Μαθηματική προσέγγιση (αμφιβόλου αξιοπιστίας)
Κάποιες σκέψεις γύρω από το θέμα.Το βασικό χαρακτηριστικό των πραγμάτων στη φύση είναι ότι ακολουθούνε κάποια χαοτικά μοντέλα.Υποθέτουμε λοιπόν ότι θέλουμε απο μία συγκεκριμένη κυματομορφή να παράξουμε μια καινούργια μέσω κάποιου ψηφιακού μετατροπέα a/d (ο οποίος στην καλύτερη περίπτωση είναι 64bit) ν φορές. Οι δυνατότητες που έχει ο επεξεργαστής μας για να παράξει τυχαίες αρμονικές (που πιθανότατα δεν ακούμε) είναι περιορισμένος (2 στην 64) και με περιοδική τυχαιότητα? μετά από κάποιες επαναλήψεις.Αυτό που θέλω να καταλήξω.Σκεφτείτε την αντιστοιχία του ανθρώπινου DNA με τη μέση χημική ένωση.Η διαφορά είναι χαόδης.Με άλλα λόγια δεν υπάρχει περίπτωση προς το παρόν να πετύχουμε η τελική κυματομορφή να διαφέρει κατά πολύ από την επόμενη που θα παράξουμε.
Τέχνη
Ο αναλογικός ήχος αν προσπαθήσουμε να το δούμε σε κάποια άλλη μορφή τέχνης έιναι είναι ίσως σαν μιά σταγόνα που αλλάζει κατά 1% την απόχρωση σε ένα πίνακα ζωγραφικής που για κάποιο μαγικό λόγω κάνει το συγκεκριμένο πίνακα να ενθουσιάζει το θεατή.
Τελικά το ποιο ωραίο με τα αναλογικά είναι η εγγενής τυχαιότητά τους.Και όσο και αν δεν μας αρέσει κανένας οικονομοτεχνικός περιορισμός δεν μπορεί να έχει υπόσταση σε ότι αφορά την τέχνη.
Την ουσία την είπε ο feather αν κάποιος επαγγελματίας αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε ψηφιακά και αναλογικά φορμά, το κάνει για κάποιο πολύ συγκεκριμένο τεχνικό λόγο που λύνεται με παράλληλη/σειριακή χρήση και των δύο φορμά.
αν κάποιος ερασιτέχνης αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στα δύο μέσα, κακώς το κάνει γιατί έχει πιο βασικά προβλήματα να λύσει.
Προσθήκη: κάποιος που αντιμετωπίζει τη μουσική σαν τέχνη θα χρησιμοποιήσει και τα δύο σαν εργαλειά (με ορθόδοξους και ανορθόδοξους τρόπους)που θα τον βοηθήσουν να απελευθερώσει την δημιουργικότητά και τη φαντασία του .
Υ.Γ Τελευταία φορά που κάναμε μια τέτοια συζήτηση με τα παιδιά στο γκρουπ δέχτηκα επίθεση.Ελπίζω να μην διαβάζει κάποιος χάκερ που μισεί τη φλυαρία :)