Ali Barout

Να προτείνω κι εγώ τα 10. Κανένα πρόβλημα. Πραγματικά.

Όταν λες έχει λίγο reverb, εννοείς ότι έχει κάποιο βάθος που εσύ δεν το θες; Αν ναι, μπορείς να φτιάξεις 2-3 broadband panel (ή και να αγοράσεις). Εγώ έχω φτιάξει μερικά 1,20x60 με 3 στρώσεις πετροβάμβακα των 5 πόντων. Αν αυτά τα στήσεις σε "Π" ή και με αμβλείες γωνίες να έχεις περισσότερο χώρο να παίζεις, θα σου κόψουν πολύ από την πρώτη ανάκλαση. Με τι γράφεις; Κάψα και μικρόφωνο; Μόνο μικρόφωνο; Τι είδους μικρόφωνο; Πυκνωτικό μεγάλου διαφράγματος, μικρού, δυναμικό; Αυτό με τα broadband το θετικό είναι ότι τα βγάζεις στην άκρη (ή στις γωνίες) και στο μάθημα θα έχεις περίπου το γνωστό σου ήχο κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Edit: Όπως λέει κι ο conkal από πάνω όμως, λίγο θα κόψει από το τι ήχος φεύγει από το σπίτι σου.

Γεια σου Γρηγόρη! Μπορείς να περιγράψεις λίγο το δωμάτιο; Τι πάτωμα έχει; Έχει παράθυρα; Μπαλκονόπορτες; Πόσο ψηλά είναι το ταβάνι; Σε ευχαριστεί ο ήχος του όπως είναι τώρα; Σε δυσαρεστεί; Επειδή εγώ ζουσα μέχρι πρότινος το ίδιο ακριβώς πράγμα (από κάτω μου να κάνουν κλαρίνο), να ξέρεις ότι περισσότερο άκουγα το ΠΟΔΙ που μετράει σε κάποιο δύσκολο σημείο της μεθόδου ή ενός κομματιού που έπρεπε να δοθεί έμφαση κατά το πέρασμα, παρά το όργανο αυτό καθεαυτό. Αν είσαι ικανοποιημένος από τον ήχο του δωματίου αλλά αγχώνεσαι μήπως ενοχλείς, εγώ θα πρότεινα να το λύσεις ευγενικοκοινωνικά το ζήτημα. (Ωωωω κύριε αποπάνω, τι κάααααανετε, πώς είιιιιστε, ορίστε ένα συμβολικό προφιτερόλ.)

Ευκαιρία για ένα ευτράπελο. Εν έτει 2006(?) - 8(?) δε θυμάμαι καλά, ήταν η περίοδος που ό,τι είχαν αρχίσει το outsourcing οι εταιρείες των πνευστών. Ε λοιπόν ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΕ, (δεν τα απέσυραν λόγω ευθιξίας κτπ) το selmer prelude αλτο σαξόφωνο, που έβγαινε η ψυχή του (το πίσω κλειδί για τον αριστερό αντίχειρα) σε τέτοιο σημείο, που πραγματικά δεν παιζόταν το όργανο. Δεν υπερβάλω. Ήταν όργανο του 550ευρου. Είχε στάμπα Selmer. Ήθελαν να μπουν δυναμικά στη μαθητική αγορά, γιατί 3000 για mkII δεν έχει ο καθείς που θέλει να παίξει λίιιγο σαξοφωνάκι. Σε μεταγενέστερες παρτίδες νομίζω το διόρθωσαν, δεν ήρθε κι άλλο τέτοιο όργανο στα χέρια μου για να ξέρω σίγουρα. Μετά από λίγα χρόνια μόνο, ο thomann εξέλισσε τα stencil του, που πιθανώς φτιάχνονταν στο ίδιο εργοστάσιο, από όργανα δράμα, σε όργανα που τρώγονται, και πάσχουν μόνο στην αξιοπιστία (κολώνες μάπα, δε ρυθμίζεται με την καμία, τάπες αλλάζεις και κάθονται όπως να ναι, το δίνεις στο μάστορα και σε κοιτάει με ύφος σκυλιού που το δέρνουνε και λες "εντάξει ρε μπαγάσα, δε θα στο αφήσω για φτιάξιμο". Υπάρχει εξέλιξη, αλλά δεν είναι πάντα θέμα εκπαίδευσης. Μερικές φορές, και ΈΝΑ άτομο να τύχει να φύγει από ένα εργοστάσιο, παρατηρείται διακύμανση της ποιότητας. (Όπως είχε συμβεί και κατά περιόδους με τις τρομπέτες και τα τρομπόνια της Bach όταν έφευγαν σημαντικοί μάστορες, που άνοιξαν τελικά δικά τους μπουτικ οργανοποιεία.) Άρα δεν είναι τόσο θέμα εκπαίδευσης. Στις κιθάρες θα έχουν καμιά 50αριά τόρνους CNC να δουλεύουν νυχθημερόν, και κάποιους κατακαημένους να βιδώνουνε και να βιδώνουνε με μανία. Η διαχείριση του QC είναι άλλο κομμάτι, αν φτάνουν όργανα φόλες στα χέρια μας και τι ποσοστό επί της παραγωγής είναι αυτά.

Α, δεν έχω τέτοια εγώ. Ίδια ψυχολογία μίζερη έχω εγώ και με τα ακριβά και με τα φθηνά όργανα. Αλλά πραγματικά το αναγνωρίζω αυτό, ότι μερικούς τους εμψυχώνει ένα ακριβό όργανο, και αναρωτιέμαι πόση διαρκεί αυτή η φάση (καινούργιο κοσκινάκι μου, και πωπω εργαλείο κ.τ.π.) Μερικές φορές όμως μπορώ να πω ότι ένα φθηνότερο όργανο κάνει καλύτερα για μια δουλειά. (Για κιθάρες δεν ξέρω πολλά, αλλά στα επαγγελματικά πνευστά το μεγάλο ατού είναι πώς, πόσο, και με ποιά ποιότητα ταξιδεύει ο ήχος μακριά. Εννοείται οτι ένα όργανο του πεντοχίλιαρου είναι σχεδιασμένο με αυτή τη λογική. Κι εννοείται ότι θέλει και τον ανάλογο πλέμονα από πίσω να παρέχει. Τώρα αν είναι να φυσάς όλο το βράδυ σε ένα sm57 με φουλ τσίτα πρίμα και το όργανο να είναι αγνώριστο έτσι κι αλλιώς στη μίξη... γιατί να μην παίξεις με ένα οργανάκι ευκολοφύσητο του 500άρικου (να είναι σωστό όμως τονικά ε;) και να κάνεις δουλειά σου; αυτό σκέφτομαι. [το οργανάκι του 500άρικου μπορεί να είναι και του 120άρικου αν είσαι πολύ πολύ θρασσύς και τολμηρός και χτυπήσεις λαχείο στη λοτταρία της γραμμής παραγωγής. Εγώ δε θα το έκανα πάντως, θα πλήρωνα 380 σαν "εγγύηση" ότι το όργανο n που αγόρασα είναι ~95% ίδιο με το n-1 που φτιάχτηκε και το n+1 που φτιάχτηκε μετά.] Έχω δώσει 1.800 από χρόνια για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο και να έχω και έναν φυσικό ήχο της προκοπής.) Τώρα όσα έγχορδα έχω δοκιμάσει αυτοάμυνας, κάτι παλιοτσούμπους και κάτι ούτια τούρκικα του διακοσάρικου, ε αυτά σκορπάνε στο εξάμηνο. Χωρίζει η ταστιέρα από το πίσω, καβαλάρηδες δεν το συζητάμε, κλειδιά για τα σίδερα, τυφλά σημεία, ήχος ασθενής κτπ. Που ντρέπεσαι να τα πας και για συμάζεμα μετά σε μάστορα. Δε λέω ότι αν το πιανε ένας παιχταράς δε θα έπαιζε, θα έπαιζε, αφού ο ίδιος ο παιχταράς θα έπαιζε. Απλά μπορεί μετά από καμιά ώρα να μου το φόραγε κολλάρο, να τον κούραζε το όργανο πολύ. Να έβαζε αυτός 1 κιλοβατ παίξιμο και να βγαίνανε 10 βατ. Edit: Πολύ υποδεέστερη αττάκα το 65$

Το ωραίο για μενα με αυτά τα όργανα αυτοάμυνας είναι ότι δεν τα μετράω για όργανα. Τα όργανα τα πραγματικά θέλουν παίξιμο και συντήρηση, και καμιά φορά νιώθω ενοχές αν τα βλέπω έτσι παρατημένα και απεριποίητα. Ενώ αυτό με 50 ευρώ δεν το υπολογίζεις για όργανο. Παίζεις εκεί μέχρι να θέλουν άλλαγμα οι χορδές και μετά παίρνεις άλλο. (Γιατί οι χορδές θα είναι το 1/5 της τιμής αν τις αλλάξεις.) Είδες τι κάνει η ανταγωνιστικότητα; Βάρδα μόνο μην πέσει και το μεροκάματο στο 5$ και μετά την βλέπουμε για κομμάτι μπουτικ.

Τέλος καλό, όλα καλά! Αυτά τα ρεύματα είναι από τις πιο ενοχλητικές περιπτώσεις. Εμένα μου είχε τύχει από backplate μεταξύ motherboard και κουτιού [εκεί που βγαίνουνε οι usb, τα AT (παλιά) ή PS/2 για πληκτρολόγια κτπ] να βγάζει τέτοιους θορύβους όταν κουνούσα το ποντίκι, και από αποστάτη motherboard επίσης που δεν ήταν καλά βιδωμένος. Κι από χύμα βίδες στο κουτί που είχαν πάει κάτω από τη motherboard. (Ναι είμαι νοικοκύρης) Edit: Α καλά. Στου 14 απάνταγα εγώ. Ούυυυιιιιιι...

Ωω, τέλεια! Ευχαριστώ πολύ broken tempo!

Έχω ένα δόλιο Fireface 400. Αυτού λοιπόν του έσπασε το μοναδικό πράγμα που προεξέχει. Ένας rotary encoder που γυρίζει γύρω γύρω και λειτουργεί επίσης ως κουμπί. O encoder αυτός καθεαυτός λειτουργεί, δηλαδή αν πάρω το σπασμένο "ποτενσιόμετρο" και βάλω στην τρύπα που έμεινε το πλαστικό στέλεχος (shaft), αλλάζουν οι παράμετροι και λειτουργεί ΚΑΙ το κλικ με λίγο ψάρεμα αριστερά δεξιά. Ρώτησα στο Νάκα που μου βγαίνει ως επίσημο σέρβις, και μου είπαν ότι πρέπει να κάνουν ερώτηση στην RME γιατί από ένα επίπεδο και πάνω οι βλάβες αναλαμβάνονται από την ίδια την εταιρία. Δεν είχα νεότερα μετά από επικοινωνία μας, κι εγώ δεν ασχολήθηκα παραπάνω. Υπάρχει κάποιος εδώ (στη χώρα) που να μπορεί να αλλάξει το encoder?

Φοβερό το guitar synth αλλά και πολύ δύσκολα τα χάλκινα στην αντικατάσταση ρε παιδί μου. (Κάνει και έξι κατοστάρικα ο διάολος!)

Ορίστε. Λυπάμαι που είναι αρκετά πίσω οι κιθάρες, αλλά δεν έχω εύκαιρο το project να κόψω τα άλλα να τις αφήσω μόνες τους. ebowaccomp.mp3

Δύναμη! Μου άρεσε πολύ το παίξιμο, και οι ορίτζιναλ φράσεις του κλαρίνου! Εκείνη δε η έβδομη από τη 2η χαμηλωμένη βαθμίδα προς την πάνω οκτάβα είναι ακριβώς όπως τη θέλω! Και οι βαριές κοφτές αττάκες! Μπράβο! Μπράβο! Αυτό που είπε ο fusiongtr για τις συνοδείες με ebow! Εγώ μια φορά που το ειχα δοκιμάσει (μια τριάδα να συνοδεύει κλαρίνο) βγήκε καλύτερα απ' ό,τι περίμενα. (Αν ενδιαφέρεστε μπορώ να προσπαθήσω να ξεθάψω το κλιπ)

Α γεια σου! Να αγιάσει το στόμα σου!

Σύμφωνοι, και 20 λεπτά που είπα για το κομμάτι γενναιόδωρα τα είπα. Απλά πολύς κόσμος σήμερα είναι σε άμυνα. Πρώτα να μου δώσουνε για να δώσω. Γιατί; Δεν ξέρω. Θέμα του καθενός, απλά το βλέπω ότι ισχύει. Και άρα, χρειάζεται μεγάλη υπομονή. Από όλες τις πλευρές. Γιατί όπως ψάχνει να βρει κάποιος μουσικό από αγγελίες και του έρχεται το κάθε καρυδιάς καρύδι που είχε παίξει μια φορά τα κάλαντα στη μελόντικα, για πληκτράς, σίγουρα θα έχει απαντήσει και κάποιος σε αγγελίες και πάνω στην ακρόαση θα έμαθε ότι "ο Βιργίλιος δεν το έκανε έτσι εδώ ρε γαμώτο", και η παρακαταθήκη του Βιργιλίου έχει διασωθεί στον ήχο της μπαντός, και πάνε όλοι πέεεερα δώωωωθε ρυθμικά, κι όχι με τον τρόπο τον ελκυστικό, ή κάνουν γιάλα και ανεβαίνουνε 20 νούμερα στο μετρονόμο μέσα στα 3-4 λεπτά ενός κομματιού, και "Δε μας ακολούθησες ρε γαμώτη". Δικαίωμά του καθενός να ψάχνει το μουσικό που θέλει ή τη μπάντα που θέλει, αλλά υπομονή, υπομονή, υπομονή, και ψυχραιμία πάνω απ' όλα! Και μην το βάζουμε μαράζι, αλλά να γελάμε. Υπάρχει κι αυτή η τηλεόραση.

Καλή χρονία! Με υγεία! Αν και εγώ δε θεωρώ ότι είναι οκ να πας κούρδος, αλλά ούτε και με βγάζει από τα ρούχα μου, θα απαντήσω. Αν έχουν όντως "συμφωνηθεί" κομμάτια για την "ακρόαση" (και είναι όπως στις ορχήστρες πχ που σου λέει θα παίξεις το τάδε απόσπασμα από το τάδε έργο, το δείνα κοντσέρτο) είναι άκυρο να πας χωρίς να έχεις ακούσει καν τα κομμάτια, γιατί κοιτάζουν να ακούσουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα στην τεχνική απάνω. Δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοιο πράγμα στις "μπάντες", αν υπάρχει με τρομάζει λίγο. Αν τώρα είναι "δοκιμή", και σου έχει πει κι ο άλλος θέλω να έχεις περάσει στο μπάσο το Mother popcorn κι εσύ δεν το έχεις περάσει αλλά έχεις το cold sweat, για μένα πολύ μικρό το κακό. Θα καταλάβω από το πώς παίζεις το cold sweat πώς θα βγει το mother popcorn. Δεν είναι ότι παίζεις τη μία Stravinsky και την άλλη Scarlati, βγαίνει συμπέρασμα. Αν είναι πρόβα και μόνο, δηλαδή πέρασε τα κομμάτια και έλα να δούμε τι κάναμε, νομίζω εννοείται ότι δεν έχει νόημα να πας χωρίς να τα έχεις περάσει. Αυτό όμως το τελευταίο είναι που πιστεύω εγώ ότι προκαλεί αυτό το φαινόμενο "που μου ρχονται τουρίστες". Σου λέει ο άλλος, θα κάτσω εγώ... 20 λεπτά να βγάλω ένα κομμάτι και θα πάω και θα μου πουν δε μου κάνεις. Ας πάω έτσι, κι αν τους κάνω και με κρατήσουνε θα τα περάσω. Αυτά αν είναι τα πράγματα ερασιτεχνικά. Αν υπάρχουν χρονοδιαγράμματα και δουλειές κλεισμένες, όποιος σκάει τουρίστας μεταβολή κι επόμενος. Αν και πιστεύω ότι βρίσκονται από άλλα κανάλια μουσικοί σε αυτή την περίπτωση, και όχι από αγγελίες. (κι η προκήρυξη αγγελία είναι όμως... χμ.) Για μένα, και σύμφωνα με τα όσα είπα παραπάνω, ναι. Αν πει ένα παρεμφερές τραγούδι που γνωρίζει και εγώ καταλάβω ότι κάνει, κάνει. Αν είναι πάρα πολύ καλός αλλά δε γνωρίζει το 80% των κομματιών που παίζω, κρίμα, αλλά δεν κάνει. Αν ξέρει το 80% και χρειάζεται να περάσει ένα 20% του προγράμματος, πάλι μου κάνει, εκτός αν υπάρχει μεγάλη στριμούρα και δεν προλαβαίνουμε, οπότε δεν κάνει. Είναι πολλές οι παράμετροι. Αν απλά θες να βρεις έτοιμο ένα μουσικό να έρθει στο σχήμα και να παίξει αύριο, βάλε αγγελία με συγκεκριμένα κομμάτια, διώξε όσους δεν ξέρουν έστω κι ένα, σε αυτούς που μείναν εξέτασε την prima vista, και έχε έτοιμο ένα πακουί με παρτιτούρες ευανάγνωστες και ακριβείς και πες του μεγειές.

1) Σίγουρα το αντιλαμβάνεται. Πιστεύω μάλιστα ότι δεν είναι απλά αμέλεια από την πλευρά του ενδιαφερόμενου, ή ανευθυνότητα, αλλά μια σιωπηρή δήλωση, της διαθέσιμης ενέργειας του. (Δηλαδή, αν ζητάς βατά κομμάτια που τα έχει ξαναπαίξει, λέει εντάξει μωρέ κλάιν πάω έτσι. Εκτός αν του έχεις πει θέλω την τάδε ηχογράφηση στο τάδε άλμπουμ από την τάδε παραγωγή. Αν του έχεις "φανταιζί" κατά τη γνώμη του κομμάτια, είναι ένας τρόπος του να πει, απαπα δεν κάθομαι να τα βγάλω αυτά. Νομίζω αν μιλάμε για ερασιτεχνική δουλειά δικαιού ο νέος για την εσσο) 2) Εκεί ξέρεις ότι πλην εξαιρέσεων δε θα μελετάει ποτέ και θα περνάτε κομμάτια στην πρόβα. 3) Λες "ευχαριστώ θα σας ειδοποιήσουμε" Λίγο στα πιο σοβαρά, δεν ξέρω αν μπάντες που γίνονται για μεράκι βρίσκουν εύκολα μουσικούς από αγγελίες. Είναι πραγματικά τόσοι πολλοί οι εν δυνάμει ενδιαφερόμενοι και τόσες λίγες οι πιθανότητες να ταιριάζουν, που αυτός που ζητάει μουσικούς θα τρελαθεί. Για μενα προσωπικά, καλύτερα να γίνονται νύξεις μέσα από το φιλικό περιβάλλον, σε άτομα που είναι γνωστό ότι πάνω κάτω ταιριάζουν τα χνώτα μουσικά. Και μετά να υπάρχει μια διάθεση από τον κύριο κορμό της μπάντας να διαθέσει λίγο χρόνο, κατεβάζοντας ταχύτητα, να ενσωματωθεί ο νέος. Είναι ανιαρό και ψυχοφθόρο το ξέρω, αλλά είναι και μια καλή ευκαιρία για κοσκίνισμα του ήδη υπάρχοντος υλικού που μπορεί να περνάει στο ντούκου καμια φορά λόγω σιγουριάς μετά από καιρό. (καλά το παίζουμε μωρέ το τάδε γιατί να το προβάρουμε) Τώρα αν δεν υπάρχει αυτή η διάθεση... είναι δυσκολάκι. Εγώ πάντως θα τα κοίταγα τα κομμάτια αν έκλεινα εγώ το ραντεβού (Έλα! Μαζευτείτε να μακούσετ.) Αν είχα δηλώσει ενδιαφέρον απλά κάποτε, και μετά από 2 βδομάδες με έπαιρναν στον δεύτερο ύπνο τηλέφωνο και μου λέγανε "Έλα! Μαζώξου να σακούσουμ.", ε, εκεί όχι, δε θα τα είχα περάσει τα κομμάτια. Μουσικοί ρεμάλια. Τι περιμένεις.

Το phones της κονσόλας είναι πιασμένο να φανταστώ. Σε αυτή την περίπτωση, μερικές λύσεις είναι οι εξής: 1) Προενισχυτής ακουστικών, που θα πάρει το mono aux και θα το δώσει στα όσα ακουστικά δέχεται μπροστά. 2) Χρήση και των 2 aux, με καλώδιο Υ, από δύο TS αρσενικά σε 1 TRS θηλυκό, όπου θα μπει το ακουστικό. 3) 1 Καλώδιο ΤS αρσενικό σε καλώδιο TRS θηλυκό με το Τ του αρσενικού να πηγαίνει ΚΑΙ στο Τ ΚΑΙ στο R του θηλυκού. Εγώ επειδή είμαι χεζής θα απέφευγα να βάλω τα ακουστικά κατευθείαν στο aux, και θα έπαιρνα έναν προενισχυτή ακουστικών να τον φορέσω στο/στα aux της κονσόλας, να έχω και δυνατότητα για περισσότερα ακουστικά ταυτόχρονα, με ανεξάρτητες εντάσεις.

Καλησπέρα! Δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι συνδέεται πού από την ανάρτησή σου. Οπότε θα κάνω εικασίες. Τις περισσότερες φορές που μου τυχαίνει κάτι αντίστοιχο (να μου έρχεται κάτι στο ένα ακουστικό που το περιμένω να μου ερχόταν στα δύο), είναι από λάθος ορισμούς των εισόδων/εξόδων της κάρτας ήχου στο vst connections(?) [μενού F4 στο cubase]. Δηλαδή μπορεί να έχω ορίσει τις εισόδους 1,2 ως stereo ζεύγος και να πω "Κάτσε να γράψουμε ένα μικροφωνάκι στο 1." Εκεί έχω κάνει πατάτα, γιατί το 1 είναι το ένα σκέλος του στέρεο ζεύγους και θα μου έρθει αριστερά στο ακουστικό το mono μικροφωνάκι που έχω συνδέσει στο 1. Θα έπρεπε από το F4 να έχω ορίσει τις εισόδους 1,2 σε 2 mono εισόδους [(mono 1), (mono 2), αντί για (stereo 1,2)]. Αυτό ήταν το πιο σύνηθες που μου συμβαίνει από αφηρημάδα. Αλλά κι άλλα πολλά μπορούν να συμβούν, αν χρησιμοποιήσω κάποιο καλώδιο Y ανορθόδοξα, ή αν έχει συμβεί κάτι με το panning, ή αν παρεμβαίνει το totalmix που κι εκεί μπορεί να έχω λάθος ορισμούς στις εισόδους της κάρτας, χίλια δύο μπορούν να πάνε στραβά.

Έτσι είναι. Εγώ όργανο με wraparound γέφυρα δεν έχω, αλλά σε όργανο με tuneomatic τυγχάνει καμιά φορά η γωνία εξόδου των χορδών από το tailpiece προς τα βαγονάκια να είναι τουλάχιστον κωμική όσο κι αν σηκωθεί το tailpiece, οπότε και ξηγιέμαι wraparound, αλλά χωρίς την έξτρα μπίλια γιατί μου αλλάζει τον ήχο τις πρώτες ώρες (είναι τόσο σπασμένα τα νεύρα μου που ακούγεται άγριο το όργανο )

Ωραία σκέψη!

Καλόοοο, δεν το ήξερα!

Ναι, είναι ζήτημα επικοινωνίας. Δεν κατάλαβες εσύ, ή δεν σου έδωσε να καταλάβεις ο μάστορας, πού μπήκες να ψωνίσεις. Σε διώχνει με τον τρόπο του, κι αν κρίνω από τα παραπάνω που έγραψες, δεν χάνεις και τίποτα. Πας σε άλλο μάστορα που σου ταιριάζει και τέλος. Θα μου πεις είναι βαβούρα το ψάξε συνέχεια καινούργιο μάστορα, και πώς να τον εμπιστευτείς και άντε από την αρχή. Σύμφωνοι, δεν είναι εύκολες οι συνεργασίες, και με τα όργανα ιδιαίτερα μαθαίνει κι ο μάστορας τα κουσούρια σου, εσύ τα δικά του, και πάει λέγοντας. Μπορεί να είναι μοιρασμένοι, να έρθουν 5 που γουστάρω και μόνο που τους βλέπω, αλλά αρκεί ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ Μ...πουμπούνας για να μου κάνει τα νεύρα τσατάλια, και μετά την πληρώνει ο κάτωθι Όλους τους πελάτες τους αντιμετωπίζω έντιμα, χωρίς απατεωνιές, λαμογιές και φυγοπονιές. (Ακόμα και τους ΠΟΛΥ εκνευριστικούς από το Α) που μου χαλάνε τη μέρα.) Το να ισχυρίζεσαι το αντίθετο χωρίς να ξέρεις ούτε εμένα, ούτε τι επάγγελμα κάνω, είναι στα όρια της συκοφαντικής δυσφήμισης! ;-) [πλάκα κάνω, φτηνό το αστείο το ξέρω, αλλά είδες τώρα;!] Αυτοί λοιπόν οι ενδιάμεσοι, άγιοι άνθρωποι, έρχονται, ΛΕΝΕ ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ, πληρώνουν το ακριβές αντίτιμο, λαμβάνουν αυτό που θέλουν, και πάνε στην ευχή του θεού. Κι αυτοί ευχαριστημένοι, κι εγώ ευχαριστημένος. Καμιά περιπέτεια, κανένα συναίσθημα. Όταν όμως με έχει φουσκώσει ο Μ....πουμπούνας από το Α, ίσως να μην τους εξυπηρετώ όπως πρέπει. (Οι κινήσεις μου μηχανικές θα είναι, το προϊόν το ίδιο, αλλά μπορεί να είναι η φάτσα μου άγρια, να διαβάζουν την ταραχή μου, να λένε "εγώ του φταίω τώρα αυτουνού;" ή "τι θέλει τώρα μωρέ ο σκατόφατσας"). Οπότε μπαίνει λίγη αχρείαστη περιπέτεια στη μέση, που θα ήταν καλύτερο να μην υπήρχε. Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι ότι: 1) Οι τρόποι μετράνε. 2) Δεν ανέχομαι να θέλει ο άλλος να θέλει να με &#$ επειδή πληρώνει. Κι εγώ πληρώνω, κι από τον πελάτη μπορεί να είμαι και πιο εύπορος. 3) Όταν σου κάνω μια εξυπηρέτηση μια φορά, ΕΞΤΡΑ δηλαδή, και ΤΖΑΜΠΑ, ΔΕΝ σημαίνει ότι κάθε φορά που θα έρχεσαι θα δικαιούσαι το ΕΞΤΡΑ ΤΖΑΜΠΑ. 4) Ο κάθε άνθρωπος έχει όρια στις δεξιότητές του. (Υπάρχουν καλύτεροι από εμένα στη δουλειά μου. Υπάρχουν και χειρότεροι. Το κλειδί με το εμπόριο προ ιντερνετ είναι ότι δουλεύουμε ΌΛΟΙ λόγω εντοπιότητας. Αν ο καλύτερος είναι στο Λονδίνο, λέει ο άλλος δε γαμείς πάμε στον Αλημπαρούτη, καλός είναι για εδώ δίπλα που είναι. Πού να τρέχω.) Το να απαιτεί κάποιος από εμένα να υπερβώ τα όριά μου είναι μάταιο. 5) Έχω δικαίωμα να αρνηθώ να κάνω μια εργασία αν την κρίνω ασύμφορη, ή αν γνωρίζω πως δεν μπορώ να την φέρω ικανοποιητικά εις πέρας. Υπάρχει και λιανικό εμπόριο με αστραπιαίες πωλήσεις. Μέχρι και τι δουλειά κάνω θα καταλάβεις αν το σκεφτείς λίγο. ;-) Συγγνώμη πάντως αν σας κουράζω με τα πολλά που γράφω.

Απατεώνας; Χρεώνει πολύ; Σου αλλάζει το μανίκι χωρίς να το ξέρεις και βάζει κλάπα οικοδομής; Σου πουλάει το όργανο κλείνει το μαγαζί και φεύγει για τη Γκαμπόν; Τι είδους απατεώνας; Λαμόγιο; Παίρνει μίζες από ανταγωνιστές για να σου λασπώσει το tone το ποτενσιόμετρο; Σου σπρώχνει ανταλλακτικά μούφα για καλά γιατί τον λαδώνει ο προμηθευτής; Τι είδους λαμόγιο; Φυγόπονος; Του λες άλλαξέ μου χορδές και βαριέται; Φτιάξε μου ένα σκαφτό όργανο καρυδιά μονοκόμματο με 300 Ευρώ; Κάνε μου σετάρισμα υπερακριβείας; Θέλω το όργανο αύριο και δε στο φτιάχνει; Πώς φυγοπονεί; Να σε ξεφορτωθεί... Ξέρετε, υπάρχουν και επιχειρήσεις που ΔΕΝ θέλουν άλλους πελάτες για διάφορους λόγους αλλά δε στο λένε ξεκάθαρα. Εκεί πρέπει να το καταλάβεις μόνος σου ότι σε αποφεύγουν "ευγενικά" και να στρίψεις. Κι εσύ γενικούς χαρακτηρισμούς κάνεις, αλλά δεν πειράζει. Το γενικό περιλαμβάνει το ειδικό. Κακές είναι οι άστοχες γενικεύσεις, όχι οι γενικεύσεις αυτές καθεαυτές. Πού υπάρχουν όμως αυτοί; Πώς υπάρχουν, αν είναι τέτοιοι; Γιατί ο εξαπατημένος πέφτει στα νύχια τους; Πώς βρίσκουν ακόμα πελάτες; Η δημόσια συζήτηση στο φόρουμ (αγορά) αποτελείται από τελείως ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ γνώμες των συμμετεχόντων οι οποίες εκθέτονται δημόσια. Γιατί να υπάρχει αυτή η διαφορά; Να λέω το ποίημα στο φόρουμ και να εκτοξεύω μύδρους στην πραγματική ζωή ή να εξαπολύω πολεμική στο φόρουμ και στην πραγματική ζωή να μην κατηγορώ κανέναν; Λίγο υποκριτικό δεν είναι αυτό; Δε γίνεται να είμαστε το ίδιο πράγμα, στο ίντερνετ και στη ζωή, και ό,τι λέμε στο ένα να το λέμε στο άλλο; Εντάξει, έχουμε ψευδώνυμα, αλλά όχι και εναλλακτικές ταυτότητες! Πάντως εγώ λόγω δουλειάς που βλέπω 300 άτομα την ημέρα, δηλώνω υπεύθυνα ότι υπάρχουν πελάτες που τους βλέπω και ανοίγει η καρδιά μου, και αυτοί που λέω μάνα γιατί με γέννησες. Φυσικά και δεν εξυπηρετούνται το ίδιο οι μεν με τους δε. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι' αυτό το θέμα, και τα παράλογα που συναντούμε όλοι μας καθημερινά στις δουλειές μας, αλλά δεν είναι του παρόντος, άσχετα αν άπτεται του θέματος.

Αν αυτό τηρείτο έστω και λίγο, το όλον ίντερνετ θα ήταν πιο ρεαλιστικό. Το κράξιμο σε ένα φόρουμ, ο ψόγος έστω, αντιστοιχεί σε δημόσια παρουσία. Είναι σαν να βγω στην πλατεία στις καφετέριες εκεί που πίνουν όλοι καφέ και να αρχίσω να φωνάζω, ή να αναγγέλλω - μη θεωρηθεί η φωνή άναρθρη: " Με έγδαρε ο καργιόλης, πώς τη πάτησα έτσι, πού είναι το κράτος!" Για κάποιον εσωστρεφή άνθρωπο η δημόσια αυτή έκθεση φαντάζει τρομακτική, ίσως να είναι πιο εύκολο σε ένα φόρουμ να πει κάτι τέτοιο, αλλά και πάλι νομίζω είναι δύσκολο. Για κάποιον εξωστρεφή άνθρωπο είναι πιο εύκολο να τα πει να ξεσκάσει οπουδήποτε. Μα και πάλι, και στις δύο περιπτώσεις, το πρόβλημα δε λύνεται. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η εξωτερίκευση με σκοπό την αποδοχή ή την παρηγοριά. Δε στο λύνει το πρόβλημα αυτός που ακούει συγκαταβατικά, κουνάει το κεφάλι και λέει "τους αλήτες, ρε". Πιο σωστό είναι κατευθείαν να κατευθύνεται το παράπονο στο γαϊδούρι, και όχι στο σαμάρι. Σε πίκρανε ο καφετζής, ο πιεϊτζής (PA), ο μάshτορης, ο βενζινάς; ΠΕΣ ΤΟΥ ΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ. Αλλά συζήτα σαν άνθρωπος. Μην πας σαν καρδινάλιος και ξες ποιος είμαι εγώ γιατί θα πέσεις σε ζονγκ. Όλοι άνθρωποι είμαστε, και έχω καταλήξει ότι σε μια ξινή συναλλαγή το 99% είναι εσφαλμένη επικοινωνία. Δεν είναι συκοφαντική δυσφήμιση πάντως να πεις έφαγα στο x και με πήγε σερπαντίνα αν έχεις εξιτήριο στα χέρια σου από τροφική δηλητηρίαση. Δεν ενέχει συκοφαντία, αυτό εννοώ. Τώρα αν πεις ο τάδε με κλέβει στο ζύγι, και πάνε τα Μέτρα και Σταθμά και κοιτάξουν το ζύγι και δεν κλέβει το ζύγι, εεε εκεί την πάτησες και είσαι συκοφάντης και μπορεί ο τάδε να σε μηνύσει για συκοφαντική δυσφήμιση, άσχετα αν ποτέ δε μηνύει ο τάδε παρά σου λέει "Άει χάσου και μη σε ξαναδώ εδώ παλιοσαχλαμάρα". Εγώ προσωπικά δεν έχω όρεξη για προστριβές, κι άρα όταν δυσαρεστηθώ από κάποιον επαγγελματία ή κατάστημα, απλά πληρώνω τη δουλειά που έκαναν και δεν ξαναπατάω. Και δεν λέω μα μου απατεώνας μπήξε δείξε, λέω δεν κάνει για μένα, αλλού. Στους φίλους μου μπορεί να πω πήγα και έγινε αυτό. Αν είναι τόοοοοσο μεγάλο "ταλέντο" που θεωρώ ότι γλίτωσα από του χάρου τα δόντια μπορεί να τους πω "Παιδιά, ψιλομακριά κι αλλάργα." Αλλά να βγω και να κάνω PSA που λένε κι οι Αμερικάνοι, όχι. Είμαι παρτάκιας. Δική μου η ζωή, δικές μου οι εμπειρίες.

Υποθέτω ότι έχεις 2 vst ανοιχτά με το δικό του patch το καθένα φορτωμένο. Αν το vst instrument διαθέτει κάποια παράμετρο "Volume", "Output", "Main", εγώ την πειράζω. Ξεκινάω από τα -12dB και βλέπω πώς πάει το πράγμα. Αν δεν διαθέτει, μπορείς να χαμηλώσεις το fader. Αν πάλι συντρέχει λόγος το fader να κρατηθεί στα επίπεδα γύρω από το 0 για ακριβέστερο χειρισμό, μπορεί να μπει plug-in insert στο κανάλι ένα gain, απ' όπου θα χαμηλώσει το vst instrument. Όσο προστίθενται όργανα, αυτό είναι αναπόφευκτο (να ανεβαίνει η στάθμη στο master). Εκεί και πάλι αφού εξαντλήθηκε το headroom θα πρέπει να αναθεωρηθούν οι στάθμες από τα fader, το πανόραμα, ή και να μπει ένα κομπρέσσορας στο μάστερ όπως κάνεις και τώρα. Τα μαμίσια plugin δεν είναι καθόλου βαριά, δεν ξέρω το reaper τι διαθέτει, αλλά ένας απλός κομπρέσσορας δεν βαραίνει τον υπολογιστή. Τώρα αν το λίμιτερ έχει lookahead (live mode ή όπως αλλιώς το γράφει΄), εκεί θα εισάγει μια μικρή καθυστέρηση, που θα σου κακοφανεί στο παίξιμο. Τα ίδια τα όργανα είναι τα πιο βαριά σε σχέση με τα εφφε. Δεν ξέρω για πόσα μιλάμε, αλλά αν βλέπεις ότι ο υπολογιστής πάει να τα φτύσει, είναι ώρα για bounce.