The Genius Loci

;D Παρεμπιπτόντως βγάλανε και καμπίνα σκέτη με το 10άρι (πολύ χαμηλή τιμή, αλλά ποιος θα την προτιμήσει?) Όπως όλοι (πιστεύω) οι Boogie πάντως, και ο Express θέλει αρκετό ψάξιμο για να βγάλει κανείς "τον ήχο του" (ή "τους ήχους του"). Εννοώ ότι σε ένα πρόχειρο τεστ μπορεί να μην ενθουσιαστεί κάποιος αμέσως, δεν είναι... πεταλιέρα που δίνει instant gratification. ;)

Bέβαια, υπάρχει και αυτό: http://guitare.playback-europe.com/mesa_boogie-express_5:25_combo_x12-48671.html που ούτε το 10άρι υπάρχει για να σε χαλάει, ούτε το budget πάει περίπατο (για την ακρίβεια, είναι αισθητά φτηνότερος από τον 10άρη του Τόμαν). ;) :) :)

Φίλε μου, πολύ καλά το σκέφτηκες για το Guitar Fetish, μιας και για την κιθάρα που έχεις, ο λόγος αποτελέσματος προς κόστος είναι πολύ υψηλός. Ωστόσο υπάρχουν και άλλων εταιριών μαγνήτες που μπορείς να προμηθευτείς από το ebay (όπως για παράδειγμα οι Toneriders) που θα σου δώσουν πολύ καλό ήχο. Οι μαγνήτες ωστόσο αφορούν το πως θέλεις να ακούγεται η κιθάρα σου, οπότε θα πρέπει να αποφασίσεις ως προς αυτό. Θέλεις vintage ήχο Strat? Θέλεις κάτι πιο μοντέρνο? Απ'αυτό θα εξαρτηθεί η επιλογή σου, για παράδειγμα το GF έχει ένα σωρό σετ μαγνητών για κάθε (ηχητικό) γούστο πρακτικά. Τώρα, αν σε απασχολεί και το πως θα παίζει η κιθάρα , εκτός από τους μαγνήτες: 1) Οπωσδήποτε άλλαξε τα φτηνά ηλεκτρικά της κιθάρας. Εκτός του ηχητικού αποτελέσματος θα απολαύσεις και μεγαλύτερη αξιοπιστία. 2) Αν περισσεύουν χρήματα, κοίταξε να αλλάξεις κατά προτεραιότητα τα κλειδιά και κατά δεύτερο λόγο τη γέφυρα. Από το guitar fetish κοίταξε για αυτά τα κλειδιά: http://store.guitarfetish.com/wiklstnitusi.html Σε συνδιασμό με αυτά τα conversion bushings: http://store.guitarfetish.com/vitucobu.html Αν δεν κάνω λάθος η κιθάρα σου έχει 6βιδο τρέμολο, οπότε αυτό που ταιριάζει είναι αυτό: http://store.guitarfetish.com/minmeimstupt.html Να σημειώσω ότι και τα κλειδιά και το τρέμολο μπορείς επίσης να τα βρεις στο ebay, απλώς από το GF θα σου κοστίσουν λιγότερο όλα μαζί. 3) Πιθανότατα η σημαντικότερη βελτίωση στην κιθάρα σου, αφορά ένα καλό σετάπ σε συνδιασμό πιθανότατα με τρίψιμο/γυάλισμα τάστων και αλλαγή του nut. Επειδή πάντως αυτό θα σου κοστίσει αρκετά σε έναν μάστορα, απλά έχε το υπόψιν σου. Ακόμα και η πιο άθλια κιθάρα μπορεί να παίζει και να ακούγεται μια χαρά μετά από τα παραπάνω. Ελπίζω να βοήθησα και να μη σε μπέρδεψα περισσότερο.

Για όσους πάντως θέλουν όντως να μάθουν τι συχνότητες έχουν "χάσει": http://www.phys.unsw.edu.au/jw/hearing.html Δεν υποκαθιστά βέβαια ένα ακουόγραμμα αλλά δίνει μια ιδέα. ;)

Στο tdpri έχουν φτιάξει κάποιοι Tele με αυτό το κιτ. Βέβαια, πολλοί το έχουν σαν χόμπυ εκεί (την συναρμολόγηση κιθαρών εννοώ) και έχουν και πολλά "ανταλλακτικά" άμεσα διαθέσιμα. Αν θέλεις να "παίξεις" μια χαρά θα είναι νομίζω. Μπορείς να κρατήσεις το σώμα και το hardware (εκτός ίσως από κλειδιά) και να βάλεις ένα μπράτσο + ηλεκτρικά της αρεσκείας σου. Αυτό δεν συμφέρει να το κάνεις βέβαια, αν δεν τα έχεις ήδη διαθέσιμα από άλλο project. Διαφορετικά πάρε μια Squier Vintage Vibe με 3 κατοστάρικα. ;) Μια σημείωση: στο κιτ πρέπει να ανοίξεις εσύ τις τρύπες για τα ferrules και να δώσεις το κατάλληλο σχήμα στο headstock (αν το χρησιμοποιήσεις). Άρα χρειάζεται και κάποιος εξοπλισμός, όχι απλά ένα κατσαβίδι. ;) edit: φίλε Marathon, αυτό το κιτ νομίζω δεν έχει σχέση με αυτά που έφερνε ο Τόμαν.

H δεύτερη είναι Mexico και η πρώτη ανήκει μάλιστα και σε "ειδική" σειρά των USA. Το αν αξίζει το 1+ χιλιάρικο τη διαφορά στον ήχο και στο playability είναι κάτι που μόνο εσύ μπορείς να το αποφασίσεις, αφού δοκιμάσεις και τις δύο βέβαια. ;)

Ώπα! Δεν είπες ότι έχεις mac. Τι είσοδο έχει η ενσωματωμένη κάρτα? Για δοκίμασέ το αυτό που λες, μπορεί να δουλέψει όπως θέλεις. Σε αναμονή για το review. ;) Πράγματι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία από το internet για το μηχάνημα και επειδή είναι και ακριβούτσικο, το σκέφτεται κανείς... Ευχαριστώ! ;)

Πραγματική = όχι το toneport που η Line6 το πουλάει σαν ένα interface για διάφορες χρήσεις (εκπαιδευτικές, κλπ). Επίσης ο προενισχυτής δεν είναι απαραίτητο να είναι πάνω στην κάρτα. Μάλιστα, μόνο σε αρκετά ακριβές κάρτες θα βρεις "καλούς" προενισχυτές (δηλ. καλύτερους απ'αυτούς που θα έβρισκες σε μια μέσης τιμής κονσόλα). Από την άλλη υπάρχουν standalone προενισχυτές ακόμα και στην κλίμακα των 100-300 ευρώ που θα μπορούσες να δεις. Ο ενισχυτής σου δεν έχει line out μεν, ωστόσο, κάτι που έκανα για καιρό ήταν να χρησιμοποιώ το line out από ένα Hot Plate για direct ηχογράφηση. Αν είναι στα σχέδια σου κάποιο τέτοιο attenuator (ίσως και άλλα εκτός του hot plate έχουν αυτή τη δυνατότητα) είναι κάτι που μπορεί να σου χρησιμεύσει. Μεταξύ άλλων, θα παίρνεις (θεωρητικά) το σήμα που "βλέπει" και η καμπίνα του Deluxe. ;) Επομένως με ένα software cabinet simulation θα είσαι άρχοντας. :) Off Topic: Μιας και έχεις το Nova System, δεν κάνεις και ένα μικρό review? Τα αξίζει τα λεφτά του το μηχανάκι? ;)

Πολύ καλό! ;) Νομίζω είχα δει κάτι παρόμοιο κάποια στιγμή σε βίντεο του Dan Erlewine (αν και δεν είμαι σίγουρος ότι το έκανε για τον ίδιο λόγο). [επίσης από video του Dan] Εκτός από το να κατεβάσεις/ανεβάσεις τις βίδες, μπορείς να δοκιμάσεις να τις στρέψεις ώστε η χορδή να περνάει παράλληλα με την σχισμή (ή εν'πάσει περιπτώσει, με κάποια γωνία και όχι κάθετα). Ακόμα και αυτό μπορεί να κάνει μια ανεπαίσθητη, αλλά πιθανώς αντιληπτή διαφορά.

Τα πολύ flat radii (το λατινικό μου ε? ;D) έγιναν βασικά της μόδας στην περίοδο της άνθισης του neoclassical "κινήματος". Το ίδιο και τα πολύ λεπτά μπράτσα. Σίγουρα μπορεί να συνηθίσει κάποιος τα πάντα, αλλά νομίζω ότι το 12" είναι το όριο για να μπορεί η κιθάρα να έχει ευελιξία παικτικά χωρίς να κουράζει (γρήγορες single note γραμμές, bends, ακκόρντα, vibrato, το ίδιο "εύκολα"). Για μένα ένα radius μεταξύ 9 και 10 είναι το προτιμότερο "all-around", αλλά σημαντικότερο ρόλο παίζουν τα τάστα και ο προφίλ του μπράτσου. @elavd Πολύ αποκαλυπτικό το σχέδιο. ;) Πρακτικά τώρα, η διαφορά για το ίδιο action, ανάμεσα στο 9.5" και στο 12" θα είναι ότι, ( τυχαίο παράδειγμα) στο πρώτο θα μπορεί κάποιος να κάνει 2,5 τόνους bend στη Μι ενώ στο 12" θα κάνει 3 τόνους. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, αυτό πετυχαίνεται έτσι κι'αλλιώς δημιουργώντας το κατάλληλο "combound radius" στα τελευταία τάστα.

Το toneport που αναφέρεις είναι στην ουσία ένα recording interface (μεταξύ άλλων). Βέβαια μια "πραγματική" κάρτα ήχου είναι μια πολύ προτιμότερη επένδυση. Για να γράψεις "απευθείας" θα πρέπει να διαθέτει κάποια Hi-Z είσοδο ενώ είναι πολύ επιθυμητό να υπάρχει και κάποιος προενισχυτής. Ελλείψει της Hi-Z εισόδου η δουλειά μπορεί να γίνει με κάποιο DI box που θα συνδέσεις στην κάρτα. Επίσης υπάρχουν οικονομικότατοι εξωτερικοί προενισχυτές (που παίζουν και ρόλο DI-box) που κάνουν καλή δουλειά για αυτό που θέλεις. Παρόμοια αποτελέσματα θα έχεις και με μια μικρή κονσολίτσα, που θα σου δώσει και ένα υποτυπώδες EQ. Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την ύπαρξη software με τη μορφή κάποιου plugin για το DAW που χρησιμοποιείς. Υπάρχουν αρκετά freeware ή πολύ φτηνά plugins που μπορείς να δοκιμάσεις. Ασφαλώς την ίδια δουλειά μπορείς να κάνεις και με κάποιο πολυεφφέ, ωστόσο με το software θα έχεις το επιπρόσθετο πλεονέκτημα του να μπορείς να αλλάζεις τον ήχο σου "εκ'των υστέρων" (αφού ηχογραφήσεις) και να πειραματίζεσαι γενικότερα. Σε κάθε περίπτωση, κατά τη γνώμη μου, πολυ μεγάλη σημασία έχει η ποιότητα του σήματος που τροφοδοτείς το software σου. Γι'αυτό έγραψα παραπάνω για έναν αξιοπρεπή προενισχυτή που θα δώσει τη σωστή στάθμη στο εισερχόμενο σήμα.

To βρήκα (google is our friend): http://www.kawai.de/international_de_12.htm Διαμαντόπουλος και Μαυρομουστάκης ;)

Ναι, δεν θα ήταν άσχημη ιδέα. Εκεί που θα μπει, καλό είναι να μη θυμίζει... studio. :D Πολύ καλή πρόταση! Βέβαια, η Kawai είναι γνωστή αξία στο χώρο. Που μπορεί να τα βρει κάποιος αυτά στην Ελλάδα άραγε?

Θα ήθελα τα φώτα σας για μια πιθανή αγορά ψηφιακού πιάνου. Πρόκειται να χρησιμοποιηθεί κατά κύριο λόγο για μελέτη από μικρά παιδιά που πρακτικά τώρα ξεκινάνε, κάτι σαν οικονομικό υποκατάστατο ενός κλασσικού όρθιου πιάνου δηλαδή. Επομένως θα πρέπει να διαθέτει οπωσδήποτε βαρυκεντρισμένα πλήκτρα, ενώ δεν υπάρχει ανάγκη για δυνατότητες ενός ηλεκτρικού "stage" πιάνου όπως split, effects κλπ. Σκεφτόμουν για το παρακάτω: http://www.thomann.de/gr/yamaha_ydp140_c_arius.htm Ποια είναι η γνώμη σας?

Επειδή λες ότι δεν σου κάθεται καλά η κιθάρα "στη μίξη", θα έλεγα να κοιτάξεις άλλα πράγματα πρώτα. Αυτό με την προϋπόθεση ότι η βασική χροιά των μαμίσιων μαγνητών είναι στα γούστα σου. Όταν λες "μίξη" εννοείς στην πρόβα? Ή στην ηχογράφηση? Έχεις δουλέψει λίγο με το eq και των άλλων οργάνων στη μίξη? Μερικές φορές λίγη δουλειά σ'αυτόν τον τομέα, μπορεί να κάνει θαύματα (ναι, δεν φταίει η κιθάρα μας πάντοτε...). +1 και σ'αυτό, πριν αρχίσεις να ψάχνεσαι για μαγνήτες ;)

H ζωή είναι πολύ μικρή man. Προχώρα το συντομότερο. ;D

Επειδή αναφέρθηκαν μερικοί γιγάντιοι παίκτες από το παρελθόν, που χρησιμοποιούσαν "7μισάρι radius" (και άρα πρέπει και εμείς να μην προβληματιζόμαστε), θα ήθελα να κάνω τις εξής δύο-τρεις παρατηρήσεις: 1) Όλες αυτές οι Tele και Strat των '50s και '60s, μετά από 15-20 χρόνια ανηλεούς παιξίματος, έχουν φάει από 3-4 refrets η κάθε μία. Δεδομένου ότι οι δύο πλέον δημοφιλείς -παράπλευρες- εργασίες σε αυτά τα refrets, ήταν να πλανάρεται ελαφρώς το μπράτσο και να μπαίνουν μεγαλύτερα τάστα, νομίζω ότι το επιχείρημα είναι μάλλον αμφισβητήσιμο. Παρεμπιπτόντως, από τέτοιες μικρο-μοντίφες ήταν που προήλθε και η μετέπειτα "μόδα" των compound radius ταστιέρων, καθώς (προφανώς) η ανάγκη για μεγάλα bends αφορά τα τάστα από το 10-12 και μετά. Δεν θα με παραξένευε καθόλου αν διάφορες κατ'όνομα vintage κιθάρες με τις οποίες έπαιζαν γνωστοί μας ήρωες, είχαν compound ταστιέρες κατ'απαίτηση των ιδιοκτητών τους, ή με πρωτοβουλία του luthier τους. Προσοχή: μιλάω πάντα για κιθάρες που εργαλεία δουλειάς και όχι τοποθετημένες σε γυάλα, όταν προέκυψε η τρέλλα των Vintage Fenders. 2) Επειδή, ειδικά στη Fender, οι τεχνικές προδιαγραφές επαφείονταν μάλλον στον πατριωτισμό του τεχνικού, δεν θα με παραξένευε επίσης καθόλου αν πολλές vintage κιθάρες είχαν 9άρι, ή και μεγαλύτερο radius από κατασκευής. 3) Επιστρέφοντας στο (1), και σήμερα είναι σύνηθες όταν γίνονται dress/crown τα τάστα, να δημιουργείται "fallover" στα τελευταία πράγμα που σημαίνει, πρακτικά, ότι και πάλι φτιάχνεται "compound radius", στα τάστα όμως μόνο. Σε κάθε περίπτωση, ό,τι βολεύει τον καθένα, χωρίς να είναι ανάγκη για "παιδικά" απαξιωτικά σχόλια όπως αυτά που έτυχε να διαβάσω σε αμερικάνικο φόρουμ (ότι, για παράδειγμα, οι "άντρες παίζουν μόνο με 7.5", 11άρες χορδές και action... μισή ίντσα ::) )

Και βέβαια είναι! Και σταθερή "αξία". Μεγειά! ;) :) Όχι ότι θα με χάλαγε και μια Bacchus Tele, από την Limited σειρά ας πούμε: http://www.deviser.co.jp/modules/bacchus/index.php?content_id=43

Με αφορμή <a href="http://www.noiz.gr/index.php?topic=161401.0">αυτό το θέμα</a> ορίστε μια σειρά από βίντεο σχετικά με την κατασκευή των γιαπωνέζικων Bacchus. http://www.youtube.com/profile_videos?user=DSDadmin01 Όποιος έχει κουράγιο και χρόνο ας τα δει όλα, είναι πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις στη σημερινή εποχή τη δημιουργία μιας πραγματικά χειροποίητης κιθάρας ή μπάσσου. ;)

+42 :) ;)

Καταρχάς θερμά συγχαρητήρια για την υπομονή και το μεράκι σου! Μπράβο! :) :) Το πιθανότερο να κομπρεσσάρει λιγώτερο από το roller, αλλά στις ανοιχτές χορδές, έτσι? ;) http://store.guitarfetish.com/usast2pohast.html Το ίδιο μπορείς να το βρεις και στο ebay, από άλλους προμηθευτές. Ειλικρινά peanuts η τιμή του γι'αυτά που προσφέρει. Ναι, αλλά για ποιο λόγο? Έλα ντε! ;D Πάντως ο καθένας τον όρο "twang" μου φαίνεται ότι τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά. Για μένα ο "πατροπαράδοτος" ήχος μιας Strat είναι αυτό το άερινο "bloom" της νότας, που προϋποθέτει οπωσδήποτε vintage προσανατολισμού μαγνήτες (και σωστά ρυθμισμένους!) ;)

OK, το επίσημο site της Bacchus είναι αυτό: http://www.deviser.co.jp/modules/bacchus/index.php?content_id=22 Οι γιαπωνέζικες είναι μάλλον ανάμεσα στις καλύτερες κιθάρες του είδους που μπορείς να βρεις. Μεγάλη προσοχή στην λεπτομέρεια, και, πλέον, μεγάλη εμπειρία, μιας και φτιάχνονται εδώ και χρόνια, Στο ebay βρίσκεις συνήθως σε αξιοπρεπέστατες τιμές, αν και δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία. Οι της σειράς Universe που είδες, κυκλοφορούν απ'ότι κατάλαβα σε 2 εκδόσεις, με μια μικρή διαφορά στην τιμή (π.χ. 300 vs 400 ευρώ). Τις ακριβότερες τις είδα στο κατάστημα που λέει ο φίλος zappa και μου έκαναν εξαιρετική εντύπωση. Πολύ απλά, δεν μοιάζουν για κινέζικες κιθάρες, πιο πολύ με πολύ καλές Κορεάτικες κόπιες. Η τιμή τους είναι κάπου ανάμεσα στις ακριβότερες Squier και στις φτηνότερες Fender Mexico και θα έλεγα ότι η ποιότητά τους είναι ισοδύναμη με τις δεύτερες, όχι όμως η μεταπωλητική αξία (φυσικά...). Οπωσδήποτε δοκίμασέ τες, αλλά δες και τις ανταγωνιστικές προτάσεις καλού κακού.

Πιθανότατα στην Κορέα. ;) Κοντά σ'αυτά τα λεφτά μπορούν να βρεθούν και κάποιες αξιόλογες Ιαπωνικές προτάσεις, αλλά σίγουρα η Epi αυτή φαίνεται καλό deal. :)

Ακριβώς. Αλλά δεν έχεις κανονίσει ήδη να σου δηλώσει μικρότερη αξία? ;) ;D ;D Αν είναι πάντως μια τυπική bolt on κιθάρα μην έχεις και μεγάλο φόβο. Ειδικά με τη συσκευασία που λέει ο τύπος. Σε κάθε περίπτωση USPS και ξερό ψωμί, ΞΕΧΑΣΕ την UPS γιατί, μεταξύ άλλων, θα σε ΡΗΜΑΞΟΥΝ στο τελωνείο. Τα πακέτα USPS εκτελωνίζονται από τα ΕΛΤΑ με πολύ μικρό κόστος και η παράδοση θα σου γίνει από τις Ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ. Τα παραπάνω έχουν συζητηθεί σε δεκάδες θέματα στο φόρουμ, κάνε ένα search. ;)

Εδώ είσαι: http://www.thomann.de/gr/rockstand_rs20890b.htm Χωράει άνετα 2 ηλεκτρικές + 1 ακουστική ή και 4 ηλεκτρικές (με προσοχή). Μεγειά! ;D