npap

αυτό που (εγώ αντιλαμβάνομαι ότι) ζητάς θα στο έδινε σίγουρα φθηνά και ποιοτικά ένα αγαπημένο μου matching... το RODE NTK με τον Grace που ήδη σου πρότεινε ο nEwBiE... ειδικά άμα τα βρει κάποιος μεταχειρισμένα σε καλή τιμή και δεν είναι οπαδός του συνήθους mainstream ("σου ξύνω τα αυτιά με γυαλόχαρτο") ήχου για κουφούς, "ευτυχεί"... :) ελπίζω να μπορέσεις κάπως να τα ακούσεις και ίσως με θυμηθείς και μπεις στην περιπέτεια αλλαγής και mic... 8) η δική μου πάντως εμπειρία στο ταίριασμα audio συσκευών, "αναθέτει" πλέον (σχεδόν) πάντα τον "χαρακτήρα" στην πηγή...

έτσι απλά γράφεται η ιστορία... από παρέες...

άψογο το κείμενο ως επιστημονική "ιστορική θεώρηση" και πηγή συγκεντρωμένης χρησιμότατης πληροφορίας...το διάβασα μονορούφι και βρήκε αμέσως θέση στα bookmarks μου για να το ξαναδιαβάσω επιμελέστερα... η μόνη μου υποκειμενική "ένσταση" βρίσκεται στην προσωπική του θέση και στην συναισθηματική (για μένα) "υπεραξία" που εισέπραξα πως δίνει στην πλευρά του ρεμπέτικου για να βγει η "εξίσωση"... πράγμα θεμιτό βέβαια εννοείται... για μουσική μιλάμε... απλά, παρότι σαν Ελλην "επαγγελματίας" μουσικός, έχω παίξει πολύ παραπάνω ρεμπέτικο από blues και τεχνικά το κατέχω στο πολλαπλάσιο, σαν ακροατής, αυτή την γαμημένη ανατριχίλα της νοσταλγικής blue note των απογόνων των σκλάβων δεν την βρήκα σε κανένα ρεμπέτικο δρόμο....

ΑΓΚΑΘΙ by Μάνθος... αυτές οι λέξεις για πολλούς από σας δεν λένε τίποτα...για κάποιους γηραιότερους όμως ίσως να λένε πολλά... και στους δεύτερους απευθύνεται (κυρίως) το θέμα για να ζητήσω μια γνώμη... τώρα που πέρασαν τα χρόνια και ο πόνος από τον ξαφνικό χαμό του Θανάση καταλάγιασε, συζητούσαμε με τη γυναίκα του (και στενή φίλη) το ενδεχόμενο μιας (εμπλουτισμένης και με ανέκδοτο υλικό του) επανέκδοσης του περιοδικού σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή... πιστεύετε ότι αξίζει τον κόπο? και αν ναι σε πια μορφή? κάθε άποψη (ίσως και ιδέα) σεβαστή... ευχαριστώ εκ των προτέρων

ακριβώς samy... ματαιότης ματαιοτήτων ή κάπως έτσι τες πα... :) κι εδώ (αν συνυπολογίσουμε και το ηλιοβασίλεμα και τον δημιουργό του που αν υπάρχει μάλλον χέστηκε για την αποδοχή και το πάσαρε απλά σαν ερέθισμα κίνησης νου) ανοίγει η κουρτίνα 2 και με αναγωγή επιστρέφουμε στον μοναχικό βίο του καλλιτέχνη στον οποίο τα πάντα είναι σκηνικά ατο μονόπρακτο της ατομικότητας του, πράγμα που αν φορέσω τραγιασκούλα και το πετάξω το βράδυ σε καμιά χαζογκόμενα που ψάχνει επιιβεβαίωση στο μπαρ κερδίζω το πήδημα που η σωματική μου παρακμή δεν θα μου επέτρεπε αλλιώς να διεκδικήσω (όχι εγώ φυσικά παντρεμένος άνθρωπος ;D)... ΥΓ. πριν πολλά χρόνια ο Καρβέλας είχε ένα ρέγγε (αν θυμάμαι καλά) γκρουπ για το οποίο δήλωνε ότι οι Έλληνες είναι "πολύ λίγοι" ώστε να αντιληφθούν το μεγαλείο της εμπνευσμένης του έκφρασης... και θα έφευγε στο Λονδίνο όπου τον καταλαβαίνει το "προχώ" κοινό... πήγε και ευτυχώς (γι αυτόν) είχε βγάλει εισιτήριο μετ επιστροφής... τα υπόλοιπα στην καριέρα του γνωστά...

αν κάνεις τον κόπο να τα συνδυάσεις με ΟΛΑ τα "kate me, IMHO, νομίζω, φαντάζομαι και λοιπά ακυρωτικά αυθεντίας" που τα συνοδεύουν ΠΑΝΤΑ, θα τα τοποθετήσεις στη σωστή κβαντική διάσταση του μικρόκοσμού μου (ως εμπειρικές διαπιστώσεις που ορίζουν απλά τους κανόνες του) και ΚΑΝΕΝΑΣ και ΤΙΠΟΤΑ δεν θα σε εμποδίζει πια να τα συνηθίσεις...;D ;D ;D έτσι κι αλλιώς η επιχειρηματολογημένη γνώμη σου ορέ Κώστα (αλλά και κάθε Κώστα) κάθε φορά* είναι ο εν δυνάμει καταλύτης των πιστεύω μου... και αν φαντάζουν απόλυτες οι θέσεις μου ευχαριστώ που το επισημαίνεις ώστε να προσπαθήσω να είμαι πιο σαφής ως προ τις προθέσεις μου άλλη φορά σε ότι γράφω.... 8) * αυτό το ξέχασες :P EDIT... αν αναφερόσουν (όπως αργά διαπίστωσα) στον συνονόματο δεν πειράζει... δεν σβήνω την απάντηση...άλλωστε για να ανοίξει φτερά η μύγα μου κάποιος λόγος θα υπάρχει.... ;D

από τη στιγμή που έχεις αποφασίσει να ενδιαφέρεσαι πλέον της υγιούς "αφόδευσης" του θυμικού σου και για την κατανόηση ενός μηνύματος που μπορεί να μεταφέρει το όποιο πόνημά σου, είσαι για μένα υποχρεωμένος να εξαντλήσεις τα περιθώρια της αισθητικής σου ώστε το μήνυμα αυτό να είναι καταληπτό (με μόνη "κόκκινη γραμμή" την αλλοίωση του)... νομίζω ότι κατόπιν αυτής της (ειλικρινούς) επισταμένης προσπάθειας του δημιουργού Λάκη, δεν θα πρέπει να τον ενδιαφέρουν οι "απρόσεχτοι"... ;) και συμφωνώ απόλυτα (σε αυτή την ηλικία, γιατί μικρός πίστευα και στις επαναστάσεις από το περιθώριο με την μακρυά πο..α που θα αλλάξει τον κόσμο από τα Εξάρχεια) με τον Γιάννη... ΥΓ...και μια που μιλάμε για "σινεμά", στα τέλη 80ς στις παρυφές σεμιναρίου κινηματογράφου στο Αγρίνιο, με ρετσίνα και κοψίδια στα χέρια, ο Θανάσης Τσιώλης (μεγάλη συμπάθειά μου ως άνθρωπος) μου είχε κόψει την όρεξη (να πρεσβεύσω το "απόλυτο') αναλογιζόμενος συχνά πυκνά στην κουβέντα για το ποσοστό της δικής του ευθύνης που στην προβολή του "Ένας ερωδιός για τη Γερμανία" του Τορνέ ήταν 30 άτομα και όχι 500...όπως καταλαβαίνεις κρατάει χρόνια η κολόνια και μάλιστα και σε επίπεδο συναυτουργίας... :D

όλη η αλήθεια...

ΙΜΗΟ το ευρύ κοινό ΠΟΤΕ δεν φταίει (αν δεχτούμε φυσικά ότι το "φταίξιμο" προϋποθέτει συνείδηση πεπραγμένων)... η πολυσύνθετα διαμορφωμένη σε κάθε "κάθετη" χρονική στιγμή παιδεία του, το αθωώνει σε δεύτερο χρόνο για τις όποιες επιλογές του... και ειδικά, όταν αυτές έχουν να κάνουν με την απαραίτητη "στεγνή" τέρψη που ο νόμος της επιβίωσης του επιβάλει ενστικτωδώς, δεν χρειάζεται καν το ελαφρυντικό της βλακείας για την απαλλαγή του... τώρα ο "καλλιτέχνης" από τη στιγμή που θα θέσει τον προβληματισμό περί "αποδοχής" του "αγέννητου" έργου στον εαυτό του (μπαίνοντας στην διαδικασία εκμάθησης τρόπων ελέγχου του "εμετού" της έκφρασης), ανοίγει του ασκούς του Αιόλου... και ή έχει τα ανάλογα "μπαλάκια" ώστε να διαχωρίσει τις έννοιες "προσαρμογή" - "συμβιβασμός" , αποποιούμενος τη δεύτερη και υπηρετώντας με σεβασμό στην διαφορετικότητα την πρώτη, ή το χασε το κορμί της τέχνης στα ζάρια... ΥΓ. ντάξει μη με παρεξηγoύτε... buckler χωρίς αλκοόλ πίνω αυτή τη στιγμή ο ξενέρωτος... ;D

μέχρι εδώ οκ... τo χω... από δω και κάτω τόχασα.... ή το χιούμορ μου περνάει κρίση (πράγμα διόλου απίθανο) ή έπρεπε να διαβάσω και την 32η σελίδα στο cosmopolitan (το υπόλοιπο δεν με προϊδέασε για το ενδεχόμενο ανάλογων συνειρμών)...;)

γιατί τσιμπάς...αυτό πάντα φτάνει....στην ειρωνεία άνευ επιχειρήματος (σωστού- λάθους αδιάφορο), αναφέρεται το σχόλιο... ;)

Συγχαρητήρια έτσι κι αλλιώς που διαλέξατε το "δύσκολο δρόμο" (και δεν ανοίξατε καφέ,σουβλατζίδικο, κομμωτήριο), καλή δημιουργική συνέχεια και κυρίως καλή δύναμη απέναντι στους "γνωστούς-άγνωστους είρωνες διαδικτυακούς πουθενάδες", που θα θελήσουν μίζερα να ακυρώσουν την προσπάθειά σας πριν μπουν καν στον κόπο να ακούσουν τα προϊόντα σας...

...είπε μειδιώντας, χαϊδεύοντας παράλληλα νοσταλγικά, το μισοάδειο ποτήρι με το 12άρι black johnny... το μόνο που του είχε μείνει, για να του θυμίζει εκείνη την ονειρική τρυφερή νύχτα με την ξανθούλα αεροσυνοδό, στο prive μπανγκαλόου, στην ερημική ακτή του κοσμικού νησιού, το καλοκαίρι του 2003... ;D ;D ;D

επειδή είσαι βιαστικούλης :D θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω μέχρι να μπει ξανά ο Μανώλης ή κάποιος άλλος που να είναι ο τομέας του... Πάτα το Function στο όργανο και στo "PC mode" θέσε την τιμή "PC1" ... (το όργανο θα βελτιστοποιήσει αυτόματα τα midi settings του για τη δουλειά που το θέλεις)... τώρα το cubase έχω να το δουλέψω από τις αρχές των 90s αλλά θα υπάρχει στα preferences του ρύθμιση "midi devices"... αν εκεί δηλώσεις το όργανό σου ή το midi interface ανάλογα (αφού τα έχεις ήδη συνδεμένο στο pc εννοείται), δεν νομίζω να χρειάζεται κάτι άλλο...

κατά την γνώμη μου πρέπει παράλληλα να πειραματιστείς αρκετά με την παραγωγή για να υποστηρίξεις δημιουργικά (και) τον τρόπο έκφρασής σου... πιστεύω ότι αξίζει (και αξίζεις) τον κόπο....

με έχεις μπερδέψει... εγώ θα σου λεγα να μη παραγγείλεις τίποτα και απογοητευτείς γιατί μάλλον τσάμπα λεφτά θα δώσεις αν τελικά το θέμα σου είναι κυρίως "χροιάς" και συχνοτικής συμπεριφοράς του μικροφώνου σου (που ίσως δεν συνάδει με αυτό που φαντάζεσαι ότι μπορεί να σου δώσει)... δοκίμασε πρώτα να γράψεις και με κανά άλλο mic από κανά φίλο σου, να δεις διαφορές με reference τον χώρο και τον τρόπο που ήδη χρησιμοποιείς και βλέπεις...

η "μη λεία" επιφάνεια είναι πολλές φορές απαραίτητη (ανά περίπτωση) στους diffusers για να επιτευχθεί η επιθυμητή διάχυση των ανακλάσεων... στους absorbers αυτό που μας ενδιαφέρει κυρίως είναι η "ικανότητα" του υλικού (ή συνδυασμός διαφόρων) στην απορρόφηση διάφορων συχνοτικών περιοχών... οι γωνίες κατά κανόνα είναι η χειρότερη επιλογή που μπορείς να κάνεις γιατί ενισχύουν τις χαμηλές...

η δεύτερου χρόνου ψηφιακή επέμβαση (διόρθωση) στο αρχικό σήμα της πηγής μας, πρέπει πάντα να έπεται της εξάντλησης των "φυσικών" λύσεων που μπορούμε ανά περίπτωση να χρησιμοποιήσουμε ώστε να επιτύχουμε την προσέγγιση του όποιου ηχητικού μας στόχου... πειραματίσου λοιπόν με τα μέσα που διαθέτεις ή μπορείς εύκολα να αποκτήσεις και αν δεν, τότε αναγκαστικά καταφεύγεις στο μη χείρον... όσο και καλό να είναι το οποιοδήποτε plug in δεν "χαρίζει" τις λύσεις χωρίς ανάλογο (έστω και μικρό) αντάλλαγμα σε artifacts... χωρίς να ξέρω τι ακριβώς έχεις στο μυαλό σου και γιατί ανακλάσεις μιλάς (οι συμβουλές εκ του μακρόθεν, χρειάζονται ισχυρά "φίλτρα" στις προσλαμβάνουσες από τον αποδέκτη εφαρμόσιμες πληροφορίες), μία ανέξοδη πατέντα που μπορείς να δοκιμάσεις με κάποιες πιθανότητες επιτυχίας είναι να ηχογραφήσεις "πλάτη" σε μια ανοιχτή ντουλάπα γεμάτη ρούχα τα οποία ίσως χρειαστεί να μετακινήσεις κατά βούληση αφήνοντας και κάποια κενά...(ελπίζω μόνο να μην είσαι μετενσάρκωση σκόρου :)).... αν δεν διαθέτεις ντουλάπα, τους αυτοσχέδιους absorbers δοκίμασε τους αρχικά "πίσω" σου και ακολούθως πάνω και κάτω από το mic screen... πειραματίσου λοιπόν.. ρίξε και μια ματιά στα πάμπολα θέματα που έχουν ανοίξει στο noiz με diy εγχειρήματα κατασκευής πάνελς... μόνο να κερδίσεις έχεις αποκτώντας εμπειρία για την "συμπεριφορά" του ήχου... να προσέχεις όμως τις υπερβολές... η "κλινική" απουσία ανακλάσεων δεν είναι κάτι που οδηγεί σε καλό ήχο ότι και πηγή να ηχογραφείς...

η γενίκευση 12'' ή 15'' δεν θα σε βοηθήσει ως κριτήριο στην επιλογή σου... πολύ εύκολα ένα 12άρι μπορεί να είναι κλάσεις ανώτερο (ακόμα και χαμηλά) από ένα 15".... καλό είναι λοιπόν το ηχείο που τελικά θα επιλέξεις να το κοιτάξεις ανά μονάδα συνυπολογίζοντας το σύνολο των spec και σε προέκταση τον ήχο του... αν έχει σημασία η γνώμη μου, προσωπικά θα ήμουν ευχαριστημένος από τα EV ELX 112 (προαπαιτούμενο εννοείται να καλύπτουν τις όποιες ιδιαιτερότητες του χώρου που θέλω να τα τοποθετήσω)...

καλό είναι όλοι να επιδείξουμε αυτοσυγκράτηση (όχι τίποτα άλλο αλλά άπαντες που συμμετείχαμε σε αυτή τη συζήτηση αν μη τι άλλο ΜΠΟΡΟΥΜΕ) για να μη πέσουμε στη παγίδα της "δίκης προθέσεων" που είμαι σίγουρος ότι δεν μας ταιριάζει...:)

αμέσως εσύ... :P ντάξει μη του χρεώσουμε και τον δαίμονα του τυπογραφείου...εξάλλου τότε δεν υπήρχε word... ;D ;D ;D

χμ...και λες άλλους γέρους ε? ευτυχώς το ΕΛΚΕΤΕΠ διαθέτει μεγάλο αρχείο από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα...ουδέν κρυπτόν λοιπόν... :P

ο Λάκης είναι το μόνο ίσως άτομο στο noiz που πρέπει να το παίρνεις σοβαρά...(έχεις πολλές φορές "τολμήσει" να μη πάρεις δικηγόρο σοβαρά?)... εγώ πάντα απαντάω στα ποστ του αγκαλιά με ένα αστικό κώδικα... ποτέ δεν ξέρεις... ;D ;D ;D

Νικόδημε ήλπιζα ότι φάνηκε η ειλικρινής διάθεση μου για αποφυγή παρεξήγησης.. αν παρ ελπίδα συνέβη mea culpa ::) :) AYTOOOO... ;D και να προσθέσω και κάτι που είχα πει παλιότερα:

για να ισοφαρίσω το προηγούμενο off topic μου, ας πω και την γνώμη μου για το θέμα...ίσως κάποιον να τον ενδιαφέρει... θεωρητικά όποιος διαβάσει και το link που παραθέτει o Μάνος θα έχει καλυφθεί... πρακτικά τώρα, ασχολούμενος με την ψηφιακή ηχογράφηση και επεξεργασία του ήχου από τις αρχές των 90s ξεκινώντας με έναν Mac power pc7100 και μια audiomedia κάρτα, πέρασα από πολλά στάδια της εξέλιξής της και αμέτρητους πειραματισμούς (πχ σε εποχές που οι προσιτοί A/D και D/A κονβέρτορες απλά δεν υπήρχαν, ηχογραφούσα και άκουγα μέσω των εξαιρετικών για την εποχή τους κονβέρτορες των master dat μου)... το τελικό κριτήριο που όριζε τον τρόπο δουλειάς μου πάντα ένα...τα αυτιά μου... πλέον σήμερα αφού αποφασιστεί η τελική χρήση του παραγόμενου προϊόντος οδηγούμαι στις εξής επιλογές: 1. 24 bit - 44,1 Khz στο πλείστον των περιπτώσεων (αναπαραγωγή cd, mp3, multimedia production κλπ) 2. 24 bit - 96 Khz στην στην σπάνια περίπτωση που ζητηθεί να παραμείνει τελικά σε αυτή την ανάλυση και το αναπαραγόμενο... πχ ανάλογο FLAC ή wav ως στόχος... ο λόγος απλός... ενώ είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από τον dithering αλγόριθμο που χρησιμοποιώ (έχω και την "βολική" τύχη να τον ενσωματώνει το daw μου το Sonar), δυστυχώς παράλληλα ότι downsampling αλγόριθμος έχει περάσει από τα χέρια μου (σε DAW, audio editor κλπ), δεν με έπεισε... οπότε αν το αρχείο παραμείνει για αναπαραγωγή στα 96, όλα καλά με ήχο "επαρκώς" καλύτερο από την downsampling εκδοχή του... αν είναι όμως ο σκοπός είναι τα 44 "τσάμπα κόπος" για μένα... ντάξει μη δίνετε σημασία...μπορεί και να γέρασα και να μην ακούω πια... :)