Mistral

Γράφω μία τελευταία φορά για να συνεννοηθούμε. Αρχικά, πρέπει να ξεχωρίσουμε τί ακριβώς ζητάει το παλικάρι. Κάνετε το λάθος και θεωρείτε υπερβολικά τα 2000Ε, αλλά μιλάτε για 'ικανοποιητικές' κιθάρες. Ικανοποιητικές λοιπόν, μπορώ να προτείνω πολλές. Ο φίλος μας όμως μίλησε για 'επένδυση', για κιθάρα που θα τελειώνει μια κι έξω. Βλέπετε λοιπόν πως οι καλές γνωστές εταιρείες, ξεκινούν τα entry level μοντέλα τους στα 1500Ε. Βλέπε Gibson (1800Ε πάνω κάτω), Martin, Taylor, Lakewood. Μέχρι και Guild (πριν κάνουν την είσοδο στα made in china μοντέλα) δεν έβρισκες κάτω από 500.000 δρχ (δρχ όχι ευρώ, μιλάω για δεκαετία 90). Δεύτερον, ποτέ μου δεν είπα για telara on the beach. Τουλάχιστον ας διαβάζετε σωστά τα posts. Φυσικά και με 1000Ε παίρνεις πολύ καλή κιθάρα, αξιοπρεπέστατη. Όχι όμως επαγγελματική. Είναι τουλάχιστον αφελές, να θεωρείτε πως για μια ηλεκτρική (είτε κιθάρα, είτε ενισχυτή, είτε πεταλάκια, είτε όλα μαζί) τα 2000Ε είναι δεδομένα για ένα καλό ποιοτικο ήχο κι όχι για μία ακουστική. Προφανώς δεν έχετε ασχοληθεί για να καταλάβετε τις διαφορές. Και με μία Squier θα παίξετε καλά. Είναι το ίδιο με μία Custom Shop strat?? Τέλος, βλέπω πως όλοι έχετε άποψη επί του θέματος μέχρι στιγμής, αλλά όπως προείπα δεν βλέπω προτάσεις. Μόνο θεωρητικά, τί πιστεύετε. Ας είμαστε σοβαροί επιτέλους. Αν έχετε στοιχεία, τεμηριώστε το. Αν όχι, τότε απλά δημιουργείτε λανθασμένες εντυπώσεις. Στην τελική, δεν είναι τρελοί ούτε αυτοί που επιλέγουν PRS ηλεκτρικές, ούτε αυτοί που επιλέγουν custom shop μοντέλα, ούτε οι Les Paulaκιδες, ούτε όσοι επιλέγουν ακριβές ακουστικές (η πλειοψηφία των επαγγελματιών). Σε ότι με αφορά, προσπάθησα να δώσω την δική μου άποψη στο φίλο που ξεκίνησε το θέμα. Προφανώς και δεν έχω να συνεχίσω με άλλες απαντήσεις επί του συγκεκριμένου, καθώς είναι περιττό. Ας διαβάζουμε προσεκτικότερα πριν απαντούμε από εδώ και στο εξής λοιπόν και τουλάχιστον ας τεμηριώνουμε την άποψή μας πέρα από τις γενικευμένες θεωρίες. Φιλικά

GunRos υποκλίνομαι στην κριτική σου ικανότητα, στην δυνατότητα εξαγωγής συμπερασμάτων καθώς και στην πολύτιμη βοήθεια και συνεισφορά σου στο θέμα ;) :-\ :-X

Προσωπικά, σκοπό έχω να ενημερώσω τον φίλο μας με τις όποιες εμπειρίες και απόψεις έχω επί του θέματος και φυσικά όχι να θίξω κάποιον αν έκρινε πως δεν αξίζει μία επένδυση άνω των 1700Ε για μία ακουστική ή αν αγόρασε κιθάρα παραλίας. Κιθάρα παραλίας πάντως διαθέτω κι εγώ προσωπικά, την οποία έχω καταχαρεί τα τελευταία 12 χρόνια. Αξιοπρεπέστατη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αποτελεί και επένδυση βέβαια. Οι υπόλοιποι, αν έχουν παίξει με 'ακριβές' και 'φθηνές' ακουστικές κι έχουν διαπιστώσει πως δεν υπάρχει λόγος για μία τέτοια επένδυση, ας παραθέσουν τις εντυπώσεις τους και τις εμπειρίες τους για να μάθει αφενός ο φίλος μας που άνοιξε το θέμα, αφετέρου κι εμείς που έχουμε αντίθετη άποψη. Με την ίδια λογική, αδυνατώ να κατανοήσω αυτούς που δίνουν πάνω από 1000Ε για ένα λαμπάτο ενισχυτή όπως κι αυτούς που δίνουν πάνω από 10000Ε για ένα καλό αυτοκίνητο. Φυσικά και δεν υφίσταται λόγος παρεξήγησης για τέτοια υποκειμενικά θέματα, απλά ελπίζω να μην μιλάμε θεωρητικά 'νομίζοντας' πως κάτι ισχύει χωρίς να το έχουμε δοκιμάσει. ;) :) Φιλικά

Λίγο καθυστερημένα, συνεχίζω στο θέμα... Καταρχήν σχετικά με το fingerpicking, η αλήθεια είναι πως πλέον αρκετοί χρησιμοποιούν Taylor. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι καλές για fingerpicking. Γενικότερα όπως προανέφερα, είναι πριμαριστές κιθαριστές πλην εξαιρέσεων (με καπάκι κέδρου). Από κει κ πέρα βέβαια, αν ξέρεις να παίζεις, όλες θα ακουστούν υπέροχες. ;) Πιο συγκεκριμένα τώρα. Το πρόβλημα είναι πως στα 800-1000Ε δεν παίρνεις καλή ακουστική. Απλά από τις φθηνές, παίρνεις την καλύτερη. Για να πεις πως παίρνεις κάτι το οποίο θα σου μείνει, πρέπει να ξεκινήσεις από 2000Ε και πάνω. Άντε να πω 1700 και πάνω. Σε αυτή την κατηγορία τιμών αλλάζεις επίπεδο, απλά. Καταλαβαίνεις το ξύλο να πάλεται, αισθάνεσαι να σου 'μιλάει' το όργανο. Στο πρώτο strumming ξεχωρίζεις τις νότες μία προς μία, το όργανο έχει απόλυτη ισορροπία, έχει ξεχωριστό ηχόχρωμα. Όταν παίζεις, καταλαβαίνεις γιατί αξίζει τα παραπάνω ευρώ. Εδώ λοιπόν περνάμε στο θέμα μας για εμένα. Τί ακριβώς ζητάς. Αν θες μία ακουστική η οποία θα αποτελεί προσωπική σου επένδυση και να μην την αλλάξεις ποτέ, τότε πρέπει να θεωρήσεις τα 1700Ε το κατώτερο επίπεδο τιμής. Αν θες να την κουβαλάς σε beach party, τότε σίγουρα πάρε κάτι πιο φθηνό. Αν όμως επιλέξεις τον ακριβό δρόμο, τότε θες και πολύ ψάξιμο, όσον αφορά τον ήχο (taylor, martin, κλπ), το playability, το σκάφος, μέχρι και το φινίρισμα στο μπράτσο. Το κατώτατο όριο των 1700Ε μην σου φαίνονται πολλά. Άλλωστε και για την ηλεκτρική, τόσα θες πάνω κάτω για να έχεις ποιοτικό ήχο. Τέλος, δεν χρειάζεται να είσαι Knopfler για να πάρεις κάτι καλό. Για εμένα προσωπικά, η κιθάρα με βοηθάει να μην δίνω τα λεφτά μου σε ψυχολόγους. Οπότε δίνω τόσα κι άλλα τόσα. Αν λοιπόν θέλεις να επενδύσεις σε κάτι καλό που δεν θ'αλλάξεις ποτέ, περίμενε λίγο ακόμα, μάζεψε χρήματα, ψάξε τί ακριβώς ζητάς και πάρε αυτό που θα σου αρέσει. Αν όντως με 1000Ε βρεις αυτό που ψάχνεις όμως, προφανώς και αγόρασέ το. Δεν το συζητάμε. Ελπίζω να σε βοήθησα λίγο παραπάνω. :)

Προφανώς το προσεγγίζεις ελαφρώς λανθασμένα το όλο θέμα. Αρχικά δεν λες όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε τί ακριβώς θέλεις να παίζεις με την ακουστική. Επίσης, αφήνεις αρκετά ανοικτό το θέμα 'τιμή', οπότε ακριβώς επειδή μιλάμε για ακουστικές τα πράγματα περιπλέκονται λίγο περισσότερο καθώς μία αλλαγή μαγνητών δεν θα σε βοηθήσει να αλλάξεις τον ήχο. Θα πάρεις ακριβώς αυτό που αγόρασες. Η taylor δεν είναι μανούλα για fingerpicking. Εξαρτάται από τα μοντέλα. Γενικότερα είναι πριμαριστές κιθάρες. Η μόνη που ξεχωρίζει για fingerpicking είναι η σειρά 5, η οποία έχει καπάκι κέδρου. Βεβαίως και βγάζει διαφορετικά σώματα, με πιο διαδεδομένο το Grand auditorium, το οποίο είναι κάτι ανάμεσα σε dreadnought, jumbo και βολικό ταυτόχρονα σκάφος. Η πιο φτηνή σε αυτά τα λεφτά που διαθέτεις είναι η σειρά 4 που νομίζω πλησιάζει τα 2000Ε. Πρέπει να τις ακούσεις όμως όπως και την πιο οικονομική σειρά 3. Όπως καταλαβαίνεις το θέμα δεν είναι martin, taylor, lakewood, guild klp. Οι Martin για παράδειγμα είναι πολύ 'μουντές' για μένα. Οι Guild πλέον δεν με ενθουσιάζουν. Νομίζω πως έριξαν τρομερά την ποιότητά τους, με κάτι 'made in china' μοντέλα ενώ τα πιο ακριβά δεν με ενθουσιάζουν ούτε καν εμφανισιακά (ναι, εμφανισιακά). Οι takamine είναι καλές αλλά ισχύει ό,τι και για τις Guild. Οι Ovation από την άλλη είναι ευκολόπαικτες, αλλά σχετικά 'χαμηλόφωνες' στο unplugged τους. Οι Lakewood μου άρεσαν πολύ. Αλλά δεν είχαν αυτό το 'κάτι' που έψαχνα όταν πήρα την δικιά μου (taylor). Δεν στα γράφω για να σε μπερδέψω. Απλά για να σε ξεμπερδέψω και να σου πω 'παίξε μαζί τους' και αποφάσισε μόνος σου. Για παράδειγμα, αντί να σου πω πάρε την Gibson J35, αρχικά θα σου πρότεινα την J45 (αν θες τέτοιο σκάφος) http://www.thomann.de/gr/gibson_j45_standard_vs.htm ενώ αν ήθελες dreadnought θα σου πρότεινα αυτήν http://www.thomann.de/gr/gibson_songwriter_deluxe_cutaway_nt.htm

Φίλε μου το εν λόγω tremolo arm είναι για squier. Φαντάσου πως μεταξύ διαφορετικών μοντέλων strat τα tremolo arms έχουν διαφορετικό πάχος. Υπάρχει λοιπόν το ενδεχόμενο αυτό που θες να μην κάνει στην κιθάρα σου. Μην παραγγείλεις έτσι στα τυφλά. Ψάξτο λίγο ή πήγαινε με την κιθάρα σου σ'ένα κατάστημα ΝΑΚΑ και ψάξτο.

Checkare και το MXR badass modified overdrive (M77). Είναι ένα ΚΑΛΟ overdrive, με αρκετές επιλογές προς τον ήχο σου. Δες τα αντίστοιχα demos αστο youtube. Ακούγεται ακριβώς έτσι (στο καθαρό κανάλι).

Νίκο καλορίζικος κι από εμένα! Νομίζω πως σε ζηλεύω αρκετά (με την καλή έννοια πάντα). Όπως έγραψα πάλι στο συγκεκριμένο thread, έχω εντυπωσιαστεί αρκετά με τους Dr Z. Αν και πήγαινα για τον MAZ 18 nr, πλέον έχω καταλήξει στον M12 ως πλατφόρμα για πετάλια, αν και ψάχνομαι λίγο ακόμα. Μπορείς να δώσεις λίγες λεπτομέρειες σχετικά με την αγορά του m12? Από πού τον αγόρασες, πόσο κόστισε, πόσο διάστημα έκανε να σου έρθει κλπ κλπ? Αγορά εντός Ευρώπης ή μέσω ebay? Να σαι καλά, καλόπαιχτος και καλοτάξιδος! ;)

Πάντως Riggos, προσωπικά ξεκίνησα από Maz 18 nr. Στη συνέχεια άκουσα (youtube) τον Imperial στο video που παρέθεσα και... έπαθα. Αναζητώ όπως εσύ καλό καθαρό κανάλι για να γίνει η βάση μου για τα πετάλια. Κατέληξα λοιπόν στον imperial. Στην συνέχεια (και ακόμα δηλαδή) ψάρωσα με τον vintage modern και τις KT66 αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Αν σε ενδιαφέρει ο toneking όμως, απ'όσο το έψαξα μιλάμε για 20 LOUD Watts. Στην παρούσα φάση, τον βγάζουν ως επετειακό μοντέλο (20th anniversary) με ενσωματωμένο attenuator. Ίσως είναι λίγο πιο τσιμπημένη η τιμή του αλλά συμφέρει νομίζω. Τώρα δεν μπορώ να διαφωνήσω με τον Superfunk στο ότι δεν χρειάζεσαι το annenuator, αλλά στο αναφέρω πληροφοριακά. Επίσης, όταν το αποφασίσεις, δώσε και λίγες λεπτομέρειες όσον αφορά την αγορά (από που θα γίνει, ebay, κατάστημα εντός europe κλπ), για να έχουμε υπ'όψην. ;)

Ναι, ήμουν σε αυτή τη φάση που λες με τις καμπίνες και τα κεφάλια αλλά πλέον συμφωνώ μαζί σου. Έχω προσγειωθεί! ;D Ευχαριστώ για την απάντηση.

Όσο διάβαζα τις δύο σελίδες, τον ToneKing (imperial) είχα στο μυαλό μου. Απίστευτος ήχος. Νίκο για μένα αυτό που λες, να μην παίρνεις τον combo στο προβάδικο είναι λίγο κάπως. Το θέμα είναι να έχεις παντού καλό ήχο και να μην ψάχνεσαι συνέχεια. Να έχεις τις ρυθμίσεις σου στον ενισχυτή, στα πετάλια και να ξέρεις τί κάνεις. Αν έχεις τόσο πρόβλημα με το κουβάλημα, πάρε την κεφαλή. Εντάξει, πραγματικά τώρα, σε πόσο άθλια καμπίνα θα τον συνδέεις?? @Superfunk Έχεις την ίδια άποψη για τον 2061x όπως και για τον 1974x?

Να προσθέσω επίσης (επί του θέματος τώρα) πως είχα καταλήξει για combo και όχι για κεφαλή. Εκτός του ότι με φθηνή καμπίνα (ανάλογα τί εννοούμε φθηνή βέβαια) ίσως αδικηθεί και ο ενισχυτής, το πρόβλημα προσωπικά το έχω με τις καμπίνες που έχουν στα live. Πάλι η χροιά θα αλλάξει και πάμε πάλι από την αρχή. Τουλάχιστον στον combo ξέρω τί ήχο έχω. Μικρός, ελαφρύς, άντε να βάλεις ένα μικρόφωνο για να βγεις έξω και είσαι οκ. Γιατί να ψάχνεσαι ? ;)

Καλησπέρα κι από μένα. Επειδή δεν θέλω να ανοίξω καινούριο thread, λύστε μου κι εμένα μία απορία αν έχετε την όρεξη. Ίσως ενδιαφέρει και το Νίκο. Εδώ και καιρό έχω στο μυαλό μου να κινηθώ επίσης είτε στον M12, αν και είχα καταλήξει στον Maz 18 nr. Η σκέψη μου ακριβώς ίδια με του Νίκου, οπότε δεν το αναλύω παραπέρα. Ένα καλό καθαρό και να φτιάξω εγώ τον ήχο μου με πετάλια. Χωρίς κουβάλημα, κλπ κλπ. Ενώ λοιπόν τα είχα βάλει όλα στο μυαλό μου και είχα καταλήξει σε αυτή τη μέθοδο, έτυχε ν'ακούσω τον Marshall modern vintage 2266 (είναι ο 50Watt, ο οποίος έχει ΚΑΙ Master Volume). Πολύ καλές κριτικές. Όσοι τον έχουν μάλιστα, δεν ασχολούνται καθόλου με πετάλια. Πολύ ωραία marshallίστικα (ΚΤ66) καθαρά και high gain switch. Μάλιστα, στα 1200Ε, o combo έρχεται με 2χ12, όσο και η κεφαλή δηλαδή του M12. Απορία λοιπόν. Σαφέστατα και δεν συγκρίνω τους δύο ενισχυτές. Βεβαίως και αν παω στον Marshall, αλλάζω φιλοσοφία (βλέπε σκεπτικό Νίκου). Όμως τί γίνεται με το ριμάδι το headroom?? Έστω και με το Master Volume στο 3 στον Marshall, θα είναι το ίδιο με του M12???? Λέω πως ίσως η απορία μου ενδιαφέρει και το Νίκο καθώς με αυτούς τους boutique ενισχυτές δεν μπορείς να τους ακούσεις από κοντά (εκτός κι αν πας εξωτερικό) και βεβαίως μιλάμε για πολλά χρήματα. Άλλωστε, μετά πάμε στο θέμα πεταλιών το οποίο επίσης δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση, τόσο από θέμα κόστους, όσο και από ποικιλία ;D Πού είναι η 'παγίδα' με άλλα λόγια? Είναι στραβός ο γυαλός, ή μήπως πάω εγώ τόσο στραβά που σε λίγο θα βρω ξέρα? ??? ??? :-\

Πραγματικά προσπαθώ να καταλάβω κι εγώ τί θέλει να πει ο ποιητής. Καταρχήν περίμενες μία διαφορετική κιθάρα, σου ήρθε άλλη κι όμως την αγόρασες (αν καταλαβαίνω σωστά?). Στην συνέχεια διαπίστωσες πως δεν σου κάνουν τα vintage τάστα κι αντί να την πουλήσεις επέλεξες να της βγάλεις τα μάτια. Μάλιστα, ο Οικονομάκης (δεν τον γνωρίζω, μόνο σαν όνομα ακουστά) σου πρότεινε να την κάνεις... "scalloped"... Κάτι το οποίο πρέπει να γνωρίζεις (πώς να παίξεις) και να το θες να γίνει έτσι. Από αυτά που γράφεις είτε θα περίμενα να αγοράσεις εξαρχής scalloped neck αν αυτό ήθελες (άρα έχεις και μία Α εμπειρία) είτε απλά δεν έχεις την αντίστοιχη εμπειρία κι έκανες ό,τι σου υπαγόρεψε ο Οικονομάκης. Εξήγησέ μας λίγο αν θες γιατί μέχρι ώρας δεν μπορώ να καταλάβω τί θες να μας πεις. ;) Όσο για το truss rod. Στα vintage όργανα έτσι το έκαναν, έτσι το κάνουν λοιπόν στα reissue μοντέλα. Εντάξει, δεν βολεύει ιδιαίτερα αλλά από την άλλη δεν είναι δα και τόσο τραγικό. Σε πολλές περιπτώσεις δεν χρειάζεται ΚΑΝ να σηκωθεί το pickguard. Τέλος, το truss rod δεν το πειράζεις και ιδιαίτερα συχνά. Εκτός κι αν αλλάζεις συνέχεια string gauges από 9 σε 12. Μην τρελαθούμε. Οπότε ας μην το κρίνουμε έτσι αβίαστα. Μου θυμίζει συζητήσεις τύπου "σε floating tremolo δεν μπορείς να αλλάξεις χορδές εύκολα, ξεκουρδίζετε συνέχεια" ή "μην πάρεις floyd rose tremolo, είναι επιστήμη η αλλαγή χορδών". Ας χαλαρώσουμε λοιπόν. ;D

AndreasZ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Ναι η αλήθεια είναι πως γενικότερα απ'ότι έχω διαβάσει στα ξενόγλωσσα forum, οι περισσότεροι το έχουν συνδυάσει με ένα overdrive για booster, είτε είναι το custom overdrive είτε κάποιο άλλο (gt-od, sd-1, tubescreamer). Φυσικά η εταιρεία πλασάρει το δικό της, αν και όντως έχω διαβάσει από άτομα που έχουν κάνει τον πειραματισμό ότι δένει καλά. Απ'ότι καταλαβαίνω κι από σένα προφανώς πρόκειται για καλό ποιοτικό πεταλάκι, που με ένα καλό overdrive για booster καλύπτεις το θέμα "γκαζιού" :) Ευχαριστώ και πάλι για την απάντηση!

Μιας και ενδιαφέρομαι για τα δύο badass (distortion kai overdrive) μπορεί κάποιος να κάνει ένα review? AndreasZ τί λες? ;D Σε reviews στο youtube, κυρίως για το badass distortion, άλλες φορές ακούγεται τελείως distorted ο ήχος, άλλες πάλι λιγότερο. Επίσης, πολλοί κάνουν αρνητικά σχόλια πως ακούγεται μουντό και πως δεν μπορούν να βγάλουν "καλό" ήχο, άλλοι πάλι είναι ενθουσιασμένοι. Η δε εταιρεία, το παρουσιάζει μαζί με το badass overdrive (υπάρχει και αντίστοιχο video) και αναφέρουν πως και τα δύο μαζί, "δένουν" καλά. Οπότε σκέφτομαι είτε την αγορά του overdrive και συνδυασμό με κάποιο άλλο εφέ της Boss ME-50 για περισσότερο distortion, είτε την αγορά και των δύο για να έχω ένα ωραίο συνδυασμό overdrive + distortion. Any reviews για τα συγκεκριμένα? (Το τί θα αγοράσω είναι άλλο θέμα, δεν χαλάω το thread) ;)

Άσε τις Jersey Star, μάζεψε 13.000$ και χτύπα το οργανάκι αυτό να είσαι ήσυχος. http://www.ebay.com/itm/Richie-Sambora-One-Kind-Signed-Fender-Masterbuilt-Stratocaster-Bon-Jovi-/221202112729?_trksid=p5197.m1992&_trkparms=aid%3D111000%26algo%3DREC.CURRENT%26ao%3D1%26asc%3D14%26meid%3D6313203623314647593%26pid%3D100015%26prg%3D1006%26rk%3D1%26sd%3D221202112729%26 ;D ;D ;D ;D Πλάκα πλάκα, ζαχαρώνω απίστευτα μία Strat Sambora. Ειδικότερα τα after 2000 μοντέλα με περισσότερο vintage specs...Αλλά ... Όσο για τις Jersey Star, ειδικότερα κάτι candy red χρωματάκια που είχε ο Richie στα 80s μέτραγαν πολύ. Καλή τύχη στην έρευνά σου ;)

Ο Ζοζέφ έχει μείνει μόνο στον Πειραιά πλέον απ'όσο γνωρίζω. Θεσσαλονίκη και Αθήνα (κέντρο) έχουν κλείσει εδώ και χρόνια. Θεσσαλονίκη (όπου είχα αλλάξει μαγνήτες / service στην κιθάρα μου) δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα εξυπηρέτησης. Απεναντίας είχα επισκεφτεί αρκετές φορές το κατάστημα και είχα δοκιμάσει και αρκετές PRS. Πειραιά, δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα εξυπηρέτησης επίσης. Δοκίμασα άνετα όσες Taylor ήθελα, απ'όπου και αγόρασα την δικιά μου τελικά. Αυτό πριν 4 χρόνια όμως. Γενικότερα ήταν εξυπηρετικότατοι. Τώρα αν έχουν αλλάξει σύμφωνα με τα "σύγχρονα" δεδομένα κρίρης και αν διαθέτουν ή όχι τις συγκεκριμένες PRS, δεν το ξέρω. Ένα τηλέφωνο και θα μάθεις όμως πριν πας άδικα. Παραπέρα, έχε υπ'όψην πως η PRS αναφέρει τα neck profiles ως Fat thick, wide thin κλπ. Κάτι τέτοιο. Το thick από το thin όμως έχει τεράστια διαφορά. Οπότε μόνο γι'αυτό, χωρίς να αναφερθώ σε άλλες λεπτομέρειες των συγκεκριμένων οργάνων, θα με έκανε πολύ προσεκτικό για αγορά από ebay - εξωτερικό. Αν όμως έχεις παίξει με συγκεκριμένη φίλου - γνωστού - καταστήματος, μάλλον θα αγόραζα την ίδια από εξωτερικό, ακόμα και αν δεν την είχα παίξει. Απ'όσο γνωρίζω, ο ποιοτικός έλεγχος στην συγκεκριμένη εταιρεία είναι υψηλού επιπέδου, σε τέτοιο σημείο που λέγεται πως αν βάλεις δίπλα δίπλα 5 ίδες, δύσκολα θα βρεις διαφορές ή "την καλύτερη", σε αντίθεση με τις Gibson (δεν έχω άποψη για τις νέες, βλέπε traditional). Βέβαια για να πω την αμαρτία μου, το ίδιο ισχύει και τις Taylor. Προτίμησα όμως την χασούρα των 200Ε και να πάρω αυτό το οποίο δοκίμασα - ερωτεύτηκα από το να παραγγείλω στα τυφλά κάτι από το ινετ. Καλές αγορές. Υπέροχα όργανα. ;)

Θα γράψω κι αυτό για να κλείσω την τοποθέτησή μου στο θέμα. Σαφέστατα κι ένας καλός παίκτης θα παίξει και με σκουπόξυλο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, σήμερα έχουμε μεγάλη προσφορά και διαφοροποίηση σε ορισμένα specs τα οποία κάνουν διαφορά στο παίξιμο (playability). Μάλιστα, σε ένα video (youtube) της fender custom shop αναφέρθηκε πως υπάρχουν 60 - 70 profile necks. Σαφέστατα σκοπός δεν είναι να παίξεις με όλα για να δεις ποιο σε βολεύει. Δυστηχώς όμως η κατάσταση δεν είναι όπως παλιά. Το τί σε βολεύει, για εμένα προσωπικά είναι μεγίστης σημασίας, την στιγμή μάλιστα που θα δώσω ένα σεβαστό ποσό (είτε 500Ε είτε 10000Ε). Μου αρέσει να νοιώθω ένα με τό όργανό μου, να νοιώθω καλά όταν παίζω μαζί του κι όχι να συμβιβάζομαι. Προσωπικά και με Ibanez μία φίλης μου με 12άρι radius και Jumbo frets μια χαρά παίζω. Αλλά σίγουρα δεν θα την αγόραζα. Όταν παίζω με την strat μου, απλά "feels like home" γιατί απλά προτιμώ το 9.5, τα vintage frets και το satin φινίρισμα στο μπράτσο. Δεν χρειάζεται να το ψάχνουμε και πολύ αλλά ορισμένα πράγματα αναγκαστικά πρέπει να τα κοιτάμε. Τώρα, αν κάποιον δεν τον ενδιαφέρει και προτιμά να αγοράζει οτιδήποτε βρεθεί μπροστά του και βολεύεται με αυτό κάνοντας υπομονή, τί να πω. Όπως βολεύεται. Τέλος, όσον αφορά τον "bedroom player", την παρούσα φάση κι εγώ τέτοιος έχω καταντήσει λόγω εργασίας. Αυτό δεν σημαίνει πως όταν παίζω απλά γρατζουνάω χωρίς να με ενδιαφέρει τίποτα. Εξακολουθώ να γίνομαι ένα με το όργανό μου, να νοιώθω τέλεια εναρμονισμένος με το μπράτσο και εξακολουθώ να ψάχνω να βρω το βέλτιστο για μένα (κυρίως ήχο σχετικά με την ηλεκτρική) και να αποφεύγω τον ... ψυχολόγο..! ;D But that's just me... Φιλικά και χαρετώ! 8)

@Jazzjoker Αναφέρομαι στις μεξικάνικες fender strat std.

Stepar καλή σου ημέρα, Κοίταξε να δεις τί γίνεται. Στις strat, η fender άλλαξε τα specs το 2006 αν δεν κάνω λάθος. Από vintage c shape neck και vintage frets πέρασε σε medium jumbo και medium c shape neck. Δεν γνωρίζω αν ισχύει το ίδιο και στις τέλε, ας ενημερώσει κάποιος που γνωρίζει. Αν υποθέσουμε λοιπόν πως η τελε που έχεις, φέρει ακριβώς ίδια specs με αυτή που παραθέτεις στο link, τότε ήδη είσαι αρκετά καλά σε modern specs, το μπράτσο είναι όντως σχετικά λεπτό και βολικό σε γενικές γραμμές και τα frets σε βοηθάνε αρκετά σε σχέση με τα vintage. Αν λοιπόν είναι έτσι, τότε σίγουρα θα πρέπει να δοκιμάσεις το 12άρι radius την στιγμή που θέλεις εύκολα bends. Εντάξει μην τρελαθούμε, εύκολα θα πιάνεις και τα ακκόρντα. Δεν ξεκινάς τώρα κιθάρα. Keep in mind μόνο πως το signature μοντέλο Eric Johnson, αν και κατά πολλούς μία από τις καλύτερες και προσεγμένες κατασκευαστικά strat, έχω παρατηρήσει πως είναι "love or hate" μοντέλο κι αυτό λόγω του 12 radius. Ο ήχος είναι άλλο θέμα το οποίο δεν το πιάνω κάν. Θέλω να πω πως για μένα προσωπικά καλό θα είναι να παίξεις με μία στρατ με 12άρι ασχέτως αν είναι η classic player ή όχι για να νοιώσεις την αίσθηση, να δεις το playability κλπ. Τέλος, αν υποθέσουμε πως η τελε σου έχει κλασσικό 60s C-shape (άρα πιο χοντρό) και vintage frets, τότε θα σου πρότεινα προσωπικά κάτι σε 9.25, medium shape neck και medium jumbo frets. Μία κλασσική standard strat με άλλα λόγια. Ελπίζω να σε βοήθησα και καλές αγορές! 8) ;D cu!

Superfunk σωστά τα λες, αλλά εν μέρει θα διαφωνήσω μαζί σου. Οι διαφορές στα specs είναι σημαντικές κατά την γνώμη μου και κάποιος πρέπει να τις γνωρίζει. Τώρα αν εσύ κι εγώ μπορούμε να τις συνηθίσουμε και δεν έχουμε πρόβλημα όποιο radius και να μας δώσουν, δεν σημαίνει πως το ίδιο ισχύει για κάποιον που ξεκινάει τώρα. Όσον αφορά στο setup σαφέστατα και συμφωνώ μαζί σου, αλλά για παράδειγμα η διαφορά στο σετάρισμα μιας με 7.25 και μιας με 12 radius έχει διαφορά τόσο στο πόσο εύκολα γίνεται όσο και στο action της κιθάρας. Αυτό εσένα μπορεί να μην σου κάνει διαφορά, αλλά κάποιος που ξεκινάει τώρα κατά πάσα πιθανότητα θα θέλει χαμηλότερο action. Προφανώς και συμφωνώ μαζί σου ξαναλέω σε αρκετά, απλά πιστεύω πως πριν αγοράσει κάποιος μία κιθάρα αυτά πρέπει να τα γνωρίζω, να τα ψάξει και στην τελική ας κρίνει μόνος του αν αξίζει ή όχι ή αν υπάρχουν διαφορές. Πρσωπικά για παράδειγμα, σίγουρα το fat C shape λουστραρισμένο σαν έπιπλο ναι μεν μπορώ να το συνηθίσω αλλά ΔΕΝ μου αρέσει και θα θελήσω να το αλλάξω. Λες να είμαι τόσο περίεργος τελικά ???? ;D ;D Απλά προσπαθώ να δώσω μία ολοκληρωμένη εικόνα στο φίλο, γιατί προσωπικά δεν συνηθίζω τόσο εύκολα ειδικά αν πρόκειται να αγοράσω κάτι. Όσο για τους κιθαρίστες που αναφέρεις, εικάζω πως και σε καυσόξυλο τον ίδιο έχουν θα έβγαζαν! ;D :P

Ωραία... Τόσα posts, τόσες αναφορές στις εν λόγω κιθάρες, κανείς δεν έχει ασχοληθεί με τα σημαντικότερα θέματα που αφορούν στο playability (προσωπική μου άποψη). Έχουν τεράστια διαφορά στο παίξιμο τα neck profile, radius, frets. Με άλλα λόγια, άλλο το C shape, modern c shape ή v shape όσον αφορά στο neck profile, άλλο το 9.5, 7.25, 12 radius και άλλο τα vintage frets ή τα medium jumbo. Για παράδειγμα, η Fender Deluxe Roadhouse έχει C shape neck (άρα πιο χοντρό / παχύ), η classic player soft c, h Squier και η Standard modern c. Και πίστεψέ με, οι διαφορές είναι μεγάλες στο feeling και ρόλο σε αυτό παίζει όπως καταλαβαίνεις η προσωπική σου προτίμηση και τα χέρια σου. Παραπέρα βλέπω πως ειδικότερα η 60s Classic player έχει 12 radius!! Πραγματικά, οι κιθάρες που έχεις παραθέσει διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους (αν και κοντά στην τιμή) και αν δεν δοκιμαστούν από εσένα προσωπικά δεν μπορείς να ξέρεις αν είναι "καλές" ή όχι. Δεν γνωρίζω αν καταλαβαίνεις τις διαφορές στα specs που αναφέρω αλλά για μένα είναι πολύ σημαντικότερα από το αν οι μαγνήτες είναι custom shop texas specials ή texas specials για μεξικάνες. Σκέψου λίγο σοβαρά τα παραπάνω όμως και σίγουρα μην παραγγείλεις στα τυφλά επειδή μερικούς τους βολεύει περισσότερο μία συγκεκριμένη κιθάρα (βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς). Προσωπικά να σου δώσω να καταλάβεις, μου κάνει τεράστια διαφορά μέχρι και το φινίρισμα στο μπράτσο, αν είναι satin ή όχι. Και να στο πάω και λίγο παραπέρα, άλλο η Fender Deluxe USA, άλλο η Deluxe me V shape neck και άλλο η Deluxe με ash body. ;) cu!

Ο Carl έχει αυτό το setup sto tremolo, το οποίο έχει υιοθετήσει κι εγώ. Από την άλλη, η Fender προτείνει για floating τρέμολο απόσταση από το σώμα της κιθάρας 1/8, περίπου 3,2 mm. Έχει μία ελαφρά κλίση προς τα πάνω δηλαδή η γέφυρα από το σώμα. Από την άλλη πάλι, ο John Cruz έχει απαντήσει πως δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά η θεωρία του Carl, αφού έχει ο ίδιος (Cruz) μετρήσει την τάση των χορδών κλπ κλπ. Ο ίδιος λοιπόν (Cruz) ακολουθεί την μέθοδο της fender και χρησιμοποιεί την τριγωνική διάταξη των ελατηρίων. Σημειώνει μάλιστα, πως η μέθοδος του Carl είτε το σετάρισμα του Jeff Beck είναι το ιδανικό για το παίξιμο των συγκεκριμένων κιθαρωδών και ο καθένας πρέπει να το προσαρμόζει στο δικό του παίξιμο. Προσωπικά, έχοντας την διάταξη του Carl πραγματικά η κιθάρα μου δεν ξεκουρδίζεται (εντάξει ανεπαίσθητα με πολύ πολύ σκληρή και βίαιη χρήση με έντονα dive bombs). Τέλος στην ερώτησή σου, με τα 5 ελατήρια σίγουρα δεν θα ξεκουρδίζεται εύκολα και θα κάνεις bends χωρίς να σηκώνεται η γέφυρα επηρεάζοντας τις ανοικτές, μην ξεχνάς όμως πως τα bends θα είναι δυσκολότερα (μεγαλύτερη αντίσταση). Συνήθως χρησιμοποιούν 5 ελατήρια σε μεγαλύτερο πάχος χορδών. Αλλά εσύ δοκίμασε και δες τί σε βολεύει. Προσωπικά, έχω βολευτεί με τη μέθοδο του Carl και απλά, όταν στα bends θέλω να χτυπήσω και την από κάτω χορδή ή μία ανοικτή, φροντίζω να χαλαρώσω λίγο το bend μου για να ισορροπήσει η γέφυρα. Ελπίζω να γίνομαι καταννοητός ;D

Otto τους μαγνήτες που αναφέρεις δεν τους γνωρίζω, οπότε δεν θα εκφέρω άποψη. Ίσως γνωρίζουν περισσότερα οι υπόλοιποι. Από κει κ πέρα, για το sustain και το tremolo block μπορείς να βάλεις ένα κομμάτι ξύλου στο πίσω μέρος, ώστε να μην υπάρχει κενό. Και πάλι όμως εγώ το θεωρώ περιττό. Μεταξύ μας, μέχρι και τώρα που είμαι φανατικός του floating δεν έχω θέματα με το sustain. Με τον εξοπλισμό που έχω (όχι λάμπα και τέτοια), είμαι πολύ ικανοποιημένος. Μήπως έχεις θέμα ενισχυτή ή κατάλληλων ρυθμίσεων στον ήχο σου γενικότερα? Το wilkinson τρέμολο ναι, είναι ποιοτικότερο αλλά για εμένα δεν θα δεις διαφορές στον ήχο. Άλλωστε, μην ξεχνάς πως μέχρι και τα signature μοντέλα των 2000Ε το ίδιο τρέμολο με την δικιά σου φοράνε. Γι'αυτό κι επιμένω, κάτι παίζει με το setup σου (είτε κιθάρας, είτε ήχου). Τέλος, για τον μαγνήτη. Ο Jb Jr αποτελεί πλέον κλασσική λύση. Στην δική μου κιθάρα, συνδυάζω απίστευτο ήχο σε blues φάση και απίστευτα γκάζια. Αυτό που λες περί εμφάνισης, συμφωνώ μαζί σου. Η strat είναι για να παίζει με single coils. Αλλά τί να κάνουμε. Όταν δεν έχεις πολλές κιθάρες και κυρίως μέχρι να βρεις τί ζητάς, πρέπει το ένα όργανο που διαθέτεις να έχει και κάποια ευελιξία. Υπάρχει όμως και ο Ssl-5 για τη θέση bridge που σου ανέφερα πριν, ο οποίος είναι μονός. Σκέψου το, εσύ ξέρεις καλύτερα. ;) :) Όσο για το nut, σου παραθέτω την άποψη ενός απίστευτου κιθαρίστα (πρώην των blueswire) σε ερώτησή μου για την αλλαγή του nut και την επίδραση στον ήχο. "Ναι βεβαίως. Κι εμένα αν την κιθάρα μου την κατουρήσει η γάτα μου, θα έχει απίστευτο ήχο. Φίλε μου μην ψάχνεσαι. Τα έχω δοκιμάσει όλα και στα δικά μου αυτιά δεν υπάρχει καμία διαφορά. Βάλε ένα καλό σετάκι μαγνήτες και μην ψάχνεσαι άδικα. Παίξε, παίξε, παίξε". ;D