ChrisH

Στην πραγματικότητα μιλάς για compression στον ADL 1500 Και τι γίνεται με την κόλαση απο comp filtering ?

Είναι σαν να βάζεις την ίδια δόση αλάτι-πιπέρι σε κάθε φαγητό πρίν διαλέξεις τα υλικά και να φτιάχνεις ολόκληρη την συνταγή με βάση αυτή την δόση. Για ετοιματζίδικα φαγητά μια χαρά αλλά αν θές γκουρμέ ξέχασε το. Δεν μπορεί να μιλάμε για χαρακτήρα προενισχυτών και έτσι και αλλοιώς και να κοτσάρουμε γενικώς ένα Limiter ....... Δεν πας στο mastering για το Limiter αλλά για το magic touch που κάνει την δουλειά σου ολοκληρωμένη. Και υπάρχει τρόπος να καταλάβεις το magic touch, όταν ότι και να κάνεις πειράζοντας μια ρύθμιση το υλικό ακούγεται χειρότερο .... Σε καλή μίξη το magic touch είναι αυτο που η μίξη ακούγεται "ίδια" αλλά με ένα περίεργο τρόπο η μουσική πολύ καλύτερη. Σε μέτριες μίξεις όταν όλα ακούγονται πιο φυσιολογικά και η μουσική απο αδιάφορη και ενοχλητική αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρουσα. Η δουλεία του mastering engineer είναι να κοιτάει το δάσος , θέλει εμπειρία, ωρμότητα και ανοικτό μυαλό απο ηχολήπτες,καλλιτέχνες, "παραγωγούς" να κατανοήσουν και να δεχτούν αισθητικές αλλαγές ακόμα και αν επιβάλλονται. Ο τραγουδιστής θα παρατηρήσει αν η φωνή είναι μέσα η έξω και όχι αν ακούγεται πιο φυσιολογική, ο ηχολήπτης θα γκρινιάξει οτι το ταμπούρο μπήκε λιγο μέσα ακόμα και αν η μίξη συνολικά είναι αισθητά καλύτερη. Αυτή η κατάσταση που είναι πλέον πολύ διαδεδομένη διεθνώς έχει οδηγήσει σε ένα ευνουχισμό του mastering το οποιό απο μια πραγματικά δημιουργική διαδικασία (σε συνδιασμό πάντα με την γνώμη του ηχολήπτη η του παραγωγου) κατάντησε μια διεκπαιρέωση. Είναι πολύ εύκολο, απίστευτα εύκολο σε εξαιρετικούς mastering engineers να κάνουν κάτι λιγο καλύτερο και δυνατό με σωστό τρόπο αν αυτό είναι trend και να μην χάνουν πελάτες. Είναι όμως τραγικό να πηγαίνεις σε τέτοιους ανθρώπους και να μην ζητάς μόνος σου να "παίξουν μπάλλα" , το λιγότερο που συμβαίνει είναι πως δεν ξέρεις την ιστορία τους και δεν ξέρεις να τούς εκμεταλευτείς , είναι ένας απο τούς λόγους (και πολλοί άλλοι βέβαια) που όλοι οι δίσκοι ακούγονται ίδιοι , αδιάφορα ίδιοι. Επίσης κάτι βασικό, τα μηχανήματα ελάχιστη σχέση έχουν με το αποτέλεσμα. Δεν υπάρχουν μαγικές αλυσίδες , υπάρχει μόνο γνώση, αισθητική, εμπειρία και διάθεση για καλή μουσική. Και επιστρέφοντας στο Limiter έχω γράψει ένα πιστεύω ενδιαφέρον άρθρο στο Music Pro για την διαφορά ανάμεσα στον δυνατό και τον μεγάλο ήχο. Ίσως το ανεβάσω στο forum αν ενδιαφέρει. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα τα Auto Limiter πρέπει να καταργηθούν απο το οπλοστάσιο των ηχοληπτών. Μόνο Limiter με ρυθμίσεις και αυτά σαν εργαλεία δηλαδή όχι πάνω απο 2-3 db χρήση. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το volume.......

Γιατί υπάρχει συγκεκριμένο ραντεβού που "δεσμεύει" το studio και τον προγραμματισμό του. Το unattended session η το emastering γίνεται σε "ελεύθερο χρόνο".

Metric Halo 2882, μόνο για Mac , μακράν η καλύτερη κάρτα ήχου της αγοράς.

Οι μίξεις ήταν μέτριες και το mastering πολύ καλό σε σχέση με το υλικό. Και το λέω γιατί άκουσα το υλικό (ήταν να γίνει η δουλειά στο Athens Mastering αλλά τελικά πήγαν Αμερική) και φτιάξαμε στο τέλος και κάποια promo. O Ted Jensen που έκανε το mastering και οποιοδήποτε σοβαρός mastering engineer δεν θα "κατέστρεφε" ποτέ ενα δίσκο.Θα τον έκανε απο πολύ λίγο έως εντυπωσιακά καλύτερο (ανάλογα το υλικό και την "έμπνευση" της ημέρας. Εκτός αν δεν ξέρεις την αισθητική του και περιμένεις κάτι άλλο. Αλλά στην περίπτωση αυτή ας έστελναν οι Ρόδες το δίσκο στον Doug Sax για πιο "creamy ήχο" , η στόν Ludwig για πιο σφικτό και 'καθαρό" ήχο η στόν Bernie Grundman για έναν "βρώμικα" καθαρό" ήχο αλλά Tom Waits η σε μένα για ότι κάνω που οι πελάτες μου (και οι Ρόδες) στο παρελθόν ξέρουν. Όπως μου αρέσει να λέω το mastering είναι μαγική και άχαρη δουλειά , μαγική γιατί μπορεί να βελτιώσεις κάτι τόσο πολύ σε 2 κανάλια που να φαίνεται θαύμα και άχαρη γιατί μπορεί να βελτιώσεις ένα κακό υλικό εντυπωσιακά αλλά να εξακολουθήσει να είναι μέτριο.

Είναι προφανές οτι δεν έχεις επίπεδο γιατι αν είχες θα καταλάβαινες πόσο χρήσιμος σου είμαι για να μάθεις. Όταν ξεκινά κάποιος να πάει στον "guru" ψηλά στο βουνό να μάθει Κούγκ-Φου πρέπει να ξεκινάει με πίστη και αιδώ.Όταν στόν δρόμο βρει κάποιον που του λέει : " Μα που πάς ? Σ'αυτόν που κουνάει τα χέρια του ? και εγώ το κάνω κοίτα ! και έχω και ένα αλγόριθμο που σου γυμνάζει τέλεια' date=' χέρια και πόδια, κοίτα ! Και τότε έρχεται η παρακμή απο την ημιμάθια και την έλλειψη οράματος μιάς κονωνίας που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην διαιώνηση της γνώσης. Αν θές να ακούσεις μαγεία άκου μερικές δουλειές του Doug Sax και άφησε το super market του Sterling. Αν θέλεις σου στέλνω και μερικές δικές μου. Το πρόβλημα είναι πως και αυτό θέλει παιδεία... Είσαι μακρυά νυχτωμένος. Όλοι ξέρουν τον τρομακτικό πόλεμο που ζω χρόνια απο την "Ελληνική Δισκογραφία" και τον ελάχιστο αριθμό δίσκων που κάνω. Είναι σίγουρο οτι θα είμαι εδώ και σε 10 χρόνια καλά νάμαστε, είναι αλήθεια οτι δεν ξέρω αν θα έχω όρεξη και ενέργεια πλέον για να κάνω mastering, πελάτες σίγουρα θα έχω γιατί εκτός όλων των άλλων όσοι κάνουν τις βόλτες τους εξωτερικό (όχι μόνο για mastering) καταλαβαίνουν πολύ καλά και συνειδητά γιατί θα ξαναέλθουν. Και βέβαια υπάρχουν και αρκετοί που έχουν βιώσει εκτός απο το τυπικά καλό mastering και το "magic touch" και είναι πλέον συνοδοιπόροι. Γιατί η μαγεία προυποθέτει κατ' αρχας πίστη, ηρεμία και θετική ενέργεια ....

Πρόσφατες εργασίες πολύ γνωστών ονομάτων που έγιναν στο Sterling κατέληξαν επίσης στην Fabel η την Digital Press αυτό σημαίνει οτι δεν έκαναν καλό mastering ? Δεν έχει νόημα αυτή η κουβέντα, το πράγμα είναι απλό αν ξέρεις γιατί πηγαίνεις στο Sterling (και σε ποιόν ηχολήπτη) αν ξέρεις γιατι πηγαίνεις στο Athens Mastering ξέρεις και τι να περιμένεις. Αν είσαι στο ψάξιμο και τη ανασφάλεια, αν δεν έχεις ολοκληρωμένη άποψη για το υλικό σου αν περιμένεις γενικώς "κάτι" τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρξουν θέματα. Η δουλειά του mastering engineer είναι να βλέπει το δάσος, βλέπει ολόκληρο τον πίνακα,προσέχει όσο μπορεί και κάθε δένδρο. Οι μουσικοί κυρίως και οι ηχολήπτες σε δεύτερο επίπεδο βλέπουν τα δένδρα.Έτσι γίνεται...Μπορεί κάποιο δένδρο να είναι πράγματι σημαντικό αλλά οι περισσότεροι ακροατές όταν ακούν ένα δίσκο προσέχουν το δάσος. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσες φορές πελάτες μου, μου ομολόγησαν οτι μετα απο 1-2-3 χρόνια κατάλαβαν πως το αρχικό mastering που είχα κάνει ήταν καλύτερο τελικά απο την εκδοχή στο CD που κυκλοφόρησε. Δυστυχώς πολλές φορές οτι λάμπει δεν είναι χρυσός.

Είναι πολύ καλή δουλειά. Το προηγούμενο του Μάλαμα πως σου φαίνεται ? Η η "Αγρύπνια" του Θ.Παπακωνσταντίνου ?

Ας το κάνω πιο απλό. Ξέχασε για λίγο την ιδέα περί υπεροψίας και κοίταξε την ουσία όσων λέω σε τεχνικό και αισθητικό επίπεδο.Σου λέει τίποτα ..?? Αν δεν σου λέει δεν μπορώ να κάνω κάτι, και δεν είναι ο σκοπός μου. Ξαναδιάβασε τη σε 10 χρόνια. ¨Εχουμε κάνει δεκάδες δουλειές με ξένα γκρούπ και μουσικούς απο διαφορετικά είδη αλλά δεν είναι η δουλειά μου να διαφημίζω τι κάνουμε η τα σχόλια που παίρνουμε σε αυτό το forum. Είναι σίγουρο οτι οταν ανακαλύψεις πολλά απο αυτά τα CD θα έχεις μια πιο σφαιρική εικόνα. Βέβαια δεν έχω κάνει τoύς Green Day η την Madona οπότε οτι και να προσπαθώ να πω είμαι χαμένος... Ευχαρίστως, αν έχω χρόνο και υπάρχει ενα επίπεδο....

Στο σπίτι μου ακoύω Bach, Monteverdi, Thelonious Monk, Albert King,Amy Whinehouse αυτό το μήνα.

Ναι' date=' να σου πω την αλήθεια κι εγώ έλεγα: επιτέλους κάποια μαστεριγκ στουντιο στην Ελλάδα, με εξοπλισμό, ανθρώπους κτλ κτλ κτλ... Μετά διάβασα τι έλεγαν και με 1 ύφος περίεργο (το γνωστό το ελληνικό εγώ είμαι ο σουπερ ντουπερ και οι υπόλοιποι καθίστε στα αυγά σας), που τους διακατείχε (τουλ. εμένα κάπως έτσι μου φάνηκε), που σε συνδυασμό με το τι βγαίνει από Ελλάδα ως ολοκληρωμένες παραγωγές, βράστα...... Μετά έπεσαν και συνεντεύξεις από εξωτερικό, όπου και μόνο η απλότητα του λόγου τους και ότι μια πρόταση περιείχε ότι οι άλλοι κορδώνονταν επί 10 προτάσεις, κάτι μου έδειξε! [/quote'] Η συνέντευξη απο το εξωτερικό ήταν δεκα απαντήσεις δια αλληλογραφίας για αυτό σου φάνηκε και ήταν απλή. Αν μετα απο όσα ανέφερα στην συνέντευξη εσύ κατάλαβες αυτά που αναφέρεις τότε πράγματι εξηγούνται πολλά για την Ελληνική πραγματικότητα. Διάβασε τη πάλι προσεκτικά και προσπάθησε να καταλάβεις τι σου λέει κάποιος με 30 χρόνια πείρα στον ήχο και 15 στο mastering με τον τρόπο του.

Είναι κρίμα που δεν έχεις καταλάβει τον ρόλο του Athens Mastering στο ερημικό τοπίο των ελληνικών παραγωγών.Αν σου παραθέσω μερικούς δίσκους για κάθε χρόνο τα τελευταία 10 χρόνια θα καταλάβεις οτι το αποτέλεσμα ήταν πολύ μακρία απο οτιδήποτε κυκλοφορούσε. Το "Sterling" ηταν εδω πολλά χρόνια πριν και μάλιστα σε μια χώρα χωρίς standards και παραμορφωμένη αισθητική άποψη η όλη προσπάθεια έγινε "in the hard way". Και επειδή κανένας προφήτης στον τόπο του ειδικά στην Ελλάδα, ρίξε μια ματια τι λένε οι ξένοι για το Athens Mastering και άκουσε τις δουλείες που κάναμε για ξένους καλλιτέχνες. Φυσικά και υπάρχουν μέτριες δουλειές (κοίτα το service παρακάτω) το mastering δεν είναι υπεύθυνος παραγωγής.Εκτός αν βγάζεις λεφτα απο άλλα επαγγέλματα και διώχνεις όποιες δουλειές δεν σε εκφράζουν καλλιτεχνικά και αισθητικά. Πρόσφατα έκανα mastering στο single πολύ γνωστού καλλιτέχνη και μετα το mastering το σχόλιο ήταν οτι θέλει πιο πολλά πρίμα. Το δίσκο το έκαναν mastering στο Sterling στον ακριβότερο ηχολήπτη. Μόλις πήραν το δείγμα ζήτησαν νεο mastering με πιο πολλά πρίμα. Να είσαι σίγουρος οτι ένας πολύ καλός mastering engineer ακούει πιο πολλά πράγματα απο ότι νομίζεις (χωρις να σημαίνει οτι είναι αλάθητος) για το υλικό σου και έχει την απαιτούμενη απόσταση και αισθητική γνώση να το αναδείξη. Αν παρ'ολα αυτά δεν συμφωνείς με το αποτέλεσμα τότε το mastering γίνεται "service" και ο mastering engineer κάνει ότι του ζητηθεί.Και πάλι βέβαια θα γίνει με τον ιδανικότερο τρόπο. Αυτα είναι λυμένα θέματα εδώ και δεκαετίες.