Aυτα που χρειαζονται (απο πλευρας κιθαριστα) ειναι:
1. Να εχει εμπνευση για τα μουσικα θεματα (απο τις κιθαρες) που "αναζητα" το κομματι.
2. Να ξερει τι εξοπλισμος (κιθαρες ενισχυτες εφφε) χρειαζεται για να ακουστουν αυτοι η ηχοι που φανταζεται.
3. Να κατεχει ολα αυτα τα μηχανηματα (κιθαρες ενισχυτες εφφε).
4. Να ξερει να τα χειριστει/ρυθμισει
5. Να μπορει να παιξει στο οργανο, τα θεματα που εμπνευστηκε.
Εναλλακτικα για την διαμορφωση του ηχου:
1. Για οποιο ηχο δεν διαθετει τον αληθινο εξοπλισμο, να ξερει να χρησιμοποιει τους προσομοιωτες (ποιους και πως, επιλογη και ρυθμιση) για να το φερει οσο πιο κοντα γινεται στο πραγμακτικο.
Καλυτερα ψιλοψευτικος ο ηχος παρα να γραφεις με jazz chorus ενισχυτη, danelectro κιθαρα και boss heavy metal πεταλι, hard rock μουσικη.
2. Τα θεματα της κιθαρας που θα "βγουν μπροστα" στη μιξη, ειναι περισσοτερο αναγκαιο να βγουν απο αληθινο εξοπλισμο. Τα μικρα συμπληρωματικα θεματακια που δεν "βγαινουν μπροστα" στη μιξη (για οσους δεν αρεσει η "ζωντανη" ενορχηστρωση και προτιμουν να φορτωνουν πλουσια τις ηχογραφησεις τους με καναλια), μπορουν ανετα να παιχτουν με προσομοιωσεις.
Εναλλακτικα για την εκτελεση:
Αν δεν μπορει/κατεχει να παιξει ενα ειδος που παρολαυτα φανταζεται να αρμοζει στο κομματι, καλει ενα παιχτη που μπορει να το κανει.
Καλυτερα δλδ να μη παιξει τιποτα, παρα να κατσει ο ... vai να παιξει .... blues.
(παραδειγμα η ηττα του απο τον καρατε κιντ ;D)
Ανεξαρτητοι παραγοντες:
Αν το στουντιο δεν διαθετει τον καταλληλο χωρο, εξοπλισμο και μηχανικο ηχου, για να ηχογραφησει αληθινο εξοπλισμο, καλυτερα να παει κατευθειαν με τον προσομοιωτη του χωρις ουτε να το παιδευτει, ουτε να χασουν και τη βολτα τα σκυλια τους.
ΥΓ Ολα αυτα για το καλυτερο αποτελεσμα (ας πουμε "επαγγελματικο") στο κομματι. Δεν εχει να κανει με την ευχαριστηση που μπορει να εχει καποιος πειραματιζομενος σε ολα αυτα.