Alter

Πηρα αυτη την εβδομαδα το Boss Gt-1, αλλα δεν καταφερνω να εγκαταστησω το driver στα windows 7 (ultimate edition), δεν δουλευει επειδη δεν ειναι digitally signed. Το εχει αντιμετωπισει κανεις και λυσει αυτο το προβλημα? Μου εκανε εντυπωση εν ετι 2019, ειμαι στο τσακα να το επιστρεψω thomann. Καταφερε κανεις η να βρει digitally signed driver η να απενεργοποιησει το τσεκ των windows για τα driver? Οτι δοκιμασα μεχρι τωρα δεν δουλεψε (run εντολη, administrator tools, f8 για εκκινηση χωρις τσεκ driver κτλ,,).. Πως γινεται να πουλανε κατι που δε συνδεεται καν στα windows? δεν ειναι και κατι περιπλοκο...

Τεχνικά μιλώντας, μπορείς να αρχίσεις μελετώντας κάποιες κλίμακες (τρόπους της ματζόρε, μελωδικη μινόρε κα), και τετράφωνες συγχορδίες. Επίσης arpeggios. Άρχισε μαθαίνοντας απλά κομμάτια που μπορούν να παιχτούν σε μια κλίμακα. Άκου κιθαρίστες όπως ο Grant Green, που έχουν πολλά blues και gospel στοιχεία. Μελέτα απλά σόλος, όπως του Miles Davis στο kind of blue. Γενικά άκου πολύ τζαζ, κυρίως παλιά πράγματα που είναι και πιο απλά. (τζαζ πριν τον Charlie Parker). Άλλη προσέγγιση είναι το fusion ιδίωμα (εννοώντας πιο μοντέρνο παίξιμο που δεν είναι τόσο μέσα στο παραδοσιακό τζαζ στυλ). Πολλές φορές είναι πιο εύκολο να το καταλάβει κανείς, με πιο απλές αρμονίες. Γενικά το πρόβλημα που έχουν όλοι όσοι μαθαίνουν τη θεωρία χωρίς να ακούν πολλή τζαζ μουσική (οι περισσότεροι από εμάς δηλαδή στην Ελλάδα), είναι όπως είπες "να ακουστούν τζαζ". Σε αντίθεση με τους Αμερικανούς πχ που μεγαλώνουν ακούγοντας τη μουσική (αυτοί που ασχολούνται με το είδος τελικά), και μετά έρχεται μια θεωρία και τους εξηγεί μερικά πράγματα. Θέλει πολύ άκουσμα, αλλά σε αντίθεση με ένα στυλ όπως πχ τα μπλουζ η το ροκ, υπάρχει και μια πιο πολύπλοκη θεωρία.

Επίσης πολύς κόσμος αλλάζει μεγάφωνα γιατί δε χρησιμοποιεί έναν ενισχυτή για την κανονική χρήση που φτιάχτηκε. Θέλει ας πούμε πιο πολύ headroom, η breakup σε πολύ χαμηλές εντάσεις, η όπως στο review ένας Tweed να μην ακούγεται σαν Tweed κτλ.. Το οποίο είναι δόκιμο βέβαια. Η απλά είναι του χόμπυ Όλο αυτό με τα reviews στο YouTube είναι βέβαια ενημερωτικό, αλλά από τότε που έγραψα τη strat μου unplugged με το κινητό (για να θυμάμαι ένα κομμάτι) και ακουγόταν σαν μια χαρά ακουστική κιθάρα .. οτιδήποτε μπορεί να ακούγεται καλά η άσχημα με τις συνθήκες που ηχογραφούμε και ακούμε σήμερα

καταστροφη και οτι προσπαθω να αντισταθω στην αγορα ενος pro junior!

τωρα θα μαζευει και λαμπες!

δεν ειμαι σιγουρος αν η δικη μου ειναι μπασου, αλλα ειναι φαρδυα και με μαξιλαρακι, πολυ καλη ζωνη. Απλα θα ηθελα να εχει μια τρυπα ακομη για μερικες κιθαρες, καποια στιγμη θα χτυπησω μια.. Ολο λεω κι εγω να περασω απο την Minotaur να παρω καναδυο ακομα!

Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα νομίζω. Όχι ο στόχος του εκάστοτε μουσικού/τραγουδιστή όμως, αλλά ο στόχος της βασικής μερίδας του ελληνικού κοινού και του πως αντιλαμβάνεται, αντιμετωπίζει και καταναλώνει τη μουσική.

Πάντως αυτό που έχουν καταφέρει μερικές ελληνικές μέταλ μπάντες, να είναι γνωστοί στο εξωτερικό και ενίοτε να κάνουν και περιοδείες έξω, δεν το έχει καταφέρει κανένα άλλο μουσικό είδος στην Ελλάδα - εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, η καλλιτεχνών που απευθύνονται σε Έλληνες του εξωτερικού. Respect!

Εγω παλι περιμενω ενα Boss Gt-1 που θα αντικαταστησει ενα Pod XT που ειχα για πολυεφφε και προσφατως εδωσα..

Όλα αυτά περί νομιμότητας είναι πολύ απλά ήδη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες σήμερα. Κατεβάζεις ένα torrent η βλέπεις μια πειρατική ταινία και σου έρχεται ήδη το πρόστιμο ιντερνετικά περνώντας στις επίσημες οφειλές στο κράτος. Ο ένας στους εκατό που ξέρει περισσότερα από κομπιούτερ απότι το κράτος μπορεί να κατεβάζει οι υπόλοιποι φαντάζομαι μετά το πρώτο πρόστιμο όχι. Ρωτήστε κανέναν που μένει Γερμανία πχ αν έχει κατεβάσει πειρατικά τα τελευταία χρόνια .

Προσωπικά αν δεν υπήρχε το adblock -το καλύτερο πρόγραμμα στο ίντερνετ- ούτε θα θυμόμουν τι είναι το YouTube . Συνδρομή θα την πάλευα ..

Όλοι εμείς οι παλιότεροι έχουμε τη νοοτροπία της ιδιοκτησίας στη μουσική (και σε ταινίες, κτλ..), η οποία έχει τελειώσει όμως πλέον. Από δω και πέρα βασικά χρήση, δε θα χρειάζεται να έχεις κάτι αποθηκευμένο, μια που θα βρίσκονται όλα online. Αυτό σε λίγα χρόνια θα ισχύει και σε αντικείμενα που μας είναι ακόμα αδιανόητο, όπως οτιδήποτε σε software, computers, αυτοκίνητο.. Ένα άλλο πράγμα που θα τελειώσει όταν τελικά ρυθμιστεί το όλο θέμα με το streaming θα είναι το τσάμπα. Αυτή τη στιγμή, λόγω αδυναμίας ελέγχου, η μουσική είναι τσάμπα, οι ταινίες, σειρές, βιβλία, κτλ. Στο μέλλον φαντάζομαι πως όχι.

Για τους ακροατές μάλλον, για τη βιομηχανία σίγουρα, αλλά οι μουσικοί έχουν δρόμο μπροστά τους από τα ψίχουλα που παίρνουν τώρα από το streaming. Όπως έγινε και με τους δίσκους και γενικά τα πνευματικά δικαιώματα στον 20 αιώνα που πήρε δεκαετίες για να γίνει μια σχετικά δίκαιη κατανομή. Μέχρι να γίνει αυτό όμως έχει να κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι.

Το να παίξεις λάιβ με in ear δεν είναι και τόσο απλό. Εκτός από την κονσόλα (που χρειάζεται ξεχωριστές μίξεις για τον καθένα όχι την ίδια) θέλεις και καλά in ear ακουστικά που να απομονώνουν τις άλλους ήχους. Θα έχεις το θόρυβο του κοινού, συν τα έξω ηχεία που θα είναι δυνατά, συν κάποια όργανα με φυσικό ήχο. Συν το να πρέπει να αντιμετωπίσεις το λάιβ. Χρειάζεται έξτρα εμπειρία για να κάνεις όλες αυτές τις μίξεις και να τις αλλάζεις καθώς παίζετε. Χρειάζεσαι έξτρα ηχολήπτη βασικά. Και μπορεί να δώσετε ένα σωρό λεφτά για κάτι που δε θα βολεύει τελικά. Πολύ πιο απλό είναι να παίζετε με τους ενισχυτές σας, και ο ντράμερ να έχει ακουστικά με το μετρονόμο και να κάνει αυτός trigger οτιδηποτε προηχογραφημένο. Έτσι παίζαμε για χρόνια με μια μπάντα, αλλά πρέπει να μην κάνεις λάθη, χάνεις το χρόνο κτλ.

Εγω ειμαι καπως αλλεργικος σε μεγαλο μερος της ελληνικης μουσικης. Δεν ειναι καν το μουσικο στυλ που με ενοχλει, αλλα το γεγονος οτι πολλες φορες ειναι κακοπαιγμενη, χωρις ιδεες, χωρις ουσιαστικα ενορχηστρωση (οπως αυτη που υπηρχε πριν ερθουν τα ηλεκτρικα οργανα που ποτε δεν βρηκαν ουσιαστικη θεση στα ελληνικα), χωρις συμμετοχη απο τη μπαντα. Ειναι οι ηχοι ενος λαου που δεν ακουει μουσικη, αλλα τη χρησιμοποιει για υποκρουση στο γλεντι (πραγμα που ειναι καλο για το γλεντι, αλλα οχι και τοσο για τη μουσικη ). Ακομα και οι στιχοι ειναι ο ελληνας των τελευταιων δεκαετιων που ψαχνει εναγωνιως να βρει ποιος ειναι (αν ψαχνει), και ακομα δε βρηκε και τιποτε σπουδαιο.. Ειναι και θεμα γενιας βεβαια. Οταν ημουν πιτσιρικας, η ακουγες ροκ η ελληνικα. Ε εγω στα ελληνικα δεν πηγα ποτε.

τουλαχιστον στο πακετο με τα 12 σετ που παιρνω εγω συνηθως το καθε σετ ειναι συσκευασμενο αεροστεγως χωριστα, φανταζομαι το ιδιο ισχυει και σε αυτο

Το ύψος του γραφείου είναι βασικό. Τα κλασικά γραφεία είναι φτιαγμένα για να διαβάζεις/γράφεις επάνω, οπότε αν δουλεύεις με λάπτοπ βγαίνει πολύ πιο ψηλά, και ο αυχένας ταλαιπωρείται. Κοίταξε σε καρέκλες για gamer με μικρά η μετακινούμενα μπράτσα, αυτοί είναι πρωταθλητές του σπορ. Η μόνη κανονική λύση που βρήκα εγώ είναι διαλείμματα και καλή φυσική κατάσταση πάντως.

Κυρίως στις τζαζ κιθάρες αναφερόμουν, όπου άλλαξε το bracing, το πάχος και η στήριξη των ξύλων, και το φινίρισμα για να μην χαλάνε αισθητικά τόσο γρήγορα. Βέβαια ο καινούργιος, λιγότερο ακουστικός και πιο ηλεκτρικός ήχος αρέσει και περισσότερο σε πολύ κόσμο (και ταιριάζει κιόλας στις μοντέρνες εντάσεις), οπότε δεν είναι θέμα καλύτερων, αλλά διαφορετικών οργάνων. Αλλά και γενικά το νίτρο έχει αλλάξει από την δεκαετία του 60, λόγω νόμων για το περιβάλλον, όχι μόνο στις κιθάρες. Το καινούργιο είναι πιο ανθεκτικό σε προβλήματα checking, κιτρίνισμα κτλ όμως. Δε νομίζω να μπορείς να το γλυτώσεις αυτό σε μια κιθάρα. Αλλά αποφεύγοντας απότομες αλλαγές θερμοκρασίας αποφεύγεις ακραίες καταστάσεις σαν κι αυτές που βλέπεις μερικές φορές στο ίντερνετ με καινούργια όργανα που φαίνονται σαν σπασμένα.

Για τους λογους που περιγραφεις η Gibson αλλαξε κατασκευη στις κιθαρες τις πριν απο δεκαετιες (οχι μονο στο φινιρισμα), κανοντας τις πιο ανθεκτικες για να αποφευγει προβληματα με τις εγγυησεις. Με τιμημα στον ηχο ομως. Το φινιρισμα παιζει πολυ μεγαλο ρολο στον ηχο μιας κιθαρας, και ανεκαθεν η Gibson δεν ηταν εταιρια που θα πνιξει τον ηχο κατω απο ενα παχυ και ανθεκτικο φινιρισμα. Το ιδιο βλεπεις και σε ακουστικα οργανα απο διαφορες μαρκες η χειροποιητα, (ακουστικες, κλασικες, σκαφη) που οσο πιο ακριβα τοσο πιο ανυπαρκτο ειναι.

Οσο μεγαλυτερες οι εντασεις, τοσο μεγαλυτερες οι απαιτησεις. Κι επισης, επειδη ειναι αλυσιδα το πραγμα, οσο καλυτερα μηχανηματα παιρνεις, οσο καλυτερα παιζεις, τοσο φαινονται οι αδυναμοι κρικοι. Μια μετρια κιθαρα ας πουμε μπορω να την παιξω σε ενα solid state χωρις να με χαλασει, αν τη βαλω ομως σε εναν vintager princeton η twin καταστροφη. Το ιδιο και με τα vovox, αναλογα που παιζουν και με τι οργανο.

Αν ειναι σε καλη κατασταση η martin D28 (ξυλα ταστα μανικι) και θελεις dreadnought ειναι κιθαρα για μια ζωη, βεβαια οριακα στο budget σου.

https://reverb.com/price-guide/guide/5446-fender-dan-smith-stratocaster-1982-natural

Ένα κοινό Ισπανίας Ελλάδας είναι ότι έχουν πολύ κόσμο που δεν ασχολείται με ίντερνετ (σε σχέση με την περισσότερη Ευρώπη τουλάχιστον). Οπότε υπάρχει ακόμα πολύ ανενημέρωτο ποσοστό και πωλητών και αγοραστών, με ότι αυτό συνεπάγεται. Πάντως σε δικά τους όργανα, κλασικές και φλαμένκο, αν ξέρεις (και ισπανικά ), βρίσκεις μεταχειρισμένες φοβερές κιθάρες κανονικά στο ένα δέκατο τις τιμής σε φόρουμ εκεί. Οι πετυχημένες συναλλαγές σε μεταχειρισμένα προϋποθέτουν μιαν έρευνα αγοράς, η κάποιον φίλο που να ξέρει. Συνήθως υπάρχουν πάρα πολλές αγγελίες σε πολύ καλές τιμές στο νοιζ. .. Και μην ξεχνάμε, για κάθε αγγελία με υπερβολικά ψηλή τιμή, υπάρχει πολλές φορές και η αντίστοιχη με χαμηλή, όπου για τον άλφα βήτα λόγο κάτι πουλιέται πολύ φτηνά..

Ειδικά πλέον με την επέλαση των Κινέζων (και των κινεζικών τιμών..), πρέπει να γίνεται όλο και πιο δύσκολο για δυτικούς κατασκευαστές να μείνουν στο παιχνίδι, τουλάχιστον χωρίς outsourcing.. Και για τη συγκεκριμένη εταιρεία, από τότε που την αγόρασε η behringer υπήρχε θέμα ταυτότητας..