X-minor

Σε συγχωρω.

 

Αυτό που έγραψα, αν ηθελα να το ἀπευθύνω σε εσένα, θα το απηύθυνα (είτε με quote είτε με @).

 

Το γεγονός ότι εσυ το θεώρησες προσωπικό, και όχι κάποιος άλλος που είχε την ίδια άποψή με εσένα π.χ. Vartanis  ή dimsonic, κατανοείς ότι δεν εξαρτάται από εμένα.

Άρα δεν το εννοούσες έτσι, ή απλά δεν το απεύθυνες κάπου συγκεκριμένα;

Όπως εξήγησα (και είχε δίκιο να ζητησει διευκρίνιση ο  tamtam) η λέξη "κράξει" αφορούσε το ασχετο με το παρον νημα , υποθετικό σου ερώτημα.

Δεν ήταν ερώτημα, ήταν απάντηση στο δικό σου ποστ, όπου και αισθάνθηκα πως προσεβλήθην εμμέσως, υπονοώντας πως, εφόσον έχω αρνητική άποψη, σημαίνει πως δεν έχω ιδέα περί κόπου-χρόνο-γνώσεων κτλ. Η περαιτέρω απάντησή σου περί κραξίματος ενδυνάμωσε την παραπάνω εντύπωσή μου.

Αν δεν εννοούσες κάτι τέτοιο, πάσο, mea culpa και συγγνώμη από μένα.

Γιατί ποιος ΠΟΤΕ μπαναριστικε για κάτι τετοιο; Μπορείς να μας ενημερώσεις;

Δεν θέλω να μπω στην φάση να ονομάσω διάφορους που από μικροπαρεξήγηση κατέληξε σε full blown καυγά και ban. Πολλοί μπορεί να παρεξηγηθούμε με τον γραπτό λόγο αλλά να φύγει μέλος για έναν καυγά που μπορεί στην τελική να συνέβαινε (και να έσβηνε πιο... ανώδυνα) και δια ζώσης, το βρίσκω λίγο... άκομψο.

Τέλος,

 

Αισθάνθηκες ότι σε προσέβαλε κάποιος; Εμμέσα ή άμεσα;

Σου απάντησα πιο πάνω.

Ε ας μην του αρεσει. Του ειπε κανεις τίποτα , που δεν του άρεσε; (ξανα ρωταω)

Α οκ, άρα δεν υπονοήθηκε πως όποιος έχει αρνητική άποψη αυτομάτως τους κράζει και δε νιώθει να εκτιμήσει τι χρειάζεται για να βγει κάτι τέτοιο, μάλλον θα το διάβασα λάθος.

Otto όντως δεν το εννοώ έτσι και δεν μιλάω καν για τα δικά μου βίντιοζ που κλάιν μάιν στην τελική, αλλά και για μεγαλύτερες δουλειές.

Με την διαφωνία γενικώς δεν έχω κανένα πρόβλημα, αρκεί να μην προσβάλλει, εμμέσως ή αμέσως.

(Social Justice Warrior=υπερασπιστής των (υποτιθέμενα) αδυνάτων, μην δίνεις πολλή σημασία)

Δεν ήταν ειρωνικό το radio edit, είναι όπως θα το'λεγα δια ζώσης αν συνομιλούσα με κάποιον που δεν ήθελα και πολύ να συνομιλήσω, ίσα να τελειώνει το θέμα, μην παρεξηγηθούμε και τα λέγαμε. Που βρίσκω πως είναι ο μοναδικός τρόπος να μην γίνεται μπουγιουρντί από παρεξηγήσεις εδώ μέσα.

Το ακόμα όχι ήταν ακριβώς αυτό. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα μπαναριστεί για μια αρνητική, "άκομψα" τοποθετημένη άποψη.

Γιατι σου στερησε κανεις να πεις τη γνωμη σου αρνητική ή θετική;

Ακόμα όχι.

Για να το θέσω πιο απλά όμως. Μπορεί να συμβεί το απίστευτο, ΚΑΙ να γνωρίζει κάποιος ακριβώς τι κόπος, χρόνος και γνώσεις χρειάζονται για να βγει ένα τέτοιο αποτέλεσμα ΚΑΙ να μην του αρέσει.

Και ορίστε και το αυτονόητο PC version radio edit: "μπράβο που μάθανε να παίζουν έτσι αλλά εμένα δεν μου άρεσε".

Και τι σχέση εχει αυτό;

 

Βγήκε κανένας να τους κράξει;

Άρα όλα cool αν δεν μας αρέσει κάτι, εφόσον κρατάμε την αρνητική άποψή μας για πάρτη μας. Όταν κάποιος την πει όμως, SJW mode on.

Otto, αν ήταν το concept "the biggest solo collab in the world" θα'ταν διαφορετικό νομίζεις;

Και παρεμπιπτόντως, πολλοί εδώ μέσα έχουν δείξει δουλειές που επίσης απαιτούν κόπο, χρόνο και γνώσεις αλλά δεν έχω δει κανέναν να βγει να τους... εκτιμάει.

Παρά το όλο fad του shred που'χει κατακλύσει τον κόσμο (του youtube) τα τελευταία χρόνια, δεν είναι τυχαίο που τα solos που'ναι αρεστά περισσότερο ανά τον κόσμο, ασχέτως (σχεδόν) ακουσμάτων κοινού, είναι πιο... κλασσικά και λιγότερο φλύαρα. Και είναι κι αυτά που μπορείς να θυμηθείς νότα-νότα, που μπορείς να τα τραγουδήσεις!

Hotel California, Free Bird, Comfortably Numb, Stairway to Heaven, Free Bird, τα γνωστά των AC/DC κ.ο.κ.

Δεν είμαι τέρμα κατά του shred, κι εγώ γουστάρω ν'ακούω κάτι τρελά ξεσπάσματα του Morse ή του Kotzen ή πολλών άλλων και σίγουρα ο εντυπωσιασμός υπάρχει ακόμα, αλλά πλέον έχει καταντήσει απλά τετριμμένο όταν το κάνουν όλοι, και ο ανταγωνισμός έγκειται στο ποιος θα το κάνει πιο γρήγορα και πιο φαφλατάδικα αντί για πιο δημιουργικά και αξιομνημόνευτα.

Εξαιρετικά κουραστικό άκουσμα, κι αυτό από τυπά που ξέρει απ'έξω όλα τα σόλοζ του we're stars...

Αν ξεχώριζα κάποιον/ους θα'ταν το ντουέτο των Dorje, οι Chapman & Massad, με τον τελευταίο να ξεχωρίζει ένα τσικ παραπάνω. Και τα δύο παιξίματά τους, παρά το όλο "flashy" του θέματος, ξεχωρίζουν με πιο γουστόζικα και spicy περάσματα και δεν είναι απλά ο πανικός του "δες πόσες νότες μπορώ να χωρέσω σ'ένα μέτρο!" των περισσοτέρων υπολοίπων.

Εντάξει, μουσικοί που'ναι τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, και στην πίσω αυλή μου με τρανζιστοράτους δεκάρηδες να παίξουν πάλι το αποτέλεσμα θα'ναι μοναδικό.

Εδώ που τα λέμε, αν μιλάμε για κακό ντιστόρσιο, δεν μπορείς να μην αναφέρεις τον Dimebag. Μπορεί γι'άλλους να'ναι το άγιο δισκοπότηρο αλλά εμένα μου φαίνεται τραγικός αυτός ο ήχος του!

Από lead, πάντα μου άρεσε ο ήχος του Buck Dharma σχεδόν παντού, ο neck της strat του Yngwie, με ιντρίγκαρε πολύ κι ο συνθεσαρισμένος ήχος που πέτυχαν οι Maiden στο somewhere in time, αν κι εκεί δεν μπορώ ν'αποφασίσω ακόμα αν μ'αρέσει ουσιαστικά ή ακαδημαϊκά! Υπάρχουν και πολλά άλλα, αλλά ας το λήξω εδώ.

Για πείτε πόσο χάλια ήχους έχει αυτό το τεμάχιο (για κιθάρα τυχαία πάρτε εκεί στο 6.40 περίπου για ένα δείγμα)

https://www.youtube.com/watch?v=l7MY_cdUL1E

Δεν υπάρχει κακό ντιστόρσο(ν)

Ποτέ δεν τρελάθηκα, ούτε για τον, ούτε για τους VH. Παραδέχομαι το ταλέντο του σαν παίκτη, καταλαβαίνω την επιρροή του και στους μετέπειτα κιθαρισταράδες, σαφώς, αλλά γενικώς... meh. Από συνεντεύξεις κτλ. που'χω δει, αμφιβάλλω επίσης αν θα τον πήγαινα και σαν δίποδο αλλά ποιος ξέρει.

Σαν μπάντα, μου ήταν παντελώς αδιάφοροι, αν εξαιρέσεις καμιά δεκαριά το πολύ τραγούδια. Πάντα μου φαίνονταν τα τραγούδια τους ως πλατφόρμες/οχήματα πάνω στα οποία άφηναν τον Eddie να κουντουρντίσει με την κιθάρα του. Χώρια δε που το 90% έχουν να κάνουν με την... γυναικεία ανατομία καθώς και την επίδραση που έχει στην ανδρική!

Ισχύει κι εγώ άμα κυκλοφορώ με την θήκη στην πλάτη τελειώνω 10 pepper sprays για να τις διώχνω.

Μου φαίνεται εξαιρετικά περίεργο να σου φεύγει η Μι καντίνι απ'την ταστιέρα σε sweep, δεδομένου ότι, συνήθως, έχεις τον δείκτη σαν "άγκυρα" παραπίσω. Εμένα μου έχει συμβεί κυριολεκτικά κανα-δυο φορές όσα χρόνια παίζω, κι έχω από tele έως σρεντοκίθαρα.

Βάλε μια φωτογραφία της ταστιέρας σου αν μπορείς. Προφίλ και ανφάς.

Παρεμπιπτόντως, να υποθέσω μιλάς για το παλιότερο sig του John 5;

Αν θες την άποψή μου, πάρε τους φθηνότερους "παραδοσιακούς" μονούς (όχι δηλαδή αυτούς με την μπάρα-μαγνήτη από κάτω) που μπορείς να βρεις στο ebay. Εγώ τους βρήκα πολύ αξιόλογους. Είναι κάτι Voodoo νομίζω από έναν Ρώσο που μου διαφεύγει τ'όνομά του, κάτι Warman, έχει επιλογές. Κι αν δεν σ'αρέσουν καθόλου, δεν έχεις ξοδέψει και μια περιουσία.

Ούτως ή άλλως βρίσκω τους μαγνήτες λοταρία γενικώς, αναλόγως σε τι κιθάρα θα τους βάλεις, με τι παίζεις, πως παίζεις κτλ., οπότε δεν έχει (για μένα) νόημα να δίνω πολλά λεφτά σ'ένα τόσο μικρό κομμάτι της αλυσίδας.

edit: τον βρήκα τελικά τον Ρώσο! Alexander Pribora. Κάνε ένα search και θα τα βρεις.

Με πεταλιέρες τύπου GT λίγη σημασία έχει τι κιθάρα και τι μαγνήτες έχεις, εφόσον μπορείς να "σχηματίσεις" και να τροποποιήσεις τον ήχο σου ως την παραμικρή λεπτομέρεια. Από μένα mid-high output μαγνήτες μονούς και παίζεις με το volume αν χρειαστεί.

Να σημειώσω πως, έτσι όπως διαχωρίστηκε (γιατί;) το θέμα, αυτό το "ωραίο θέμα" στο πρώτο μου ποστ είναι λες και συγχαίρω τον εαυτό μου. Και οκ, είμαι φανταστικός ώρες ώρες αλλά δεν το παινεύομαι.  ;D

συμπέρασμα?

Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά αλλά άμα σου βγαίνει καλύτερα η λειτουργία με νέο καλιμαύχι go right ahead.

Για νεωτερισμούς τσέκαρε tech prog mathcore djent, σίγουρα διαφορετικό από Chuck Berry και Rolling Stones.  ;D

To οξυμωρο είναι  ότι ενώ μιλάμε για ένα νέο μέσο (format- το youtube) και για νέους μουσικούς, δεν μιλάμε για νέα μουσική.

 

Μια ανακύκλωση, είτε με covers (αδιάφορο για εμένα αν δεν υπάρχει πρωτότυπο έργο) ή δημιουργία μουσικής με νόρμες του παρελθόντος

 

Θα παραδεχτώ όποιον μέσα σε όλους αυτούς τους νεωτερισμούς , παρουσιάσει κάτι νεωτεριστικό.

 

Αν είναι να ακούω ροκ από τους νέους….το ακούω από τους παλιούς καλλίτερα.

Πραγματικά πυρηνική βόμβα αυτό το post. Ακύρωσες μαζικά άπειρες μπάντες, εξήγησες πλήρως γιατί η πλειοψηφία του κόσμου δεν ακούει και δεν ψάχνεται με νέες μπάντες, αιτιολόγησες το γιατί άπειροι μουσικοί το ρίχνουν στα covers και μετά μηδένισες ΚΑΙ αυτό!

Αφού σου αρέσουν τα πειράματα αφαίρεσε το παξιμάδι  και ροδέλα από κάτω και κοίταξε μήπως μπορείς να περάσεις σφηνωτο στην κάτω μεριά του rod δλδ στην απέναντι της ταστιέρας κάποιο σκληρό πλαστικό φύλλο υπάρχουν στην αγορά φύλλα τεφλόν πάχους 0,2-0,3 χιλ πολύ ανθεκτικά από αυτά που βάζουν για μόνωση στους μετασχηματιστές μήπως γίνει το θαύμα  :o

Νάσο εσύ πιθανώς να το ξέρεις αυτό. Υπάρχει μια τύπου κόλλα που'ναι φτιαγμένη για ενώσεις, κυρίως πλασάρεται για επισκευή καρεκλών. Ουσιαστικά "φουσκώνει" το ξύλο γύρω απ'την ένωση ώστε να μην είναι λάσκα. Αν βγει η βίδα ρύθμισης μπορεί ο mkm να το "γεμίσει" το κανάλι με μια σύριγγα (με συριγγούλες ή μικρά στόμια τύπου σπρέυ έρχονται αυτά, αν θυμάμαι σωστά) και να μαγκώσει την βέργα.

Μια εναλλακτική που έκανε κι ο Leo σε παρόμοιες περιπτώσεις ήταν να κάνει μια τρύπα στην μέση περίπου (γύρω στο marker του ενάτου ή δωδεκάτου τάστου νομίζω) του μπράτσου και να βάζει μια σφηνούλα ώστε ν'ασκείται πίεση στην βέργα και να μην μπορεί να συντονίζει και να κουδουνίζει. Αλλά αυτή είναι πιο επεμβατική λύση.

Δοκίμασε πριν αρχίσεις να τρυπάς και να ξηλώνεις πράγματα να βάλεις μια μικρή σφήνα στο άνοιγμα της βέργας, μπας και καταφέρεις να την "μαγκώσεις" και να μην έχεις αυτόν τον συντονισμό. Μπορείς να δοκιμάσεις και με κανένα κατσαβίδι (προσεκτικά) πρώτα.

edit: βγάλε πρώτα την βίδα/άλλεν ρύθμισης αλλιώς δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. Επίσης, για να σιγουρευτείς ότι είναι όντως το truss, άσκησε λίγη πίεση στην κεφαλή και χτύπα το ξανά να δεις αν ακούγεται ακόμα αυτό το κουδούνισμα. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι να το στρώσεις πάντως και χωρίς να ξηλώσεις την ταστιέρα.