raindog

ακριβώς... ;)

Marc Ribot Mystery Trio (w. DJ Mutamassik & Morgan Kraft) live at Umbria Jazz Festival, 2004 -a film by Paolo Massoli Marc Ribot - guitar, vocals Dave Hofstra - bass Deantoni Parks - drums DJ Mutamassik - turntables Morgan Kraft - guitar enjoy ;) [6parts]

Λουκιανός Κηλαηδόνης-ΠΡΟΣ ΝΕΟ ΣΥΝΘΕΤΗ Πρώτα βρίσκουμε τα λόγια με μεγαλη προσοχή μια που κι άλλοι γράφουν χρόνια κι ίσως τα 'χουνε πει και σιγά σιγά αρχίζεις να τους βάζεις μουσική που όλο κάτι να θυμίζει και να μην ξέρουμε τι ;)

Θέλοντας να τον δω εδώ και πολύ καιρό, μόλις ανακοινώθηκε η ευρωπαϊκή περιοδεία του με τους Sunship δεν έχασα την ευκαιρία ;) Πληροφοριακά, για όσους δεν το ξέρουν, Sunship είναι ένα album του Coltrane (της «free» περιόδου του), το τελευταίο που ηχογράφησε με το κλασικό του κουαρτέτο το 1965, και το οποίο κυκλοφόρησε μετά το θάνατό του. Το παρόν σχήμα, αν και tribute στον Coltrane, δεν είχε ούτε σαξόφωνο ούτε πιάνο αλλά δύο κιθάρες (Marc Ribot, Mary Halvorson), κοντραμπάσο (Jason Ajemian) και drums (Chad Taylor) http://www.maryhalvorson.com/ http://www.myspace.com/maryhalvorsontrio http://www.jasonajemian.com/ http://www.chadtaylordrums.com/live/ Ο χώρος (http://www.hangar23.fr): ένα θέατρο σε ένα χώρο σαν αποθήκη, πολύ προσεγμένο και με φοβερή ακουστική. Η συναυλία είχε 2 μέρη: το πρώτο (Ribot Solo) είχε διάρκεια περίπου 20 λεπτά (μικρό αφιέρωμα στον Franz Casseus-δάσκαλο του ribot, δείτε εδώ http://bombsite.com/issues/82/articles/2540) Το δεύτερο (με τους Sunship), είχε διάρκεια περίπου 1 ώρα και 10 λεπτά. Ουσιαστικά έπαιξαν όλα (μάλλον) τα κομμάτια από τον ομώνυμο δίσκο του Coltrane + 1 άλλο πιο straight jazz-blues. Έκλεισαν με το Ascent όπως κλείνει και ο δίσκος. Ο Ribot έπαιξε με την κλασική του Gibson ES-125. Για την εμφάνιση του group, δεν έχω πολλά λόγια να πω, ήταν απλά καταπληκτική, ελπίζω να κυκλοφορήσει κάτι από αυτό το σχήμα. Δυστυχώς, τα πράγματα από πλευράς φωτογράφησης και βιντεοσκόπησης ήταν πολύ δύσκολα. Κατάφερα να τραβήξω μόνο ένα βίντεο (το τελευταίο κομμάτι από τη solo εμφάνιση) και μετά δέχτηκα …παρατήρηση, οπότε δεν έχω κάτι από την εμφάνιση των Sunship. Δείτε λοιπόν τον Ribot solo Η παρακάτω Photo μαζί με άλλες από την εμφάνιση υπάρχουν εδώ (gallery κάτω δεξιά) http://www.rouenjazzaction.asso.fr/manifestations/2010-11-12-marc-ribot-sunship/

Ενστάσεις στη, κατά τα άλλα, καλή εμφάνιση, η μικρή διάρκεια (έπαιξαν μία ώρα...), καθώς η απουσία του μπασίστα του group (τον αντικαθιστούσε ο Terry Edwards ο οποίος εναλλασσόταν...μεταξύ μπάσου και σαξοφώνου)

Η Μary Halvroson είναι όντως πολύ καλή Διαβάστε εδώ για μια εμφάνιση του σχήματος, ένα χρόνο πριν... http://www.nytimes.com/2009/08/28/arts/music/28ribot.html?_r=1 Πάντως εγώ τις τελευταίες μέρες ακούω πολύ το Sun ship του Coltrane για να προετοιμάζομαι...

Ευχαριστούμε και περιττό να πω ότι κι εγώ ζηλεύω... Το μόνο κακό είναι ότι ήταν ..λίγο :( Αλλά αφού ο κύριος Zorn δεν ήθελε, τι να κάνουμε Προσωπικά ευελπιστώ να τον δω κάπου εδώ... http://www.saudades.at/en/home/5652/index.html?tournr=5652

πάρα πολύ καλό, αν και όπως είπες ήδη: Πάντως, το είχα ήδη κατεβάσει από το site σας ;)

Τσέκαρε τον Telecaster Nick (κιθαρίστα των Dustbowl) ο οποίος το χρησιμοποιεί κατά κόρον www.myspace.com/the_dustbowl www.myspace.com/nickfysakis

O Ry Cooder στην καλύτερή του δεκαετία (η συγκεκριμένη εμφάνιση του 1976 από το Old Grey Whistle Test) Το εκπληκτικό σόλο από 2:50 ως 5:25 Ry Cooder : Dark End Of The Street (1976)

http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&sql=77:13

Για μένα πάντως, η ικανότητά να εναλλάσσεται τόσο εύκολα και επιτυχημένα -κατά τη γνώμη μου- μεταξύ τόσων διαφορετικών στυλ, είναι κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει. (Παράδειγμα ο δίσκος του "Guitar Groove-o-rama") Βεβαίως (στην Orphans tour), όπως επίσης και με τον dylan στο time out of mind. Να και μια συνεντεύξη που αναφέρεται σε αυτές τις συνεργασίες http://thekillingfloor.typepad.com/the-killing-floor-notes-from-the-editor-of-the-boston-blues-society/2009/11/duke-robillard-has-a-posse.html

Ανέβασα ένα βιντεάκι από την φετινή εμφάνιση του Duke στην Ελλάδα Απολαύστε:

Αν και το θέμα μάλλον αφορά στη συγκεκριμένη συνέντευξη και στα όσα λέει ο Αγγελάκας και όχι στο τι είναι ο Αγγελάκας και οι Τρύπες, να πω κι εγώ δυο λόγια... Το να μην αρέσει σε κάποιον η μουσική τους, οι στίχοι ή η φωνή του Αγγελάκα δεκτό. Οι Τρύπες όμως, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι ένα μοναδικό φαινόμενο στον ελληνικό χώρο, σε αυτό που αποκαλούμε ελληνικό ροκ ή όπως αλλιώς θέλουμε θέλουμε να το πούμε. Η μουσική τους μπορεί να έχει στοιχεία από τους Gang of four (κυρίως στα πρώτα άμπουμ τους) αλλά δε νομίζω ότι βγάζει αυτό πουθενά. Όλοι μοιάζουν με κάτι. Η σπουδαιότητά τους έγκειται κυρίως στο "φαινόμενο" που δημιούργησαν και όχι στην πρωτοτυπία ή μη της μουσικής τους. Προσωπικά, αν και δεν τους πολυακούω πια (αλλά ακούω τα προσωπικά του Αγγελάκα) σήμαιναν και σημαίνουν πολλά πράγματα για μένα. Η πρώτη συναυλία που είδα στην Αθήνα όταν ήρθα ως φοιτητής ήταν οι Τρύπες στο Ρόδον, που μου έχει μείνει βέβαια αξέχαστη. Από τότε τους είδα ουκ ολίγες φορές σε απίστευτες συναυλίες. Για όσους το έχουμε ζήσει από κοντά το "φαινόμενο" Τρύπες και την εποχή που έπρεπε, είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Επίσης διαβάζω από την αρχή μέχρι το τέλος τις συνεντεύξεις του με αμείωτο ενδιαφέρον Σχετικά με τη φωνή του, επίσης συχεχώς παρατηρώ ότι μου αρέσουν "αντικειμενικά" άφωνοι ή κακόφωνοι καλλιτέχνες...Να το κοιτάξω;; ;) Τι φοβερό δισκάκι...

έχεις pm γιατί είμαστε off-topic....

μιας και έχω αυτή την κιθάρα, να σου πω ότι το συγκεκριμένο χρώμα α) είναι δύσκολο να φωτογραφηθεί και β) φαίνεται διαφορετικά ανάλογα με το είδος και την ποσότητα του φωτός που πέφτει πάνω του. μπορείς να πάρεις νομίζω μια καλή ιδέα από τις φωτογραφίες που είχα ανεβάσει εδώ http://www.noiz.gr/index.php?topic=1502.msg248637#msg248637

Καλόπαιχτος και ...

σε ποιον απευθύνεστε; στον "su zu" που ρώτησε πριν από 4 χρόνια;

Το κομμάτι υπάρχει και στον τελευταίο πολύ καλό δίσκο των Ελβετών Lucien Dubuis Trio με τον Ribot που λέγεται "Ultime Cosmos" (η στούντιο εκτέλεση υπάρχει στο παρακάτω myspace link) http://www.myspace.com/crossoverjazz http://www.luciendubuis.ch/ http://www.allaboutjazz.com/php/article.php?id=35017

Καλά πολύ ενδιαφέρον φαίνεται αυτό το πραγματάκι... Έχεις δοκιμάσει αυτό ή κάτι παρόμοιο; Με χρήση ή χωρίς του DAC?

(Ραδιο)Eνισχυτής: Marantz SR-4300 (πολυκάναλος) http://www.marantz.com/new/index.cfm?fuseaction=Products.ArchProduct&cont=eu&bus=hf&prod_id=1816 Ηχεία: Acoustic Energy Aegis Evo 3 http://www.acoustic-energy.co.uk/Product_range/Aegis_series/Aegis_evo_3.asp Πηγή 1 : Universal Player Pioneer Dv575-A http://www.pioneer.eu/eur/products/archive/DV-575A-S/index.html Πηγή 2 WD TV- HD Media Player (για τα Mp3 και για ταινίες βεβαίως) http://www.wdc.com/en/products/Products.asp?DriveID=734 όταν είμαι στον υπολογιστή, από τα M-Audio AV-40...

Συνέντευξη-making of του Duke Robbilard για το νέο CD "Tales from the Tiki Lounge" που είναι ένα tribute στον Les Paul και τη Mary Ford http://www.allmusic.com/cg/amg.dll?p=amg&sql=10:d9ftxzwsldhe http://www.amazon.co.uk/Tales-From-The-Tiki-Lounge/dp/B00363DZBY/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=dmusic&qid=1267017913&sr=8-1 (samples)

και για όσους είναι οπτικοί τύποι...

Στο allmusic, η μουσική του συγκροτήματος Firewater, περιγράφεται ως μίξη "Klezmer, Indian wedding music, art-punk, and Tom Waits-style cabaret poetry" αν και σύμφωνα με τα λόγια του frontman του γκρουπ, Tod A., παίζουν 'World Punk' κάτι που νομίζω ότι χαρακτηρίζει περισσότερο τη μουσική τους. Έχουν 6 δίσκους στο ενεργητικό τους, με τελευταίο το Golden Hour του 2008, το οποίο και άκουσα σχετικά πρόσφατα, μετά από παρότρυνση φίλου, και η αλήθεια είναι ότι είχα πολύ καιρό να κολλήσω τόσο πολύ με ένα δίσκο. Στα τραγούδια του δίσκου αποτυπώνονται επιρροές του Tod A. από τα ταξίδια του στην Ινδία, την Τουρκία, το Πακιστάν και την Ινδονησία. Πάρτε μια γεύση εδώ αλλά, αν σας λένε κάτι τα παραπάνω, ακούστε ολόκληρο το δίσκο http://www.myspace.com/realfirewater <img src="http://2.bp.blogspot.com/_kkCHUk87bYc/SOpcRI5R_QI/AAAAAAAAKsI/3AowkkiNgNk/s400-R/Firewater+-+The+Golden+Hour+%282008%29.jpg" alt="" width="100" height="100" />