fusiongtr

Στο κουβάλημα ίσως, αλλά στο σπίτι γιατί?

Δεν συμφωνώ. Δεν θεωρώ οικονομική μια κεφαλή ενισχυτή 18w που κάνει 400€.

Πολύ καλή ερώτηση, κι εγώ την έχω την απορία. Πχ Τα eventide είναι μπουτίκ? Τα xotic? Τα strymon? Το klon? Τα jhs? Τα wampler? Τα boss? Τι, τα boss δεν είναι? Ναι, αλλά γιατί τότε τα rv-500, dd-500 και md-500 κάνουν από 360 μέχρι 400 €? EDIT: Με κάλυψε σε κάποιες απορίες ο Ηλίας. Αλλά τότε, από τα παραπάνω που αράδιασα, μόνο το klon θεωρείται μπουτίκ.

Θα πρέπει να είσαι τρελός για να το λες αυτό σε μας. Άντε να βοηθήσω λίγο ακόμα, μπας και φας καμιά θέση από τους δύο τους. Στα κομμάτια σου πώς γράφεις τύμπανα? Παίρνεις (φαντάζομαι) ένα vst με κάποιους ρυθμούς. Βάζεις εδώ το ένα κομμάτι (από την ρυθμική βιβλιοθήκη του vst), εκεί το άλλο, και αρχίζεις να τα πειράζεις (να αλλάζεις κάποια χτυπήματα, velocities, κλπ). Ακριβώς η ίδια λογική ισχύει και εδώ. Και από όλα τα αρχεία ήχου που κατέβασες, το απαραίτητο είναι να χρησιμοποιήσεις μόνο ένα.

Και έχεις απόλυτο δίκιο, έτσι όπως το έγραψα. Σκέψου να μπορείς να παραλλάσεις συνέχεια κατά το δοκούν το μοτίβο που έγραψες. Σκέψου ότι μπορείς να γράψεις από πάνω ένα δεύτερο μοτίβο που μπορεί (λέω) να κλασσάρει με το πρώτο, και ότι και αυτό μπορείς να το παραλλάσεις όποτε και όσο θέλεις συνέχεια. Γράφεις ένα θέμα από πάνω, μια μελωδία, την οποία θα αναπτύξεις στηριζόμενος στα μοτίβα που έγραψες πριν. Σκέψου μυριάδες άλλους συνδυασμούς που μπορείς να κάνεις από ένα αρχείο ήχου συν ότι εσύ θελήσεις. Και πάλι μάλλον δεν τα γράφω όπως πρέπει.

Να δεις που τελικά αυτοί οι δύο θα σκοτωθούν μεταξύ τους για την πρωτιά.

Τα πα εγώ, δεν τα πα? Εσύ θα πάρεις και τα τρία πρώτα, και εγώ θα πάρω από τα τρία το μακρύτερο.

Δεν είμαι κανένας ειδικός, αλλά αν πάρεις πχ ένα part και το επαναλάβεις κάποιες φορές, από 7 sec, μπορεί να γίνει 3-4 λεπτά. Αν κάπου στην μέση πετάξεις και ένα άλλο part (έτσι για ξεκάρφωμα), βάλεις και κάτι δικό σου, μπορείς να αποκτήσεις μια βάση για να χτίσεις επάνω της. Σκέψου ότι έχεις ένα looper, γράφεις ένα μοτίβο κάποιων sec, το βάζεις να παίζει συνέχεια, και παίζοντας κάτι άλλο από πάνω, χτίζεις ολόκληρο κομμάτι.

Έτσι θέλεις να με κάνεις αθεόφοβε?

Χωρίς φωτογραφία πάντως είναι πιο δύσκολο. EDIT: Ερώτηση. Μπορούμε να πειράξουμε το pitch, τα bpm, και τον ήχο του wav αρχείου?

Συμφωνώ απόλυτα, και μπράβο σας. Ακόμα θυμάμαι τον Dennis Chambers στο live με τον Scott Henderson και τον Jeff Berlin, που στα σόλο του γινόταν ο κακός χαμός ρυθμικά. Έπαιζαν οι άλλοι δύο το riff του κομματιού προσπαθώντας να κρατήσουν ρυθμικά μια βάση, και ο Chambers τους κοιτούσε συνοφρυωμένος. Τα σόλο του ήταν δομημένα με την μορφή ρυθμικών μοτίβων, αλλά τελείως ανάποδα με το ρυθμικό μοτίβο των άλλων δύο. Έπαιζε πάνω σε τριάρι σουϊγκάτο, τεσσάρια, funk, reggae, εντεκάρια, εφτάρια, έκανε τρελές παύσεις, ανακάτευε τρίηχα με πεντάηχα πάνω σε πεντάρι, συνεχίζοντας να τους κοιτάζει συνοφρυωμένος, σαν να προσπαθούσε να τους πετάξει έξω. Κάποια στιγμή κοιτάζονται ο Henderson με τον Berlin και ξεκαρδίζονται στα γέλια. Αρχίζει και ο Chambers να γελάει και ξαναμπήκαν όλοι λες και δεν είχε γίνει τίποτα. Μυρίζομαι ότι το γέλιο ήταν το σύνθημα. Αργότερα διάβασα στο site του Henderson, σε σχετική ερώτηση που του έγινε, ότι πολλές φορές χανόταν, αλλά αυτό ήταν αδύνατο να μην συμβεί, γιατί ο Chambers έπαιζε απίστευτα πολύπλοκα ρυθμικά στα σόλο του. Ήταν το παιγνίδι τεράστιων μουσικών στην σκηνή. Βέβαια ήταν μόνο στα σόλο του Chambers.

Άμα το κερδίσει ο cos_dr, λες να προτείνει στην ΕΛΙΝΑ ανταλλαγή του Komplete 12 Ultimate με το machine III? Για πες κι εσύ που τον ξέρεις λίγο.

Αυτό εννοώ. Θα τα πάρει και τα τρία.

Λοιπόν Ηλία μου, το πιστεύεις ή όχι, μ' εμένα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Εμένα ότι συνηθίσω και μου γίνεται πλέον οικείο στα αυτιά, σταματάει να με συγκινεί όπως πριν. Αφού σκέψου ότι πολλές φορές αποφεύγω συνειδητά να ακούσω κάποια πράγματα για τα οποία τρελαίνομαι, από φόβο μήπως τα συνηθίσω και χάσουν την μαγεία που εξασκούν πάνω μου.

Μέχρι τώρα κέρδαγε ο cos_dr, τώρα ο κυρ Δρίτσας δεν το χάνει με τίποτα.

Έχεις άκρη κι εκεί?

Σε κάνω εικόνισμα και σε προσκυνώ ... από χθες.

Βλέποντας και ξαναβλέποντας το νέο look του noiz, θεωρώ ότι λείπει μια πολύ βασική ενότητα που θεωρώ must σε ένα site/forum μουσικής τεχνολογίας (και μουσικού ενδιαφέροντος γενικά). Reviews Όχι όπως να ΄ναι, αλλά δομημένα reviews για οποιοδήποτε όργανο, ή μέρος ηχητικού εξοπλισμού, hardware ή software. Όταν λέω "δομημένα", εννοώ με επιμέρους σταθερά θέματα ανά review, όπως "γενικά", "ήχος", "κατασκευή", "ανθεκτικότητα", "υποστήριξη", "συμπεράσματα", "διάφορα", "ηχητικά δείγματα", "φωτογραφίες/βίντεο" (μια προφόρμα έτοιμη δηλαδή, με αυτά τα θέματα ανά review). Δεν είναι ανάγκη να γράψει κάποιος σε όλα αυτά, όσα θέλει, και μπορεί. Θα πρέπει όμως να γράψει ο reviewer τις προσωπικές του προτιμήσεις (πχ παιζω μέταλ, ήθελα κάτι που να ακούγεται έτσι, κλπ) αναφορικά με την επιθυμητή χρήση, έτσι ώστε (από την στιγμή που κάθε review είναι υποκειμενικό) να ξέρει ο αναγνώστης αν όντως υπάρχει πιθανότητα να τον ενδιαφέρει κάτι. Μην γράφει δηλαδή "ενισχυτάρα" και εννοεί ότι με το gain στο 11 παίρνει κεφάλια, ενώ κάποιος άλλος μπορεί να θέλει κάτι με διαφορετικό ηχητικό προφίλ. Υπάρχουν ήδη αρκετά reviews στο forum, αλλά είναι λίγο τυχαίος ο τρόπος σύνταξης, και το σημαντικότερο, χάνονται μέσα στο forum. Ενώ σε μια ξεχωριστή ενότητα, κάθε θέμα που θα έχει σαν τίτλο το όνομα του προϊόντος, θα είναι πολύ εύκολο να βρεθεί, και να διαβαστεί, ενώ μπορεί να υπάρχουν πολλά reviews (από πολλά μέλη) για το ίδιο αντικείμενο (καθώς και ερωτήσεις από άλλα μέλη που απλά διαβάζουν το review, κλπ). Νομίζω ότι υπάρχει πολύς κόσμος εδώ και με μεγάλη εμπειρία σε πάρα πολλά θέματα εξοπλισμού, και είναι κρίμα να μοιράζονται τις γνώσεις τους μόνο σε περίπτωση ερώτησης άλλου μέλους για κάποιο προϊόν μουσικού εξοπλισμού. Τώρα θα μου πείτε ... θα αρχίσουν τα πληρωμένα reviews. Δεν το πιστεύω αυτό από την μέχρι τώρα εμπειρία μου στο noiz. Δεν ξέρω αν αυτό είναι εφικτό να γίνει. Νομίζω όμως ότι είναι επιθυμητό και από άλλους εκτός από μένα.

Εννοείται, αρκεί να σε ενδιαφέρει (όχι εσένα συγκεκριμένα φυσικά) να ασχοληθείς μ' αυτά.

Τι sorry βρε Μανώλη ...

Έλα, με φώναξες?

Σχωράτε με οι δύο από πάνω , αλλά υπάρχει και η σύγχρονη μουσική (του 20ου και 21ου αιώνα). Εκεί, η παρτιτούρα έχει αλλάξει πλέον μορφή, για να αποτυπώσει πιο σύγχρονες εκφραστικές ανάγκες. Ούτε το νυχτοκάματο στα ρδελαμπού, ούτε το μάτι να γυαλίζει από smileys 32ων στο πεντάγραμμο μετράνε τόσο πολύ. Άλλα μετράνε περισσότερο.