npap

8 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Αμανείναι έτσι, εδώ στην Ελλάδα θα είχαμε τους καλύτερους παραγωγούς ασούμε.

Γιατί από φαΐ πάμε καλά.

μπα άσε ρε Στράτο... εδώ τους στέλναμε στο studio για σουβλάκια (μόνο γι αυτό ήταν ικανοί άλλωστε) και μας φέρνανε πίσω κινέζικο...

11 ώρες πριν, Superfunk είπε

Σωστα.

Μια φορα εβαλα και εγω στη ζωη μου reverb και το παρακανα, δεν ξαναματαβαζω  

Αφου το ξερω οτι θολωνει το συμπαν,τι παω και το βαζω?  

για το είδος δοκίμασε το Valhalla Plate... θα βρεις εύκολα την χρυσή τομή με το ύφος...

4 ώρες πριν, leon7pap είπε

τις θεωρώ καρακιτσαριο μέσα σε ένα κομμάτι

καταλαβαίνω τι εννοείς και το σέβομαι ως άποψη, αλλά πρέπει να λάβεις υπόψη σου (δεν ξέρω την ηλικία σου) ότι το κομμάτι ο Τζίμης δεν το έγραψε στην εποχή της τραπ και της ευτελισμένης φλώρικης ψευδομάγκικης βρισιάς που αφορά μόνο αυτόν που την λέει, αλλά σε μια άλλη αρκετά μακρινή πια που πραγματικά είχε νόημα ως πράξη που κτυπούσε το στομάχι ενός υποκριτικού "κοινωνικού καθωσπρεπεισμού" που βρισκόταν στην απέναντι πλευρά κάποιων που όντως αισθανόντουσαν γερασμένοι στα  25 (για να βοηθήσω αυτήν την στιγμή αισθάνομαι πιο νέος από τότε)...

3 ώρες πριν, Nestoras είπε

Δεν βλέπετε Eurovision βρε;

αν και όντως συγκριτικά με άλλες φορές που την είδα το επίπεδο φέτος ήταν ανεβασμένο (πάντα για το είδος μιλάμε) την πέρασα σε fast fordward κι αυτό λόγω της θεάς Χάνας που την βλέπω έτσι κι αλλιώς στο Ted Lasso... παρεμπιπτόντως μι άρισε ακουστικώς η Εσθονή και εικαστικώς η Ισραιλίτισα...

μ άρεσε η προσέγγισή σας... η παραγωγή από την άλλη θέλει λίγο δουλίτσα (κυρίως στην συχνοτική παρουσία των κιθαρωνε που κατά τα άλλα παικτικά ήταν άψογαι)... και ένα παράπονο: προς τι ρε παιδιά η αυτολογοκρισία (αν και εμπνευσμένος ο τρόπος);...

συνολικά πάντως μπράβο...

έτσι σπάστα(-ε τα)... εγώ περιμένω Αναγνωστάκη στην συνέχεια... μπράβο ρε φίλοι την καταβρήκα...

ΥΓ έτσι για τον εξώστη του μάπετ noiz show να γκρινιάξω κι εγώ λιγουλάκι για ένα θεματάκι με τις ουρίτσες των χώρων και ένα συχνοτικό θολωματάκι που δημιουργούν κατά μέρη...

Πάνο και Νίκε το κομμάτι σούπερ και πολύ ενδιαφέρουσα η συνεργασία και αμφίδρομα θετική... σίγουρα έχει μέλλον και περιθώρια για δημιουργικές συνισταμένες με καλλιτεχνικές υπεραξίες...

τώρα για την μίξη μια συμβουλή με αγάπη... σταματάς να ακούς το κομμάτι το κλείνεις σε ένα βαρελι JD (πετάς τάπες ή όχι αδιάφορο, ανάλογα τα κέφια) και το ανοίγεις μετά από κάποιο διάστημα... βδομάδα; μήνα; όσο πιο μεγάλο τόσο καλύτερα... το ακούς με καθαρό μυαλό και βλέπεις πεντακάθαρα τα τρωτά του σημεία τα οποία και διορθώνεις εύκολα πλέον σε μια νέα μίξη... δεν έχει σημασία αν θα συμπέσουν οι αλλαγές με τις εύστοχες παρατηρήσεις των φίλων μας εδώ (καλό βέβαια είναι να τις έχεις υπόψη στην άκρη του μυαλού σου επανεξετάζοντας το υλικό)... το σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα θα ναι πιο κοντά σε αυτό που εσύ πραγματικά επιθυμείς ασχέτως τεχνικών λεπτομερειών...

ΠΟΤΕ δεν μιξάρουμε στο καπάκι σε γραμμική συνέχεια με την παραγωγική διαδικασία (εκτός αν αναλάβει την μίξη άλλος που δεν είναι επηρεασμένος θυμικά από αυτήν)... my 1,99 cents...

πολύ ωραίο για το είδος του... πρέπει να αρχίσεις να πειραματίζεσαι λίγο περισσότερο με το EQ (πχ με τα high pass ειδικά στα pad) για να "ξελασπώσει"  λίγο η παραγωγή μεσοχαμηλά...

είμαι περήφανος δι εσέ υιέ μου...

Στις 1/3/2023 στις 12:08 ΜΜ, mpamps είπε

Το πρώτο που μου τράβηξε την προσοχή είναι η αίσθηση του χώρου. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τη χρήση reverb στη μίξη ή/και με το φυσικό reverb κατά τήν ηχογράφηση.

σε multitrack close miking τεχνικές όπως εδώ η αίσθηση του χώρου (και η θέση των οργάνων σε αυτόν), δημιουργείται σε δεύτερο χρόνο (κατά το mix), με συνδυασμό panning (σε ιδιαίτερες περιπτώσεις και με εφέ χρονικής φάσης), έντασης και reverb... για την ιστορία στην συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποίησα  το αγαπημένο μου REV-7 της Yamaha εκείνης της εποχής (σε αυτό τον τομέα ήμουν αιρετικός και τα lexicon δεν ήταν ποτέ πρώτη μου εππιλογή)...

το είδος το έχω βαρεθεί χρόνιααααα τώρα... για ποιο λόγο;.. μα γιατί δεν γράφονται πια κομματάρες σαν αυτό... υποκλίνομαι...

ΥΓ pls Πάνο γράψ(φ)ε και τους στίχους στο αρχικό ποστ...

7 ώρες πριν, gmoukou είπε

Αποστόλη τι να σου πω και γω που δεν είπαν οι άλλοι....

αυτό...

ΥΓ. επειδή είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα "ανακαλυφθείς" από μια πηγή που θα θα μπορέσει να αξιοποιήσει με κάποιο τρόπο το πληθωρικό σου ταλέντο, το θέμα είναι αν θα μας μιλάς τότε...

5 ώρες πριν, PAL είπε

ακούγοντας το κομμάτι οι πρώτες σκέψεις που μου ήρθαν στο μυαλό είναι... πως έφτασε η μουσική στην εγχώρια πραγματικότητα να κάνει ελεύθερη πτώση χωρίς δίχτυ ασφαλείας ενώ όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν πραγματικά διαμάντια στο μουσικό γίγνεσθαι που ασχολήθηκαν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα με τα μουσικά πεπραγμένα.

μερικές φορές Πάνο μου είναι και θέμα timing... οι σημερινές διαδικτυακές PR δυνατότητες αν υπήρχαν τότε σίγουρα θα είχαν αναδείξει αρκετές καλές δουλειές (αν μη τι άλλο στις προθέσεις)  που θάφτηκαν εσκεμμένα ή μη... ειδικά η  δεκαετία του 90 είναι είναι αυτή που θα χαρακτήριζα άνετα δεκαετία της επανάστασης της αμήχανης να αντιμετωπίσει τις αλλαγές που επέβαλε η εποχή, εγχώριας δισκογραφικής μπουρζουαζίας... "αλλαξοκολιές" στις εμπορικές πρακτικές με συνεχείς "ποδοσφαιρικές μεταγραφές" καλλιτεχνών (και κακοτεχνών)  και τέλος του (έστω και ελιτίστικου και ψιλοαλαζονικού) "ρομαντισμού" των προηγούμενων χρόνων... αποτέλεσμα η επικράτηση κάποιων πάλαι ποτέ πλεμπαίων "παραγωγών" που εκεί που τους είχαμε στα studio να φέρνουν τους καφέδες ξαφνικά απέκτησαν διαπλεκόμενο "λόγο" και στις παραγωγές και στις αποφάσεις και φυσικά στο ποιος και με τι όρους υπογράφει, οπότε άλλαξαν και οι μέχρι τούδε ισορροπίες... τι τα θες... "φυσιολογικά" πράγματα αν κρίνεις από την παράλληλη κοινωνική εξέλιξη αυτής της χώρας...

3 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Πολύ θα ήθελα να το άκουγα και τίγκα φορτωμένο, πριν τα σβήσεις όλα εκτός του όμποε.

δεν θυμάμαι καν ρε Στράτο τι είχα κάνει αλλά αν κρίνω από το ότι το είχαμε παλέψει και δε μας καθόταν κάτι ενδιαφέρον με τίποτα, ε μάλλον δεν χάνεις και τίποτις που δεν το άκουσες (σίγουρα θα χα βάλει κανα καλοθρεμμένο pad να παίζει από την αρχή μέχρι το τέλος για να γεμίζ' του πράμα αδιαφορώντας για το τι εξελίσσεται στο υπόλοιπο κομμάτι όπως ήταν της μοδός τότενες)...

2 ώρες πριν, dimsonic είπε

Μου άρεσε στο σύνολό του με μικρές ενστάσεις εδώ και εκεί (ίσως λίγο πιο φορτωμένο το μπάσο, πολύ πριμαριστο το κρουστο-μπεντιρ είναι?-αλλά σε γενικές γραμμές βάλσαμο.

Δημήτριε δεν ξέρω αν αυτό ήταν το τελικό αρχείο αλλά έχεις δίκαιον έτσι κι αλλιώς... ως παραγωγή φέρνει όλες τις αδυναμίες των πρώτων ψηφιακών εγγραφών (σκληροί ψηλά κονβέρτορες, ήταν και λίγα τα μπιτ Άρη) που φαίνεται στην εκ του αποτελέσματος άτσαλη προσπάθεια μου να δώσω "αέρα", απόρροια  κυρίως της απειρίας μου ως μειράκιον... για το μπάσο έχεις πάλι δίκιο έπαιρνε αρκετά πραγματάκια χωρίς να χαλάσει το κλίμα αλλά επειδή δεν προλάβαινα να φωνάξω πάλι τον σεσιονά το έπαιξα ο ίδιος οπότε και ευχαριστημένος να είσαι καθότιν κουλός... 

το εν λόγω κρουστό είναι ένα ταραμπουκοειδές και παίζει και ένα νταούλι που το είχαμε κουρδίσει περίεργα για εφφέ...

ντάξει με λίγο πιο προσεκτική χρήση eq φίλτρων η κατάσταση μεσοχαμηλά έπαιρνε ένα ξελασπωματάκι χωρίς να χαλάσει η ατμόσφαιρα, αλλά μιλάμε για πταισματάκι που τελικά ποιος το γ@μ@ ρε Πάνο... με την εκφραστική ερμηνεία και τη γοητευτικά ιδιαίτερη χροιά σου σε 10 δεύτερα ξέχασα τα της παραγωγής με το που μπήκε η φωνή σου... ένα ακόμα μεγάλο μπράβο κι από μένα...

ΥΓ σόρυ για το "ανθηρόν ala France" του λόγου μου αλλά έτσι μου βγήκε αυθόρμητα αν και δεν το συνηθίζω...

9 ώρες πριν, roberto30 είπε

Θα το προσέξω καλύτερα την επόμενη φορά.

ε ναι ρε Απόστολε... αξίζει (έστω και με αυτό το mic) να αφιερώνεις λίγο (εγώ θα έλεγα πολύ) παραπάνω χρόνο στον πειραματισμό, γιατί στο τραγούδι σου η φωνή σου είναι φέρ' ειπείν η "βιτρίνα" του... αν είναι "βρώμικα" τα "τζάμια" της το "εμπόρευμα" χάνει από την αξία του...

τα είπαν όλα οι υπόλοιποι φίλοι... εγώ απλά θα σε "μαλώσω" λίγο για την ηχογράφηση (και επεξεργασία;) της φωνής... την αδικείς την έρμη κατάφωρα και είναι κρίμας κι άδικον τα μάλα... γιατί τόσα συριστικά, με τι μικρόφωνο γράφεις;

δυνητικό αριστούργημα...

περιμένω με αγωνία ένα μεγαλύτερο έργο βασισμένο σε αυτό όταν και αν σου βγει, αλλά μια χαρά θα μου έκανε και σε αυτή την μορφή με μια εκτέλεση από έναν πιανίστα που θα εξάλειφε την εκφραστική αδυναμία στην διαφορά των δυναμικών που μου εμποδίζει την συναισθηματική απογείωση (κι) εδώ (όπως κατά κανόνα στις midi προσεγγίσεις ειδικά όταν ο παίκτης είναι κιθαρίστας)...

8 ώρες πριν, JimmyKonsta είπε

Δεν έχω κάνει εγώ τη μίξη αλλά πάντα με βοηθάει να ξέρω εάν έχει γίνει καλή δουλειά. Το ακούω κι εγώ το overcompression, γενικά όλες οι μίξεις που μου κάνουν κάπως έτσι είναι. Μήπως φταίει το ότι τα τύμπανα δεν είναι πραγματικά? Ή μηπως φταίει το ότι "προσλαμβάνω" συνήθως νέα παιδιά που δεν έχουν ιδιαίτερη εμπειρία από analog κονσόλες και παλιά στούντιος κλπ? Δεν είμαι σίγουρος. 

 

Και βέβαια εξαρτάται κι από το στόχο. Αυτό που κάνω με αυτά τα τραγούδια είναι 95% χόμπυ και 5% δουλειά. Ακόμα κι αν είχα δηλαδή τη δυνατότητα να δώσω 500 ευρώ για ένα σούπερ mix δεν ξέρω εάν θα άξιζε. Ας πούμε πως το σκεπτικό μου είναι το 90% όσων ακούσουν το τραγούδι, να έχουν μία σχετικά "ακριβή" απεικόνιση του και μέχρι εκεί. Αυτό το πετύχαμε τουλάχιστον?? 

το αντίθετο... τα midi τύμπανα (αν εξαιρέσεις την πραγματική δυσκολία του "ρεαλιστικού" προγραμματισμού τους), βοηθούν πολύ στην πράξη καθώς μπορεί κάποιος εύκολα να τα "προγραμματίσει" ως προς τις κύριες συνολικές δυναμικές χωρίς artifacts (γιατί για τις μικροδυναμικές κάθε τυμπάνου ξεχωριστά το πράγμα δυσκολεύει και χρειάζεται φυσικό παίξιμο με τριγκερς) και κατόπιν για "χρώμα" ή "εφέ" να προσθέσει comp (με φειδώ πάντα και σκεπτόμενος την τελική διαστρωμάτωση καθώς θα προστεθεί και ένας glue στο mastering, που κι αυτό από μόνο του είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα ως προς την συνεισφορά του σε ένα καλό ή κακό αποτέλεσμα)...

νομίζω ότι καταλαβαίνεις ότι δεοντολογικά δεν μπορώ να κατανέμω "ευθύνες" εκ του ασφαλούς χωρίς να ξέρω λεπτομερώς τις διαδικασίες μιας παραγωγής... αυτό που μπορώ να σου πω είναι το ότι αφού "πλερώνεις" πρέπει να σιγουρεύσαι ότι θα λάβεις τελικά και έργο ανάλογο του αντιτίμου που σου ζητήθηκε...

πως θα γίνει αυτό; πρώτον άκου δουλειές (στο δικό σου ύφος) των ενδεχόμενων συνεργατών σου που θα σε πείσουν ότι υπάρχει επαρκής τεχνική δυνατότητα και γνώση για να εξυπηρετήσουν το όραμά σου (πάντα τηρουμένων των αναλογιών) και δεύτερον, κατά την διάρκεια της παραγωγής σε όλα τα στάδια να έχεις προεπιλέξει ως reference ένα καταξιωμένο εμπορικό κομμάτι με ήχο που θα ήθελες να προσεγγίσει το δικό σου και να συγκρίνεις συνεχώς... όχι δεν θα το "φτάσεις" για ευνόητους λόγους, αλλά θα λειτουργήσει ως φωτεινός φάρος για να μην χάσεις τελείως τον στόχο σου...

όσο για την τελευταία σου ερώτηση τι να σε πω... 90% δεν ξέρω αλλά σίγουρα ένα ποσοστό του κοινού θα το ακούσει χωρίς να προβληματιστεί επικεντρωμένο στο μουσικό μέρος αλλά και ταυτόχρονα ένα άλλο θα το συγκρίνει υποσυνείδητα με τα ανάλογά του commercial και κάτι θα το ενοχλεί κατά την ακρόαση χωρίς όμως να ξέρει τι... πάντως τις περισσότερες φορές καλώς ή κακώς το καλό μουσικό θέμα υπερισχύει εμφανώς της ποιότητας παραγωγής και την επικαλύπτει ως ανάγκη στον μέσο ακροατή...

πολύ καλός ήχος στις κιθάρες και καταπληκτικό σόλο... αν μου έλεγαν ότι παίζει οποιοσδήποτε "μεγάλος" του ύφους, θα το πίστευα...

τώρα για την παραγωγή... την αδικεί το over compression του rythm section που κάνει γενικότερη ζημιά στην ισορροπία των δυναμικών κυρίως στις χαμηλές... μια ανάλογη συχνοτική "δίαιτα" στο πάχος της μπότας θα βοηθούσε να ξεκαθαρίσει το τοπίο... επίσης να θυμάσαι ότι μια πλήρης ορχήστρα στο φόρτε της είναι "άκομψο" να έχει εναλλαγές με "άδεια" μέρη με ισομεγέθη αίσθηση όγκου και έντασης...

καταλαβαίνω (νομίζω) τι θες να πετύχεις στο background αλλά μάλλον το παρακάνεις κάπως παρασυρμένος από τον ενθουσιασμό σου ως κλασικό θύμα του "κιθαριστικού ναρκισσισμού" από τον οποίο εννοείται δεν ξεφεύγει εύκολα κανένας... τώρα θα μου πεις όμως ότι οι παρατηρήσεις κατόπιν εορτής είναι εύκολες και θαχεις δίκιο...

εξύπνησαν οι Wishbone Ash που εκοιμούντο μέσα σου υιέ μου...πολύ ωραίο...

για την "στιχοποίηση" θα συμφωνήσω με τον Στράτο, για το ταμπούρο με τον Alex...

στα νιάτα μου σίγουρα θα χτυπιόμουν σαν χταπόδι στα live σας...

τώρα πια, είμαι πλέον μαλακωμένος τα μάλα από το πολύ χτύπημα και μόνο για κάνα μεζές σε ουζάκια κάνω, αλλά παρ όλα αυτά θεωρώ ότι είστε (πάρα) πολύ καλοί στο είδος σας... μπράβο...

ως προς την παραγωγή αναμένω την official για σχόλιο...

ΝD μου, η  εν λόγω καλλιτεχνική σου έκφραση, μουσικά ξεπερνά κατά πολύ τα συνήθη μου ακούσματα οπότε η γνώμη μου δεν μετρά ιδιαίτερα αν και η αίσθηση μου είναι ότι το είδος υπηρετείται ποιοτικότατα από αυτήν...

τώρα η παραγωγή (με την υψηλού βαθμού δυσκολία της να προσπαθεί εξελισσόμενη να φέρνει συνεχώς στο προσκήνιο μια εναλλασσόμενη νέα πληροφορία με τεράστια ποικιλία σε συχνοτικό και δυναμικό περιεχόμενο) άριστη... όχι ότι περίμενα κάτι διαφορετικό από σένα φυσικά...

2 ώρες πριν, fusiongtr είπε

- Η παραγωγή είναι καθαρά trademark JJ. Αυτό γουστάρει αυτό παίζει, έτσι το ακούει.

η old school προσέγγιση της παραγωγής είναι δεδηλωμένη πρόθεση του Σπύρου αλλά νομίζω ότι η σχετική ανισορροπία του mix οφείλεται και σε ανεπαρκές monitoring σε συνδυασμό με την συνειδητή αδιαφορία του στην απόκτηση ιδιαίτερης τεχνικής κατάρτισης (αν και έχει βελτιώσει κατά πολύ την συχνοτική επεξεργασία)...  κανονικά θα έπρεπε να με ενοχλεί ως ακροατή... το ειδικό βάρος της καλλιτεχνικής του έκφρασης όμως επισκιάζει οποιαδήποτε τεχνική αδυναμία... JJ rules έτσι απλά...

δεν θα μείνω στο κομμάτι που παρεμπιπτόντως με πήγε μερικές δεκάδες χρόνια πίσω βγάζοντας μου έναν συνδυασμό Νοστράδαμος με αγγλικό ska...  ακούγεται σίγουρα ευχάριστα (που κάλλιστα  θα μπορούσε να ναι και η πρόθεσή σας) απλά δεν κάνει την διαφορά στα σύγχρονα ακούσματα μου...

θα εστιάσω λοιπόν στην θαυμαστή συλλογική νεανική προσπάθεια που αποτυπώνεται στη "μονοκάμερη σεκάνς" και που δεν σας κρύβω ότι την ζήλεψα... πιστεύω ότι τέτοιες παρέες σαν την δική σας είναι απαραίτητο για την τέχνη να εμπνέονται να εκφράζονται και να δημιουργούν... απριόρι η θετική ενέργειά τους μόνο να προσφέρει μπορεί...

4 ώρες πριν, gvour είπε

Nικολα τι να πω?

Πολυ ευχαριστω και ντρεπομαι...

μωρέ πες εσύ το ναι και μισή ντροπή δική σου μισή δική μου...