Μόλις τελείωσα το άκουσμα και έχω να πω τα εξής.
Το album αποπνέει μια αφοπλιστική ειλικρίνεια και αμεσότητα, και στιχουργικά/απαγγελτικά, και παιχτικά/μουσικά.
Στην ελληνική αγορά, μπορεί ακόμα και να γίνει cult (με αυτή την αισθητική της μουσικής και την θεματική των στίχων), με κατάλληλη προώθηση, από την στιγμή που η απαγγελία είναι πολύ πρωτότυπο είδος αφ'ενός, αλλά και την εξυπηρετείς φανταστικά αφ'ετέρου.
Για την χροιά σου τα έχουμε ξαναπεί, πραγματικά είναι killer.
Επίσης θα ήθελα να σου πω ότι αν στείλεις κάποια ντέμο σε κατάλληλα χέρια (στυλιστικά εννοώ) η καριέρα είναι μπροστά σου (είτε σαν leader, είτε για να απαγγέλεις στα Ηρώδεια).
Όλα αυτά, παντρεύονται με μια γνήσια ροκ αισθητική, με χώρο στις επιθετικές κιθάρες, και πραγματικά αυτό το αμάλγαμα εντυπωσιάζει για τα ελληνικά δεδομένα.
Δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση αν στο επόμενο φεστιβάλ ελληνικού ροκ, όχι απλά σε καλούσαν να συμμετέχεις, αλλά θα είχες και πιστούς οπαδούς που θα τα ήξεραν όλα τα κομμάτια απ' έξω.
Χίλια "μπράβο σου" παλίκαρε.
Μόνο μια ερώτηση.
Της πόντιας πώς της φάνηκε?