BassicallyGuitarist

Εσύ, που πιστεύεις ότι η παρτιτούρα εξηγεί ΑΚΡΙΒΩΣ πού παίζουμε... Εσύ, που θεωρείς τόσο γελοία την θέση μου... Κι εσύ, που δεν σε νοιάζουν οι παρτιτούρες και ταμπλατούρες αλλά στηρίζεσαι μόνο στο αυτί... Αλλά κι οι υπόλοιποι... ...πείτε μου σε ποιό τάστο ποιάς χορδής θα παιχτεί αυτή η νότα;

Δεν λέω αυτό: η μουσική θέλει αυτί. Πώς θα γίνει αλλιώς;...! Αυτό που λέω είναι ότι άν θέλουμε να παίξουμε πανεύκολα ΑΚΡΙΒΩΣ ίδιο ένα κομμάτι που δεν ακούσαμε ποτέ ή, ακόμη σημαντικότερο, να αποθηκεύσουμε για πάντα με σαφήνεια και ακρίβεια μία σύνθεση, ώστε να τή παίξει άψογα κάποιος χωρίς να μάς έχει ακούσει ποτέ, (ή ακόμη κι εμείς οι ίδιοι χωρίς να ξανακάνουμε όλη τη διαδικασία απ' την αρχή), η ταμπλατούρα is the way to go. Εί δε μή, γιατί να έχουμε παρτιτούρες και ταμπλατούρες; Άς δουλεύουμε πάντα from scratch με το αυτί, αυτό μού λές.

Άρα, για να βρούμε ποιά από τις 12 Μι της ταστιέρας της κιθάρας είναι μία Μι στο κλειδί του Σολ, πρέπει να ακονίσουμε τα αυτιά μας, να χρησιμοποιήσουμε κουρδιστήρι κλπ. Θέματα που λύνει αυτόματα η ταμπλατούρα (κι έτσι μάς βοηθά να αποθηκεύσουμε για πάντα με απόλυτη σαφήνεια και ακρίβεια μία σύνθεση). Αυτό λέω. Για 'μένα, είναι σαφέστερη από τη παρτιτούρα. Καλά αυτό είναι μεγάλο θέμα πράγματι. Έχουμει δεί "εγκλήματα" σε ταμπλατούρες... Χρειάζεται εκπαίδευση. Αυτό είπα: Θέλει κουρδιστήρι για τη σωστή συχνότητα, τέντωμα αυτιού για το σωστό attack και πάχος χορδής, ψάξιμο στη ταστιέρα όλων των γειτονικών νοτών για να βρούμε πού συμφέρει να παίξουμε... ...και πάλι δεν είμαστε σίγουροι άν έτσι ακριβώς τό παίζει ο συνθέτης. Ενώ με τη ταμπλατούρα όλα έτοιμα, ίδια και σαφή με έναν απλό αριθμό.

Όλα καλά. Θα βρώ λοιπόν 2-3 Μι στην ίδια συχνότητα. ΠΩΣ θα βρώ ποιά να επιλέξω; Όμως μάς ενδιαφέρει και το attack, το πάχος της χορδής, κλπ, άν θέλω να τό παίξω ΑΚΡΙΒΩΣ ίδιο. Άν λοιπόν θέλω να παίξω ένα τραγούδι ακριβώς όπως ακούγεται, ενώ δεν τό έχω ακούσει ποτέ, πρέπει να κάνω ολόκληρη μελέτη με κουρδιστήρι, να τεντώσω τα αυτιά μου, αλλά και να βρώ και πού είναι και όλες οι επόμενες και προηγούμενες νότες του τραγουδιού για να βρώ σε ποιό σημείο της ταστιέρας θα παίξω τελικά. Ενώ με τη ταμπλατούρα... τό παίζω πανεύκολα ακριβώς ίδιο κι άς μήν τό άκουσα ποτέ.

Σύμφωνοι. Ακούγονται παρόμοια, αλλά πάλι όχι ακριβώς ίδια. Αλλά και ακριβώς ίδια να ακούγονται πάλι υπάρχει ζήτημα. Άν λοιπόν εγώ έχω μία παρτιτούρα με το π.χ. "Sanitarium", πώς θα τό παίξω ΑΚΡΙΒΩΣ όπως οι Metallica άν δεν τό έχω ακούσει ποτέ; Μία Μι στο κλειδί του Σολ... ...πιά από τις 12 Μι της ταστιέρας της κιθάρας είναι;... Η παρτιτούρα νομίζω πως δεν μάς αποσαφηνίζει. Αντίθετα η ταμπλατούρα είναι σαφέστατη και ακριβέστατη.

Ήδη στο άλλο νήμα μέ χαρακτήρισες "υπερόπτη" και σημειώσες οτι "..."ξερω" (εντός εισαγωγικών άρα υπονόησες ότι δεν ξέρω) το guitarpro", ενώ εδώ δυσφόρησες με τη παρουσία μου στο νήμα. Μή δουλευόμαστε μεταξύ μας Θα τό πώ λοιπόν αλλιώς: Άν σού δώσω μία Μι στο κλειδί του Σολ... ...ποιά από τις 12 Μι της ταστιέρας της κιθάρας εννοώ;... Κάθε χορδή έχει δύο οκτάβες. Κάθε κιθάρα έχει 6 χορδές. 6 ×2 = 12.

Ναί, πάλι εγώ. Γίνεσαι ΚΑΙ ΠΑΛΙ (όπως στο άλλο νήμα) επιθετικός και προσβλητικός, στοιχεία που δεν έδειξα πουθενά εγώ διότι δεν μέ εκφράζουν. Γιατί έτσι; Θα περίμενε κανείς μεγαλύτερο πολιτισμό από μέλος μουσικού φόρουμ... Και γιατί ενοχλείσαι τόσο; Όπως σημείωσα στο σχόλιό μου είναι "όπως τό βλέπω εγώ", κάτι που στα Ελληνικά επιπέδου Α' Δημοτικού σημαίνει "η άποψή μου, η δική μου θέαση των πραγμάτων, προσωπική, όχι επιβαλλόμενη"... Απλώς κατέθεσα μία γνώμη. Καμμία αντίσταση, καμμία αντίδραση, καμμία διαμαρτυρία. Γιατί έχεις τέτοια αντιδραστικά κι επιθετικά αντανακλαστικά; Προφανώς δεν σού άρεσε ή νόμισες ότι σέ αφορά προσωπικά. Μήπως πάσχεις από μανία καταδίωξης;... Κοίταξέ το. Δεν απάντησες όμως. Έχουμε λοιπόν 3 κλειδιά με 2 οκτάβες το καθένα (αφού δύο οκτάβες χωρούν στο πεντάγραμμο), άρα 6 οκτάβες. Η κιθάρα έχει 12 οκτάβες και στο παράδειγμά μου η μία Μι από την άλλη απέχουν 12 οκτάβες. Ακόμη και στο ίδιο bar να αλλάζαμε κλειδί, πάλι δεν βγαίνει!

Παιδιά προσωπικά δεν πολυ-συμπαθώ την παρτιτούρα διότι, όπως τό βλέπω εγώ, η παρτιτούρα δεν μάς εξηγεί σε ποιά οκτάβα παίζουμε! Αυτό είναι το καλό με τη ταμπλατούρα: εξηγεί ακριβώς πού θα παιχτεί η νότα. Το μόνο που προσφέρει η παρτιτούρα είναι οι χρόνοι, πόση ώρα θα παίζουμε κάθε νότα, κάτι που απουσιάζει από τη ταμπλατούρα. Όμως αυτό εύκολα διορθώνεται όταν στη ταμπλατούρα σημειώνουμε το ανάλογο σύμβολο (τέταρτο, όγδοο, κλπ) της παρτιτούρας. Το πεντάγραμμο δεν μάς εξηγεί σε ποιά οκτάβα θα παίξουμε κάποια νότα, αφού έχει μόνο δύο οκτάβες! Πώς θα γραφτούν π.χ. σε πεντάγραμμο οι πρώτες δύο νότες του "Welcome Home (Sanitarium)" των Metallica; Στη ταμπλατούρα είναι: e---------<12>----- B------------------- G------------------- D------------------- A------------------- E--0---------------- Έχουμε λοιπον μία νότα Μι στην μπάσσα χορδή Μι και μία νότα Μι στη δεύτερη οκτάβα της ψιλής χορδής Μι (και μάλιστα ώς φυσική αρμονική, όπως δηλώνεται από την αγκύλη), άρα, 12 οκτάβες πιό ψηλά! (Αφού κάθε χορδή της κιθάρας έχει 2 νότες Μι. 2 × 6χορδές = 12) Πώς θα σημειωθεί στη παρτιτούρα μία νότα Μι κι αμέσως μετά μία άλλη νότα Μι 12 οκτάβες παραπάνω; Πόσες γραμμούλες να τραβήξουμε ακόμη στο πεντάγραμμο;!!! Τη νότα Μι τή συναντάμε κάθε 3,5 γραμμές του πενταγράμμου. Άρα, η δεύτερη Μι του "Sanitarium" θα πρέπει να γραφτεί (12 οκτάβες × 3,5 γραμμές) 42 γραμμές παραπάνω!!! Εμφανισιακά χάλια κι οπτικά μή λειτουργικό... Βέβαια εδώ φαίνεται έτσι: Αλλά δεν νομίζω ότι ξεκαθαρίζεται ότι η μία Μι από την άλλη απέχει 12 οκτάβες... Κι εδώ συζητάμε σε ποιό κλειδί γράφεται κάθε χέρι στο πιάνο! Πόση σημασία έχει; Όταν ακόμη και το πιάνο με τις 7μιση οκτάβες βλέπω από τα σχόλιά σας πως δυσκολεύεται να "εξυπηρετηθεί" στις δύο οκτάβες του πενταγράμμου, τί να πεί η κιθάρα που έχει 12 οκτάβες;;;!!! Όταν στο πεντάγραμμο μπορούν να σημειωθούν μόνο δύο νότες π.χ. Μι, πώς θα εξυπηρετηθεί η κιθάρα που έχει 12 νότες Μι στη ταστιέρα;!... Κι άν στο πεντάγραμμο γράψουμε τη νότα Μι, ποιά από τις 12 Μι της ταστιέρας της κιθάρας εννοούμε;...

Γράφω σημειώσεις επάνω στη παρτιτούρα: μπορεί π.χ. πάνω από τη νότα Φα, να σημειώσω όχι F αλλά F5, ώστε να μού θυμίσω ότι θέλω η δεύτερη κιθάρα να παίξει πέμπτες. Ή arppeggio ώστε, όταν γράψω τη δεύτερη κιθάρα και το μπάσσο, να ξέρω πώς θα τό συνοδεύσουν. Ή απλώς τη συγχορδία, ώστε να ξέρω όταν γράψω το μπάσσο άν είναι εβδόμης, μείζονα, κλπ... Ή στο ριφφάκι του μπάσσου άν είναι από τη κλίμακα ώστε να τό έχω στο νού μου για τα άλλα όργανα... Κάτι τέτοια. Δεν είναι δα και... "ηλεκτρονικό"! Απλώς... "ψυχαναγκαστικό", "σαφές", "νοικοκυρεμένο". Δεν είμαι κανένα "αντιδραστικό θρασύμι" ή κάτι τέτοιο. Απλώς στη συγκεκριμένη συζήτηση μού έκανε εντύπωση η "θιγμένη αντίδραση" των συμφορουμιτών για ένα θέμα που περίμενα "ελαφρύ καλαμπούρι"...

Διαφορές εκτέλεσης σε ένα π.χ. τραγούδι από ρεφραίν σε ρεφραίν; Ή από κουπλέ σε κουπλέ; Δεν οφείλει κάθε ρεφραίν και κάθε κουπλέ ενός τραγουδιού να είναι ίδιο με κάθε άλλο; (Εκτός συχνά από το τελευταίο ρεφραίν που θα μπορούσε να κλιμακώνει το συναίσθημα οδηγώντας στο κλείσιμο) Σε ένα μουσικό άλμπουμ δεν είναι κάθε ρεφραίν και κάθε κουπλέ ίδιο; Ακόμη και στη συναυλία που τό ψιλο-διασκευάζουν για την διαφορά και το κέφι, πάλι ίδια και συμμετρικά είναι. Η μουσική είναι μαθηματικά. Δηλαδή είναι αδύνατον κάποιος να παίζει κάθε μέτρο μέσα στο μέτρο, κάθε νότα όσο πρέπει, και μέσα στο tempo σε όλη τη διάρκεια του κομματιού; Όλα καλά κι είσαι πολύ ευγενικός που τό σημειώνεις: άλλωστε, ίσως εγώ υπήρξα ο περισσότερο πείσμων... Διότι μού λένε π.χ. ότι "σπάνε χορδές", "οι οργανοπαίκτες κάνουν λάθη", κλπ και πως "ο μαέστρος τά διορθώνει όλα αυτά". Το ΠΩΣ δεν καταλαβαίνω. Ποιός (και, κυρίως, ΠΩΣ) θα μέ εμποδίσει να παίξω λάθος, ή εκτός χρόνου ή συγχρονισμού στη συναυλία;... Η επιδίωξή μου σ' αυτό το νήμα δεν ήταν να τρολλάρω, να προκαλέσω ή να τσακωθώ: αλλά να καλαμπουρίσουμε ανάλαφρα για τη χρησιμότητα ή μή του μαέστρου. Σίγουρα κάπου θα χρησιμεύει και σε ένα από τα σχόλιά μου περιέγραψα ακριβώς το πού πιθανολογώ ότι βοηθά (στο "πόσο δυνατά/σκληρά/απαλά/κλπ θα τραβήξουν/χτυπήσουν/φυσήξουν/κλπ τη νότα, αφού αυτό δεν περιγράφεται στη παρτιτούρα") Δεν είχα σκοπό να αντιλογήσω σοβαρά: σε αυτή την ατραπό μέ οδήγησαν τα υπερβολικά σοβαρά και "θιγμένα για χάρη του μαέστρου" σχόλια, λές και πρόκειται για forum... μαέστρων!...

Αυτό. Οι δικές μου παρτιτούρες (καθ' ότι μέγας ψυχαναγκαστικός) είναι απολύτως πλήρεις και σαφείς. Γνωρίζω πως έγινα εκνευριστικός και παρέμεινα πείσμων. Οφείλω λοιπόν να σ' ευχαριστήσω γι' αυτό το σχόλιό σου. Μού απαντάς διαφωνώντας εποικοδομητικά και επιχειρώντας να μέ νουθετήσεις ευγενικά...

Ξερω 'γω;... Τα daw και τα αλλα των ηλεκτρονικων μουσικων που ειναι για μιξαρισματα και τετοια... Σαμπως ξερω μωρε κι εγω;

Το ότι είναι "μή ολοκληρωμένες", "μή πλήρεις", "ΜΙΣΕΣ" τίς καθιστά "μή διασωσμένες"... "Σωσμένο" θεωρώ το ΠΛΗΡΕΣ, το ΣΑΦΕΣ, που δεν επιδέχεται ερμηνειών και αναγνώσεων, το αυθεντικό.

Αυτό μού τό σύστησαν ώς εργαλείο. Εκεί αποθηκεύονται οι παρτιτούρες απ' όλα τα όργανα που έχω γράψει, δεν "γεννά μόνο του" κάτι. Ούτε φτιάχνει ήχους. (Μάλιστα, ακόμη κι οι ήχοι της κιθάρας που έχει είναι λίγο lame...) Υ.Γ.: Θα κάνεις τα πάντα να μού επιτεθείς, έτσι;...

Βρε 'συ, κουόταρα το σχόλιο που έλεγε ότι "δεν είναι ολοκληρωμένες πολλές παρτιτούρες, αρα επιδεχονται προσθηκών κι ερμηνειών" Θέλεις τόσο να μού τή πείς που φαντάζεσαι επιχειρήματα, έτσι; Βασικά... ναί! Αφορμή για το νήμα ήταν η κουτσομπολο-γκρινιαρο-συζήτηση που είχα πιάσει με βιολιστή φίλο μου που παίζουμε μαζί και που σε λιγους μηνες δινει για το δευτερο διπλωμα του. Τού γκρίνιαξα όλα αυτά και γελούσαμε παρέα! Ούτε προσβλήθηκε-ούτε τά αρνήθηκε! Γίνεσαι αγενής. Εγώ υπήρξα απλώς αιρετικός και γκρινιάρης. Εσύ γίνεσαι κακοήθης και προσβλητικός.

Ξέρω τί είναι νότες, χρόνοι, μέτρο, tempo. Αυτά που έχουν σημασία. Τα άλλα τα ρομποτικά δεν τά νογάω...

Σύμφωνοι. Ο μαέστρος πώς ακριβώς "καταπολεμά την ιστορική ανακρίβεια" των μουσικών οργάνων; Άν η παρτιτούρα δεν αρκεί, τότε γιατί να πρέπει σώνει και ντε να "βγάλουμε με το στανιό" μία μή διασωσμένη σύνθεση; Άς τό πάρουμε απόφαση, όπως τα άπειρα Αρχαιοελληνικά συγγράματα που χάθηκαν για πάντα. Γιατί να "φανταζόμαστε" κάτι που, όταν τό παρουσιάσουμε, να μήν έχει ενδεχομένως καμμία σχέση με τη συλληψη του συνθέτη;... Μόνο και μόνο για να παρουσιάσουμε κάτι; Αυτό λέω. ΔΕΝ θα έπρεπε να υπάρχουν. Ή ακούμε "Λίμνη Των Κύκνων" ή όχι. Ο Τσαϊκόφσκι έγραψε αυτό. Ένα. Αυτό θα ακούμε. Όποιος τό βαρέθηκε να ακούσει κάτι άλλο, όχι να τό "επανεφεύρει" για να "πουλήσει μούρη" όπως οι σύγχρονοι σκηνοθέτες Αρχαιοελληνικών τραγωδιών...

Σύμφωνοι. Και ΤΙ κάνει γι' αυτό; ΤΙ μπορεί να κάνει για το λάθος; ΠΩΣ το ελέγχει; ΠΩΣ τό απαγορεύει; ΠΩΣ τό διορθώνει; Άν γίνει λάθος, έγινε. Και φταίει ο οργανοπαίκτης. Άν δεν γίνει όλα περίφημα, και δοξάζεται ο μαέστρος.

Όλα αυτά δύνανται να συμβούν, ναί. Ο μαέστρος ΤΙ μπορεί να κάνει γι' αυτά; Κολλάει σπασμένες χορδές; Ελέγχει τα χέρια του βιολιστή να μή ξεφύγει από το tempo ή ώστε να παίζει πάντα τη σωστή νότα; Τί; Τα μισά απ' αυτά που έγραψες ομολογώ πως δεν τά κατάλαβα... Τί είναι pre-count και daw;

Γιατί να παίζουν στο γάμο του καραγκιόζη; Παρτιτούρα δεν έχουν; ΛΑΘΟΣ. Για όλους αυτούς απάντησα στο σχόλιό μου για το παράδειγμα με τον προπονητή: είναι απαραίτητοι ηγέτες/αρχηγοί/διοικητές/διαχειριστές των "υφισταμένων" τους. Οι "υφιστάμενοι" κάνουν ο καθένας τη δουλειά του εξαιρετικά αλλά χρειάζονται διαχειριστή, ηγέτη, καθοδηγητή, καθώς δεν έχουν αυτό που έχουν τα μέλη της Ορχήστρας: έναν στάνταρ οδηγό, την παρτιτούρα. Καθε θεατρική παράσταση/αγώνας ποδοσφαίρου/επιχείρηση/συνταγή φαγητού κλπ είναι διαφορετική ΚΑΘΕ φορά και σε ΚΑΘΕ συνθήκη. Το μουσικό έργο τό έγραψε ΕΝΑΣ, είναι ΕΝΑ, ΠΑΝΤΑ το ΙΔΙΟ (αλλιώς μιλάμε για διασκευή) κι έχει και σαφείς οδηγίες, την παρτιτούρα. Ο μαέστρος τί μπορεί να κάνει αφ' ής στιγμής, ΟΥΤΕ έγραψε το έργο, ΟΥΤΕ γνώριζε το συνθέτη, ΟΥΤΕ παίζει κάποιο όργανο;...

Δεν καταλαβαίνεις. Το "βασικά" στα Αγγλικά είναι το "basically". Εγώ τό άλλαξα σε "BASSically" υπονοώντας τη διπλή μου ταυτότητα ώς κιθαρίστας και μπασσίστας. Αλλά... ...τί σημαίνει το σχόλιό σου; Οι κιθαρίστες δεν είναι μουσικοί;...

Καταλαβαίνω τί λές κι έχεις απόλυτο δίκιο. Μα δεν μπήκα για να επιβάλλω κάποια άποψη. Απλώς, αντιδρώ στις ειρωνίες χωρίς πραγματικά επιχειρήματα. Είναι μαέστροι ή έχουν παίξει σε Συμφωνική Ορχήσττα; Δεν νομίζω. Κι εγώ μουσικός είμαι κι έχω συνεργαστεί με υπέροχους μουσικούς, κατόχους διπλωμάτων, κι όχι απλώς αποφοίτους Ωδείων. Επομένως, η απόστασή μας από μία Ορχήστρα είναι η ίδια. Απλώς στηρίζονται χωρίς επιχειρήματα στην επικρατούσα άποψη που, ακριβώς επειδή είναι επικρατούσα, δεν χρειάζεται επιχειρήματα για να επικρατήαει. Έτσι, οι "αιρετικοί" (όπως εγώ στη προκειμένη) καθίστανται εύκολα (και σχεδόν χωρίς επιχειρήματα) γραφικοί. ΔΕΝ ψάχνουμε την καλύτερη μπερνέζ μεταξύ 10... ΜΙΑ θέλουμε. Τη μπερνέζ του Μότσαρτ. Κι η συνταγή μαζί με την εκτέλεση υπάρχει ΟΛΟΚΛΗΡΗ στην παρτιτούρα. Ο μάγειρας δεν είναι μαζί μας κι ο μαέστρος δεν τόν αντικαθιστά, ούτε μάς ενδιαφέρουν "120 αρχιμάγειρες" όταν έχουμε τη συνταγή του ΜΟΝΟΥ μάγειρα που μάς ενδιαφέρει, του συνθέτη.

Αλλά μ' ένα βιολί λιγότερο, που θα λείψει από την Ορχήστρα στον ήχο. Την απουσία του μαέτρου ουδείς θα τήν αντιληφθεί. Ειπώθηκε το ευφυολόγημα (που υποστηρίχθηκε με ενθουσιασμό) ότι η Ορχήστρα είναι το "όργανο" του μαέστρου. Το όργανο τό ελέγχουμε ΠΛΗΡΩΣ και ΑΠΟΛΥΤΩΣ. Όπως ο βιολιστής το βιολί του, το οποίο είναι προορισμένο να κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ ο,τι θέλει ο βιολιστής. Επομένως, τα μέλη της Ορχήστρας είναι ΑΠΟΛΥΤΑ υποχείρια του μαέστρου και τα ελέγχει ΑΠΟΛΥΤΩΣ. Αλλιώς, το ευφυολόγημα δεν έχει νόημα και δεν σημαίνει τιποτε... Μα εδώ είπαμε ότι η Ορχήστρα είναι "όργανο" του μαέστρου, μία δήλωση που άρεσε πολύ. Πώς θα χειριστεί τόσους ανθρώπους; "Καθοδήγηση"; Η παρτιτούρα δεν λέει τίποτε;

Όπως τό βλέπω εγώ, αυτό είναι πρόβλημα του οργανοπαίκτη: άν δεν μπορεί να είναι "όσο ρομπότ (άρα άψογος στην εκτέλεση) απαιτείται", τί γυρεύει στην Ορχήστρα; Άν πάω εγώ να παίξω βιολί που τό βλέπω μόνο στα χέρια του φίλου μου που παίζουμε μαζί... τί θα καταφέρει μαζί μου ο μαέστρος; Θα μπεί στη ψυχή μου να μέ καταστήσει "όργανό του";... Το ΜΟΝΟ που δέχομαι ότι ΙΣΩΣ κάνει ο μαέστρος είναι το εξής: Η νότα είναι αυτή, και η διαρκειά της εκείνη. Αυτό που ΔΕΝ αναφέρεται στη παρτιτούρα και αφορά το συναίσθημα, είναι το "πόσο δυνατά ή απαλά θα χτυπήσει/τραβήξει/φυσήξει τη νότα" ο οργανοπαίκτης. ΙΣΩΣ λοιπόν ο μαέστρος να λέει αυτό.

Το θέμα είναι ότι εγώ δεν μπήκα να προκαλέσω, να προβοκάρω, να φιλονικήσω ή να τσακωθώ. Άλλοι ειρωνεύτηκαν. Εγώ απλώς άνοιξα το νήμα "γκρινιάζοντας" για τη δημοσιότητα που παίρνει ένα πρόσωπο που, ΟΥΤΕ έγραψε το έργο, ΟΥΤΕ τό παίζει. Άν παιχτεί κάτι λάθος ανάμεσα στα 100 όργανα ποιός φταίει; Εγώ πιστεύω ο οργανοπαίκτης. Εσείς πιστεύετε ο μαέστρος, αφού "ελέγχει τη ψυχή του οργανοπαίκτη ο οποίος είναι εργαλείο του μαέστρου"...