Κάτι πήγα να ξεκινήσω, αλλά δεν είχα και πολύ όρεξη (εξαρχής μου φάνηκε βαρετό). Έμεινα στα 2 ακορντα, του έβαλα μερικές κιθάρες, τις εμπλεξα μεταξύ τους και βγήκε ένα ωραιότατο τζαμ.
Μόλις έφαγα, αλλά το κομμάτι σου μου ξανάνοιξε την όρεξη!
Εύγε!
BTW έχεις βρει τη συνταγή για τον ήχο (αυτό είναι γνωστό), αλλά αυτό οφείλεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό στη ρύθμιση του βάθους που έχεις. Χωρίς την ιδανική ρύθμιση, ο τελικός ήχος θα είναι καλός αλλά δεν θα έχει το κάτι παραπάνω. Εάν δεν τοποθετηθεί στην ιδανική "θέση" μέσα στον "χώρο" η κιθάρα (και τα υπόλοιπα όργανα προφανώς), θα λείπει κάτι πολύ σημαντικό που θα χαρακτηρίζει το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο αφορά άμεσα τον ήχο της κιθάρας και αυτό που θαυμάζουμε στον δικό σου.
Υπάρχουν αρνητικά στοιχεία που θα βρεις σε οποιοδήποτε σύνολο.
Υπάρχουν θετικά στοιχεία που δεν θα βρεις σε οποιοδήποτε σύνολο.
...Πού διαφωνούμε;
Μα γιατί παρερμηνεύεις τα λόγια του Οδυσσέα? Απο το «τεράστιο μπορεί» μέχρι το «σίγουρα» υπαρχει τεράστια απόσταση. Δεν είναι όλα ασπρο και μαύρο.
Επιπλεον, ποια ακριβώς είναι η «επιστημονική κοινότητα»? Οι περισσότεροι που έχουν σπουδάσει μια επιστήμη, ονομάζονται επιστήμονες. Όχι μόνο κάποιοι τύποι με άσπρες στολές μέσα σε ερευνητικά εργαστήρια.
Δηλαδη μια παρέα ταπεινών Ηλεκτρολόγων αποκλείεται να έχουν «ανώτερα χαρακτηριστικά»? Μια παρέα από αρτοποιούς αποκλείεται να έχουν «ανώτερα χαρακτηριστικά»?
Μα έχει λογική το περιοχομενο του πρώτου ποστ. Υπάρχει κάποιου είδους συσχέτιση, το παρατηρούμε όλοι. Οι 20ρηδες που ακούν που ακούν πχ ραπ και ντύνονται ανάλογα, έχουν παρόμοια αισθητική και ενδεχομένως ίδιες ιδέες. Φυσικά τίποτα δεν είναι απόλυτο.
Η βασική διαφωνία μου αφορά τον τιτλο, περί χαρακτήρα κλπ. Δεν θα μπορούσε να ισχύει κάτι τέτοιο.
Προς θεού,δεν αναφέρομαι σε παθολογικές καταστάσεις.
Η έννοια "νοητικοί περιορισμοι" είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την "ποιότητα χαρακτήρα", υπό τη στενή έννοια. Ο χαρακτήρας έχει να κάνει με συμπεριφορά, ηθική και ψυχολογικούς παράγοντες. Γι' αυτό, φυσικά και είμαι σίγουρος.
Αυτά που αναφέρεις στο πρώτο σου ποστ είναι αποτέλεσμα συνειρμών που έχεις κάνει, παρατηρώντας περιπτώσεις ανθρώπων. Έχω και εγώ παρατηρήσει πολλές φορές το ίδιο, όπως πχ το περιγράφει ο Λάκης με την τραπ, αλλά αυτό δεν μπορεί να γενικευτεί στο σύνολο του πληθυσμού και να γίνει κανόνας.
Επιπλέον, υπάρχει και ο παράγοντας "ηλικία" και "ωριμότητα". Όταν οι ηλικίες που ακούν τραπ ειναι πχ 10-25, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για νοητικούς περιορισμούς. Κάποια στιγμή ο ανώριμος και "ρηχός" 18χρονος θα γίνει 40 ετών. Θα ωριμάσει και θα ακούει διαφορετικό είδος μουσικής. Το ίδιο ισχύει για τον 15χρονο μαλλιά μεταλλά, και για όλες αυτές τις "σχολές" και "κλίκες". Μεγαλώνουν, ωριμάζουν και αλλάζουν ενδιαφέροντα.
Υπάρχουν και εκείνοι που δεν τους αρέσει καθόλου η μουσική. Δεν ακούν ποτέ, και το τελευταίο τραγούδι το είπαν στα κάλαντα της 6ης δημοτικού.
Θέλω να πω ότι δεν μπορείς να συσχετίσεις το είδος της μουσικής που ακούει κάποιος με προσωπικότητες, χαρακτήρες, IQ κλπ. Υπάρχουν μόνο ενδείξεις, από πολύ μικρό δείγμα, προερχόμενες από εμπειρικές μεθόδους.
Το μουσικό γούστο ως κριτήριο ποιότητας χαρακτήρα.
Με αυτό διαφωνώ πλήρως. Το θεωρώ εντελώς λάθος ως διατύπωση. Η λέξη "ποιότητα" όταν χαρακτηρίζει εναν χαρακτήρα είναι καθαρά υποκειμενικός προσδιορισμός. Δεν μπορείς εύκολα να κρίνεις την ποιότητα κάποιου χαρακτήρα, γενικότερα, ακόμα κι αν τον γνωρίζεις για καιρό. Θα τον κρίνεις για κάποιες συμπεριφορές του, αλλά συνολικά είναι δύσκολο να έχεις άποψη.
Όταν, δε, μιλάμε για τη μουσική ως το μοναδικό κριτήριο, τότε το όλο πράγμα πάει περίπατο. Θα ευσταθούσε περισσότερο εάν χρησιμοποιούσαμε τη λέξη "διαφορετικότητα" αντί "ποιότητα". Δεν υπάρχει καλύτερο ή χειρότερο. Υπάρχει το διαφορετικό.
Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου
EPIPHONE LES PAUL SL VINTAGE SUNBURST
@ Η Αγορά της Μουσικής
Δημοσιευμένο
Στα ´πα, δε στα ´πα??