και είναι στο 0;

19 λεπτά πριν, Vartanis είπε

Για το τελευταίο που μου λες αλλά βλέπω ότι και ο dimsonic το κάνει δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ μου.

Υπάρχει διαφορά προς το καλύτερο; Είναι κάτι που αξίζει το κόπο να κάνω τώρα στα γεράματα;

Ακριβώς λοιπόν επειδή είσαι στα γεράματα, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα instrument tracks.

Να φέρω ένα παράδειγμα. Για να φτιάξεις τύμπανα με midi tracks:

-Φτιάχνεις midi track

-F11, φορτώνεις vsti drums

-Πας στο midi track, συνδέεις την έξοδο του midi track στην είσοδο του vsti

Με instrument:

-Φτιάχνεις instrument, σε ρωτάει ποιο vsti να φορτώσει.

-Έτοιμος

Τι κερδίζεις:

-Εμφάνιση/Τάξη: Δεν γεμίζεις midi κανάλια που πρέπει να κρύψεις τα faders για να μη γίνεται τουρλουμπούκι πειράζοντας faders midi καναλιών και vsti καναλιών.

Τι χάνεις: Έλεγχο

Αν φορτώσεις ένα vsti τύμπανο, και φτιάξεις και 8/10/20 midi tracks, μπορείς να έχεις το κάθε κομμάτι σε ένα midi track. Ένα track για τη μπότα, ένα για ταμπούρο κτπ κτπ. Και από εκεί μπορείς να δουλέψεις με midi sends, με ξεχωριστούς controllers, με ό,τι θες.

Όχι ότι αυτό δεν μπορείς να το κάνεις και με το instrument track και την επιλογή Dissolve Part, βεβαίως και γίνεται. Το κύριο είναι ότι σου κρατάει την κονσόλα καθαρή (που και πάλι μπορείς να χρησιμοποιήσεις visibility agents και να κρύψεις τα faders των midi καναλιών).

Γενικά: Για ό,τι έχει να κάνει με τον ΗΧΟ (πχ είναι δυνατά τα τύμπανα, μουντά, πολύ πρίμα κτπ) επεμβαίνω στο VSTi κανάλι. Ό,τι έχει να κάνει με πληροφορία (Τα τύμπανα ακούγονται δυνατά ΑΛΛΑ ΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΨΟΦΙΑ, ας συμπιέσουμε ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ) το κάνω από το midi κανάλι.

1 ώρα πριν, Vartanis είπε

Ευχαριστω για την αμεση απαντηση.

Δεν καταλαβαινω για ποια ρυθμιση μου λες.

Που ακριβως ψαχνω;

Έχεις midi tracks απ' ό,τι βλέπω. Αν πειράζεις το volume του midi track, δε νομίζω να γίνει κάτι. Μόνο αν ο pluginοφτιάχτης έχει προβλέψει και έχει συνδέσει το "Main Out" του plugin στο midi volume (cc7(?)).

Για να βρεις τα cc, άνοιξε κάποιον editor, και στον πάτο που δείχνει velocities, εκεί έχει κάποιο συν (+). Αν το πατήσεις σου βγάζει να διαλέξεις ποιον CC θα εμφανίζει προς ρύθμιση. Θα διαλέξεις αυτό που σε ενδιαφέρει, και θα ανοίξει άλλη μια λωρίδα (lane) όπου εκεί θα εμφανίζεται ο cc.

Πάει αυτό. Όμως, για μενα:

Θες να πειράξεις την ένταση του Virtual instrument μάλλον, από την κονσόλα.

Αλλιώς, αν θες να πειράξεις τις δυναμικές του midi track, πήγαινε στο MIDI modifiers όπως φαίνεται στην φωτογραφία σου.

Φτιάξε και κάποιο instrument track και φόρτωσε τα τύμπανα για να δεις τις διαφορές από τον τρόπο που δουλεύεις τώρα. (Instrument track vs midi track + rack instrument)

Είδα το video σε υπολογιστή χωρίς ηχεία. Δεν μου έκανε εντύπωση.

Το έβαλα στο κινητό που είχε και ήχο. Εντυπωσιάστηκα.

Δε θα σχολιάσω καθόλου το κομμάτι το μουσικό. Αλλά το κομμάτι το ανθρώπινο, του ενθουσιασμού.

Μου δόθηκε η εντύπωση, για να κάνω και μια παρομοίωση που θα ταίριαζε λόγω Πάσχα, σαν κάποιος κοινός άνθρωπος μεθυσμένος από τη μαγεία των κρότων και των εκρήξεων, να προσπαθούσε να φτάσει στο φεγγάρι καβάλα σε βαρελότο.

Δεν μου κάνει εντύπωση ότι υπάρχουν αυτά στο ίντερνετ. Μία ολόκληρη γενιά θεωρεί ότι είναι legit όλο αυτό, και εξάλλου fake it till you make it, roflcopter. Το πιο αστείο για μένα είναι ότι οι παράπλευρες δεξιότητές που απαιτούνται για να παραχθεί αυτό το video, (φωτογραφία, καταγραφή, συμπίεση, ανέβασμα, διατήρηση λογαριασμού σε ένα μέσο διανομής κτπ) βρίσκονται αυταπόδεικτα σε ανώτερο επίπεδο από το θέμα του ίδιου του video, που είναι η μουσική δεινότητα.

7 λεπτά πριν, gmoukou είπε

 

Είναι θέμα quantize κυρίως.

Το έχω κάνει αρκετές φορές.  

Το μανίκι στη φάση “γράφω midi στο daw και κάνω παρτιτούρα σε score editor” είναι ότι χρειάζεται να έχεις δυο διαφορετικά project.

Ενα για το πιστό ηχητικό αποτέλεσμα και αργότερα, με τα σωστά exports, ένα για να το μεταφέρεις σε παρτιτούρα. 

 

Στο δεύτερο θα πρέπει να επιμεληθεί κανεις που ξεκινάνε και τελειώνουν τα events, στο tempo track να αλλάζουν τα μέτρα όπου πρέπει και όλες οι αξίες να είναι on time μιας και πολλά midi samples παίζουν καλύτερα ένα κλικ νωρίτερα/αργότερα ή καμία φορά άθελα μας προσθέτουμε events/νοτες χωρίς το snap (εξού και οι ανήκουστες ρυθμικές αξίες που βγαίνουν μετά στον score editor μιας και αυτός τα παίρνει όλα της μετρητής!)

 

Φυσικα μετά από όλα αυτά πρέπει να φτιάξεις και οπλισμούς/αλλοιώσεις γιατί φυσικά ο score editor θα τα βγαλει με τη δίκη του λογική αν δε τον ρυθμίσεις. 

 

Το βασικότερο πρόβλημα  παντως είναι ο ρυθμός και σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά αν γράφεις μη συμβατικά πράγματα, αξίζει η έξτρα δουλειά που προανέφερα. 

Αυτό που λες, δύο project, ένα για παίξιμο κι ένα γράψιμο, είναι αυτό που κι εγώ νιώθω ότι πρέπει να κάνω για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο με το cubase.

Έλα όμως που το cubase ευαγγελίζεται το ακριβώς αντίθετο!

Το μεγάλο του ατου (κατά τη steinberg) είναι ότι αφήνεις την εκτέλεση ατόφια και απείραχτη, και μετά, στο score editor, βάζω έμφαση στο editor (και όχι creator), πρέπει να χρησιμοποιήσεις το εργαλείο Display Quantize, ίσως και μέτρο μέτρο, μέχρι να καθαρίσει η παρτιτούρα, και να έρθει στην επιθυμητή κατάσταση.

Φέξε μου και γλίστρησα. Δεν το έχω καταφέρει ποτέ. Των ποτών.

1 ώρα πριν, dimsonic είπε

 

ξέρεις τι γίνεται?

πολλές φορές δίνω εγώ ο ερασιτέχνης στον μορφωμένο μουσικά συνάδελφο μουσικό παρτιτούρα, και εξ αρχής μου λέει "μμμ από το πρόγραμμα είναι? άσε καλύτερα να το κάνω μόνος μου" ή "τι είναι αυτό? αυτό δεν γράφεται έτσι, ούτε παίζεται" και συνέχεια έχει ένα μολύβι και σημειώνει και σημειώνει.

Και φυσικά σε κάνει να αισθάνεσαι δυό φορές βλάκας...

Κοίτα, αν είναι στο πλαίσιο της καζούρας και του πειράγματος, εντάξει, εκεί γελάμε. Αλλά αν το εννοούν... τι να πω; Μην τους λογαριάζεις τους αδικαιολόγητα ξινούς.

Πάντως κι εγώ το cubase το αποφεύγω για παρτιτούρες, γιατί μου βγάζει λίγο το λάδι. Αυτή η νοοτροπία που έχει, άλλα να είναι τα midi events και άλλα να φαίνονται στην παρτιτούρα, είναι η ευχή και η κατάρα του. Θέλει πολύ προσοχή αν θες κάτι παιγμένο σε midi να το κάνεις σωστή και ευανάγνωστη παρτιτούρα.

Το Sibelius που το έχω από παλιά το έχω μάθει και το δουλεύω αρκετά ικανοποιητικά και γράφω πολύυυυυυυυ ταχύτερα. Γιατί είναι και το άλλο. 550 ευρώ κάνει το cubase, 550 και το sibelius. Λογικό δεν είναι να είναι πιο δυνατό πρόγραμμα στην παρτιτούρα και πιο γρήγορο; Μόνο ότι έχεις όλο το πληκτρολόγιο σε συντομεύσεις αποκλειστικά για παρτιτούρα... μετράει πολύ.

(όχι ότι και στο cubase δεν έχω κάνει πατέντα με δύο διαφορετικά preset συντομεύσεων, 1 μαμίσιο, και 1 δικό μου για παρτιτούρα, που στην ουσία έχω περάσει τις συντομεύσεις του sibelius)

2 λεπτά πριν, dimsonic είπε

 

αυτή την απάντηση περίμενα, βασικά. Όχι ότι θα πάρω άλλο πρόγραμμα. Με βολεύει αφάνταστα αυτή η ενσωμάτωση που υπάρχει σε κάτι που ξέρω. Εκείνο που δεν μου αρέσει είναι να γίνεται κάτι με το πρόγραμμα που δουλεύω και εγώ να μην το ξέρω ότι υπάρχει ή να ξέρω ότι υπάρχει και δεν μπορώ να το βρώ. Και συμβαίνει συχνά.

Ουυυυυυ! Εγώ νομίζω ότι δε θα σταματήσω ποτέ να ανακαλύτω πράγματα στο cubase, και πάλι δεν ξέρω ούτε το 5%. Γενικά όλα αυτά είναι πολύπλοκα προγράμματα, και προσφέρουν ποικίλες λειτουργίες που κάποιος μπορεί μερικές τις χρησιμοποιεί κάθε μέρα όλη μέρα, και κάποιος άλλος τις ίδιες ποτέ στη ζωή του, κι όμως να κάνουν τη δουλειά τους και οι δύο. Είναι ανεξάντλητα.

2 λεπτά πριν, dimsonic είπε

Τώρα για το τούρκικο σύστημα....δεν γνωρίζω. Είμαστε δυτικομορφωμένοι (όσο είμαστε) και έχουμε κάποιες ανατολικές ρίζες. Τίποτα περισσότερο νομίζω.

Ούτε κι εγώ είμαι γνώστης, απλά το ανέφερα για να δείξω ότι ακόμα κι εκεί που μπορούν να μπλεχτούν οι υφέσεις και οι διέσεις παρέα στον οπλισμό, υπάρχουν περιορισμοί. Δεν μπορείς να δεις ό,τι συνδυασμό φαντάζεσαι, μόνο συγκεκριμένους συνδυασμούς.

Βέβαια, εκτός παράδοσης, στα καθ' ημάς, και στα πλαίσια της "μονδέρνας συνθέσεως", μπορείς να γράψεις ό,τι θέλεις, όπως το θέλεις προκειμένου να μεταδοθεί η μουσική ιδέα με τον καλύτερο τρόπο στον εκτελεστή.

9 ώρες πριν, dimsonic είπε

πιθανότατα καλά το κάνει Σπύρο.

Το θέμα είναι πως κάνω εγώ να βάζω μια δίεση ή ύφεση κατα βούληση σε οπλισμό (διότι δεν βλέπω πως), ή αν ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙ διότι είναι λάθος να κάνει ο καθένας ό,τι απλοϊκό του έρθει

Στο cubase δεν παρέχεται δυνατότητα μη-συμβατικών οπλισμών. Χρειάζεσαι κάποιο πρόγραμμα παρτιτούρας (Sibelius, Finale, Musescore, dorico κτπ)

Εγώ άμα θέλω να γράψω χιτζάζ, ή βάζω οπλισμό της αντίστοιχης μινόρε της 4ης βαθμίδας του χιτζάζ (δηλαδή μι χιτζάζ χωρίς οπλισμό=λα μινόρε), ή βάζω τον οπλισμό της ομώνυμης ματζόρε και αλλοιώνω τις 3 βαθμίδες που δε συμφωνούν. (2η, 6η, 7η)

Μπορείς να μη βάλεις και καθόλου οπλισμό.

Οι Τούρκοι βάζουν κανονικά τον οπλισμό, π.χ. σι ανάποδη ύφεση, ντο δίεση, αλλά το τούρκικο σύστημα ΔΕΝ είναι χρωματικό. Δηλαδή χιτζάζ έχεις από """"λα"""" και μόνο από εκεί. Δεν υπάρχει πάμε χιτζάζ από Ντο# δηλαδή.

Μμ. Δε νομίζω. Εκεί στο bridging κάτι δεν πήγε καλά. Δίνει κάποιες επιλογές για το GUI σε περίπτωση που δεν παίζει κανονικά και βγαίνει μαύρο το plug. Δοκίμασέ τες και με κάποιο θα παίξει.

Εγώ πήρα το jbridge για να μπορώ να δουλεύω τα wizoo darbuka και latigo που δεν μπορώ να τα αποχωριστώ. Δουλεύει απροβλημάτιστα με cubase 10.5 και το προτείνω ανεπιφύλακτα.

1 ώρα πριν, Spyros Delta είπε

Η γνωμη μου ειναι οταν οταν πας σε μια δουλεια, μαθαινεις πρωτα τι συνθηκες επικρατουν (εκτος των αλλων και για το θεμα των  οδηγων) και αναλογα αποφασιζεις αν θα δεχτεις να πας.

Η πιο σοφή κουβέντα.

Να πχ με τον παραπάνω οδηγό (ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ) κάνεις δουλειά μια χαρά. Τι άλλο να ζητήσεις;

Αλλά να τώρα. Στον οδηγό στο ιντρο έχει μετά το Μιb ένα Ρε (καλώς για εμένα, κι εμένα έτσι μου αρέσει). Στην πρώτη εκτέλεση έχει Φα. Παλιακό στυλ. Και φαντάζομαι εγώ τώρα 2 άτομα να τσακώνονται για το ποιο είναι το "ορθόν" και αγανακτώ.

Εγώ το θέμα το ερμηνεύω ως εξής: Αυτός που έχει σπουδές σε ένα όργανο και γνωρίζει να διαβάζει (καλά), νομίζει ότι μια παρτιτούρα θα του δώσει αυτοπεποίθηση όταν καλείται να παίξει ένα είδος ξένο προς αυτόν. Γι' αυτό και τη ζητάει. Αν τη ζητάει. Μπορεί να εννοεί οδηγό, μπορεί να εννοεί χίλια δύο. 

Η γνώμη η δικιά μου όμως είναι ότι αν θέλει σε τέτοια δουλειά κάποιος παρτιτούρα, πρέπει να την γράφει μόνος του.

Τώρα για το "δεν είναι καλός γιατί δεν έχει το τάδε κομμάτι", εντάξει, μπούρδες. Να πάω κι εγώ να του ζητήσω του μπουζουξή την πρωτη Arabesque του Debussy κι αμα δεν την ξέρει να του πω δεν κάνεις βρε αγορίνα.

Μάλιστα. Σκέψεις αριθμημένες αλλά όχι και σε σειρά:

1) Αν η παρτιτούρα (Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ) ήταν η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ του ήχου, (σαν midi ένα πράγμα), δεν θα υπήρχαν διαφορετικές εκτελέσεις. Θα υπήρχε η μία [1] σωστή εκτέλεση και οι άλλες θα ήσαν αιρέσεις. Δεν είναι, και δόξα τω θεώ. Όσο πιο πίσω πάμε, τόσο καλύτερα φαίνεται. Βλέπε κοντσέρτα του Vivaldi για τσέλλο που είναι γραμμένη η γραμμή του cello και το δοσμένο μπάσσο. Η υλοποίηση επαφιόταν στον κοντινουίστα. Βλέπε σουίτες Μπαχ για τσέλλο, που είναι οι νότες μόνες σκόρπιες στα πρωτότυπα, και σε μοντέρνες επανεκδόσεις έχει λεγκάτα, στακκάτα, sul G, D κτπ. κτπ.

2) Παρτιτούρα μέτρο μέτρο για το Μερτικό, το φύγε να ησυχάσω, το καήκαμε κι απόψε καήκαμε δεν νοείται. Είναι σπατάλη. Μπορείς να γράψεις έναν οδηγό μια εισαγωγή 8 μέτρα να τη θυμάσαι, άντε και τίποτα ακκόρντα, που θα αλλάζουν μαζί με τους στίχοι.

3) Ο παίζων εκτός έδρας οφείλει να κάνει τα κουμάντα του αν θέλει να είναι παίζων. Κι εγώ αν δεν ξέρω κομμάτια κάθομαι και βγάζω οδηγούς, για ιδιωτική χρήση. Δεν είναι δουλειά του κουμανταδόρου/δουλιτσοκλείστη να μου δώσει παρτιτούρες. Αν είναι μαγαζί ΑΑΑ θα έχει "μαέστρο" που θα έχει κάνει ενορχηστρώσεις με τρόπους διάφορους. Είτε πάρτες, είτε οδηγούς είτε και στο μιλητό.

4) Άλλο La Campanella άλλο τα καμπανέλια. Ότι ξέρεις να παρκάρεις σκάνια με καρότσα σε χώρο που παρκάρει σμαρτ, δε σημαίνει ότι ξέρεις να κάνεις πατίνι. Είναι άλλο πράγμα. Ότι μια παρτιτούρα είναι 4/4 και δεν έχει οπλισμό κι έχει απάνω νότες διάφορες δε σημαίνει ότι θα βγει αμα τη εκτελέσει αγριοτσιφτέτελο μι ουσακ. Ο εκτελών προξενεί το αγριοτσιφτέτελο, κι ουχί η καταγραφή.

Αντιστρόφως. Φαντάσου ότι πας στον μπουζουξή και του λες: ΦΑ# τα μινόρια. Παίξε μου Ντο-σι-λα-λα-σολ-φα-μι-φα-σολ-ντο-ντο-ρε-ντο-σι-λα-λα-σολ-φα-μι-φα-σολ κτπκτπ με τα ενδιάμεσα ντο#. Θα βγει la campanella ή τα καμπανέλια; Ο παίχτης το κάνει όχι η πληροφορία.

5) Γιατί να υπάρχουν φταίχτες σε όλα; Πήγα κάπου, μου είπε έτσι, εγώ ξέρω αλλιώς. Τέλος. Δεν τα βρήκαμε. Πώς να το κάνουμε. Πρέπει να είμαστε όλοι το ίδιο σ' αυτόν τον κόσμο, ο Κάιν με τον Άβελ αγκαλιά και να έχουμε την ίδια γνώμη; Όχι. Να σκοτωθούμε κιόλας όμως για τη γνώμη; Όχι. Κλάιν. Παρακάτω.

Όπως τα λένε οι προλαλήσαντες, απλά να βάλω και μια άλλη παράμετρο, γιατι είμαι παθών.

Με το μαλακό το eq. Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω πειράξει και έχω πειράξει και είπα εντάξει καλο είναι, και την άλλη μέρα που το άκουσα με καθαρά αυτιά έκλαιγα από τα γέλια και φασκελωνόμουν.

Πέρα από τα βασικά της καθαριότητας (Hpf για κραδασμούς και σαβούρα, lpf για ανεπιθύμητα ξουριστικά), οι παρεμβάσεις πρέπει να είναι λίγες και στοχευμένες κατ' εμέ. 

Ίσως μερικές φορές μια επανηχογράφηση με άλλη θέση στο μικρόφωνο να φέρει κατευθείαν ένα πιο επιθυμητό αποτέλεσμα από μια μισάωρη μάχη με το eq.

Πολύ καλά σχολιάζεται και η κλίμακα Καρντάσεβ κατά τη γνώμη μου, γιατί δεν μιλάει πουθενά για οικονομία.

Και βλέπετε πόσο δύσκολο είναι να απαγκιστρώσουμε την έννοια της ενέργειας από το κόστος.

6 ώρες πριν, harilatron είπε

Ασφαλώς και ήταν φούσκα αυτό με τα φωτοβολταϊκά, τότε μου εξηγούσαν ότι θα πουλάω 40 λεπτά την κιλοβατώρα στη ΔΕΗ (που πουλούσε 9). Στην ερώτησή μου "πως γίνεται" να δουλεύει αυτό, η απάντηση ήταν "τι σε νοιάζει, εσύ θα έχεις συμβόλαιο". Ένας ανειδίκευτος εργάτης σήμερα παίρνει ημερομίσθιο 29 ευρώ με τα οποία μπορεί να αγοράσει 165kWh.  

Τι θα ήθελες σε 20 χρόνια? 29 ευρώ ή το (τότε) κόστος των 165kWh? 

Γι' αυτό δεν έβαλα εγώ τότε που ήταν της μόδας. Γιατί είναι μπίζνα, με εισόδημα. Εγώ θα ήθελα να ξέρω ότι έφτιαξα 5 kWhες, τα άναψα όλα, τις έφαγα όλες και μου έβγαλε μήνυμα το σύστημα "μ@$3κα Γιώργηηη πάει η ενέργεια... ΠΛΕΡΩ ΤΩΡΑ!"

Θα μου πεις μαζόχα είσαι; Όχι, αλλά:

Η ενέργεια που μπορεί να παραχτεί από μια μονάδα σε συγκεκριμένο χρόνο είναι πεπερασμένη. Θα ήθελα να είμαστε εξοικειωμένοι με αυτή την ιδέα. Όσο σου λέει ο άλλος εξοικονόμησε ενέργεια είναι ένα θολό ευχολόγιο. Όταν το βλέπεις με τα μάτια σου, το ελέγχεις καλύτερα.

Γιατί με τον συμψηφισμό, ρίχνω μια σταγόνα "καθαρής ενέργειας" στον ωκεανό της παραγωγής της ΔΕΗ και άλλων, δεν αλλάζω συνήθειες ούτε εγώ ούτε οι άλλοι και η ενέργεια μεταφράζεται σε χρήμα. Δεν φτιάχνω βατ πλέον, φτιάχνω -€. Δε συμφωνώ. Πρέπει να ελαττώνουμε το ενεργειακό αποτύπωμα όσο προχωράμε. Γιατί η ενέργεια που θέλουμε είναι πάγια. 

Και η τιμή δεν μπορεί να αντικατοπτρίζει τη σπανιότητα. Δεν έχω δει το καλοκαίρι που φορτώνεται το δίκτυο και οι απαιτήσεις σε ρεύμα είναι μεγάλες να ανεβαίνει η κιλοβατώρα στο θεο πχ.

31 λεπτά πριν, Ledge είπε

μην αγχώνεσαι...έχει πολύ μέλλον ακόμα. 

Αυτό βλέπω. Και ΑΝ δεν δημιουργηθεί γεωπολιτικό τουρλουμπούκι, και ΑΝ ΑΝ ΑΝ. Όμως, ήδη μας παίρνουν τα σκάγια της υπερφορολόγησης του πετρελαίου, με το θέρμανσης να είναι οριακά κάτω από το ευρώ και να απευθύνεται μόνο σε πασοκατζήδες. Με αποτέλεσμα να καίμε... ξύλο εν έτει 2020, και ενίοτε όχι μόνο ξύλο αλλά ό,τι βρούμε, ή να βάζουμε αντλίες θερμότητας σε σπίτια του '70 με αστεία μόνωση κτπ κτπ κτπ.

Κι όταν έρθει ο ιδιώτης να πάει το δίκτυο στο χωριό στη γιαγιά μου πχ (που δεν θα την έχει βγάλει μέχρι τότε η μαύρη άλλα 20 χρόνια), θα κριθεί ασύμφορο να το πάει μέχρι εκεί, λόγω χαμηλής ζήτησης. Καλά είναι να ζεις εκεί που καβαλάς το αυτοκίνητο και σε 3 ώρες είσαι σε 3 άλλες χώρες και είναι όλο ίσιωμα, αλλά εδώ... είναι αλλιώς. Αλλά μιας και πάντα ακολουθούμε τις έξωθεν τάσεις και δεν μπορούμε μόνοι μας κουμάντο στα του οίκου μας, ας μην παραπονιόμαστε.

Εγώ θα ήθελα να δω πιο τολμηρές έρευνες όπως π.χ.

https://futureoflife.org/2016/09/30/artificial-photosynthesis/?cn-reloaded=1

που χρησιμοποιούν ήδη υπάρχουσες αρχές τις οποίες δεν τις έχουμε εξερευνήσει πολύ, λόγω της επανάπαυσής μας στα καύσιμα και το ρεύμα (από τα καύσιμα ή αλλού). Δεν ξέρω αν είναι τόσο επιστημονική φαντασία μια βιολογική μηχανή που να δουλεύει με υδατάνθρακες (όχι με καύση αλλά χημικά).

Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει μια αγορά έτοιμη, και περιμένουμε όλοι το προϊόν. Σύντηξη λένε μέχρι το 2040. Για βάστα ρε φίλε, εδώ δεν έχεις σταθερή σύντηξη ούτε 1 msec, τι 2040; Υδρογόνο λέει σήμερα. Φυσικό αέριο από χθες. Πού είναι το εκτενές δίκτυο φυσικού αερίου σε όλη τη χώρα; 

31 λεπτά πριν, Rebel_Of_South είπε

Πολύ φιλοσοφία χαράματα και εντελώς οφτοπικ αλλά με τριγκαρε αυτό περί εξαφάνισης

Αυτή δεν είναι η ειρωνία όμως;

"Έχει πρόβλημα ο πλανήτης μας" σου λέει. "Εσύ έχεις πρόβλημα, ρε τράγο, που δε χορταίνεις με τίποτα!". Αυτό το λέω εγώ.

- Σκεφτείτε ότι όλες οι μεγάλες τεχνολογικές κατακτήσεις πάτησαν πάνω σε μια ανακάλυψη περί της φύσεως των σωματιδίων. Ναι, για το ηλεκτρόνιο και το ρεύμα μιλάω. Φτιάχνοντας ρεύμα βάλαμε παντού φώτα, εφευρέθηκε το τρανζίστορ να τραγουδάει η Μαρινέλα και να φτύνουνε οι έχοντες λάμπες, ακόμα και η μπόμπα η στρουμπούλω που δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Αν δεν υπήρχε ρεύμα, δε θα μπορούσαν με σιγουριά να γεμίσουν έναν ουρανοξύστη καύσιμα και να τον στείλουν στο φεγγάρι, ούτε να διαβάζετε τις μπούρδες μου. Ευχή και κατάρα δηλαδή.

Ό,τι γίνεται σήμερα, αποτελεί εφαρμογή και άρμεγμα αυτής της φυσικής πραγματικότητας. Ο άνθρωπος όπως πάντα λειτουργεί δίχως μέτρο. Να θυμίσω ότι όταν ήταν της μόδας οι πυρηνικές βόμβες, έγιναν εκατοντάδες δοκιμές σε ξηρά, θάλασσα, αέρα, υπέδαφος, διάστημα. Πολλές φορές χωρίς σκοπό, μόνο για πολιτική """"αποτροπής"""". (Κοίτα δω τι μπορώ να κάνω Αμερικάνε/Ρώσε, κάτσε φρόνιμα) Αυτή είναι η ωριμότητα του είδους μας.

Τα συζητάμε εμείς αυτά τώρα περί των ανανεώσιμων πηγών που είμαστε Δυτικός Κόσμος. Β' Τοπικό Δυτικός Κόσμος στην Ελλάδα, αλλά όπως και να έχει... Αυτός ο @#$#@ Δυτικός Κόσμος λοιπόν που μόνο το δικό του πολιτισμικό είδωλο αγαπά και λατρεύει, θέλει να επιβάλει τον τρόπο του και στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά άραγε τι θα συμβεί αν και στο τελευταίο χωριό που δεν υπάρχει ρεύμα (γιατί υπάρχει και ακόμα τόση φτώχια στον κόσμο), ο κάθε κάτοικος θέλει και απαιτεί έναν triple rectifier?

Τι θα γίνει όταν οι παρίες θα γίνουν αστοί; Πόση ενέργεια ακόμη θα χρειαζόμαστε με αυτή τη ζωή που διαλέξαμε να κάνουμε; Γιατί εγώ νομίζω ότι δε βγαίνει με τίποτα. Όση μπαταρία και να φτιάξουμε, ο ήλιος δεν μπορεί να δώσει μαζεμένη σε μια στιγμή όση ενέργεια παίρνουμε από άλλες πηγές. Και είναι οξύμωρο να συζητάμε για ΠΟΛΛΕΣ ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ταυτόχρονα (φανταστείτε ένα βουνό που όλη η φάτσα του θα ήταν φωτοβολταϊκά, και να έχει απάνω 500 ανεμογεννήτριες, ενώ υδατοφράκτες θα βγάζανε ρεύμα από τα κύματα της θάλασσας, και φρεάτια γεωθερμίας παντού παντού παντού.)

 Όλη η γη σημαδεμένη, από τη ΔΙΚΗ μας παρέμβαση, με την πρόφαση της καθαρότερης ενέργειας. Ώωωω φουουοου.

Και μετά σου λέει για μεταναστεύσεις σε άλλους πλανήτες. Ρε καημένε, μπορείς να στείλεις 1,5 τόνο σε flyby του Άρη με 100.000.000. Πού να στήσεις ολόκληρο οικισμό; Χιλιάδες κυβικά μέτρα καυσίμου θα ξοδεύεις για κάθε 20 άτομα, με όραμα έναν οικισμό που οι άνθρωποι θα ζουν με στρατιωτική πειθαρχία. (όχι από ιδεολογία, αλλά από ανάγκη. Αν τσακωθείς στον Άρη, δε θα φύγεις βρίζοντας και θα μπεις στο rover να κάνεις μια βολτίτσα να βλέπεις βραχάκια μέχρι να σου περάσει.) Συν ότι κι εκεί το ίδιο πρόβλημα θα υπάρχει:

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΞΕΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΥΠΕΡΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ ΣΟΥ.

Αν εσύ δε χορταίνεις, πόση ενέργεια κι από πού πια να σου βρούμε; Αν δεν είχες τόση ανάγκη σε ενέργεια, θα σε κάλυπτε. Απλά αυτά μου φαίνονται λίγο απίστευτα να συμβούν όσο ο Ανταγωνισμός κι η Κατανάλωση είναι βασικοί πυλώνες της σύγχρονης οικονομίας, και ο Πελάτης θεοποιημένος και άγιος Κύριος. Αλλά όταν φιλάμε τα αρ@#$%ια της κάθε πολυεθνικής, γιατί μας "σώζει την οικονομία", μετά δεν μπορούμε να συζητήσουμε ειλικρινά και να του πούμε "ρε μάστορα δεν το κλείνεις το ρημάδι, γιατί είναι περιττό και επιζήμιο;" Πετρελαιάδες, αεροπορικές, υπολογιστές παντού, δίκτυα ενσύρματα και ασύρματα. Αυτά πλέον είναι πάγια. Άντε κόφτα...

Εγώ θα ήθελα να δω περισσότερη εξέλιξη στα πυρηνικά. Κι όχι στον τομέα της σχάσης.