Yannis Methenitis

Συμφωνώ απόλυτα Τάκη. Υπάρχει η κατηγορία Reviews, αλλά μάλλον παραπέμπει αλλού. Τόσο καιρό προσπαθώ να βρώ ένα τίτλο αφορμή, και νομίζω ότι θα κατοχηρωθεί ως Clips. Εύγε takis! Σε ότι αφορά τα άρθρα φίλε ESP1982, πρέπει να έχει γίνει κάποια πατάτα που θα διορθωθεί άμεσα.

'Οταν βάζουμε βάθος (reverb) σε ένα όργανο τι κάνουμε; Το τοποθετούμε σε μία προσομοίωση κάποιου χώρου (δωμάτιο, αίθουσα, κλπ) για να ακούγεται πιό φυσικό στ' αυτιά μας καθώς το close-miking αφαιρεί τα χαρακτηρηστικά του χώρου εγγραφής. Με την εξέλιξη της πολυκάναλης ηχογράφησης αλλά και των ψηφιακών εφέ, αυτό γίνεται πλέον ηθελημένα ώστε ακόμα κι αν δεν έχουμε καλό χώρο ηχογράφησης να προσθέτουμε κάποιον της επιλογής μας αργότερα. Στο τέλος μιας μείξης λοιπόν όταν ακούμε το στέρεο αποτέλεσμα τα όργανα θα πρέπει να είναι τοποθετημένα σε βάθος (πόσο μπροστά ή πίσω) αλλά και σε πλάτος (δεξιά - αριστερά), ώστε αν κλείσουμε τα μάτια να μπορούμε να φανταστούμε την φυσική τοποθέτηση μιάς μπάντας για παράδειγμα. Τυπικά αν χρησιμοποιούσαμε ένα μόνο χώρο για όλη την ορχήστρα (αυτό γίνεται συνήθως από τους πουρίστες του είδους), θα δίναμε περισσότερο εφέ στα τύμπανα για να πάνε πίσω και λιγότερο στη φωνή αν υποθέταμε ότι ο τραγουδιστής είναι μπροστά μας. Οι κιθάρες και πλήκτρα κάποιο ενδιάμεσο ποσοστό και θα παίζαμε με το pan για να τους τοποθετήσουμε στη σκηνή. Στο μπάσο αποφευγεται το βάθος καθώς οι χαμηλές συχνότητες που επαναλαμβάνονται με το reverb δημιουργούν το λεγόμενο "muddiness" που μεταφραζόμενο σημαίνει λάσπη! Βουήζει δηλαδή. Ελπίζω να κατάλαβες σε γενικές γραμμές, αν και είμαι σίγουρος ότι ένα σχετικό άρθρο στο μέλλον θα ήταν χρήσιμο.

Ακριβώς! :) Συνήθως δίνουμε ένα βάθος από κάποιο auxiliary που πηγαίνει στα ακουστικά μόνο για να αισθάνεται καλά ο τραγουδιάρης.. Τα εφέ όπως το βάθος πρέπει να προστίθεντε στη μείξη, και σε σχέση με την ενορχήστρωση, καθώς έχουν να κάνουν με την τοποθέτηση στο χώρο (μπροστά, πίσω) αλλά και στο πανόραμα.

To TB-303 συμπεριλαμβάνεται καθώς το Rebirth είναι ένα πακέτο TR-808/909 και TB-303. Και πίστεψε με είναι άψογο καθώς είχα και τα 3 παραπάνω σε μορφή hardware.

Υπάρχουν πολλές σχολές στο θέμα. Η δική μου λέει ότι δίνω ένα όσο πιο ελαφρό compression γίνεται κατα την εγγραφή, για να έχω καλό σήμα στην ταινία, (μη ξεχνάς ότι αυτές οι συνήθειες πηγάζουν από την εποχή της μπομπίνας και του "φυσήματος") και συνήθως μετά δεν ξαναεπεμβαίνω. Αν όμως προκύψει πολύ δυναμικό "σκαμπανεύασμα" της ηχογράφησης και χάνεται σε κάποια σημεία του κομματιού, τότε θα επέμβω με περισσότερο compression. Αυτό βέβαια έχει να κάνει και με το είδος της μουσικής, καθώς αν πρόκειται για ένα τρίο/κουαρτέτο ροκ όπου οι δυναμικές αυξομοιώσεις είναι ελάχιστες, τότε κάποιο όργανο χωρίς compression δεν θα ακουγότανε στη μείξη. Ο ήχος που ακούμε στις ηχογραφήσεις Top 40 κλπ, είναι σχεδόν ισοπεδωμένος στο compression. Είναι μέρος του ήχου. Σε άλλες περιπτώσεις όμως με ένα jazz ή ακουστικό σχήμα, το compression που θα χρησιμοποιηθεί καλό είναι να βρίσκεται στο minimum, καθώς τα δυναμικά περάσματα (χαμηλά ή ψηλά) πρέπει να παραμένουν.

Νομίζω μια από τις καλύτερες και φτηνότερες λύσεις είναι το ReBirth RB-338 της Propellerhead Software που στο εξής διανέμεται δωρεάν! Μαζί και ένα τεράστιο refill με ότι έχει να κάνει με τους ήχους που ψάχνεις.

Αφού είσαι έμπειρος ρε Τακη... γιατί δεν έκανες ένα search. Υπάρχει σχετική θεματολογία και άρθρα. Οι άποψη του granule έχει βάση στην ηχοληψία αλλά όχι στους μουσικούς που πολλές φορές τον χρησιμοποιούν δημιουργικά. Αλλά και πάλι η προσωπική μου άποψη σαν ηχολήπτης, λέει ότι αποφεύγω το limiting καθώς επεμβαίνει έντονα δημιουργώντας ένα αδιαπέραστο ταβάνι, εκεί που ο compressor δείχνει ανοχή. Εγώ λοιπόν δεν χρησιμοποιώ ποτε limiters και ούτε το συνηστώ σαν πρακτική. Αλλά αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα διαφορετικών απόψεων που ίσως ανήκει σε άλλο thread.

Συγγνώμη Τάκη τώρα είδα ότι το Trackmaster έχει μια απλοποιημένη έκδοση compressor. Ουσιαστικά λοιπόν από τη στιγμή που τον ενεργοποιείς με το IN, αυτό που μπορείς να κάνεις (με μόνο οδηγό το αυτί σου) είναι να προσθέσεις όσο comp χρειάζεσαι από το Threshold. Θα σου σύστηνα να μη ξεπεράσεις το 12 o'clock, δηλαδή τη μέση. To ποσοστό είναι preset στα 2.5:1 (αυτό είναι καλό). Αν χρειαστείς περισσότερο σήμα στην έξοδο το προσθέτεις απο το Make up gain. Η ρύθμιση squash είναι πολύ έντονη και συστήνεται για τύμπανα κυρίως.

Οταν γράφεις καλό είναι να βάζεις ένα ποσοστό (ratio)&4:1 από το Trackmaster για να μην υπεροδηγείς / κάψεις την ηχογράφηση. Αν αργότερα μέσα στη μείξη θεωρήσεις ότι υπάρχουν σημεία που η κιθάρα χάνεται ή υπάρχουν μεγάλες αυξομειώσεις έντασης, τότε επεμβαίνεις με τον&C1 compressor, (insert στη φέτα) με παρόμοια τακτική με το παραπάνω. (με το threshold ρυθμίζεις από πιό σημείο δυναμικής θα αρχίσει να επεμβαίνει). Αν ήδη έχεις γράψει με τον Trackmaster πάντως το πιό πιθανό είναι να μη χρειαστεί άλλο, εκτός και αν θες να το χρησιμοποιήσεις σαν εφέ, αλλά αυτό επιτυγχάνεται καλύτερα με πεταλάκι. Τα C4 (χωρίζει το φάσμα σε 4 περιοχές) και RComp αφορούν κυρίως stereo material και δεν χρησιμοποιούνται συνήθως σαν insert σε φέτες αλλά σε κάποιο group ή master out. Πολυ σύνταμα θ' ανέβει σειρά άρθρων με τα πάντα για το compression. Για την ώρα κοίτα&εδώ.

Σωστά. Μπορείς όμως να φανταστείς πόσο καλύτεροι θα'ταν με καλύτερα όργανα; Αυτό που λέω είναι να δίνεται μια ευκαιρία σε όλους στην τέχνη. 'Οχι μόνο στους καλύτερους. Με την ίδια λογική οι Nirvana, Sex Pistols, Neil Young, και&πολλοί άλλοι κουλοί μουσικοί δεν θά'πρεπε να έχουν καλά όργανα.(αν και κατα βάθος συμφωνώ... :lol: )

Σοβιετικές κιθάρες Jolana, Ural, Aelita, Tonika. Aelita 1 Χαρακτηριστικά: Body: heavy Neck: thick Controls: many Pickups: 3 single-coils Action: high Vibrato: Jaguar/Jazzmaster - style unit Output jack: 6-pin DIN type (as on all Soviet guitars) Δείγμα μιας κοινωνίας που απαξίωνε την τέχνη και την τεχνολογία που πηγάζει από την καπιταλιστική νοοτροπία. Ευτυχώς είστε μικροί και δεν έπεσε κάποιο από αυτά τα τόξα&στα χέρια σας. Ρωτήστε όμως και τους καραμουσικαράδες της Σοβιετικής 'Ενωσης που πέρα από αυτό έπρεπε να είσαι και ο αδελφός του Μπρέζνιεφ για να σου επιτραπεί να πάρεις κρατικό δάνειο για να δουλέψεις (όχι απλά να παίζεις...) με μια καπιταλιστική Fender / Gibson. Κάποια μαγαζιά στην Χ. Τρικούπη είχαν εισάγει τέτοια "δείγματα και εργαλεία τέχνης". Δυστυχώς είχα την ευκαιρία να παίξω με κάποια από αυτά καθώς και την κιθάρα του συν-κιθαρίστα στη μπάντα μου το 1982 όταν ήρθε από την τέως Σοβ. 'Ενωση. Εγώ τότε έπαιζα με μια Les Paul Custom και μια SG του 1961, ενώ είχα κανα δυό άλλες για backup, μεταξύ αυτών και μία που είχα συναρμολογήσει μόνος μου. Δεν θέλω να κατακρίνω ή να θάψω τον τότε υπαρκτό σοσιαλισμό, ούτε να εξυμνήσω τον καπιταλισμό. Απλά θέλω να πω ότι εφ' όσον είναι του παρελθόντος τέτοιες συμπεριφορές, είναι μηδενισμός να γίνονται κουβέντες του στυλ "κάψτε τα όλα τα καπιταλιστικά εργοστάσια που πάνε μόνο για το κέρδος". (βέβαια είμαι σίγουρος ότι έκανε πλάκα ο nocontrol). Ευτυχώς όμως χάρη σ' αυτές τις εταιρίες, χωρίς να είμαστε Mc Laughlin και Satriani-δες, μπορούμε να έχουμε (έστω και ακριβά) μια κιθάρα που αξίζουν αυτοί. Κι αυτοί αξίζουν καλά εργαλεία για να κάνουν τέχνη.

Συγγνώμη δεν έχει σκοπό να θήξει κανέναν το poll. Όπως λέει ο gangster: "είναι εσφαλμένη η εντύπωσή ότι επαρχία σημαίνει κάτι κακό". Εδώ δεν χωράνε τέτοιες στενομυαλιές από μέρους μας και δεν πιστεύω νά'ναι πολλοί αυτοί που καμαρώνουν για την αδιόρθωτη ζημιά που γίνεται στο περιβάλλον (και την ψυχική μας υγεία) με τους αμέτρητους τόνους τσιμέντου και μπετόβεργας στην πρωτεύουσα... και τις μεγάλες πόλεις. Αντιθέτως είναι στα προσωπικά μου όνειρα να μπορέσω να ζήσω εκτός Αθηνών σε μια πολύ μικρότερη πόλη κάποια στιγμή, σαν άνθρωπος. Ισως σαν δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη θα 'πρεπε να αναφέρεται και η Θεσσαλονίκη Tuff_p. Τα μέσα όμως με πανελλαδική... τι λέω... παγκόσμια απήχηση είναι κάτι το νέο και μαθαίνουμε τις δυνατότητες τους μέρα με τη μέρα... Εδώ συμμετέχει κόσμος από Κέρκυρα, Αγγλία, Γιάννενα, Ρόδο, Ιταλία, κλπ. κλπ. και συζητάμε όλοι σαν μια παρέα!

Keep them coming. Θα διορθώνουμε σιγά-σιγά...

Δεν αναφέρατε πουθενά το μουσικό ταλέντο της Σοφίας. Ακούστε το hit single Μάνα ο server κράσαρε.. μεταξύ άλλων "ΠΡΟΛΑΒΕΤΕ ΚΟΣΜΕ! - ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΕ COPYRIGHT ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΥΚΟΥΡΕΖΟ ΝΑ ΣΑΣ ΜΥΝΗΣΕΙ". ¶παιχτο!

Θερμή παράκληση: όταν δίνετε κάποιο link (πχ Epiphone), να είναι της εταιρίας και όχι κάποιου λιανοπωλητή. Fair play please. Ευχαριστώ.

γουέλκαμ. πληζ ριράιτ ιν γκρικ.

Επιτέλους λίγη ανανέωση στην εμφάνιση του Noiz. (ουφ...) Το νέο λογότυπο είναι designed by Ikon! (χειροκροτήματα!) ...καθώς και το banner οργάνων! Εξαιρετική δουλειά. (τού'βγαλα το λάδι όμως του καημένου... :oops: ) Σίγουρα κάποιοι θα ξεβολευτείτε αλλά νομίζω είναι πολύ καλύτερο σύνολο. Κάποια μικρά λαθάκια σίγουρα θα διορθωθούν, και πολύ θα ήθελα ν' ακούσω κάποιο σχόλιο αν προκύπτει. 'Επονται και άλλες αλλαγές σύντομα! (Προς το καλύτερο...)

Πολύ καλή ιδέα! :wink:

SOTO ONSTAGE STUDIO SOUND - Αιγαίου 30, ΤΚ17456, ¶λιμος. τηλ.9955842&fax.9935838

Στο νέο SansAmp PSA-1 εγινε εσωτερική επανασχεδίαση με νέα υλικά, που εν τω μεταξύ έχουν προκύψει, για καλύτερη σχέση τιμής / απόδοσης (όπως λέει το δελτίο τύπου) ώστε να διατηρηθεί στην αρχική τιμή του. Παρά το γεγονός ότι παρέμεινε 100% αναλογικό προστέθηκαν κάποια νέα χαρακτηριστικά που έλειπαν στην αρχική έκδοση, όπως : διακόπτης on/off, περισσότερες μνήμες 128 από 100 master volume control διακόπτης XLR ground lift phantom power MIDI input και έξοδος ακουστικών Προσωπική πείρα και σύγκριση με το καινούργιο δεν έχω, αλλά ελπίζω να συμβεί σύντομα ώστε να σας πω αν προκύπτουν διαφορές στον ήχο.(αν δεν το τσιμπήσετε εν τω μεταξύ...)

'Οπως με πληροφόρησε ο Peter από το Rockpile συνήθως με τις αλλαγές χορδών στις ηλεκτροακουστικές, συμβαίνει το εξής: 1.μετατοπίζεται δεξιά ή αριστερά ο κρύσταλος με αποτέλεσμα μία από τις δύο Μι να μην ακούγεται. 2.δεν είναι απόλυτα επίπεδο το αυλάκι του καβαλάρη ώστε να λειτουργήσει σωστά ο κρύσταλος. Και τα δύο διορθώνονται συνήθως εύκολα.

Το ποστ του tonys διορθώθηκε. Βέβαια οφείλω να διευκρινήσω για να είμαστε σωστοί, ότι επειδή το Thomman είναι εκτος Ελλάδας δεν σημαίνει ότι εξαιρείται απο τους κανονισμούς.