Και εγώ το πήρα το πατρικό και το άλλο το πατρικό, και περιμένω και κάτι μητρικα να χωρίσω με την αδελφή μου και κάτι αλλα που από προίκα της γυναίκας μου που θα πάνε στο μοναχογιο μου ζωή να χει να τον βολέψω σε 6-7 χρόνια στο ΔΗΜΌΣΙΟ κάνω υπομονή (εκτός και αν έχει αυτοκτονικες τάσεις, δηλαδή θα θέλει να δουλέψει στον Ιδιωτικό Τομέα, να ανοίξει επιχείρηση ή να είναι ελεύθερος επαγγελματίας) και μετά να φύγω στην επαρχία να ηρεμήσω. Μακριά από το πατρικό μου και από πόλη. Μακριά. Να μην ξαναπάω ποτέ πίσω πάρα μόνο αν χρειαστεί με ασθενοφορο για νοσηλεία Να φύγω από την πόλη που με τρώει κάθε μέρα από μέσα. Και διέξοδο να έχεις να φεύγεις αμα πρέπει να γυρνάς και να ζεις στην Αθήνα, αργοπεθαίνεις και δεν το καταλαβαίνεις. Πλέον πεθαίνεις αργά και βασανιστικά και σαν αυτό ακριβώς είναι. Είναι σαν τη δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα. Δεν την καταλαβαίνεις.
Τα τα τα.