dmilo

Κι ένα dream car από εμένα. (πολύ θα ήθελα να έβρισκα ένα τέτοιο καταλυτικό... σε πολύ χαμηλή τιμή!)

Έχει όμως iMac.

Ιστορική αξία έχει ένα οποιοδήποτε αντικείμενο που συμμετείχε σε μία διαδικασία που σηματοδότησε μια χρονική στιγμή (με καλό ή κακό τρόπο). Επομένως, η πρώτη από τις στρατοκάστερ του 54 την έχει αυτήν την αξία. Οι επόμενες εννέα, όχι. Και για να εξηγούμαι: Ο σεβασμός προς τα εργαλεία σου είναι απαραίτητος, αν μη τι άλλο δεδομένος. Το να αφήνεις τις κιθάρες σου στο πάτωμα, δεν είναι ένδειξη έλλειψής του. Ή, το να πας να πιάσεις μία και να χτυπήσεις κατά λάθος μια άλλη. Ο Μάλμστιν λοιπόν είναι βόιδι (ή μάλλον πέφτει σε ύβρι), όχι γιατί έχει τις κιθάρες του έτσι όπως τις έχει, αλλά γιατί ξέρει ότι θα του τις αντικαταστήσουν ανά πάσα στιγμή, χωρίς κόπο, χρόνο και κόστος. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, και να μην κάνουμε το μπιμπίκι αερόστατο. Επίσης, ο Πικάσο δεν έχει καμία σχέση με την συγκεκριμένη συζήτηση.

Η σύγκριση δεν γίνεται ανάμεσα στο μουσικό όργανο και στο εργαλείο αλλά είναι ένα "τραβηγμένο" παράδειγμα παρουσίασης της τεράστιας μεταβολής της ιδιότητας/χρήσης/αξίας του ίδιου υλικού αντικειμένου από ένα σύστημα αξιών ενός ατόμου σε ένα άλλο, κάποιου άλλου. Σίγουρα κι ο Μπάμπης ο υδραυλικός θα έχει έναν αγαπημένο κάβουρα που θα τον προσέχει περισσότερο από τους άλλους... ;)

Νιώθω σαν να πέρασε οδοστρωτήρας. Σε λίγο θα νομίζω, διαβάζοντας τα ποστ, πως ο Πικάσο ήταν κιθαρίστας και δάσκαλος του Blackmore... Ο Malmsteen είναι αυτός που είναι, οι κιθάρες του είναι αυτές που είναι, και τις κάνει ό,τι θέλει. Δηλαδή ο Μπάμπης ο υδραυλικός κρατάει τον κάβουρα σε εβένινη προθήκη με βελούδινη επένδυση; Ή μήπως εμείς όταν παίζουμε ζωντανά και καραγουστάρουμε, έχουμε μυαλό για να προσέχουμε μπας και γρατσουνίσουμε το νίτρο; Καθείς χρησιμοποιεί τα εργαλεία του όπως θέλει. Στους άλλους δεν πέφτει λόγος. Στο κάτω κάτω, όπως είπε παραπάνω ο WilliamSats, Και ναι, στο δικό μου σύστημα αξιών, μια στρατοκάστερ του 54 ή του οποτεδήποτε δεν έχει την αξία που της δίνει ο (περισσότερος) κόσμος. Επομένως δεν με χαλάει που ο Μalmsteen συμπεριφέρεται έτσι στις κιθάρες του. Στο κάτω κάτω, θα συνεχίσουν να παίζουν. Δεν τις καταστρέφει ως κιθάρες... Πέραν αυτών, δεν αναρωτηθήκατε όμως γιατί όλες, μα όλες οι κιθάρες του είναι σε αυτό το "βανιλί" χρώμα; ;)

Όπως φαίνεται από το παρακάτω, βρήκε τον αληθινό έρωτα. Starship - Nothing's Gonna Stop Us Now - Official Music Video

Που και που περνάει από το γραφείο. Θα τον ρωτήσω, αν το θυμηθώ.

Υπήρχε... :(

Αυτό εννοεί :) Επίσης και ο Λωτός (Lotus) στη Σκρα έχει πολλά βινύλια, σε μη ροκμπλουζομεταλκατάσταση (είχα πάρει από εκεί το Londinium των Archive). Ο Προκόπης είναι πολύ καλό παιδί και γνώστης. (Αναρωτιέμαι τι να έγιναν τα βινύλια του δισκάδικου της AnoKato όταν ο Τσακαλίδης έκλεισε το μαγαζί... Ηλία μήπως έχεις καμιά ιδέα;)

:) Κάντε το πρώτο λάιβ σας κάπου εδώ κοντά, Σαλονίκη, και θα έρθουμε να ακούσουμε. Μην ξεχάσετε να βάλετε στο πρόγραμμα το Separate ways των Journey και το Carry on wayward son των Kansas. (απωθημένο μου, συγνώμη... γιατί ποτέ δεν κατάφερα να τα τραγουδήσω)

Θα ήθελα να γνωρίσω τον τραγουδιστή/τραγουδίστριά σας :) Κάντε αυτό που είπε η Εύη... αλλά προσπαθήστε να "συμμαζέψετε" λίγο και τα διάφορα στιλ.

Μετά τον επισυναπτόμενο κύριο, βέβαια.

;D Από εκεί λες να το πήραν τα Υπόγεια Ρεύματα; :):) Σωστός για το wishful thinking, αλλά.... να σε ρωτά ο άλλος "τι σύστημα τρέχεις" και να λες "εκλέρ"????? yameth, το Archos το έχει το multirama, τσεκάρισέ το.

Το Tab είναι στις 7", άρα εκτός των specs του yameth. Φυσικά, μπορεί να το δοκιμάσει και να του κάτσει. Το 2.3 είναι το Gingerbread. Το 3.0 (θα) είναι το honeycomb. [offtopic/joke mode] Και κάτι ακόμα: Έχεις μια εταιρία που οι versions του λειτουργικού της ονομάζονται "Panther", "Tiger", "Leopard", "Snow Leopard", "Lion".... και μια εταιρία με ονόματα εκδόσεων όπως "Cupcake", "Donut", "Eclair", "Froyo", "Gingerbread", "Honeycomb", "Ice Cream Sandwich". Τι θα προτιμήσεις (αν δεν πεινάς); :)

Δοκίμασα τo Archos 101 που έχει διάσταση οθόνης στις προδιαγραφές που ζητάς. Σαν γενική εικόνα μου άρεσε, αλλά μου έδινε μία αίσθηση ότι "σκεφτόταν" αυτό που του ζητούσα πριν το κάνει, όσον αφορά στην αλληλεπίδραση λειτουργικού/χρήστη μέσω αφής. Βέβαια είχε το Android 2.2, και απ' ό,τι λένε αυτό που είναι ειδικά γραμμένο για tablets είναι το 3.0 Honeycomb (το οποίο προς το παρόν θα φοράει μόνο το Xoom της Motorola). Επίσης, η οργάνωση του "desktop" του μου έδινε μια αίσθηση αταξίας και μπερδέματος. Σαν απόκριση σε φόρτωμα ιστοσελίδων και άνοιγμα εφαρμογών, βέβαια, ήταν πολύ καλό και άμεσο. Το iPad, στο θέμα της αφής, και σαν γενικότερη αίσθηση στο user interface και οργάνωσης/δομής εφαρμογών/συσκευής, είναι μακράν το καλύτερο (προς το παρόν). Δεν μιλάω για tablets με Windows, τα απορρίπτω εξ' αρχής. (δοκίμασα και το tablet Turbo-X). Απλά τα Windows δεν έχουν σχεδιαστεί για "αφή". Το να ελέγχεις έναν κέρσορα με το δάχτυλό σου, δεν είναι αρκετό. Προτείνω λοιπόν λίγο ακόμα υπομονή. Το Xoom θα έρθει και Ελλάδα, το δοκιμάζεις και μετά αποφασίζεις. (πάντως αν το θες για μουσική, τότε βλέποντας αυτό η επιλογή -ίσως- είναι μονόδρομος...)

+2 Εκτός από τη φωνή του Brian, που είναι λες και συνέρχεται από βρογχίτιδα και είναι τίγκα στο φλέγμα.

Επίσης ένα πολύ ενδιαφέρον προϊόν που παρουσιάστηκε είναι το Alesis Studiodock, το πρώτο -όπως υποστηρίζει η εταιρία- pro audio dock για το iPad. Παραθέτω το βιντεάκι και το επίσημο λινκ της Alesis: Alesis Studio Dock at Winter NAMM 2011 http://www.alesis.com/studiodock

??? :) :D ;D Υποκλίνομαι. You made my day.

Κατάλαβα τι εννοείς. Ναι, αυτό θα μπορούσε να γίνει. Έτσι κι αλλιώς είμαστε ακόμα στα γεννητούρια του συστήματος. Έχει πολύ ενδιαφέρον, και πολύ δρόμο ακόμα μπροστά του.

Φαντάζομαι (με τις πενιχρές μου γνώσεις) πως επειδή η αλλαγή του δρόμου του σήματος γίνεται στιγμιαία, αν παρεμβάλουμε έναν πυκνωτή θα έχουμε είτε καθυστέρηση είτε αυξομειώσεις λόγω στιγμιαίας φόρτισης/αποφόρτισης. Ίσως γι αυτό δεν μπήκε κάτι.

Μια σκέψη: Αφού τα πλήκτρα παίζουν από λάπτοπ, τότε: α) βάζεις μια κάρτα ήχου usb στο λάπτοπ (φτηνή, πολύ φτηνή). β) βάζεις ένα πρόγραμμα τύπου live, cubase, ένα daw free (π.χ. αυτό εδώ γ) στο ένα track του daw βάζεις τα πλήκτρα, και ορίζεις έξοδο είτε την internal κάρτα ήχου είτε τη usb δ) σε ένα άλλο track βάζεις τον μετρονόμο και ορίζεις έξοδο την άλλη κάρτα (κι εκεί βάζεις τα ακουστικά για τον ντράμερ, που δε νομίζω να χρειαστούν έξτρα προενίσχυση). (Συμπλήρωμα) Έτσι νομίζω πως κερδίζεις, γιατί τώρα έχεις τα πλήκτρα μονοφωνικά ενώ με τον παραπάνω τρόπο μπορείς να βγεις στέρεο στα πλήκτρα (π.χ. με άλλον ήχο δεξιά και άλλον αριστερά). Τα παραπάνω τα γράφω καθαρά "μπακάλικα". Βάσει λογικής, δουλεύει αλλά δεν το έχω δοκιμάσει, δε θέλω να σε πάρω στο λαιμό μου :)

Να μη μιλήσουμε για αυτόν... (γιατί μας ακούει). :)

;D από αυτόν θα έχανες.

χαλλλαρά. Γουέιτ, μάι απρέντις.