συμφωνω απολυτα. και θα ελεγα ειδικα οι full hollow. Το πιο γαματο βεβαια ειναι με spring reverb που ειναι σαν να το αναβαθμιζουν ποιοτικα ακομα πιο πολύ. Τι χορδές έχεις βάλει στην δικιά σου?
Για παράδειγμα. Δεν είναι Mark αλλά για αυτά τα λεφτά (και φαντάζομαι ίσως να παίρνουν και λίγο παζάρι ακόμη) έχεις ενισχυτή που γράφει ότι θέλεις και είναι αξιοπρεπέστατος για το μικρό του μέγεθος. Σίγουρα πολλές κλάσεις επάνω από τον Laney VC15.
Γενικά τέτοια Boogie παίζουν πολύ στις αγγελίες. Προσωπικά προτιμώ τα παλιά Studio+ και έχω κιολας έναν συνδυασμό StudioPre με 2:90 Power Amp, ο οποίος μπορεί να κάνει τα πάντα από Robben Ford Blues μέχρι Thrash/Death. Tα DC και τα Caliber πάνε λίγο περισσότερο προς Rectifier voicing αλλά επίσης είναι πολύ καλά.
Το μόνο μειονέκτημα που έχουν όλα αυτά είναι οι πολύ μικρές τους καμπίνες. Αν θες πιο ανεπτυγμένα μπάσα στο δωμάτιο, πάς σε εξωτερική καμπίνα. Από την άλλη όμως με μικρόφωνο μπροστά και το eq ενεργοποιημένο σε live ή ηχογραφήσεις αυτή η ίδια μικρή καμπίνα γίνεται συμμαχος, πάιρνεις εύκολα έναν πολύ ωραίο focused ήχο.
Αν θέλει να εξαντλήσει ο OP το budget αυτή την εποχή, μπορεί να βρει ότι θέλει.
Η λογική του ενισχυτή σε επαγγελματικη χρήση όπως backline κατά τη γνώμη μου, είναι καταρχάς να έχει ικανοποιητική σχέση headroom , watt και ηχείου . Κατά δεύτερον, να μην έχει θόρυβο όσο το δυνατόν και τέλος να είναι εύκολα επιδιορθωσιμος.
Αυτό το τελευταίο έχω δει βέβαια να μην υπάρχει πάντα πχ. σε100αρης mustang ο οποίος όμως δεν υστερούσε στα αλλά κριτήρια οπότε μπορεί να θεωρηθεί "επαγγελματικός"
Με Mustang live βγάζεις, αλλά για στούντιο δουλειά δύσκολα...
Σαν άλλος «Μαγκάιβερ» (οι κάτω των 40 ας γκουγκλάρουν), ψάχνω μία κιθάρα-«πολυεργαλείο». Να έχει δηλαδή «γεμάτο» μπλουζ-ροκ ήχο, αλλά και μελωδικό, δηλαδή εάν μπορεί να είναι και les paul και strat, ανάλογα με τη περίσταση, αυτό θα ήταν το ιδανικό. Η κιθάρα που έχω τώρα είναι μία Gibson Les Paul με P 90's, αλλά θέλω κάτι περισσότερο κυρίως ως προς το "fat sound".
Καμιά ιδέα;
PRS McCarty 594, σπλιτάρει κιόλας. Αν δε θες να δώσεις ένα σκασμό λεφτά, παίρνεις και την SE λίγο πάνω απ' το χιλιάρικο
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το γιατί κοπτόμεθα τόσο πολύ να πετύχουμε συγκεκριμένους ήχους, απλά και μόνο επειδή μας θυμίζουν κάτι που έχουμε ξανακούσει, πχ Fender κιθάρα σε Fender ενισχυτή, η Gibson σε Marshall. Με την ίδια λογική νομίζω λένε και το Gretsch σε Vox, επειδή έτσι έπαιζαν οι Beatles. Νομίζω μπορεί να πετύχει κανείς πολύ καλούς ήχους και με άλλους συνδυασμούς, με κυρίαρχο κριτήριο το headroom που ανέφερες πάνω. Αν πχ παίξεις μία Gretsch White Falcon σε Mesa Boogie Mark IV δε θα πιάσεις ηχάρα;
Ένα θέμα με το οποίο "διαφωνώ" με το ίντερνετ είναι το τι ενισχυτή παίζεις με Gretsch. Στα fora και τα ΓιουΤούμπ φαγωνονται για Vox... Μάλλον λόγω George Harrison. Αλλά και πάλι, εκτός απ' το iconic status του συγκεκριμένου συνδυασμού, μπορούν να επιτευχθούν ποικίλα ηχοχρώματα με διαφορετικές επιλογές...
Επιτέλους σπέρνοντας ανέμους και θερίζοντας θύελλες, μετά απο πολλά πολλά χρόνια επιθυμίας κατάφερα και εγώ να έχω μια κανονική gretsch αφού έκανα ένα ξεκαθάρισμα στο home studio και μου γυρισαν λεφτά. Ο καταπληκτικός συνφορουμίτης την είχε πολύ π[ροσεγμένη. Στο σύνολο μετρώ δυό βέβαια αφού έχω βάλει και tv jones στην sire es 335 με καταπληκτικά αποτελέσματα..
Τέτοια χαρά είχα πολύ καιρό να πάρω
Καλόπαιχτη Γιώργο! Αυτές οι κιθάρες στα αυτιά μου είναι η χαρά των αρπισμάτων. Σου δίνουν πολλές περισσότερες πληροφορίες από άλλες κιθάρες. Και απλά ένα strum στις χορδές με ελαφρύ κούνημα από Bigsby σε καθαρό λαμπάτο ενισχυτή με reverb και λίγο delay είναι ότι πρέπει
Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου
Funny stuff 2
@ Περι ανέμων και υδάτων
Δημοσιευμένο