Spyros Delta

Για να δουμε τι λεει κι αυτος

Διαφωνω, αλλα περι ορεξεως. Σημασια εχει αν θα αρεσε στον φιλο, Προσωπικα μου αρεσει 1000% το καθαρο που βγαζει ενας τυπου texas με μειωμενο volume απο το pot (250αρι με πυκνωτη), παρα ενας νορμαλ με τερμα volume. Παιζω πχ sweet home kalabaka ετσι, και ακουω Skynyrd. (ΟΚ εμενα δεν ειναι texas, ειναι Van Zandt Blues οι μαγνητες - απλη συνωνυμία)

Δεν εχει σχεση το διαβασμα παρτιτουρας με αυτο που λεω. Ουτε εγω διαβαζω γρηγορα. Η μαγκια δεν ειναι να ξερεις να την διαβαζεις, αλλα να την γραφεις. Αν ειχες μαθει πχ κλιμακες, θα ηξερες οτι το κομματι (hotel) ειναι σε Β minor scale ή αλλιως B aeolian (δλδ οπλισμος D major scale) και οταν παιζει F# το γυριζει σε Β harmonic minor (δλδ οπλισμος D major συν μια A#). Θα μου πεις, τι θα με βοηθησει να τα ξερω αυτα. Θα καταλαβεις πιο κατω, Δεν ειναι τοσο δυσκολα. Τη θεωρια των κλιμακων μαθαινεις, (διαστηματα βεβαιως για αρχη) οπλισμο και εναρμονιση ματζορε κλιμακας. Απλα θελει τροπο να στο κανει κατανοητο ο δασκαλος και οχι να σου δινει μια προταση να της μαθεις απεξω, Για την μεταφορα αυτων στην πραξη, μαθαινεις τα 7 boxes μιας ματζορε κλιμακας σε ολη την κιθαρα και με αυτο εχεις μαθει αυτοματα ολες τις ματζορε κλιμακες σε ολη τη ταστιερα (αφου στο οργανο μας απλα μεταφερεις αυτο που παιζεις σε αλλα ταστα) Ταυτοχρονα εχεις μαθει ολα τα modes και τις πεντατονικες (αφου ολα σχεδον βρισκονται μεσα στη ματζορε κλιμακα και απλα αλλαζεις τις τονικες ή αφαιρεις νοτες και αν αλλαξεις την 7η βαθμιδα μιας aeolian εχεις και την αρμονικη μινορε και αν αλλαξεις και την 6η βαθμιδα εχεις την μελωδικη μινορε). Απο τη ματζορε κλιμακα μαθαινεις και για ολες τις συγχορδιες. Τι βαθμιδες περιεχουν και πως να τις βρισκεις μονος σου. Ολες. Αρκει να ξερεις τα ανοιχτα ακορντα στην πρωτη θεση (ματζορε μινορε) Μεταφερομενα ειναι κι αυτα. Πχ οταν βγαζεις κομματια, γνωριζωντας θεωρια, ξερεις τι θα παιξει ο αλλος πριν το παιξει. Οταν συνθετεις δικα σου κομματια (ή αυτοσχεδιαζεις) και κολλησεις, η θεωρια σου δινει ολες τις επιλογες να δοκιμασεις και να διαλεξεις οτι σου αρεσε στο αυτι περισσοτερο. Οριστε σε 10 γραμμες σου εγραψα το 90% αυτων που πρεπει να κατανοησεις για να ξεφυγεις. Απλα χρειαζονται παραδειγματα και εξασκηση.

Προσωπικα πιστευω οτι παικτικα εισαι σε καλο δρομο για το καιρο που ασχολεισαι. Ομως αν ασχοληθηκες τοσα χρονια πριν με τα θεωρητικα και δεν εχεις καταλαβει την αρμονια του hotel california κατι δεν παει καλα. Μαλλον παπαγαλια μαθαινες οτι μαθαινες και δεν τα καταλαβες στην πραξη. Καποτε βρισκομουν στην φαση που εισαι. Με βοηθησε πολυ η μελετη των modes πανω στα κομματια του satriani, γιατι συνδυαζει το ροκ/μπλουζ (που μας αρεσει και των δυο απο οτι καταλαβα) με πιο μοντερνα πραγματα, που μπορουμε μεν να τα μαθουμε (οπως και στη συνεχεια και αλλα), αλλα να τα χρησιμοποιουμε οσο θελουμε μεσα στο παιξιμο μας. Ετσι μπορεις να καταλαβεις και τα πιο απλα που τωρα σου φαινονται βουνο. α. Μη ξεχνας ενα πραγμα μονο. Τα θεωρητικα και τους κανονες τα μαθαινεις για να τα παραβαινεις. Μη τα βλεπεις σαν φυλακη. Το αντιθετο ειναι. β. Μη κολλας σε ενα ειδος. Ακου, ανελυε, και παιζε τα παντα. Παιρνε ιδεες απο παντου. Ρυθμικες και μελωδικες.

Για κατουρημα μπορουμε να βγαινουμε?

Αν φορτωνεις το κομματι σε ενα καναλι του reaper και ηχογραφεις σε ενα αλλο, φυσικα και θα ακους και τα δυο. Αρκει να εχεις εγκαταστησει τον asio4all και να εχεις κανει τις ρυθμισεις που χρειαζονται αναλογα την περιπτωση. Σε αυτα τα επιπεδα ποιοτητας δεν νομιζω να καταλαβεις διαφορά απο τον τροπο συνδεσης. Εγω θα επαιρνα ενα απλο δυναμικο μικροφωνο (που ειναι και πιο οικονομικα) με καλωδιο με xlr απο τη μια (υποχρεωτικα για το μικροφωνο) και μικρο καρφι απο την αλλη για την καρτα ηχου. Ενα νορμαλ μικροφωνο (και οχι usb) μπορει να χρησιμοποιηθει παντου. Ενα usb οχι. Περιμενε και αποψεις και απο αλλους.

Ναι χωρις εξωτερικη καρτα ηχου, το Latency ειναι εξασφαλισμενο. Με το asio4all η onboard καρτα θα μπορει (με τις καταλληλες ρυθμισεις και οσο το επιτρεπει η δυναμη του cpu του λαπτοπ) θα μπορει να παιζει ηχο μονο το προγραμμα ηχογραφησης. O driver απενεργοποιει ολους του αλλους ηχους. Δεν θα μπορει να ακουγεται mp3 απο αλλο player.

Δεν θα σε πειραζει υποθετω αν ακουγεται η φωνη λιγο πιο μετα απο οταν τραγουδας. Υπαρχει βεβαια ενας driver (asio4all) που κανει τις onboard καρτες να μην εχουν Latency, αλλα χρειαζεται η αποδοχη οτι δεν θα μπορει να παιζει αλλος ηχος στο PC εκτος των ηχων στο DAW που θα ηχογραφεις. Ειμαστε ΟΚ με αυτα?

Πολυ προσφατα ηχογραφησα κιθαρες σε ενα στουντιο home προς pro, για καποιον που πουλαει μουσικες σε Αγγλικη εταιρεια που διαθετει πλατφορμα ηχων για διαφημισεις, τηλεοπτικα προγραμματα, ταινιες κλπ, οπου τα δειγματα που ακουσα στο σαιτ της, ηταν ακρως ποιοτικα (τουτέστιν απαιτητικη). Δεν ξερω για τι μπατζετ μιλας ουτε ξερω το αποτελεσμα που θα βγει μετα τη μιξη, αλλα οπως ακουσα τις κιθαρες που ηχογραφησα με ενα matched pair rode nt-1a, δεν ειχε να ζηλεψει και πολλα πραγματα απο αυτες που ηχογραφω σε μεγαλα στουντιο με neumann ή blue bottle που γραφω συνηθως.

Ναι φυσικα. Δεν βαζω ποπ φιλτερ στις κιθαρες. Μονο στις φωνες. Ενα εικοσαρικο επιπλεον ειναι. Για ενα μπατζετ μικροφωνο των 150, το +20 ειναι υπολογισιμο για καποιους. Για ενα blue bottle οχι.

Στο 2ο βιντεο δειχνει αλλο μικροφωνο. Το NT-1 (σκετο, χωρις το Α) Αυτο κοστιζει κατι παραπανω. ΥΓ1 θα ηθελα να βαλω στο πλανο κι αλλο ενα μικροφωνο στα ιδια χρηματα περιπου, που μου αρεσε. Το Audio Technica AT 2035 ΥΓ2 και φυσικα υπαρχει και το behringer B-2 pro (στα ιδια χρηματα αλλα δινεται χωρις ποπ φιλτερ, οπως και το AT2035) Οι διαφορες ειναι μικρες και εξαρταται και απο τα γουστα του καθενος αλλα και τη φωνη που θα τραγουδησει.

Δεν επικεντρωνομαι σε reviewers να τους ξεχωριζω και βλεπω μονο αν με καλυπτει ενα review για να συνεχισω να το παρακολουθω, Εδω ομως μου εδωσες ενα review που το ειδα σχεδον ολο και μαλιστα εντυπωσιαστηκα και απο το πεταλι.

ΤΙ να λεμε τωρα. Μαθαμε ρυθμο μαζι τους.

Υποκειμενικα δεν μαρεσε που ηταν αντικειμενικα hard balance τα τυμπανα, αλλα τα crash και το snare (ιδιως ο "χώρος" τους) με λιωσανε υποκειμενικα. Οπως και το analog lead και τα brass και τα pads ... και .. και

Να'σαι καλα. Βαση της βαθμολογιας σου φαινεται οτι το Lewitt ειναι most VFM κι απο τα τρια. Το 7,5 του superlux ειναι πολυ μακρυα για 70Ε διαφορα στο τελικο ποσο. (κατα την αποψη μου) Και αν το υπολογισω με τα συνολικα χρηματα που χρειαζεται το εγχειρημα να στησει καποιος ενα home εκ του μηδενος, (εχoντας βεβαια το PC και το dow) με καρτα, μονιτορ, βασεις, καλωδια, νομιζω οτι αξιζουν +70 με ενα μικροφωνο με 10* αξιολογησης και να φτασει το συνολικο ποσο στα 500ε, παρα στα 430ε με μικροφωνο 7.5*. Το μικροφωνο αυτο θα σταθει πιο ευκολα και σε τυχων αναβαθμιση. Καπως ετσι το βλεπω.

Eχεις ανοιξει το αγγλικο σαιτ. (πανω δεξια αλλαξε σημαιουλα) 68 εχει ακομα για Ελλαδα. ;)

Οχι μια χαρα καταλαβα. Απλα για να βαλουμε τα πραγματα σε πιο ρελιστικη βαση, το Lewitt (κομπλε με αραχνη και ποπ φιλτερ) κοστιζει τομαν 182 (162 +20 μεταφορικα), και Ελλαδα κοστιζει 200 (δωρεαν μεταφορικα). (162 κοστιζει μια εκδοση χωρις αραχνη και ποπ φιλτερ) Εχουμε λοιπον ρεαλιστικες τιμες για καποιον αγοραστη απο στην Αθηνα. Superlux κομπλε 108ε Τομαν Rode κομπλε 158ε Ελλαδα (175ε Τομαν) Lewitt κομπλε 182ε Τομαν Αν συμπληρωνες διπλα σε καθε μικροφωνο τη δικη σου αξιολογηση απο 0-10, θα ειχα μια καθαρη εικονα για το VFM του καθενος. Ειμαι τυπος που αν αξιζει κατι πολυ, αλλα ειναι λιγο πιο ακριβο απο το μπατζετ, να περιμενω να μπει εντος μπατζετ και να το παρω. ΥΓ1 ασχετα αν πολλες φορες εχω φτασει ετσι να αγοραζω πραγματα 10 φορες πιο ακριβα απο την αρχικο μπατζετ :laugh: :laugh: :laugh: ΥΓ2 βασικα, εχω μικροφωνα, αλλα θελω κι ενα αξιοπρεπες ακομα για δωρο. Κι επειδη θελω να ειναι Plug & Play η φαση, πρεπει να υπολογισω και βαση μικροφωνου και καλωδιο. (εκει με βολευει η αγορα απο τομαν γιατι εχει κατι βασουλες με 8ε χεχε και αξιοπρεπες καλωδιο για το μικροφωνο σε πολυ καλες τιμες) Και ετσι οι τιμες για μικροφωνο με αραχνη, ποπ φιλτερ, βαση, καλωδιο και μεταφορικα με αγορα απο τομαν πανε Superlux E205 : 131ε Rode NT1-A : 198ε Lewitt LCT 240 : 205ε Καρτουλα ηχου , μονιτορ, βασεις μονιτορ και καλωδια μονιτορ εχουμε ηδη παρει και ειναι σουπερ. Συνολο 300ε

Ερώτηση κάνεις; Δεν βλέπω ερωτηματικό. Όχι, ειναι των Waves.

(για home κατάσταση μιλάω) την πιο σημαντική βελτίωση που είδα εγω σε μικρόφωνο ήταν με το RVOX των Waves. (εκτος του απαραιτητου eq και βαθους)

Πες μου την αποψη σου αν έχεις την καλοσύνη. Επειδή δεν βρισκω στην Ελλάδα την αράχνη του superlux, θα πρέπει να το παραγγείλω απο έξω. (και το μικρόφωνο, θεσ/νικη σε ένα μαγαζί μονο το βρηκα) Απεξω μαζί με το ποπ φιλτερ και την αράχνη και τα μεταφορικά θα μου κοστίσει 110Ε. Αξίζει τοσο το superlux ή ειναι πιο vfm το rode nt1 που το βρισκω κομπλέ διπλα μου με 155Ε; Υπάρχει άλλη οικονομική αράχνη Ελλάδα (Αθηνα πιο συγκεκριμένα) που να κάνει για τη διάμετρο του superlux; Και το μικρόφωνο αν υπάρχει Αθηνα.

Να εχεις υποψη οτι δεν παιζουν ταυτοχρονα το πισω stereo in με τις μπροστα εισοδους. Και οτι δεν εχει pad. Πιο πανω δεν ρωτησα για βαση μικροφωνου, αλλά για αραχνη. https://www.thomann.de/gr/superlux_hm56b_shockmount.htm Πως θα στηριξεις το superlux στη βαση? Χρειαζεται αραχνη. Το κοστος του παει στα 68Ε. (τιμη τομαν χωρις μεταφορικα) Ελλαδα δεν την βρηκα.

Περισσοτερα εδω https://www.syrosagenda.gr/2017/10/animation-1.html

Όσο για το ποιον ενος καλλιτέχνη που θαυμάζουμε, μόλις προχθές έφαγα τη μεγαλύτερη ήττα της ζωής μου. Ένας απο τους μεγαλύτερους παλιούς κιθαρίστες, τον οποίο θεωρούσα ως τον μύστη που με έβαλε στον κόσμο της κιθάρας, όντας σε τρυφερή ηλικία να μου δείχνει χεντριξ, γκιλμουρ και ρορυ (ο οποιος τον "προσκυνησε" όταν έπαιξε μπροστά του), έβαλε στο φουμπου φωτο με το πουλί της 21ης Απριλίου και εορταστικό σχόλιο. Κάτι έσπασε μέσα μου και άρχισαν οι υπαρξιακές σκέψεις. Προσωπικά σίγουρα με επηρεάζει ο χαρακτήρας του καλλιτέχνη. Απο τη στιγμή που θεωρώ τέχνη κάτι που κάνει έναν άνθρωπο να βλέπει ομορφιά μέσα στο έργο και παράλληλα να τον κάνει και καλύτερο άνθρωπο, αναρωτιέμαι πως μπορεί αυτο να επιτευχθεί μέσω του έργου ενός ανθρώπου με χαρακτηριστικά που δεν οδηγούν στην ομορφιά και στην εξύψωση του ανθρώπου. Η μονη εξηγηση ειναι όταν μεταφράζουμε το εργο του και το βλέπουμε με τη δική μας ματιά.

Τιποτα απο ολα αυτα. Απλα με αυτο δικαιολογησα τα σχολια μου μεχρι τωρα και κατεπεκταση την αποψη μου για την τεχνη. Γιαυτο εγραψα και τελειωνω με αυτο

Και τελειωνω με το παρακατω κειμενο που συμφωνω απολυτα και μεταφορικα μπορει να συνδεθει με ολες τις μορφες (καλης) τεχνης. "Ο καλλιτέχνης είναι ο δημιουργός των «ωραίων» πραγμάτων. Ο σκοπός του καλλιτέχνη είναι να αναδείξει την Τέχνη και να καλύψει/σβήσει τον καλλιτέχνη. Κριτικός είναι αυτός που μπορεί να μετατρέψει/μεταφράσει με διαφορετικό τρόπο ή με ένα καινούργιο υλικό, την αντίληψή του για κάτι ωραίο. Τόσο η ύψιστη όσο και η χαμηλότερη μορφή κριτικής είναι μια μορφή αυτοβιογραφίας (του κριτικού)… Αυτοί που μπορούν να διακρίνουν τα άσχημα μέσα στα όμορφα πράγματα, είναι απλά διεφθαρμένοι, χωρίς να μπορούν να θεωρηθούν χαριτωμένοι. Και αυτό είναι λάθος. Αυτοί που μπορούν να διακρίνουν τα όμορφα μέσα στα όμορφα είναι όσοι μπορούν να θεωρηθούν καλλιεργημένοι . Γι’ αυτούς υπάρχει ελπίδα… Είναι οι «εκλεκτοί» για τους οποίους τα ωραία πράγματα σημαίνουν μόνο «Ομορφιά». Η Ιδέα ενός ηθικού ή ενός ανήθικου βιβλίου , δεν υπάρχει. Τα βιβλία είναι απλώς, καλογραμμένα, ή κακογραμμένα. Και αυτό είναι όλο. Η απέχθεια που δείχνει ο 19ος αιώνας στην ιδέα του Ρεαλισμού, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την οργή του Καλιμπάν όταν αντικρίζει το πρόσωπο του στον καθρέφτη. Η απέχθεια του 19ου αιώνα για τον Ρομαντισμό, είναι η ίδια ακριβώς οργή με την οποία ο Καλιμπάν, δεν μπορεί να δει τον εαυτό του στον καθρέφτη. Η ηθική στη ζωή του ανθρώπου, διαμορφώνει ένα μέρος του θέματος της ζωής του καλλιτέχνη, αλλά, η ηθικότητα της τέχνης, βρίσκεται μέσα στην τέλεια χρήση ενός ατελούς μέσου. Κανένας καλλιτέχνης δεν επιδιώκει να αποδείξει τίποτε με την τέχνη του. Ακόμα και πράγματα τα οποία είναι απολύτως αληθινά μπορούν να αποδειχθούν. Κανένας καλλιτέχνης δεν έχει ηθικές συμπάθειες ( με το αντικείμενό του). Μια ηθική συμπάθεια, είναι για τον καλλιτέχνη, ένας ασυγχώρητος μανιερισμός . Ποτέ κανένας καλλιτέχνης δεν είναι, νοσηρός. Ο καλλιτέχνης μπορεί/δικαιούται να εκφράσει τα πάντα. Η Σκέψη και η Γλώσσα είναι για τον καλλιτέχνη, απλά εργαλεία της Τέχνης. Η Αρετή και η Διαστροφή, είναι για τον καλλιτέχνη τα υλικά της Τέχνης. Από την άποψη της φόρμας, ο τύπος όλων των τεχνών είναι αυτός του μουσικού. Από την άποψη του συναισθήματος, ο τύπος είναι η τέχνη του ηθοποιού. Η Τέχνη στο σύνολο της, είναι ταυτόχρονα επιφάνεια και συμβολισμός. Όσοι ψάχνουν κάτω από την επιφάνεια, το κάνουν εν γνώσει τους ότι παίρνουν οι ίδιοι το ρίσκο. Το ίδιο ρίσκο παίρνουν και όσοι αποφασίζουν να ερμηνεύσουν τα σύμβολα. Η Τέχνη καθρεφτίζει τον Θεατή και όχι την Ζωή! Η ποικιλία των απόψεων σχετικά με ένα έργο τέχνης, δείχνει ότι το έργο είναι καινούργιο, καινοτόμο, σύνθετο, και ζωτικό/σημαντικό. Όταν οι κριτικοί διαφωνούν μεταξύ τους σχετικά με ένα έργο τέχνης, τότε μπορεί κάνεις να είναι σίγουρος ότι ο καλλιτέχνης είναι σε απόλυτη αρμονία/συμφωνία με τον εαυτό του. Μπορούμε να συγχωρήσουμε κάποιον ο οποίος δημιουργεί κάτι «χρήσιμο», υπό τον όρον ότι δεν αισθάνεται θαυμασμό γι’ αυτό. Και με την ίδια λογική, η μοναδική δικαιολογία για κάποιον ο οποίος δημιουργεί Κάτι παντελώς «άχρηστο», είναι ότι έχει γι’ αυτό απεριόριστο θαυμασμό… Κάθε μορφή Τέχνης, είναι σχεδόν άχρηστη…." Το κείμενο αυτό προηγείται σαν εισαγωγή, του πρώτου κεφαλαίου του έργου του Όσκαρ Ουάϊλντ, "Το πορτραίτο του Ντοριαν Γκρέϋ".