Καλησπέρα επιθεωρητά,
Νόμος του less effort :) :)
1. Γιατί όλες οι μπάντες αντί να αφομοιώσουν τα ακουσματά τους, τα βάζουν
αυτούσια στα τραγούδια τους. Όποτε γίνονται ένα με τα άλλα. ¶ρα δεν ξεχωρίζουν.
2. Δίνουν περισσότερη βάση στο να κάνουν τον ήχο τους να μοιάζει με κάποιου άλλου, και όχι στο να φτιάξουν τον δικό τους. Πχ ωραίος ο Gilmour αλλά γιατί να ακούγομαι σαν και αυτόν... δεν είμαι αυτός.
3. Δεν πειραματίζονται ίσως αρκετά. Κολάνε σε ένα είδος και προσπαθούν να το κρατήσουν αγνό, αντί να το μπολιάσουν με άλλα είδη και ότι προκύψει.Οι U2 όταν κάνανε το μπαμ ήταν σαν την μύγα μες το γάλα.
4. Η μουσική παγκοσμίως περνά κρίση. Όλα τα καλά έχουν παιχτεί...
5. Πάλι καλά που τώρα τελευταία πολλοί γράφουν με αγγλικό στίχο. Η ελληνική γλώσσα είναι πιο ποιητική,δεν κάνει για ροκ, ενώ η αγγλική είναι πιο ρυθμική(το Β και το D για παράδειγμα, γράμματα που δίνουν tempo) και κολλάει καλύτερα στα γκάζια.
6. Κακά τα ψέματα, για να δημιουργήσεις κάτι καλό θες ηρεμία και άνεση, ωστε όταν σου έρθει η ιδέα, να την καταγράψεις. ¶ρα θες και μια οικονομική άνεση. Ο Παυλίδης όταν έγραψε τα κομμάτια για το πρώτο δίσκο των σπαθιών είχε τον Καντάρη να τον συντηρεί 2 χρόνια στο Παρίσι. Όταν το στομάχι παίζει σε Ρε μινόρε... δεν νομίζω ότι σκέφτεσαι το "έργο" σου ή ότι κάποια στιγμή θα κάνεις τουρ και θα σου κάνουν support οι DT :lol:
7. G.A.S. Πιο πολύ ψάχνουμε τον εξοπλισμό, αντί να ψάχνουμε την μουσική μας.
8. Σήμερα υπάρχουν τεράστια ποσά μουσικής... Κάθε μέρα χιλιάδες τραγούδια... Δύσκολα ξεχωρίζεις.
9. Δεν δουλεύουμε, όσο θα έπρεπε, τα κομμάτια μας.
Ας μπορούσε ο καθένας μας να αντιμετωπίσει τα παραπάνω και θα άκουγαν και οι δισκογραφικές... Αλλά μιας που το αναφέρω, είμαστε σίγουροι ότι θα θέλαμε να παίξουμε μαζί τους? Τα λεφτά δεν είναι στις πωλήσεις δίσκων πλέον.
Από την στιγμή λοιπόν που μια μπάντα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπισει
τα παραπάνω, επιλέγει να είναι cover band.Με τον τρόπο αυτό, βγάζουν και κανένα φράγκο (ελάχιστα εννοείται) και πάνω από όλα κάνουν το κέφι τους.
Χαλεποί καιροί...:) :)