12AX7

Επειδή οι όροι copyright, royalties κλπ είναι όροι προερχόμενοι από το αγγλοσαξωνικό δίκαιο, καλό θα ήταν να αναφερόμαστε στο τι ισχύει στο ελληνικό δίκαιο (βλ. ν.2121/93) Χοντρικά, τα δικαιώματα που απορρέουν από την πνευματική ιδιοκτησία είναι δύο ειδών: - το ηθικό δικαίωμα: αφορά την αναγνώριση του έργου στον δημιουργό του με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε ζητήματα αδειών για διασκευές, επανεκτελέσεις, επανακυκλοφορίες κλπ. - το περιουσιακό δικαίωμα:αφορά τα οικονομικά οφέλη που απορρέουν από την εκμετάλλευση του έργου και αποδίδονται στον δημιουργό. Η πρώτη κατηγορία είναι και η ουσία της πνευματικής ιδιοκτησίας, γι' αυτό και είναι δικαίωμα που δεν μπορεί να μεταβιβαστεί ακόμα και με τη συναίνεση του δημιουργού. Η δεύτερη κατηγορία αφορά αποκλειστικά τα οικονομικά δικαιώματα που απορρέουν από το έργο και είναι ελεύθερα μεταβιβαστά όπως θα ήταν οποιαδήποτε οικονομική συναλλαγή (πχ. θα μπορούσα να δωρίσω όλες τις μελλοντικές προσόδους από τραγούδια μου στο noiz). Η περίπτωση των δημιουργών που μπορεί να συνθέσουν μουσική για video games, διαφημιστικά κλπ, αντιμετωπίζεται διαφορετικά, καθώς θεωρείται σύμβαση έργου όπου τα πνευματικά δικαιώματα περνάνε στον εργοδότη.

Στο φόρουμ του cubase πάντως οι χρήστες δηλώνουν ικανοποιημένοι με την λειτουργία του jbridge, σε αντίθεση με το bridge του C5

Δεν είπε αυτό ο σκάντζος. Δεν θα κάνω τον αυτόκλητο υπερασπιστή του, απλά έχω κάποιες σκέψεις σε σχέση με τον διάλογό σας. Η νομιμότητα δεν είναι κάτι αυθύπαρκτο που μας ήρθε ουρανοκατέβατο, αλλά ένα συμπεφωνημένο σύνολο κανόνων που αποδέχεται κάθε κοινωνία σε μία συγκεκριμένη στιγμή και μάλιστα κατ' αυτή την έννοια σε κάθε κοινωνία η νομιμότητα διαφέρει. Εκτός κι' αν είσαι οπαδός του φυσικού δικαίου. Σημαντικότερο ακόμα είναι ότι η νομιμότητα αλλάζει. Αυτό που φαντάζομαι πως εννοεί ο σκάνζτος είναι πως ο νόμος ακολουθεί τις κοινωνικές εξελίξεις. Κάποτε ήταν ποινικό αδίκημα η μοιχεία, κάποια στιγμη λόγω του ότι η μισή κοινωνία θα ήταν εν δυνάμει ποινικά υπόδικη χρειάστηκε να αλλάξει ο νόμος, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει κάτι για την ηθική απαξίωση που αποδίδει ο καθένας μας στην πράξη της μοιχείας. Παρόμοια, δεν αμφισβητείται γενικά το ηθικό και περιουσιακό δικαίωμα του δημιουργού επί του έργου του, όμως η τρομακτική έκταση της πειρατίας στις μέρες μας απαιτεί αντιμετώπιση που πιθανότατα δεν επικεντρώνεται σε μία κλασική λογική απαγορεύσεων.

Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης ισχύει μόνο σε τέλεια ανταγωνιστικές αγορές, που αποτελούν την μειοψηφία της οικονομικής δραστηριότητας. Το θέμα όμως ρε trolley είναι ότι κάθεσαι και τσακώνεσαι με τον gdevelek εδώ και κάτι σελίδες για ανοησίες, ενώ έχουν εκφραστεί αρκετές ενδιαφέρουσες απόψεις. Όχι τίποτα άλλο, χάνεται λίγο ουσία του νήματος. φιλικά..

Στην Ελλάδα ο δημιουργός, αν είναι ταυτόχρονα και ερμηνευτής, κανά ευρώ θα πάρει στην καλύτερη.. Δεν απαντώ βέβαια και τελείως υπεύθυνα ::)

Η πνευματική ιδιοκτησία θα υφίσταται όσο υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν την πνευματική δημιουργία. Η ψηφιοποίηση προφανώς διευκολύνει την προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας, σε καμία περίπτωση δεν την καταργεί (ως έννοια). Γενικά θεωρώ ότι υποστηρίζονται πολλές υπερβολές σχετικά με την επίδραση της πειρατείας στην μουσική παραγωγή. Κατά πρώτον, ισχύει αυτό που λέει ο SF, ότι δηλαδή ο δημιουργός χάνει από την πειρατεία έσοδα μόνο από τα μηχανικά δικαιώματα, τα οποία αποτελούν πολύ μικρό ποσοστό του συνόλου των εσόδων από πνευματικά δικαιώματα. Μικρό το κακό δηλαδή (για τον δημιουργό και μόνο). Κατά δεύτερον, το να συνδέονται η πτώση των μουσικών πωλήσεων και η κρίση της δισκογραφίας αποκλειστικά με την πειρατεία είναι μονοσήμαντη προσέγγιση του θέματος, που αγνοεί ή υποβαθμίζει πολλές άλλες παραμέτρους: - την υποβάθμιση του προϊόντος που εκδίδουν πολλές δισκογραφικές (δεν έχω δει μαύρους να πουλάνε Χατζιδάκη ποτέ) - τα αργά αντανακλαστικά των δισκογραφικών εταιριών στις τεχνολογικές εξελίξεις. Η πρώιμη προσέγγιση τους ήταν η περιχαράκωση και η άμυνα, ενώ θα έπρεπε να ληφθούν αποφάσεις προσαρμογής στα νέα δεδομένα. - την εμφάνιση πληθώρας νέων ψυχαγωγικών μέσων όπου μπορεί να διαθέσει το εισόδημά του ο καταναλωτής, από dvd και playstation μέχρι virtual sex. Αυτόματα μειώνεται το κομμάτι της πίτας που θα πάει στην μουσική.. - τεράστιο ποσοστό του παράνομου downloading γίνεται από χρήστες που ούτως ή άλλως δεν θα αγόραζαν αυτό που κατέβασαν. Χτυπάμε ότι κινείται δηλαδή... Με τα παραπάνω δεν προσπαθώ να κάνω τον συνήγορο των πειρατών, απλά επισημαίνω κάποιες απλουστεύσεις που γίνονται συχνά. Ειδικά σε ό,τι αφορά την μουσική, η ζημία που υφίσταται ο δημιουργός από την πειρατεία είναι πολύ μικρή, γιατί πολύ απλά ο μεγάλος όγκος εισοδήματος προέρχεται από το airplay και όχι από τις πωλήσεις. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που δεν ψαρώνω με τους καλλιτέχνες που κατά καιρούς χαρίζουν τα λομμάτια τους.

;D ;D ;D ;D ;D εμένα με ακούει η πολυκατοικία που κραβιάζω από τα γέλια με αυτά που γράφεις.. trolley, είσαι καλά γενικά; παρατηρώ μία έξαψη τελευταία, γι' αυτό..

φίλε janick, μια ερώτηση: όταν λες ότι σε πονάει το δάχτυλο, τί ακριβώς εννοείς; Σε ρωτάω, γιατί μόλις είδα το βιντεάκι με το σόλο που προσπαθούσες να βγάλεις... Σόρυ κιόλας, αλλά αυτά τα πράγματα που παίζει ο Waters είναι απόλυτη εγγύηση για τραυματισμό αν ο παίκτης δεν βρίσκεται σε ΥΨΗΛΟΤΑΤΟ επίπεδο τεχνικής. Η ερώτηση αποσκοπεί στο να καταλάβουμε σε ποιό επίπεδο τεχνικών απαιτήσεων εμφανίζεται ο πόνος. Αν εμφανίζεται σε σόλο τύπου Waters και όχι σε φράσεις σημαντικά χαλαρότερες, ίσως να πρέπει να αναθεωρήσεις το επίπεδο των κομματιών που μελετάς. Αν ο πόνος είναι μόνιμος, θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες στο θέμα του γιατρού..

Οι σημερινοί Γερμανοί είναι χαρακτηριστική περίπτωση προβληματισμού για την σχέση που θα πρέπει ένας λαός να διατηρεί με την ιστορία του. Μόλις 60 χρόνια πριν γράφτηκαν κατάμαυρες σελίδες στην ιστορία της Γερμανίας, πολύ πρόσφατα δηλαδή, σαν να λέμε οι παππούδες των σημερινών. Είναι δίκαιο ο σημερινός πιτσιρικάς Γερμανός να κουβαλάει την ευθύνη για τα σφάλματα του παππού του; Να χαρακτηρίζεται και να προσδιορίζεται από αυτά;Πιστεύω πως όχι. Αντίστοιχα κι' ο νεοέλληνας θεωρώ πως πρέπει να αναθεωρήσει τη σχέση με την ιστορία του. Να απαγκιστρωθεί από το μεγαλείο μιας (σχετικά μικρής) περιόδου στο πολύ μακρινό παρελθόν (αυτοί δεν ήταν καν παππούδες μας) και να εστιάσει στο τι κάνει σήμερα. Δεν λέω ούτε να διαγράψουμε την ιστορία, ούτε να την μικρύνουμε, ούτε να την αγνοήσουμε. Δεν είναι όμως δυνατόν να την αφήνουμε να μας προσδιορίζει, μόνο και μόνο επειδή έτυχε να είναι μεγαλειώδης σε κάποιο μακρινό σημείο του χρόνου.

Mάλιστα, κατάλαβα. Βλέπω και ποιές είναι οι διαφορές μας. Εγώ λοιπόν είμαι έλληνας, αλλά δεν βρίσκω ιδιαίτερους λόγους να είμαι περήφανος γι αυτό. Γνωρίζω, διδάσκομαι, αλλά δεν εμπνέομαι από την ιστορία μου, η οποία περιέχει τα επιτεύγματα κάποιων ΑΛΛΩΝ τα οποία δεν μπορώ να οικειοποιηθώ. Επίσης η ίδια ιστορία περιέχει πολλές μαύρες σελίδες που έγραψαν ΑΛΛΟΙ και δεν θα είμαι εγώ υπόλογος γι' αυτές. Είμαι πρόθυμος να εργαστώ για το καλό της χώρας μου, αλλά αυτό θα το έκανα σε οποιαδήποτε χώρα και αν ζούσα. Για να προσφέρω τη ζωή μου καλύτερα ας μην το συζητήσουμε, γιατί ανοίγει άλλο τεράστιο θέμα. Ο καθένας βέβαια όπως αισθάνεται... Απλά δεν δέχομαι ότι είμαι λιγότερο πολίτης αυτής της χώρας ή λιγότερο έλληνας αν προτιμάς, επειδή έχω άλλη αντίληψη της "ελληνικής παιδείας". Βασικά σκέτη "παιδεία" λείπει από τον νεοέλληνα, η ελληνική μας μάρανε..

Μπορείς να προσδιορίσεις τί εννοείς ελληνική παιδεία γιατί με ενδιαφέρει να καταλάβω; - Είναι η ιστορία που μαθαίνουμε στα σχολεία; (αρκούντως ελληνοκεντρική, με τρομερές παραλείψεις ευρωπαϊκής ιστορίας, της οποίας αποτελούμε κομμάτι) - Είναι τα αρχαία ελληνικά που μαθαίνουμε στα σχολεία; (κουτσά, στραβά κι' ανάποδα) - Ή είναι κάτι άλλο, ένα ιδεώδες μήπως; Γιατί τα δύο παραπάνω τα έχουν όλοι όσοι μεγάλωσαν σε αυτή την χώρα λίγο - πολύ

Εξαρτάται πως ορίζεις την προγονολατρεία. Το να θαυμάζεις τα επιτεύγματα ενός πολιτισμού τίποτα το κακό δεν έχει. Το να οικειοποιείσαι όμως τα επιτεύγματα αυτά ως γνήσιος απόγονος - και επομένως ως πολιτιστικός κληρονόμος - είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, τη στιγμή που διανύεις από τις πιο σκοτεινές στιγμές σου ως λαός. Αυτού του τύπου η προγονολατρεία έχει οδηγήσει στα καταστροφικά κλισέ των "κουτόφραγκων", του "όταν εμείς χτίζαμε τον Παρθενώνα, αυτοί μάζευαν βελανίδια" κλπ. Δεν ξέρω τι κατάσταση επικρατεί σήμερα στα σχολεία, όταν όμως ήμουν εγώ μαθητής υπήρχε μία προπαγανδιστική προβολή του αρχαίου μεγαλείου "μας", σε βαθμό που σε έκαναν να πιστεύεις πως ο Φειδίας και ο Αριστοτέλης είναι προπαππούδες σου και αναμφισβήτητα κουβαλάς και εσύ κάτι από το λαμπερό τους πνεύμα. Βγαίνοντας όμως στην πραγματική κοινωνία, αν είσαι λογικός άνθρωπος, βλέπεις ότι καμία σχέση δεν έχει το πνεύμα και η πρακτική του νεοέλληνα με τον Αριστοτέλη. Εμείς αντί για Παρθενώνες χτίζουμε αυθαίρετα στα δάση που πρώτα κάψαμε. Αντί να υπηρετούμε την "πόλη", την κατακλέβουμε. Η συλλογικότητα είναι έννοια άγνωστη για εμάς. Τα λαμόγια ανταμείβονται, δεν εξοστρακίζονται. Σε όλους τους δείκτες βγαίνουμε τελευταίοι (άντε προτελευταίοι) και μοιάζουμε περισσότερο με αφρικανική χώρα, παρά με ευρωπαϊκή. Παρατηρώντας όλα αυτά, πολιτιστικά δεν μπορώ να αισθανθώ απόγονος κανενός Αριστοτέλη και ταυτόχρονα εκνευρίζομαι με όσους επειδή τυχαίνει να μιλάνε μία εξέλιξη των αρχαίων ελληνικών βαυκαλίζονται με το μεγαλείο "των προγόνων μας". Αν απλά θαυμάζουν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, όπως θα μπορούσαν να θαυμάζουν τον πολιτισμό των αρχαίων Αιγυπτίων ή των Αζτέκων, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Όχι όμως να θεωρούμε ότι είμαστε απόγονοι αυτών των ανθρώπων, γιατί έμμεσα με αυτόν τον τρόπο αποπροσανατολιζόμαστε από τα σημερινά μας χάλια. Και γονιδιακά όμως να το δει κανείς, αποτελεί πλήρη παραλογισμό το να θεωρούμε ότι είναι πρόγονοι μας οι αρχαίοι έλληνες που έζησαν εδώ πριν 2500 χρόνια. Συγγνώμη αν στεναχωρώ κάποιους, αλλά είμαστε περισσότερο απόγονοι των τούρκων, σλαβικών και αλβανικών φυλών. Επίσης έχουμε σοβαρές προσμίξεις με κάθε λογής εθνότητα. Εγώ έχω μία γιαγιά γαλλίδα, μία προγιαγιά παλαιστίνια, ενώ στο χωριό του παππού μου μιλούσαν αλβανικά. Ας ρίξουμε λοιπόν μία γρήγορη ματιά στα γενεαλογικά μας δέντρα, προτού εξάρουμε το μεγαλείο των "προγόνων μας". Κατά τα λοιπά θαυμάζω τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Τον θαυμάζω όμως ως έναν πολιτισμό κάποιων ανθρώπων που έζησαν στον χώρο που ζούμε κι' εμείς και όχι ως τον πολιτισμό των προγόνων μας. Πάντα φιλικά εντιτ: με πρόλαβε ο SF σε πολλά από αυτά που ήθελα να πω..

Αυτό που περιγράφεις στο cubase είναι είτε group channel είτε fx channel. Κατά μία έννοια και τα δύο είναι bus channels. Και το master αυτό καθεαυτό είναι ένα bus. Το routing (συνδεσμολογία) που σου επιτρέπει το cubase να κάνεις είναι να στέλνεις το output οποιουδήποτε καναλιού σε group channel που έχεις δημιουργήσει. Αυτό σου επιτρέπει την επεξεργασία των καναλιών που στέλνεις στο γκρουπ ως σύνολο, είτε θέλεις να αυξομειώσεις εντάσεις είτε θέλεις να βάλεις κάποιο insert (συνήθως eq ή compression). Στα fx channels συνήθως βάζουμε κάποιο reverb ή delay με το εφέ να είναι στο 100%. Μετά από τα sends του καναλιού σου ρυθμίζεις την ποσότητα του reverb ή του delay που θέλεις να έχει το όργανο που παίζει στο κανάλι σου. Η λογική των fx channels είναι ότι μπορούμε να στέλνουμε όσα κανάλια θέλουμε σε ένα (1) εφέ και να ρυθμίζουμε και την ποσότητα του εφέ που θα έχει κάθε όργανο, αντί να τοποθετούμε το συγκεκριμένο εφέ ως insert σε κάθε κανάλι ξεχωριστά.

Τα group channels στο cubase χρησιμεύουν για να ομαδοποιείς κάποια κανάλια (π.χ ντραμς), ώστε να χειρίζεσαι την ένταση τους ως σύνολο ή να έχουν τα ίδια εφέ ως inserts. Tα bus channel που σου λέει ο φίλος σου, είναι τα fx channels στο cubase 5 (δεν θυμάμαι πως ονομάζονταν σε προηγούμενες εκδόσεις). Αυτά είναι χρήσιμα για να βάζεις reverbs, delays + modulation fx με ρύθμιση 100% wet και στα sends του κάθε καναλιού που σε ενδιαφέρει να ρυθμίζεις την ποσότητα του σήματος που θα περνάει από το εφέ. Ρίξε και μια ματιά και στο manual cubase για fx channels, όπου δίνεται αναλυτικότερη περιγραφή τους.

έχουν

Θεωρώ πως αφού σκοπεύεις να στήσεις καινούργιο pc, η επιλογή win xp είναι λανθασμένη, καθώς είναι ένα λειτουργικό το οποίο θα πάψει να υποστηρίζεται τα επόμενα χρόνια. Έτσι κι' αλλιώς οι περισσότεροι χρήστες των win7 τα θεωρούν μακράν καλύτερα από τα xp, άλλωστε οι περισσότερες εταιρίες hardware έχουν ήδη βγάλει οδηγούς για την 64μπιτη έκδοση και όσες δεν το έχουν κάνει, θα το πράξουν λίαν συντόμως. Ιδίως για την περίπτωση σου που χρησιμοποιείς πολλά samples, θα σου συνιστούσα να φτιάξεις ένα pc με 6GB ram, να εγκαταστήσεις τα 64-bit win7 και από εκεί και πέρα να επιλέξεις αν θα χρησιμοποιήσεις 64μπιτη ή 32μπιτη έκδοση του sequencer. Αρκετά 32-bit plugins δεν λειτουργούν σωστά σε περιβάλλον 64-bit sequencers, γι' αυτό επί του παρόντος θεωρώ πως η ιδανική λύση είναι win7 64-bit + 32bit sequencer. Δεν θα μπορείς να κάνεις πλήρη χρήση των 6GB μνήμης, ωστόσο θα μπορείς να χρησιμοποιήσεις περισσότερη απ' ότι στα win xp 32-bit.

Ωραία παίζεις και προφανώς αυτό που χρειάζεσαι είναι η χρήση κομπρέσορα, όπως προείπαν κι'άλλοι. Ίσως στο πεταλάκι της boss να σε ενοχλεί το ηχόχρωμα καθώς πατικώνει λίγο τις νότες. Δοκίμασε να βάλεις κάποιο plugin compressor μετά την ηχογράφηση.. Και μην κοιτάζεις την κυματομορφή. Το παίξιμο σου δεν έχει τίποτα περίεργο, δυναμικές έχει..

+1000 Δεν θα το παίξω ειδικός στα κομπιουτερίστικα, αλλά αν μπορώ να συνεισφέρω στη συζήτηση, πρέπει να δηλώσω πως με την αναβάθμιση που έκανα σε win7 64μπιτα βρήκα την υγειά μου. Στο ίδιο hardware που είχα προηγουμένως τα xp, επομένως τη διαφορά την αποδίδω σαφώς στο λειτουργικό..

κι' εγώ το n ψηφίζω... δεν βρίσκω τα χαμηλά τσιμπημένα, απλά είναι πιο ισσοροπημένο συχνοτικά. αυτό θεωρώ ότι είναι θετικό, γιατί έχεις περισσότερες επιλογές στο eq ανάλογα με το πως θέλεις να το τοποθετήσεις στη μίξη. αυτό βέβαια αν έχεις μόνο ένα all around μικρόφωνο.

Να τα κλέψει ίσως από τον περιπτερά; Πέρα από την πλάκα, αν γραφτείς συνδρομητής, σου βγαίνει αρκετά φτηνότερα. Στο Guitar Teqniques που είχα γραφτεί για μία χρονιά, έβγαινε 7-8 ευρώ το τεύχος και δεδομένου του όγκου πληροφοριών και μελέτης που προσφέρει, δεν θεωρώ ότι είναι τόσο ακριβό. Απο κεί και πέρα, υπάρχει πληθώρα δωρεάν tutorials στο διαδίκτυο.. Λίγο ψάξιμο θέλει..

Στα ρυθμικά ψηφίζω το 2 και το 3 γιατί είναι πιο καθαρά στις χαμηλομεσαίες και πιστεύω ότι θα κάθονται καλύτερα σε φουλ μπάντα. Στα lead είναι περισσότερο θέμα γούστου, αν και εκεί τείνω προς το 2 και 3

Ένα ακόμα ανεπιφύλακτο +1 και από εμένα. Πολύ σωστό το σχόλιο του pascal περί τρισδιάστατου ήχου, δαιφωνώ όμως ως προς τη συμπεριφορά του με πεταλάκια. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα με τα πεταλάκια που του βάζω και δύσκολα βγάζω ήχους που να μην είναι καλοί. Όσο για τη σύγκριση με τον blues junior, είναι ατυχής κατά την γνώμη μου. Παίζουν σε άλλη λίγκα αυτοί οι δύο.. εντιτ: να προσθέσω ότι είναι κ@..λ@ και εμφανισιακά!

Μία από τις βασικές ιδιομορφίες του reaper είναι ότι έναν μόνο τύπο καναλιού, δηλ. δεν έχει audio, midi, vst, fx tracks. Αν θέλεις να έχεις κάποιο vsti απλά το φορτώνεις ως fx σε ένα κανάλι και γράφεις και midi δεδομένα στο ίδιο κανάλι. Ειδικά για το ezdrummer που είναι multi-out μπορείς, εφ' όσον θέλεις και σε εξυπηρετεί, να φορτώσεις ένα από τα multi-out track templates που έχουν φτιάξει άλλοι χρήστες και μπορείς να κατεβάσεις από εδώ: http://forum.cockos.com/showthread.php?t=11717 Γενικά, σημαντικό είναι να κατανοήσει κανείς τις απεριόριστες δυνατότητες routing που προσφέρει το reaper, οι οποίες είναι αρκετά διαφορετικής φιλοσοφίας από τα άλλα γνωστά sequencer. Από τη στιγμή που γίνεται κατανοητή η διαφορετική αυτή προσέγγιση, ο χρήστης μπορεί να επιτύχει ό,τι τρελό routing του κατεβάσει το μυαλό.

Ποια έκδοση του reaper έχεις; Στις τελευταίες δύο εκδόσεις (3.12 και δώθε) έχουν κάνει ένα vst bridge που λύνει το πρόβλημά σου, καθώς τα 32-μπιτα plugins λειτουργούν κανονικά στην 64-bit έκδοση του reaper edit: μόλις είδα ότι έχεις την 3.05. Κατέβασε την τελευταία και ξαναδοκίμασε

Δοκίμασε να του ορίσεις εσύ το path που βρίσκονται τα vst σου, πατώντας το add που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το auto-detect. Ούτε αυτό δουλεύει;