Noizer

Αυτό το tr...Το καλοκαίρι του 2008 το είχα βρει σε καλό ελληνικό κατάστημα 750.Το φθινόπωρο πήγε στα 850 (τότε το πήρα εγώ).Μετά από λίγο καιρό το πήγαν 1000+ ευρώ ! Εκείνη την εποχή ανέβηκε και το juno-g από 850 σε 950...Δεν μπορώ να καταλάβω πώς προέκυψαν αυτές οι ανατιμήσεις. Πάντως οι διαφορές σε Korg σε σχέση με έξω είναι πιο χτυπητές γενικά... Εδώ μερικά καταστήματα έχουν αυτή τη στιγμή το micro-X στην τιμή που από thomann παίρνεις το tr61 !

Τα πιο οικονομικά 88άρια synths είναι το yamaha mo8 , το korg tr88 και το Korg m50 88. Αλλιώς 88άρι midi controller και λάπτοπ όπως είπε ο φίλος από πάνω.Ή ίσως και κάποιο synth-rack. Νομίζω άμα παίζεις πιάνο καλύτερα 88 ΑΛΛΑ με την προϋπόθεση ότι έχεις δικό σου αυτοκίνητο για το κουβάλημα.Αλλιώς αναγκαστικά κάτι με 61 πλήκτρα.

Γεια χαρά.Αγόρασες ένα T3 ή το tr ??

Έχει δοκιμάσει κανείς το roland xv-2020 ; Είναι πιο κοντά στο juno-d ή g ;

Κι εγώ θέλω να αγοράσω κάποιο rack , γιατί τελικά το κουβάλημα ενός κανονικού συνθ είναι μεγάλος μπελάς.Άμα θες να βάλεις μέσα και μετασχηματιστή , expression , damper pedal , footswitch , το πακέτο πάει πάνω από 8 κιλά ακόμα και με ελαφρύ συνθ.

Ναι , εννοώ το damper , όχι το sustain.Πολύ προχωρημένη περίπτωση φαίνεται.Μακάρι να περάσει η τεχνολογία αυτή σύντομα και στα συνήθη workstations.

Να ρωτήσω κάτι ως ψιλοάσχετος επί του θέματος ; Το δεξύ πεντάλ του πιάνου πώς εξομοιώνεται σε όλα αυτά τα piaotek ;

Μου φαίνεται πως υπερβάλλεις λίγο.Έχει καλές δυνατότητες σύνθεσης , απλά ο πήχης είναι αρκετά ψηλά άμα θέλεις να φτιάξεις τους δικούς σου ήχους ακριβώς επειδή τα presets είναι πολύ καλά προγραμματισμένα.Το μειονέκτημα για μένα είναι το κλαβιέ (μέτριο) και ότι τα εφφέ είναι λίγα (2MFX και 1 insert).Αυτό μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στο combination mode όταν χρησιμοποιείς δύο ή παραπάνω ήχους.Κατά τα άλλα μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί για ροκ συγκρότημα.Για το φίλτρο θα συμφωνήσω μαζί σου , αν και δεν έχω παίξει σε πάρα πολλά συνθ , σε κάποια άλλα μου φαίνεται ότι πχ για Low-pass filter όταν γυρνάς το cut-off , ο ήχος "αγριεύει" πιο πολύ σε σχέση με τη σειρά le/tr/x50. Από την άλλη το clavia είναι virtual analog.Για το συγκρότημα όμως δε θέλουν και άλλους ήχους εκτός από ηλεκτρονικούς ; Όσον αφορά το kurzweil το έχετε σκεφτεί καλά για τα 22 κιλά ;

Φίλε , δεν τα έχω μπλέξει καθόλου.Εννοείται πως γενικά η μουσική είναι τέχνη , αλλά τη σήμερον ημέρα καλώς ή κακώς αποτελεί και εμπορικό προϊόν.Γι'αυτό ακολουθεί τους κανόνες του μάρκετινγκ.Αυτό ισχύει εξ'ορισμού για την ποπ μουσική.Έτσι και σε περιπτώσεις τύπου ΜJ εκτός από το όποιο ταλέντο τους , οφείλουν αυτήν την τεράστια επιτυχία και παγκόσμια αναγνωρισιμότητα στον τρόπο που προωθήθηκαν αλλά και στη συλλογική δουλειά πολλών ατόμων , κάποιοι εκ των οποίων ίσως ήταν και "αφανείς ήρωες".

Για να γίνει κανείς σουπερσταρ τέτοιου βεληνεκούς δεν αρκεί μόνο το ταλέντο και η προσωπική δουλειά.Ο άνθρωπος είχε από πίσω του και ένα ολόκληρο επιτελείο από μουσικούς , χορογράφους , σκηνοθέτες αλλά και μάνατζερς , promoters , image makers , πλαστικούς χειρουργούς κά.Επίσης προωθήθηκε και από το λόμπυ των μαύρων ενώ προβλήθηκε και πολύ από το mtv , σε μια εποχή που αυτό έπαιζε μεγαλύτερο ρόλο στη διαμόρφωση των μουσικών προτιμήσεων του κοινού.Και βέβαια αυτά τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας , ότι επέλεξε τάχα να αλλάξει το χρώμα του.Μεγάλο ρόλο έπαιξε αυτός ο μύθος στην αναγνωρισιμότητα και επιτυχία του. Σίγουρα ο MJ ήταν ταλαντούχος και χαρισματικός , προσωπικά τον θεωρώ κορυφαίο χορευτή , αλλά κάπου είναι υπερεκτιμημένος όπως όλοι οι αντίστοιχοι stars παγκοσμίου βεληνεκούς (Μαντόνα , Beatles κλπ).Να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή σχετικά με την προώθηση που λαμβάνουν κάποιοι για να πετύχουν τόσο πολύ εμπορικά.Η μουσική έχει και μια καθαρά εμπορική διάσταση , αποτελεί ένα προϊόν , για αυτό άλλωστε μιλάμε για "μουσική βιομηχανία".

Οι Symphony-X ανήκουν στα 3 αγαπημένα μου μέταλ συγκροτήματα και τους ακούω ακόμα κατά καιρούς παρόλο που δεν παρακολουθώ πλέον το χώρο του μέταλ.Η αλήθεια είναι ότι τα σόλο του και ο ήχος του δε με ενθουσιάζουν αλλά στη σύνθεση των κομματιών μετράει πολύ..Αυτός και ο πληκτράς του συγκροτήματος M.Pinella έχουν γράψει εξαιρετικά κομμάτια.Σε αντίθεση με πολλά μεταλ σχήματα , γράφουν τραγούδια και όχι αλληλουχία από ριφς (με εξαίρεση ίσως κάποια κομμάτια αρκετά μεγάλης διάρκειας).Επίσης το ύφος της μουσικής τους μου αρέσει πολύ.Ειδικά 2ο-3ο-4ο άλμπουμ έχουν μέσα διαμάντια.

+1000 για το από πάνω. Έχουν ένα ναρκισσισμό.Τι νομίζουν , ότι όσο πιο πολλούς κόβουν στις εξετάσεις τόσο πιο..."λαμπροί επιστήμονες" είναι ;

Και τα τρία είναι καλά.Προσωπικά πιστεύω ότι το m50 ξεχωρίζει. Αφού παίζεις μεταλ θα χρειαστείς και synth lead ήχους για σόλο και σε αυτούς υπερτερεί , κυρίως λόγω μοχλού 4 κατευθύνσεων και άλλων δυνατοτήτων για άμεσο real time έλεγχο του ήχου.

Αν έχεις μέχρι τώρα συνηθίσει το βαρυκεντρισμένο , και έχεις χτίσει μια τεχνική πάνω σε αυτό , προτίμησε το.Είναι πού έχει μάθει κανείς.Εγώ σε βαριά πλήκτρα και παίζω καλύτερα και το ευχαριστιέμαι περισσότερο , γιατί έκανα πιάνο. Βέβαια η λύση των δύο είναι η καλύτερη , άμα μπορείς να το ρυθμίσεις οικονομικά. Κυρίως γιατί άμα θελήσεις να παίξεις σε κάποια μπάντα το 88άρι πώς θα το κουβαλάς ;

Αφού έχει την οικονομική άνεση ας πάρει κάτι με πλήκτρα τύπου πιάνου ! Κατά τα άλλα ας ακούσει όλα τα υποψήφια κι ας επιλέξει.Όλα καλά είναι..

Melmin σχετικά με τα βιβλία , επειδή είναι και λίγο...πανάκριβα , θα σε συμβούλευα μόνο να τα ψάξεις λίγο , να ξεφυλλίσεις αρκετά για να δεις ποιο σου κάνει καλύτερα.Προσωπικά δεν ξέρω κανένα να σου προτείνω. quintiplet θα διαφωνήσω μαζί σου ειδικά για το συνθ.Νομίζω ότι ο αρχάριος χρειάζεται να αρχίσει να μαθαίνει μουσική πρώτα.Αγοράζοντας συνθ μπορεί να επικεντρωθεί στη σύνθεση ήχου και να χάσει το μουσικό μέρος , που είναι πιο σημαντικό.Άσε που ειδικά τα αναλογικά και τα VA μπορούν κι αυτά να αντιμετωπιστούν σαν "παιχνίδια που γυρνάς τα κουμπάκια" ;D Επίσης το αρμόνιο μπορεί να τον εντυπωσιάσει πιο πολύ , άρα να αποτελέσει καλύτερο κίνητρο για να ασχοληθεί κι άλλο με τη μουσική. Όσον αφορά το πιάνο , κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι μόνο για κλασσική μουσική και για πιο "σοβαρή" ενασχόληση γενικά.Κάτι που από μια ηλικία και μετά είναι δύσκολο και από άποψη χρόνου.

Για την πρώτη ερώτηση.Το συγκεκριμένο όργανο έχει 16-part multitimbrality δηλαδή μέχρι 16 διαφορετικά ηχοχρώματα μπορούν να ακουστούν ταυτόχρονα.Συνήθως ο κάθε ήχος του οργάνου αυτού αποτελείται από 4 parts.Χοντρικά δηλαδή , 4 διαφορετικούς preset ήχους θα μπορείς ταυτόχρονα να τους έχεις.Και ναι , χωρίζεις το κλαβιέ όπως θες.Συνολικά όμως μπορούν να ακουστούν μέχρι 64 νότες ταυτόχρονα (πολυφωνία) που είναι υπεραρκετές όταν παίζεις ζωντανά αλλά μόνο όταν χρησιμοποιείς το sequencer θα μπορούσαν να μη φτάσουν..Είναι ένα μικρό μειονέκτημα του mo6 , απ' όσο έχω διαβάσει. Samples εξωτερικά δε μπορείς να βάλεις.Έχεις υπόψη σου κάτι που θες να περάσεις ; Σου είναι πολύ σημαντικό αυτό ; ΥΓ Για επαλήθευση ρώτα και τον υπάλληλο του Νάκα , να μη σε πάρω και στο λαιμό μου.Αλλά πρέπει να είναι έτσι όπως στα γράφω.

Μπορείς να δεις από Yamaha τα PSR-E413 και DGX-230.Είναι σχεδόν ίδια , με τη διαφορά ότι το 2ο έχει περισσότερα πλήκτρα (άρα και τις χαμηλές νότες που θες και βοηθάνε σε πιανιστικό παίξιμο) , αλλά χωρίς τα δύο control knobs που αλλάζουν κάποια στοιχεία του ήχου.Πιστεύω ότι είναι ωραία όργανα και ειδικά ένας αρχάριος θα περάσει πολλές ευχάριστες ώρες μαζί τους.

Ε , πώς να το κάνουμε , συνολικά η δυσκολία είναι μικρότερη.Άλλο να παίξεις alternative , άλλο Chopin.Στο κάτω κάτω ο καθένας έχει διαφορετικές προσδοκίες.Σημασία έχει κανείς να έχει γνώθι σεαυτόν και να είναι προσγειωμένος. Το alternative όμως έχει απαιτήσεις όσον αφορά τον ήχο , να ψάξει και τα δικά του samples κλπ.Κι εκεί πρέπει να εστιαστεί.

Καταρχάς έχεις ασχοληθεί μέχρι τώρα με τη μουσική ; Έχεις κάνει τίποτα μαθήματα , παίζεις κανα άλλο όργανο , καμιά κιθάρα ; Η μουσική σου αντίληψη παίζει πιο πολύ ρόλο γιατί από καθαρά τεχνικής απόψεως τα πλήκτρα σε alt rock συγκρότημα δεν έχουν μεγάλες απαιτήσεις.Δηλαδή να μάθεις να κρατάς κάποιες νότες/συγχορδίες ή να παίξεις καμιά μελωδία με το δεξί δεν είναι δύσκολο από καθαρά τεχνική άποψη.Όμως παίζει ρόλο αν και κατά πόσο έχεις ασκήσει το αυτί σου μουσικά και τι μουσικές γνώσεις έχεις.Επίσης αν το βλέπεις σοβαρά πρέπει να ασχοληθείς και με τους ήχους των πλήκτρων , να μάθεις τις κατηγορίες και κάποια πράγματα για τη σύνθεση ήχου και τα εφφέ. Πάντως κατά τη γνώμη μου τα μαθήματα πιάνου σε ωδείο είναι μόνο αν θες να παίξεις κλασσική μουσική.Για άλλες περιπτώσεις κανας δάσκαλος στο σπίτι για τα βασικά πάνω σε αρμόνιο ή συνθ.

Εκτός από το sampling , του λείπουν και κάποια παραπάνω controllers όπως ribbon και breath.Δηλαδή ένα πράγμα που το φυσάς και ένα άλλο που το χαϊδεύεις με το δάχτυλο για να παίζεις με τον ήχο real time ;D Επίσης έχει μικρότερη πολυφωνία , αλλά αυτό μόνο όταν χρησιμοποιήσεις το sequencer θα μπορούσε να σε περιορίσει.Μπορείς να διαβάσεις και αυτό : http://www.soundonsound.com/sos/jun06/articles/yamaham06.htm Τώρα από τους ήχους δεν ξέρω λεπτομέρειες , και αν τυχον υπάρχουν κάποιες μικρές διαφορές. Πάντως ρίξε και μια ματιά στο καινούργιο Korg , το M50. Όσον αφορά τα μεταχειρισμένα , μήπως για πρώτο συνθ θα έπρεπε να το ξανασκεφτείς και μάλιστα για τόσο μεγάλο ποσό ;

Υπάρχει κάποιο δωρεάν software που να διαβάζει samples ;

Έχω μια ερώτηση για τους πορωμένους των synths.Έχω μπερδευτεί λίγο με τους ήχους GM.Σε τι διαφέρουν από τους υπόλοιπους ήχους ενός synth ; Γιατί είναι χειρότεροι ; Μήπως είναι βασισμένοι για παράδειγμα σε χειρότερα sampled waveforms από ότι οι υπόλοιποι ήχοι του συνθ (ή του ρακ) ; Επίσης σε κάποια παλιά και οικονομικά synths της Yamaha λέει πως έχει τόσους ήχους -"κανονικούς" ας τους πούμε- και άλλους τόσους XGlite.Αυτοί είναι κάτι αντίστοιχο των GM ήχων ;

Έχει μια αντιπροσωπεία επί της Πατησίων.Έχει απ'έξω μια χαρακτηριστική ταμπέλα που γράφει casio αλλά δε θυμάμαι σε ποιο ύψος της λεωφόρου.

Ειδικά σε Korg βρίσκεται η μεγαλύτερη διαφορά στις τιμές μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαϊκών καταστημάτων ! Το είδα κι εγώ πριν λίγους μήνες με το tr που πήρα.850 με παζάρια πλήρωσα εδώ , 740 από τα γνωστά On-line καταστήματα...Τα yamaha είναι τα ίδια σχεδόν και τα roland λίγο φτηνότερα εδώ.