trolley

Κοστίζει η δημοκρατία τελικά...

Αυτό που σου έγραψε ο Aztec είναι αδύνατον να μην σε εξυπηρέτησε, καθώς η πρότασή του έχει να κάνει με "εγγραφή" των αξιών του Groove Agent σε midi.... Με κάνεις να υποπτεύομαι ότι όλα είναι σπασμένα και σμπαραλιασμένα (τα προγράμματα)...;

Αν μιλάμε για κλασική/ορχηστική μουσική, τα πιο ωραία soundtrack είναι εκείνα των ταινιών του Κιούμπρικ:

- 2001: Οδύσεια του Διαστήματος

- Μπάρυ Λύντον

- Κουρδιστό Πορτοκάλι

- Η Λάμψη

Ο Κιούμπρικ την έψαξε στις πιο πρόσφατες ταινίες του με πιο σύγχρονο υλικό (δηλ. ξεκόλλησε από την κλασσική μουσική - δυστυχώς) με πολύ καλά αποτελέσματα:

- Full Metal Jacket

- Μάτια Ερμητικά Κλειστά

Αν μιλάμε για καθαυτό σύγχρονη μουσική, τα καλύτερα soundtract τα έχω ακούσει στις ταινίες του Man:

- The Insider

- Heat

- Collateral

Τέλος, αν μιλάμε για ορχηστικές μουσικές από σύγχρονους συνθέτες που έχουν κάνει τη σύνθεση soundtracks επάγγελμα, νομίζω ότι οι παρακάτω ταινίες πρέπει να αναφερθούν:

- Star Wars (John Williams)

- Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου (John Williams)

- Chariots of Fire (Vangelis)

- Χορεύοντας με τους λύκους (John Barry)

Και μερικές ειδικές περιπτώσεις:

- Τα θέματα του Ροζ Πάνθηρα (Μαντσίνι)

- Οι μουσικές για τα γουέστερν του Μορικόνε

- Η μουσικές για το Νονό (Nino Rota)

Τώρα πορώθηκα... θέλω να πάω σινεμά ΤΩΡΑ... αλλά με όλα αυτά τα βλαμένα που μαζεύονται, μάλλον θα την πέσω στο dvd...!

Παντα μενω αφωνος me to comfortably numb twn pink floyd....................ειδικα με το δευτερο σολο............

Πωωωω' date=' τι είπες τώρα!!! Κάτσε να βρω το CD να το βάλω στο repeat...[/quote']

 

Απόσπασμα από συνέντευξη του Gilmour για το συγκεκριμένο solo : "Το πιο ωραίο πράγμα στον Τοίχο, ήταν να στέκεσαι στην κορυφή του και να παίζεις... βραδυά-με-βραδυά, προσπαθώντας κάθε βράδυ να το κάνεις λίγο διαφορετικό, λίγο καλύτερο...". Το σχόλιο αναφέρεται στη σειρά συναυλιών που είχαν δοθεί στο Earl's Court όταν ο Τοίχος είχε μόλις εμφανιστεί. Είναι οι ίδιες συναυλίες που βρίσκονται στο άλμπουμ "Is there anybody out there".

Δοκίμασε να ξεκινήσεις το κομάτι σου δύο μέτρα μετά, δηλαδή να μην ξεκινάει από το μέτρο 1 αλλά από το μέτρο 3. Θυμήσου να μας πεις αν λειτούργησε αυτό το κόλπο. (α, να μην το ξεχάσω, ελπίζω ότι όντως το συγκεκριμένο groove δεν είναι όντως off-beat, οπότε θα συνεχίσει να ακούγεται έτσι ότι και να κάνεις :))

Πάντως (και απορώ γιατί πέρασε στο ντούκου) σε mini Mac δεν τρέχει. :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D :D (κακεντρεχές ξεκαρδιστικό γέλιο).

Τι στο καλό, μέλι έχει το Logic?... Τέλος πάντων, έκανα μία μικρή έρευνα και βρήκα τα παρακάτω.

Απαιτήσεις συστήματος για να τρέξει το Logic:

• Macintosh computer with PowerPC G4 or faster processor (G5 or dual G4 processors recommended)

• PowerPC G5 and Gigabit Ethernet connectivity for Logic Node applications

• Mac OS X v10.3 or later

• 512 MB of RAM

• DVD drive for software installation

• Available USB port for XSKey (copy protection)

• Low-latency multi-I/O audio hardware and MIDI interface recommended

• 4GB of available hard drive space

Τώρα ακολουθούν οι προδιαγραφές του "μεγάλου" Mac Mini:

• 1.42GHz PowerPC G4

• 256MB DDR333 SDRAM

• ATI Radeon 9200 with 32MB DDR video memory

• 80GB Ultra ATA hard drive

• Combo drive

• DVI or VGA video output

• AirPort Extreme and Bluetooth optional

Οπότε είναι σαφές ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Θα πρέπει να ανεβάσει κανείς τη μνήμη στο 1GB τουλάχιστον και βέβαια θα πρέπει να πάρει μία εξωτερική κάρτα ήχου (FireWire), η οποία να παρέχει drivers για Mac. Επίσης θα πρέπει να πάρει (κατά τη γνώμη μου) τουλάχιστον ένα εξωτερικό σκληρό δίσκο (από τους αρκούντως γρήγορους). Βέβαια, το Logic λέει ξεκάθαρα ότι δεν προτιμά τους επεξεργαστές G4, αλλά τους G5, οπότε ακόμη και μετά από αυτές τις κινήσεις, τα περιθώρια θα είναι πολύ μικρά.

Μάλιστα... πέραν της σχετικής μυθολογίας (που μπορεί να μην είναι μυθολογία), η ερώτηση μου προς εσάς τους εμπειρότερους είναι: έχει όντως ακούσει κανείς κάποια διαφορά, είναι κάτι που ακούγεται ή μόνο κάτι για να συζητιέται;

Μια και θίχτηκε το θέμα των προδιαγραφών Red Book, θα ήθελα να ρωτήσω κατά πόσον μπορούμε να κάψουμε ένα audio cd σύμφωνο με αυτές τις προδιαγραφές αλλά να μην έχει καεί σε ταχύτητα 1x ???

Το λέω, διότι όλα τα σύγχρονα cd-writers που πέφτουν στα χέρια μου τους τελευταίους μήνες (και πέφτουν αρκετά), δεν επιτρέπουν εγγραφή σε ταχύτητα 1x. Παρ' όλα αυτά το Samplitude επιμένει ότι τα cd που καίει είναι συμβατά με το Red Book, και ας τα καίει σε ταχύτητα 4x.

Επίσης, ισχύει ότι η ποιότητα του ήχου επηρρεάζεται από την ταχύτητα με την οποία γίνεται το κάψιμο; Αν ναι, ξέρει κανείς να εξηγήσει το γιατί;

Υ.Γ. Όσοι δουλεύετε MIDI θα απογοητευτείτε.

Να ρωτήξω κάτι; Η ανωτερότητα των ProTools (για την οποία έχουμε ακούσει τόσα) δεν οφειλόταν στο dedicated hardware? Ή δεν υπάρχει πλέον τέτοιο θέμα; Διότι και εγώ M-Audio έχω, άρα μπορώ να έχω και ProTools; Και θα έχω αυτή την ποιότητα για την οποία όλοι μιλούν τόσα χρόνια;

Σε ενημερώνω ότι το Kontakt2 είναι άμεσα διαθέσιμο. Το είδα στο site τους, αλλά επίσης το επιβεβαίωσα τηλεφωνικά προκειμένου να ξαναβρώ το serial number μου που το είχα χάσει.

Σχετικά με τους δίσκους, οι απόψεις διαφέρουν. Στα samplers όπου η ανάγνωση των δειγμάτων γίνεται με disk streaming (όπως το Giga) οι περισσότεροι προτιμούν τη λύση των πολλών σκληρών δίσκων. Σε αυτή την κατηγορία ανήκω και εγώ. Χρησιμοποιώ τρεις σκληρούς δίσκους.

Σε samplers που φορτώνουν τα δείγματα στη RAM, οι πολλοί σκληροί δίσκοι είναι εντελώς άχρηστοι, όσον αφορά αυτό το θέμα.

Το Kontakt είναι μία ειδική περίπτωση, καθώς μπορεί να λειτουργήσει και με τον ένα τρόπο και με τον άλλο. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι προτιμότερο να το λειτουργεί κανείς σαν disk-streaming-sampler, διότι μόνο έτσι μπορείς να φορτώσεις τις κτηνώδεις βιβλιοθήκες ήχων που υπάρχουν στις μέρες μας. Όμως, αν είχες (για παράδειγμα) μία μεγάλή βιβλιοθήκη ήχων από το Akai, τότε ίσως θα προτιμούσες να τα φορτώνεις στη RAM. Εκείνες οι βιβλιοθήκες ήχων δεν ήταν τόσο μεγάλες.

Τώρα, σε σχέση με την ικανότητα του Kontakt να φορτώνει όλα τα φορμά, σου προτείνω να κρατάμε μικρό καλάθι. Δεν ξέρω τι γίνεται με το 2, αλλά το 1 φόρτωνε καλά μόνο τα Soundfonts και τα Akai samples, αλλά τις βιβλιοθήκες του GigaStudio δεν τις χειριζόταν καλά. Akai όμως και Soundfonts μπορείς να φορτώσεις σε οτιδήποτε, με άριστη ποιότητα.

Τέλος, συμφωνώ μαζί σου για το ότι η ΝΙ είναι καλή εταιρεία, γι' αυτό θα δώσω τα 150 ευρώ για να πάρω το update. Αυτοί οι τύποι, ακόμη και αν δεν έχουν φτιάξει ακόμη το τέλειο sampler, είμαι σίγουρος ότι θα το κάνουν.

παλαιοτέρα το κέντρο μεγαφώνου πουλούσε ένα ενδιαφέρον κίτ dynaudio εξιμισάρια γύρω στις 200 χιλιάδες

Ευχαριστώ για την υπόδειξη, θα την λάβω σοβαρά υπ'όψιν μου. Παρ' όλα αυτά (και για λόγους που θα εξηγήσω αργότερα) θέλω να κάνω τη σχετική έρευνα. Υπάρχει κανένα μαγαζί στην Αθήνα που να σχετίζεται με το άθλημα; Θυμάμαι παλιά ότι υπήρχε κάποιο "Κέντρο Μεγαφώνου" αλλά δεν έχω πρόσφατη ενημέρωση.

Παρακαλώ για τη βοήθειά σας προς την κατεύθυνση του να ιδιοκατασκευάσω ηχεία, με στόχο την άριστη ηχητική ποιότητα σε περιβάλλον home studio. Πιστεύετε ότι είναι εφικτό; Έχει κανείς πρότερη εμπειρία (καλή ή κακή); Υπάρχουν επιχειρήσεις ή μαγαζιά που να μπορούν να βοηθήσουν στον ελληνικό χώρο; Έχετε υπόψιν σας ενδιαφέρουσες πηγές για το θέμα στο ίντερνετ; Βοηθάτε, please.

Πάντως δεν καταλαβαίνω ότι μου απαντάς προσωπικά. Εγώ τις λίγες "επί προσωπικού" νύξεις που έκανα, τις έκανα με χιουμοριστική διάθεση. Τέλος πάντων, ο λόγος που περιέγραψα με τόσο μελανά χρώματα την ελληνική πραγματικότητα είναι για να υποδείξω σε όποιον ενδιαφέρεται ότι πρέπει να ανεβάσει το επίπεδο της δουλειάς του και να αναζητήσει το κοινό του στο εξωτερικό. Στο noiz (και όχι μόνο), το εξωτερικό το συζητάμε συνήθως σαν μέρος για να αγοράσουμε κάτι, όχι για να πουλήσουμε κάτι. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου λάθος.

Πάντως... μηδέν παρεξήγηση... όπως θα δεις, θα έρθουν πολλές άλλες εβδομάδες με ογδοντάωρα (και για τους δυό μας) οπότε εδώ θα είμαστε να τα λέμε.... (κλαψ, λυγμ)...!

οσο για τον κύριο Θεοδωράκη ' date='είναι γνωστό οτι έβαλε απίστευτες "τρικλοποδιές" στα τέλη της δεκαετίας του 70 , στην πρωτοεμφανιζόμενη τότε ροκ σκηνή της χώρας μας τραβόντας την πάρα πολύ πίσω και θαβοντάς την ανελειπώς βέβαια ,ως κάτι ξενόφερτο που δε ταιριάζει στον Ελληνα[/quote'] Αυτές ήταν (και μάλλον είναι ακόμη) απόψεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Ο Θεοδωράκης ήταν πάντα κομμουνιστής και επέλεξε (αυτονόητα ίσως) την πολιτική του ένταξη σε αυτό το πράγμα. Προτείνω να μην τον κρίνουμε με βάση τις κομματικές του επιλογές, είναι ένας άνθρωπος που υπερασπίστηκε τη δική του ελευθερία και την ελευθερία του τόπου του περισσότερο από οποιονδήποτε ροκά έλληνα έχω συναντήσει μέχρι σήμερα, ο οποίος συνήθως το μόνο που υπερασπίζεται είναι το δικαίωμά του να καπνίζει άφιλτρα τσιγάρα σε πείσμα του διεθνούς ιμπεριαλισμού.

Ας κάνουμε το Clockwork Orange πραγματικότητα.

:evil:

Υο Ikon, what's up man? (δηλ: δεν ξέρω τι σχέση έχουν όλα αυτά με το noiz, αλλά αφού έχουμε την ανοχή του υψίστου ας πω και εγώ τη γνώμη μου). Ακου λοιπόν τι έμαθε μέχρι τώρα ο σαραντάρης Wow!.

α) Τα έχεις κάνει λίγο σαλάτα, όπως όλοι μας, μπλέκοντας θέματα οικονομικά, καλλιτεχνικά, πολιτικά κλπ. Αυτά είναι διαφορετικά πράγματα φίλε μου.

β) Πολλοί περιμένουν από τη μουσική (ή τις άλλες τέχνες) να συμβάλλουν σε μία ωρίμανση του κόσμου (έστω με τον καιρό). Η ιδέα στο νου τους είναι ότι αν ο κόσμος αρχίσει να ακούει (και να φτιάχνει) καλύτερη μουσική, τότε ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. Μεγαλύτερο λάθος από αυτό δεν υπάρχει (δυστυχώς). Η καλή μουσική (όπως και το καλό θέατρο, κινηματογράφος, λογοτεχνία) προκύπτουν όταν οι άνθρωποι έχουν σωστές προτεραιότητες και ενδιαφέρουσες ιδέες. Δεν φτιάχνει η καλή μουσική μία καλύτερη κοινωνία, αλλά το αντίθετο.Ο λόγος που ακούμε καλύτερη μουσική από το εξωτερικό, είναι διότι όντως εκεί οι κοινωνίες είναι πιο ξεκαθαρισμένες και πιο ώριμες (πάντα στα πλαίσια των περιορισμών του δυτικού πολιτισμού). Στη Ελλάδα δεν υπάρχει καλή μουσική διότι η κοινωνια plays it.

γ) Σε μερικές (σπανιότατες) περιπτώσεις ένα άτομο μπορεί να υπερβεί τη μαλακία της κοινωνίας στην οποία δραστηριοποιείται. Τότε έχεις έναν Θεοδωράκη ή έναν Χατζιδάκι. Αισθάνεσαι Χατζιδάκις; Εγώ ομολογώ πως όχι. Ο Vangelis (Παπαθανασίου) σηκώθηκε και έφυγε από εδώ για να δει φως (και είδε).

δ) Οι πολιτικοί είναι αυτοί που ψηφίζουν οι πολίτες (το λένε δημοκρατία αυτό το αστείο). Ποιοι πολίτες όμως; Εσύ που εργάστηκες 80 ώρες την προηγούμενη εβδομάδα; Εγώ που έκανα το ίδιο περίπου; Ναι εμείς, αλλά επίσης, οι άνεργοι, οι έχοντες τρελόχαρτα, οι πρώην φυλακισμένοι, αναλφάβητες και αρρωστημένες από την τηλεόραση νοικοκυρές, εκ' πεποιθήσεως αιώνιοι φοιτητές που δεν έχουν πληρώσει ποτέ τους φόρο, 18χρονοι που δεν έχουν ακόμη εργαστεί ούτε μία μέρα κλπ κλπ κλπ. Τώρα ξέρεις γιατί έχουμε τους πολιτικούς που έχουμε.

ε) Η αύξηση του ΦΠΑ είναι όντως απαράδεκτο φορολογικό μέτρο. Έχεις όμως σκεφτεί γιατί πληρώνουμε στην Ελλάδα τόσους πολλούς φόρους; Η απάντηση είναι ότι πρέπει με τους φόρους μας να πληρώνουμε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Η ΕΡΤ έχει τον ίδιο αριθμό υπαλλήλων με το CNN, και όλοι αυτοί πρέπει να παίρνουν 14 μισθούς τον χρόνο, πολλά και ενδιαφέροντα μπόνους κλπ. Δουλειά τους είναι να φτιάχνουν το παγκοσμίου φήμης πρόγραμμα της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης και να στέλνουν το S.A.G.A.P.O. και το My Number One στην Eurovision. Μαζί με αυτούς έχουμε τους υπαλλήλους του ΟΤΕ (γνωστοί για την ευγένειά τους), τους υπαλλήλους της ΔΕΗ (αυτούς μη τους στενοχωρούμε γιατί θα αρχίσουν τις απεργίες και βοήθειά μας) και πολλόύς-πολλούς άλλους. Τώρα ξέρεις γιατί αυτή την εβδομάδα εργάστηκες 80 ώρες: για να μπορούν να μην εργάζονται 80 ώρες όλοι αυτοί. Η κυβέρνηση αντί να συρρικνώσει τα κρατικά έξοδα στέλνοντας σπίτι τους τους περισσότερους από αυτούς, αύξησε το Φ.Π.Α., διότι αν τολμήσει να πει τίποτε για την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, ο λαός (βλέπε παράγραφος δ) θα την στείλει στην αντιπολίτευση.

στ) Σχετικά με τη θεωρία σου για το ότι πιάσαμε πάτο, δυστυχώς πάλι κάνεις λάθος. Ο πάτος δεν είναι μία σταθερή αμετακίνητη θέση που κάποτε θα τον πιάσουμε. Ο πάτος είναι κινούμενος στόχος διότι ορίζεται συγκριτικά. Υπάρχει ο πάτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εμείς δηλαδή), ο πάτος των ασιατικών χωρών, ο πάτος της αφρικανικής ηπείρου κ.ο.κ.

Γιατί στα λέω αυτά; Είπαμε, εγώ μέχρι σήμερα αυτά έχω καταλάβει, αν κάποιος άλλος έχει δει κάτι παραπάνω ας μας το πει. Όπως και να' χει σε συγχαίρω για το ότι έγραψες κάτι που μας βγάζει όλους από τη γνωστή καταναλωτική μας τεχνολαγνεία.

Ναι ρε kaisos, μίλα ρε μπαγάσα μη μας κρατάς σε αγωνία, έχουμε κάνει κρα να δούμε κάτι καλό. :D

(Και μη μου πείτε' date=' αυτά του δίνουν - αυτά ακούει, γιατί το βρίσκω πολύ επιφανειακό. Είναι λίγο πιο βαθύ κατά τη γνώμη μου.)[/quote'] Wasted_sunsets, μάλλον δεν κατάλαβες το επιχείρημά μου. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι α) είναι εύκολο να σου αρέσει το cats αν δεν έχεις ακούσει το jesus christ superstar, β) είναι εύκολο να θεωρείς το γάλα της Δέλτα σαν καλό γάλα αν δεν έτυχε ποτέ να πιεις πραγματικό γάλα, γ) είναι εύκολο για τον κάθε Χατζηγιάννη να περνάει σαν "ο καλύτερος" όταν έχει κοπεί ο διαύλος επικοινωνίας με το κοινό για πάρα-πάρα πολλούς άλλους.

 

Α! Επίσης γνωρίζω και έναν Έλληνα κιθαρίστα' date=' νομίζω είναι και μέλος του noiz, που πριν από χρόνια είχε κατεβάσει τραγούδι για τη Eurovision. Τι θα τον στήσω στον τοίχο; Καλά έκανε![/quote'] Και βέβαια καλά έκανε. Εμένα δεν με νοιάζει αν ένα τραγούδι θα διαγωνιστεί στην Eurovision, με νοιάζει (εφ' όσον υποτίθεται ότι με εκπροσωπεί) να είναι προϊόν πραγματικής διαδικασίας επιλογής. Φέτος, όπως ξέρεις, μάλλον τα προφανή προσόντα της κοπελιάς παίξανε ρόλο παρά το τραγούδι (you are my sacred passion and i have no other... ε, ρε γέλιο που θα ρίξουν οι αγγλόφωνοι....).

 

Για να επανέλθουμε στα ΑΡΙΩΝ' date=' το κυριότερο όμως, αν και σχήμα οξύμωρο, είναι ότι είναι mainstream. Δηλαδή, ναι, μας δείχνουν τι ακούει ο κόσμος σήμερα.![/quote'] Εγώ όποτε ανοίγω το "επίσημο ιδιωτικό" ραδιόφωνο ή τηλεόραση, ακούω πάντα τα ίδια πέντε-δέκα συγκεκριμένα ονόματα. Τώρα, πως υποτίθεται ότι θα μπορούσε να έχει μία ευκαιρία ο κόσμος για να ακούσει κάτι άλλο, όταν του πιπιλίζουν τα αυτιά όλη μέρα με τα ίδια και τα ίδια, πες το μου εσύ, εμένα το μυαλό μου δεν φτάνει τόσο μακρυά.

 

Τέλος πάντων, από μία άποψη καλό είναι που κάποιοι βλέπουν με φιλικό μάτι αυτά τα πράγματα, σίγουρα δεν οφελεί και η διαρκής γκρίνια. Απλά, καλό θα είναι να θυμόμαστε ότι πρόκειται για μία κοσμική εκδήλωση ανάμεσα σε εμπορικούς συνεργάτες. Δεν έχει καμία σχέση με τη μουσική επί της ουσίας. Και εγώ θα γούσταρα να πάω κάποια φορά, να δω κανά φουστάνι, ίσως έχει και κέτερινγκ, αλλά μέχρις εκεί. Σιγά τώρα μην περιμένω να ενημερωθώ για μουσική από την ελληνική τηλεόραση και μάλιστα την ιδιωτική. Αστεία πράγματα.

Οι λιγότερο ποπ καλλιτέχνες είναι το άλλοθι των εταιρειών για να εμφανίζουν μειωμένα κέρδη.

Από τότε που ήμουν 20 χρονών είχα μία μεγάλη απορία: πως είναι δυνατόν να φθάνει στην Ελλάδα ο δίσκος ενός μικρού αμερικανικού γκρουπ που παίζει πανκ και δεν δισκογραφείται σε καμία μεγάλη εταιρεία; Πως είναι δυνατόν εγώ να διαβάζω για τέτοιους δίσκους σε περιοδικά και πως είναι δυνατόν να τους βρίσκω στα κεντρικά ελληνικά δισκάδικα και να τους αγοράζω (και όλα αυτά πριν το ίντερνετ);

Κάποτε η δισκοθήκη μου ήταν γεμάτη με δίσκους των Meat Puppets, Residents, Foetus, Husker Du, Medium-Medium και πολλών άλλων που ακόμη και σήμερα δεν έχουν σχέση με μεγάλες δισκογραφικές. Να αναφέρω και γαλικά γκρουπ όπως οι Heldon ή γερμανικά όπως οι Abwarts;

Παρότι εγώ δεν έχω τις γνώσεις για να κατανοήσω τον μηχανισμό (κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη), είναι φανερό ότι υπάρχει ένα σύστημα διανομής και πληροφόρησης που λειτουργεί σε σχεδόν παγκόσμια κλίμακα και διακινεί "μη-ποπ" μουσικό υλικό από την μία άκρη του κόσμου στην άλλη.

Απλά μάλλον ζούμε σε χώρα με ηλίθιους: η γυναίκα μου γούσταρε το Cats (του Weber) και της είπα ότι είναι πολύ κατώτερο από το Jesus Christ Superstar. Οκ, μου λέει, βάλε μου να ακούσω το Jesus Christ Superstar. Μάλιστα, πάω στο Metropolis Χαλανδρίου και λέω, "μήπως έχετε το JCS;". Μου απαντάει λοιπόν ο λεβέντης: "τι είναι αυτό;". Αν λοιπόν ανεχόμαστε ένας υπάλληλος δισκοπωλείου να μην ξέρει τι είναι το Jesus Christ Superstar, τότε τα άλλα γιατί μας φαίνονται περίεργα;

Προτείνω σε κάθε μουσικό που θέλει να "ακουστεί" να κάνει τις εξής κινήσεις, ειδικά αν είναι και συνθέτης: α) να πάει να κλείσει ένα ωραίο domain στο ίντερνετ, β) να φτιάξει μία (αρκετή είναι) σελίδα με τα κομάτια του σε mp3, γ) να στέλνει σε αυτή τη σελίδα όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους και μάλιστα να την προτείνει σαν μέσο σύστασής του σε αυτούς.

Σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν να βρουν νέα και ενδιαφέρουσα μουσική, αδιαφορώντας πλήρως για τα κατα καιρούς ευρήματα της Psony.

Το Stereo μου δεν έχει Tape Out ή Aux Out.Τι μπορώ να κάνω?

Αν θες να περάσεις μόνο ένα δίσκο βινυλίου στο pc (υποθέτω ότι μιλάς για δίσκο βινυλίου, παρ' ότι δεν το διευκρινίζεις), τότε κάποιος φίλος σου θα έχει κάποιο κατάλληλο στερεοφωνικό (ακόμη και αν χρειαστεί να πας τον υπολογιστή στο σπίτι του). Αν θες να κάνεις την ίδια δουλειά για πολλούς δίσκους βινυλίου (εγω π.χ. θέλω να την κάνω για 100 περίπου δίσκους αν και το αναβάλω συνέχεια), τότε αξίζει τον κόπο να πάρεις ένα πικάπ (ένα πολύ καλό Goldring κάνει 200 ευρώ περίπου) και έναν απλό προενισχυτή κεφαλής κινητού μαγνήτη (όπως αυτόν που προσφέρει με το Clean η Steinberg). Με αυτό τον τρόπο θα έχεις αρκετά καλά αποτελέσματα.

Όσον αφορά την πιθανότητα να γράψεις από την έξοδο των ακουστικών, είμαι βέβαιος ότι το έχεις ήδη δοκιμάσει και μάλλον έχεις ήδη διαπιστώσει τα προβλήματα.

Dr_Akoz, η δημοκρατία λειτουργεί μόνο όταν οι πολίτες σέβονται το νόμο και παράλληλα είναι ενημερωμένοι για τις επιλογές που τους είναι διαθέσιμες. Τα τηλεοπτικά κανάλια, πολύ μεθοδικά, στερούν τον τηλεθεατή από τη δυνατότητα διεξοδικής ενημέρωσης, προβάλλοντάς του μόνο εκείνες τις επιλογές από τις οποίες κερδίζουν χρήματα (τα ίδια τα κανάλια ή οι θυγατρικές δισκογραφικές τους).

Αυτή η διαδικασία "εκλεκτικής" ενημέρωσης (η οποία παίζει όλο το χρόνο, όχι μόνο τη βραδυά των βραβείων), δημιουργεί εμπόδια στη λειτουργία της δημοκρατίας, διότι αναιρεί τον δεύτερο από τους παράγοντες που ανέφερα.

Σωστά εντοπίζεις ότι υπάρχει ένα έλλειμα δημοκρατίας σε αυτή την υπόθεση, αλλά το αποδίδεις εκεί που δεν ανήκει: σε εκείνους που επιχειρούν να ασκήσουν κριτική. Μπορεί η κριτική που ασκούμε να είναι υπερβολική μερικές φορές, κακόηχη κάποιες άλλες, αλλά .... ε, πως να το κάνουμε, όταν σε κοροϊδεύουν, ενοχλείσαι και αντιδράς κάπως περίεργα.

Με δύο λόγια, υπάρχει μουσική στην Ελλάδα που ΔΕΝ εκπροσωπείται από τις συνήθεις τηλεοπτικές διαδικασίες, που ΔΕΝ ανταμοίβεται από τα βραβεία Αρίων, που ΔΕΝ ζητά την έγκριση των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών σαν άλλοθι για να υπάρχει. Τουλάχιστον έτσι ελπίζω...

Με το να καθόμαστε και απλά να βρίζουμε' date=' δεν νομίζω ότι προσφέρουμε και τίποτα![/quote']

 

Τα βραβεία Αρίων αφορούν τις εμπορικές προτεραιότητες των δισκογραφικών εταιρειών - η σχέση τους με τη μουσική είναι περιστασιακή και απίστευτα ρηχή. Αμφιβάλλω για το αν ζητήθηκε ποτέ η γνώμη έστω και ενός μουσικού γύρω από το θέμα, όταν σχεδιαζόταν ο θεσμός. Ο λόγος που "βρίζουμε" είναι ότι αυτό αποτελεί μία φυσιολογική αντίδραση στην προσπάθεια περιθωριοποίησης οποιουδήποτε πράγματος είναι ουσιαστικό, προκειμένου να θριαμβεύσουν τα κτενίσματα, τα μπούτια και η κατινιά.

 

Η Αλεξίου (μια και την ανέφερες) ή ο Σαββόπουλος ξέρουν ποια είναι η αλήθεια για το θέμα (ενώ η Καλομοίρα ας πούμε, είμαι βέβαιος ότι δεν ξέρει) - όμως είναι και αυτοί υποχρεωμένοι να κάνουν μερικές υποχωρήσεις για να διατηρήσουν ένα ελάχιστο επαγγελματικής συμβατότητας με τις δισκογραφικές εταιρείες... οι οποίες (δια στόματος ενός παρουσιαστή του οποίου μου διαφεύγει το όνομα τώρα) απειλούν όσους σνομπάρουν το θεσμό. "Όσοι διάλεξαν να μην έρθουν θα χρεωθούν τις συνέπειες τις επιλογής τους", έτσι είπε σε ερώτηση για τα (δεκάδες) άδεια καθίσματα.