Θα μιλησω μονο για τις εμπειριες μου με strat.
Η καλυτερη κιθαρα που εχω παιξει και απο playability και απο ηχο, ειναι και η πιο παλια. Μια strat του 63.
Απλη συμπτωση ισως.
Μια 79 (που μου κλεψανε, κλαψ) μου αρεσε πιο πολυ απο μια 77 και μια 72. Αν και η 72 μου αρεσει πιο πολυ απο την 77.
Ενω μια plus 84 (αλλο πραμα βεβαια) μου αρεσει σχεδον οσο μου αρεσε και η 79.
Μπερδεμα ;D
Γενικοτερα οι παρατηρησεις, σε δικες μου αλλα κι ενος φιλου (που εχει μια συλλογη καμια 25αρια strat μεσα απο ολες τις δεκαετιες και vintage usa και japan και mexico), βλεπω οτι καθε μια κιθαρα ειναι διαφορετικη, με δικη της ηχητικη και παιχτικη "προσωπικοτητα". Καποιες παλιες ειχαν ελλατωματακια, ενω οι καινουριες οχι τοσο, αλλα οι περισσοτερες που μου αρεσαν ανηκαν στην κατηγορια των παλιων (προ 79). Οι καινουριες ουδετερες και πιο απροσωπες. Οσο πιο καινουριες τοσο πιο ουδετερες και ομοιες μεταξυ τους.
ΥΓ1 "αρεσουν" προφανως δεν εννοω, εμφανισιακα.
ΥΓ2 φυσικα παλια για να παρεις εστω και μια φτηνοκιθαρα για καυσοξυλα ηθελες 1 μισθο. Τωρα παιρνεις παπαδες (κινεζους βεβαια) με τα ιδια λεφτα. Αλλα για πολυ καλο οργανο, θα ξηλωθεις το ιδιο.