gkourmoul1

Και εγώ ηθελα να το σχολιάσω αυτό. Δεν λειτουργούμε όλοι το ίδιο, ούτε έχουμε ίδιους στόχους ολοι οι κιθαρίστες. Κάποιοι προσπαθούν να ακουστούν οσο καλύτερα περπατώντας, χωρίς να τους ενδιαφέρουν η ταχύτητα και οι φανταζί τεχνικές. Κάποιοι έχουν στόχο να το τερματίσουν το πράγμα. Και έχουμε και όλα τα ενδιάμεσα. Διαφοροποίηση, επίσης, υπάρχει στον τρόπο που επιλέγουμε να προσεγγίσουμε τον στόχο μας. Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει η ταχύτητα. Δεν έχω χρησιμοποιήσει μετρονόμο τελευταία 30 χρόνια, ούτε έχω κάνει καποια άσκηση στην ηλεκτρική ποτέ. Με ενδιαφέρει να ακούγομαι ωραία σε κάθε νότα. Εάν έρθει και κάποιο γρήγορο πέρασμα, δεν θα πω όχι. Αυτό που κάνω δεν είναι λάθος, ΑΡΚΕΙ να το κάνω με σωστή τεχνική για να μην τραυματιστώ και για να μπορώ να κάνω όση περισσότερη οικονομία γίνεται. Είναι επιλογή μου ο στόχος και η προσέγγιση. Η τεχνική δεν πρέπει να είναι θέμα επιλογής. Όλοι οι στόχοι και οι διαφορετικες προσεγγίσεις είναι σωστές (είναι υποκειμενικο). Η τεχνική είναι must για όλους (είναι αντικειμενικό). Άρα, δεν βλέπω να εχει ουσιαστική αξία να προτείνουμε επαναπροσδιορισμο στόχων, και τρόπου προσέγγισης για την επίτευξή των. Ο κάθε παίχτης ξέρει τι θελει, και πως το θέλει. Είμαι κατά στο να αλλάξουμε τον παίχτη και όχι τον δάσκαλο, στο θέμα στοχων και προσέγγισης των μαθημάτων (σε διπλανό θέμα το αναλύσαμε). Εφόσον ο Χ παίχτης θελει κατι συγκεκριμένο, να κόψει το κεφάλι του ο δασκαλος να του το δείξει με τον τρόπο που ο μαθητής θελει, και στον ρυθμο που ο μαθητής θελει. Απλά, να του το δείξει σωστά. Αλλιώς, θα βαρεθεί και θα σταματήσει να είναι παραγωγικός. Και δεν μιλάω για καποιον που ξεκινα από το μηδέν, αλλά καποιον προχωρημενο (όπως ο ΟΡ), όπου απλά θέλει να φτιάξει την τεχνική του και να προχωρήσει με βάση τους προσωπικούς του στόχους. Εαν έβρισκα ένανα δάσκαλο να συνεχίσω από εκεί που είμαι (πολύ θα το ήθελα, αλλά δεν έχει κοντά μου κάποιον), δεν θα δεχομουν να μου δείξει εκείνος ο,τι θέλει, και με τον τρόπο που θελει. Θα πήγαινα για συγκριμένα πράγματα. Νομίζω οτι αυτό απασχολεί τον OP. (τη γνώμη μου λεω, μη βαράτε)

Είναι ξεκάθαρο πως ο ΟΡ έχει την θέληση και την ικανότητα γίνει σπουδαίος σπριντερ, και συντομα. Το βίντεο αυτό μου δειχνει. Αλλά, χρειάζεται σωστή καθοδήγηση και εκπαίδευση. Έστω λίγα μαθήματα, ώστε να τον βάλει ο δάσκαλος στον σωστό δρόμο, όσον αφορά την τεχνική. Εξάλλου, δεν θα μπορεσει να κάνει και πολλά περισσότερα με την υπάρχουσα τεχνικη, διότι καταβάλλει τεράστια προσπάθεια μυοσκελετικά. Με βοήθεια, θα ανέβει επίπεδα με λιγότερο κόπο. Απο 'κει και μετα, είναι στο δικό του χέρι να τον τερματίσει τον μετρονομο.

Μπιλ, όσα λες είναι σωστά και ακριβή. Αυτά που λες δεν φαίνονται ασκημα, σε καμία περίπτωση. Ασκημο θα ήταν να λέγαμε "φίλε παίζεις σούπερ" και μη σχολιαζαμε παρακάτω. Άλλωστε, και ο ΟΡ συμβουλές ζητά...

Δεν ξέρω ποια τεχνική είναι το sweep picking. Αυτό που παρατήρησα στο βίντεο είναι ότι όντως έχεις πολύ σφιγμένο δεξί. Καταβάλεις τεράστια προσπάθεια πχ στο σημείο που παίζεις γρηγορα με την πένα πάνω κατω, με το χέρι να κάνει μεγάλη διαδρομή, τη στιγμή που θα μπορούσες να το κάνεις κουνοντας ελαφριά τον καρπό σου. Να κάνεις δλδ μικρή κίνηση στο χέρι. Να μη απομακρύνεται η πένα απο την χορδη, τόσο στην πάνω όσο και στην κάτω κίνηση. Να μοιαζει σαν να είναι το χέρι ακίνητο. Ελπίζω να καταλάβεις τι λέω. Παιζεις πολυ καλά. Συνέχισε να δουλεύεις. Γι'αυτό μιλώ. Ο μετρονόμος είναι φίλος σου. Αργά στην αρχη, και θα ανεβάζεις ρυθμό σταδιακά. Σίγουρη μέθοδος.

Πολύ καλό το σόλο. Όντως δεν είχες χρόνο να κάνεις τίποτα παραπάνω. Ηχαρα, και ας έπαιξες με plugin. Καλή επιτυχία σου εύχομαι.

Ανέβασε το σόλο να το ακούσουμε αν θες

Φαντάζεσαι τι γκρίνια/μουρμούρα θα έτρωγε στο σπίτι ο Τζον? Διαπεραστική φωνή η ονο. Και νεκρό ξυπνά και τον εκνευρίζει, εάν θέλει...

Κι εγώ διαλεξα

Η αδρεναλίνη βοηθά πολύ διότι με διατηρεί "ζεστό" και δίνω όλα.

Περνάμε πολύ ωραία είναι η αλήθεια. Για 40 λεπτά χτυπιομαστε δίχως αύριο. Η κιθαριστρια που έπαιζε τα ρυθμικά σηκώθηκε από το σκαμπό της και είχε συγχρονιστει με το γκρουβ. Πρώτη φορά έπαιζε μπλουζ με το κομμάτι αυτό, και ήταν πρωτόγνωρο γι' αυτήν το βίωμα αυτό (εννοειται δεν ακούει μπλουζ). Είναι από εκείνα τα πράγματα που εάν δεν τα κανείς δεν μπορείς να τα καταλαβεις, και μιλώ για μεθυστικό συναίσθημα του να είσαι μέσα στην γκρουβα και να γουστάρεις. Παρότι πρόκειται για ένα απλό 12μετρο μπλουζ, ο μουσικός διασκεδάζει σε μεγάλο βαθμό. Επόμενο, αν δεν κάνω λάθος, light my fire.

Είναι πολλοί που το βλέπουν ως κατάρα να ξες..

Γίνε βιρτουόζος στην ηλεκτρικη. Θα χεστείς στο χρήμα

Στράτο, η κατάσταση δεν σώζεται... Πάω για ύπνο....

Συγκρατηθείτε λέμε!

Μόνο τον Μάνο Χ ξέρω από δαύτους. Οι υπόλοιποι πρέπει να είναι καινούργιοι.

Και οι επίδοξοι Μπαχ (με τα συνθ) έχουνε ψυχή, να ξέρεις. Και αυτοί προσπαθούν να εκφραστούν με κάθε διαθέσιμο μέσο, ανάλογα και με τις δυνατότητες τους. Και οι κοβεραδες το ιδιο. Κάνουν ο,τι μπορούν αντλώντας ευχαρίστηση από δημιουργίες άλλων.

Με τα πιτσιρίκια από το ωδείο πριν λίγο . Εγώ τραγουδώ, παίζω τη δεξιά ρυθμική και τα σολο. Το πανάρισμα το έκανα στο στουντιο εγγραφης του ωδείου (δλδ έβαλα το κινητό και έγραψε στερεο...). Με το μπλουζ, ενώ στην κιθάρα το παλεύω, στα φωνητικά είναι πολυ πολύ πιο δύσκολο απ' ότι το περίμενα. Πρέπει να "αυτοσχεδιάζω" με τη φωνή μου σε πεντατονική, κάτι που δεν έχω συνηθίσει. Εξ' ου και οι παράξενες νότες που προσπαθούσα να πιάσω. Πρέπει να το δουλεψω σπίτι... Τα σόλο δεν τα άκουγα καθόλου (έπαιξα με ένα hotone ampero στα μονιτορ), αλλά κάτι έπιασε το μικρόφωνο του κινητού. crossroads.mp3

Σήμερα ακούγεται πολύ πιο καταθλιπτικό, σε σχέση με τότε. Τα δυο τελευταία τετράστιχα, δυστυχώς, αποδείχθηκαν "προφητικά".

Τα δάκτυλα σου δίνουν παραπάνω εργαλεία από ότι η πένα, αλλά όπως λες θέλει πολύ δουλειά. Τόσοι πολλοί και διαφορετικοί ήχοι, και ακριβέστερος έλεγχος στη δυναμική του παιξίματος. Δοκίμασε να παρατήσεις την πένα για μερικές μέρες...

Είναι θεμα εξάσκησης. Πριν καιρό, είχα αφήσει την πένα και έπαιζα για κανα μήνα μόνο με δακτυλα. Από καθαρό ήχο μέχρι και heavy distortion. Είχα φτάσει σε ένα ανεκτό επίπεδο. Τωρα, που δεν παίζω με δάκτυλα, εάν θέλω πχ να σολαρω θα "χάσω" αρκετές νότες.

To αρχικό κλίπ ήταν με την sire S7. To παρακάτω μόλις το έγραψα και είναι με tele thinline με δυο humbuckers. Δεν έχει την ατάκα του μονού, αλλά έχει όλα τα υπόλοιπα. Night melody 2.mp3 Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι το πόσο διαφορετικό ειναι το παίξιμο (δεν θυμίζει gilmour) λογω άλλης κιθάρας.

Όπως το αντιλαμβάνομαι, με νύχι κάθεται καλύτερα στον χρόνο η νότα. Με το δέρμα του δακτύλου, τα πράγματα είναι πιο ασαφή, καθώς σε κάθε χτύπημα χορδής είναι πιο ασαφές το ακριβές σημειο επαφής, αλλά και το σημείο που τελειώνει η επαφή, αποδεσμεύεται η χορδή από το δάκτυλο, και παράγεται ο ήχος. Δεκα φορές εάν παίξεις την ίδια νοτα με τον ίδιο τρόπο, η χορδη θα ακολουθήσει διαφορετική διαδρομή στο δάκτυλο. Όσο πιο συχνά παιζεις με δάκτυλα, τόσο πιο μικρες θα είναι αυτές οι διαφορές.

Ακούγεται περιφημα

Μου άρεσε πολύ, ειδικά το δεύτερο μισό. Πολύ ωραίο παιξιμο! Περαστικά!

Νομίζω ότι λέμε το ίδιο ακριβώς. Ειδικά με ακομπρεσαριστο ήχο, θα υπάρχουν πολλά πικαρισματα, και είναι απαραίτητος ο κομπρεσορας.