X-minor

Δεν περίμενα ν'ακούσω διαφορές είναι η αλήθεια και ήταν εκπληξούλα ότι διακρίνονται. Παρ'όλα αυτά, η γνώμη μου παραμένει απαράλλαχτη πως κλάιν μάιν για τα ξύλα της κιθάρας γενικώς. Τις διαφορές που άκουσα μπορώ να τις κάνω και μ'ένα βασικότατο 3 band EQ. Άμα βάλουμε στο όλο κοκτέηλ και παραμορφώσεις, εφφέ κτλ., συν ηλεκτρικά, κλάιν μάιν εις τον κύβο.

Εγώ τουλάχιστον δεν θα πλήρωνα παραπάνω για το όποιο "tonewood" που θα μου δώσει περισσότερα μπάσσα-πρίμα-μπαλαρίνα ούτε θα με αποτρέψει ν'αγοράσω μια κιθάρα αν είναι από basswood ξέρω γω.

Εξαιρώ περιπτώσεις καπακιών ή και κιθάρας ολόκληρης ακόμα αν ψάχνω για natural ή transparent φινίρισμα και θέλω όμορφα grainy ξύλα. Εκεί ναι, δεν θα επιλέξω basswood!

Tru Oil ?

Λαδομπογια ?

Που ρε παιδιά;

Στη rosewood ταστιέρα;

Δε νομίζω.

 

Πάρε λαδάκι για ταστιέρα, βάλτου λίιγο βερνίκι παπουτσιώνανε (μάλλον μαύρο ή και σκούρο καφέ), ανακάτεψέ τα και πέρνα την ταστιέρα με ένα βαμβακερό παλιόπανο.

Άστο να κάτσει 1-2 λεπτάκια.

Καθαρίζεις καλά.

Ο (εφικτός) στόχος είναι να σκουρύνεις όχι να μαυρίσεις την ταστιέρα (και μετά φαίνεται λίγο μ@λ@κία)

Μην σου πω ούτε το λάδι χρειάζεται αλλά άντε οκ, να ποτίσει και παραμέσα!  ;D

Ευχαριστω παιδια θα δω τις επιλογες και αποφασιζω.τελικα μανικι το βλεπω

Όχι μανίκι, ταστιέρα.

Πρώτον το rosewood θέλει ειδική επεξεργασία αν είναι να μπλέξεις με μπογιές και όχι dyes.

Δεύτερον, τα λάδια στεγνώνουν ζωγραφικής (ΑΝ περαστούν σωστά που είναι δύσκολο) του αγίου ___ ανήμερα.

Τρίτον, το ξέχασα... θα επανέρθω...

Τα περισσότερα rosewood τέρμα "ανοιχτά" σαν πόροι είναι αν δεν τα ποτίζεις 30 φορές τον χρόνο με λάδια-ξύδια τύπου lemon oil. Ένα πέρασμα νέφτι και ρίχνεις άνετα. Τα υφασμάτινα dyes είναι, παρεμπιπτόντως. Ελλάδα όλα μπογιές είναι. Τα λάδια ζωγραφικής όντως θέλουν κανα μήνα να στεγνώσουν αλλά υπάρχουν και τα γνωστά διαλυτικά και κάτι japan drier και τέτοια που το επιταχύνουν σε ώρες αντί εβδομάδων.

Εξ'ου και το "αν ξέρεις τι κάνεις" στην πρότασή μου, που, ξανά, με μια αναζήτηση βρίσκεις τα πάντα. Αααβίαστα.

Την έννοια φίλος" την αναφέρω ως τη φτηνή λύση, δλδ "έχω έναν φίλο που ξέρει και θα με βοηθήσει" π.χ. στην ηχητική εγκατάσταση μαγαζιού, επειδή κάποτε ο φίλος έτυχε να είχε στήσει σωστά ένα στερεοφωνικό (και αν).

 

Και τελικά όπως λέει και η λαϊκή θυμοσοφία, "το φτηνό το κρέας το τρώνε οι σκύλοι".

Έλα ρε συ τώρα, στην εποχή του ίντερνετ ενισχυτή φτιάχνεις, όχι να βρεις μια απλή λύση να συνδέσεις 4 ηχεία σ'έναν ενισχυτή. Καφέ είναι, δεν είναι λες και ψάχνει να στρώσει ολόκληρη συναυλία. Υποθέτω ίσα ν'ακούγεται ένας χαβάς από πίσω είναι άντε ν'ακουστεί και κάνα μπάμπα-μπούμπα πιο βράδυ όσο ο άλλος πίνει τον γκαϊφέ/τσίβας του και χαλβαδιάζει την παρέλαση.

Λαδοχρώματα;;;;

Όχι ρε συ .

Yδατοδιαλυτές σκόνες αγιογραφίας και είσαι άρχων.

Γι'αυτό έγραψα ζωγραφικής, όχι λαδομπογιές-πλαστικά για τον τοίχο!  :P

Καλά το ότι κάποιος ανοίγει μια Χ επιχείρηση δεν σημαίνει πως δεν θα προσπαθήσει να ελαχιστοποιήσει τα κόστη διαφόρων μερών της φάσης, λογικό είναι και πιστεύω οι περισσότεροι θα το κάναμε. Τώρα για περί "ένας φίλος μου είναι απ'το χωριό δεν τον ξέρεις" δεν ξέρω γιατί αλλά οκ, στο ίντερνετ είμαστε, μπορεί ο άλλος να μην θέλει να μοιραστεί και πολλά.

Την δουλειά μπορείς να την κάνεις και μόνος σου πολύ εύκολα, γνώμη μου είναι να μην ξοδέψεις τσάμπα χρήματα. Από κει και πέρα, δεν χρειάζεσαι "fretboard stain" από stewmac, ένα σωρό πράγματα μπορείς να χρησιμοποιήσεις αν ξέρεις τι κάνεις, όπως μπογιά για υφάσματα, λαδοχρώματα ζωγραφικής κ.α.

Εγώ θα την άφηνα ως είναι βέβαια αλλά περί ορέξεως.

Επανέρχομαι στην απλούστατη πρότασή μου πως ένας PA ενισχυτής το κάνει άνετα αυτό. Σε επαγγελματικό χώρο έχω στήσει παρομοίως και σχετικά οικονομικά 3 ηχεία στον ένα χώρο σε ένα κανάλι και άλλο ένα σε μικρότερο χώρο στο δεύτερο, ώστε οι εντάσεις να ρυθμίζονται αναλόγως. Κανένα απολύτως πρόβλημα και κάνει ακριβώς ότι θες.

Νομίζω οποιοσδήποτε ενισχυτής PA θα κάνει την δουλειά που θες.

Μάνο άλλα .mid αρχεία exported απ'το ίδιο πρόγραμμα δουλεύουν κανονικότατα με άλλα plugins. Εξάλλου, αν υπήρχε θέμα δεν θα'ταν άδειο το αρχείο; Το αρχείο καθ'αυτό δεν έχει τίποτα άλλο από το πρόγραμμα, είναι ένα εντελώς "ξερό" .mid.

edit: Έβγαλα άκρη τελικά. Αν ανοίξεις το midi editor του reaper και δεξικλικάρεις σε μια νότα, έχει επιλογή να δεις σε ποιο κανάλι είναι. Στην δική μου περίπτωση ήταν στο 7. Η λύση: select all και επιλογή του καναλιού 1 και voila! Έχω ήχο.

Ας πάει στα λυμένα.

Διαφορετικό midi map ίσως?

Το σκέφτηκα αλλά αν σβήσω και ξαναγράψω μόνος μου τα δεδομένα του αρχείου στα ίδια ακριβώς σημεία έχω κανονικά ήχο.

Οκ μπαίνω στο ψητό για μην το σπάσω. Έχω το Xpand2 και τρέχει μέσω reaper. Όλα ωραία μέχρι εδώ, το UI δουλεύει κανονικά, όλα ΟΚ. Αν κάτσω και κλικάρω τσίκι-τσίκι να φτιάξω εντός του προγράμματος το midi (δεν έχω midi keyboard), όλα ακούγονται κανονικά. Αν φορτώσω όμως έτοιμο midi track δεν ακούγεται τίποτα.

Από routing όλα φαίνονται οκ, ειδικά εφόσον το vst δίνει ήχο αν γράψω μέσα στο daw, το πρόβλημα είναι ότι όποιο imported midi track είναι σαν να μην υπάρχει.

Ιδέες;

Γιου

-πι για για γιούπι γιούπι για

Άλλο ένα σοβαρό θέμα που οι γνωστοί άγνωστοι καλαμπουρτζήδες θα το κάνουν κώλος  :-*

Επιτέλους, να μπει λίγη τάξη εδώ μέσα. Μόνο τελεκάστορες και ρόλιν στονζ από δω και πέρα.

κλαιωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω

Γούμαν;

Καλός ο χαβαλές, δεν λέω, αλλά σε κάποια φάση οι χωριανοί θα σταματήσουν να δίνουν σημασία όταν πραγματικά σκάσει μύτη ο λύκος.

Πως μπορω να αναπαραγω τον ηχο που ακουμε στην ηλεκτρικη κιθαρα, στην εισαγωγη? Ειναι πολυ πριματος, απο single coil, και εαν καταλαβαινω καλα, εχει παιχτει κατι στις μεσαιες συχνοτητες (καποιος περιορισμος τους) αλλα δεν μπορω να καταλαβω τι ακριβως. Ή μηπως χρησιμοποιει το wah σε μια σταθερη θεση που βγαζει τετοιο ηχο? Το τελευταιο μου φαινεται και πιο πιθανο.

Stuck wah.

Ή απλά παρκάρεις το wah εκεί που θες, προφανώς πριν "ανοίξει" αλλά ούτε κι εντελώς κλειστό.

Καλύτερα βάλε angelia για τραγουδιστή.

Αν έπρεπε να διαλέξω, θα τα'παιρνα όλα. Κι άλλα τόσα. Επί πέντε.

Ειδικότερα...

P - One trick pony αλλά το κάνει καλά, ομολογουμένως. Δεν έχω πετύχει precision που να μην κάθεται καλά ιν δε μιξ με μηδενικό πείραγμα. Plug and πλέει. Λίγο αμπντάλικο μανίκι βέβαια αλλά περί ορέξεως. Παρομοίως και το ρημαδιασμένο το 9.5άρι radius και τα μικροσκοπικά τάστα.

Jazz - Πιο ένρινο, πιο ελβετικός σουγιάς με τους μαγνήτες του, μπορεί άνετα να φέρει προς precision με πειραγματάκι. Λίγο πιο προσβάσιμο μανίκι για κάποιους επειδή στενεύει προς το nut αλλά είπαμε, περί ορέξεως. Θεωρώ το αδίκησε ΠΟΛΥ. Δεν ακούγονται τα jazz τόσο τσίγκινα και αδύναμα.

Stingray - Το'χω πολύ κοντά στο precision με περισσότερο "oomph" και "δάγκωμα". Το growl που λεν' και στα βουνοχωριά της Ουαλίας. Ακόμα και με τον ένα μαγνήτη κάνει θαύματα, και το passive και το active. Επίσης αδικημένο θεωρώ.

Thumb - Τρομερές μπασσάρες με μπόλικες επιλογές ηχητικά και η εταιρία με τα αγαπημένα μου μανίκια, αν και δεν είναι για όλους. Ή δεν ήταν, νομίζω τα ψιλολεπτύνανε (=χαλάσανε) τα τελευταία χρόνια. Το πιο αδικημένο απ'όλα θεωρώ, το'κανε κι ακούγεται σαν stratocaster.

Rick - Αγάπη μεγάλη αλλά προφανώς ιδιαίτερο μπάσσο. Ή σ'αρέσει ή μπλιαχ χάλια τι'ν'τούτο το σαρδανάπαλο. Υπερτιμημένα γι'αυτά που δίνουν με ορισμένα βλαμμένα πράγματα σχεδιαστικά (βλ. την γέφυρα ας πούμε...) αλλά... οκ, Rick. Περί ορέξεως. Το αδίκησε; Ντεμί πανσιόν. Έχει κι άλλα κόλπα αλλά οκ, είναι κοντά στην πραγματικότητα. Θεωρώ.

Αστραπόγιαννος - Προφανέστατα το πιο μουντομπασσοβιόλικο της παρέας, το πιο "σκοτεινό" μπάσσο που'χω παίξει. Το θεωρώ το απόλυτο one trick pony και κατά βάση pick monster. Ο λαιμός σου κάνει μικροσκοπικός κι όταν παίζεις, εκτός του neck dive, έχεις την εντύπωση πως το πρώτο τάστο είναι κανα χιλιόμετρο από σένα. Από τα μη αδικημένα του βίδεο, νομίζω ήταν το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα απ'όλα. Θεωρώ.

Σούμα: 5 "θεωρώ", 3 "περί ορέξεως".

>Αλλα ενταξει, την αποψη μου λεω, <

 

Είναι και αυτό ένα από τα προβλήματα της δημοκρατίας  :)

Τι να κάνουμε όμως καλύτερο πολίτευμα δεν έχει εφευρεθει ακόμα :)

Νοσταλγός του ροκ εν ρολ.

Υπαρχει αραγε πιο υπερεκτιμημενο συγκροτημα απο τους Stones;

Αμήν.

Μ'ένα kemper ή κανα axe fx θα γλίτωνε ΠΟΛΛΑ μεταφορικά πάντως.

εγώ είμαι μέσα.

Πείτε μέρος και ώρα μόνο για να προγραμματίσω ανάλογα.

Εγώ πλακίζω πάντως, το τουτού μου πίνει περισσότερο απ'τον Νικ Τρικ στο τσακίρ κέφι.

Βάλτε με για έξι μικρές και δύο μεγάλες.

edit: μη γ... :D

Τέλεια και σαν τις παραγωγές κάποιον "μεγάλων" ΔΕΝ είναι, αλλά γι'αυτό που είναι (τσάμπα, επειδή τα είχα ήδη!) είναι μια χαρούλα. Γι'αυτό που θες, θεωρώ πιο σημαντικός είναι ο φωτισμός παρά η κάμερα.